- 1 Haziran 2022
- 3.831
- 11.495
- 33
peki senin bu durumlara izin veriyor olmana sebep nedir?bunu düşün
peki senin bu durumlara izin veriyor olmana sebep nedir?bunu düşünEvet belki de bilinçaltımda bu vardır.insan bir süre sonra alışıyor kullanılmaya, işi düşenin aramasına, rol yapanlara, saygısızlara.ben hiç düşünmedim mesela birinin benimle evlenmek isteyeceğini.aklımın ucundan bile geçmedi.seviyesiz, saygısız, çıkarcı ilişkilere öylesine alışmışım.bir de üstüne savunuyordum.sonradan zengin olan kişilerin bunu kaldıramamasına benziyor bu durum.
Ferhanscım iyi bir terapist bul. Tüm bunların farkında olduguna göre demek ki içgörü sahibisin kendinle yüzleşmeye açıksın ki bu terapide önemli bir adımdır. Kendinle alakalı inkar ve itirazların yok, bu güzel. Terapine bütçe ayır asla bunu pahalı ve çöpe giden para olarak görme iyi bir terapist seni anandan yeni çıkmışcasına düzeltir:) Kendine azami 8 ay ver süper çözülmeler yaşayacaksın. Kafana göre birini bulamazsan ben iyi bir uzman tanıyorum. Sorarsın.Gideceğim evet.aklım gerçekten başka birşeye çalışmıyor.o kadar mutlu oluyorum anlaşıldığımı hissedince.
Pahalı mı? senin kaybettiğin yıllarının, mutsuz zamanların sosyal maliyeti terapiye ödeyeceğin miktardan daha fazla değil mi sence:) İlaçlık oldugunu sanmıyorum sana iyi bir psikoterapi lazım. İyi bir terapist için azami 1500 gözden çıkart. Sen bekar memursun sana koymazHmm.çok pahalı değil mi peki? Kaldırabilecek miyim? Hem ilaç hem terapi gibi olan değil mi?
Nokta atışı.Aysenimi kendini o kadar övmüşsün ki çok merak ettim seni. Nolur bi fotoğrafını yolla özelden
Siz yalnız kalmaktan deli gibi korkuyorsunuz. Hayatınızda bir amacınız yok bana kalırsa, dert tasa da yok. Ve malesef kimse tarafından da çok sevilip ilgi görmemişsiniz bu yüzden aslında arayışınız. Kendinize dert ve amaç arıyorsunuz, ilgi görmek istiyorsunuz ve asla yetmiyor. O kadar mutsuz bir hayatınız var ki bence bunu birden fazla erkekle takılarak hem zaman geçiriyorsunuz hem de mutsuzluğunuzu örtmeye çalışıyorsunuz. Mutlaka bunun altında psikolojik bir sebep vardır. Ayrıca aşık olmamışsınız hiç belli. Olsanız tek erkek yeterdi.
Niye öyle diyorsun.olamaz mi? Değilse de değil.ne olacak.Canım kadınlar Ferhans'in ay parçası gibi olduğuna inanmış ya birde.
Niye yalan söylüyorsun?Niye öyle diyorsun.olamaz mi? Değilse de değil.ne olacak.
Dürüst olmaya çalışım.evet ben de bu tarz durumlara tepki gösteriyorum başkalarının konularında.haklısın.göreceli zaten.yalan denemez ama gereksiz.Niye yalan söylüyorsun?
Kendinle ilgili ilk konularında yazdığın ortada.
Ay parçası gibiyim, öyleyim,böyleyim diye yalan yanlış kendini övünce sana ne faydası olacak yorumlarin?
Gerçekten öneri alaka istiyorsan dürüst ol bari.
Bende 19 yaşından itibaren aynı kişi ile birlikteyim. Sevgililik nişanlilik evlilik hiçte zorlanmadım. 14 yıldır hiç zorlanmadım ilişkimiz her açıdan ilk gün ki gibi taze
valla ben de bir sürü şey yazıcam da kendi lişkimle ilgili,düşer bayılır şimdi vebali üstüme kalır diye yazamıyorum:))Bu Ferhansa soylenecek en son seykadini cildirtmak mi istiyorsunuz ya :)
valla ben de bir sürü şey yazıcam da kendi lişkimle ilgili,düşer bayılır şimdi vebali üstüme kalır diye yazamıyorum:))
ama gerçekleri suratına çarpmadan kendine gelemeyecekCok rica ediyorum yapmayin boyle seyler :) Ferhanscigimin kalbine iner valla. Ferhansi mutlu etmek istiyorsaniz, bir parca moral vermek isterseniz, mutsuzluktan geberiyorum yazin cok mutlu olacaktir.
o neydi gıMerhaba.çok tepki çeken bir üyeyim ama şu an o kadar mutsuzum ki şuraya sayfalarca hakaret döşense allah razı olsun derim.o derece gözüm birşey görmüyor.o yüzden istediğiniz kadar acımasız olabilirsiniz.sadece çığlığımı birilerin duymasını istiyorum.artık dayanamıyorum.birkaç ay önce görüştüğüm bir erkeğin ısrarı ile tek eşli olmaya karar verdim.heralde dedim bu kadar kişi aynı şeyi söyleyip, beni linçlediklerine göre vardır bir bildikleri.tamam dedim demek ki bir yerde bu şekilde olması için hayat beni yönlendiriyor.neyse birkaç gün kendi kendimi avuttum tabi.arayanlara soranlara dönmedim, cevap vermedim.haa demiyorum ki onlar da çok ele avuca gelen ilişkilerdi.arada vakit geçiyordu macera oluyordu bu yani.2, 3 gün arayıp, sorup onlar da çekip gittiler tabi.ben bu süreçten sonra acılar içinde kıvranmaya başladım.bu tek eşlilik hiç de sandığım gibi huzur mutluluk getirmedi.tamam yanımda bir adam var ama yarın öbür gün bir aksilik olsa dımdızlar yapayalnız ortada kalacağım.sonra dedim ki amann bu olmazsa başkasını bulurum dedim.etrafıma bir bakıyorum.millet beni görünce yolunu değiştiriyor neredeyse, yüzüme bile bakan yok.eee dedim nasıl olacak o zaman bu iş.işin garip tarafı ay parçası gibi de suratım var, ışıl ışılım.boyum posum da iyidir ülkeye göre.eee benim yüzüme bakan bile yoksa daha dezavantajlı durumda gibi görünen kişiler nasil yapıyor bu işi.tamam biliyorum tek kriter fizikse görünüş degil ama hiç mi bir kör topal ilgilenen olmaz.şu abaza seviyesiz tiplerle bile kendimi avutacağım neredeyse o derece düştüm ki bu aralar o bile yok.eskiden kendimi seksi, çekici hissettiğim günler o kadar uzak geliyor ki.sinirden yanımdan geçen insanlara saldıracağim geliyor.yıllarca saçma sapan kendimi avutup durmuşum meğer.sanki kadınlıktan atılmış gibiyim.hayalet gibi geziyorum ortalarda.eee ömrümün sonuna kadar bu şekilde devam ederse ben bu durumu nasıl kaldıracağım.buradaki kocalı, sevgilili konuları bile okuyamıyorum.kalbim sancıyor.gerçekten çok çaresizim.ölene kadar biri benimle ilgilensin diye umut ede ede mi yaşayacağım.erkek bulamayan arkadaşlar nasıl dayanıyorsunuz ya da bu tarz dönemlerden geçen arkadaşlar
Şu kısma ne diyeceğimi bilemedim. Demeyeceğim sanırım.bir erkeğin ısrarı ile tek eşli olmaya karar verdim.
Ya ben anlamadım ama tam. Tamam tek eşlilik, sevgi aşk, geleceğe yatırum bir şekilde.. ve riskli elbette. Bu mı rahatsız etti sizi? Ya da artk aranıp sorulmamak mı çirkin hissettirdi? Aynı insansınız neden dönüp bakmasınlar? Ben bilmiyorum ama çok eşliliğin de bir raconu vardır heralde; acaba süreç psikolojinizi mi yıprattı bunu gözardı edince? Bu durum değil yani önceki yaşantınız bunun sorumlusu?Merhaba.çok tepki çeken bir üyeyim ama şu an o kadar mutsuzum ki şuraya sayfalarca hakaret döşense allah razı olsun derim.o derece gözüm birşey görmüyor.o yüzden istediğiniz kadar acımasız olabilirsiniz.sadece çığlığımı birilerin duymasını istiyorum.artık dayanamıyorum.birkaç ay önce görüştüğüm bir erkeğin ısrarı ile tek eşli olmaya karar verdim.heralde dedim bu kadar kişi aynı şeyi söyleyip, beni linçlediklerine göre vardır bir bildikleri.tamam dedim demek ki bir yerde bu şekilde olması için hayat beni yönlendiriyor.neyse birkaç gün kendi kendimi avuttum tabi.arayanlara soranlara dönmedim, cevap vermedim.haa demiyorum ki onlar da çok ele avuca gelen ilişkilerdi.arada vakit geçiyordu macera oluyordu bu yani.2, 3 gün arayıp, sorup onlar da çekip gittiler tabi.ben bu süreçten sonra acılar içinde kıvranmaya başladım.bu tek eşlilik hiç de sandığım gibi huzur mutluluk getirmedi.tamam yanımda bir adam var ama yarın öbür gün bir aksilik olsa dımdızlar yapayalnız ortada kalacağım.sonra dedim ki amann bu olmazsa başkasını bulurum dedim.etrafıma bir bakıyorum.millet beni görünce yolunu değiştiriyor neredeyse, yüzüme bile bakan yok.eee dedim nasıl olacak o zaman bu iş.işin garip tarafı ay parçası gibi de suratım var, ışıl ışılım.boyum posum da iyidir ülkeye göre.eee benim yüzüme bakan bile yoksa daha dezavantajlı durumda gibi görünen kişiler nasil yapıyor bu işi.tamam biliyorum tek kriter fizikse görünüş degil ama hiç mi bir kör topal ilgilenen olmaz.şu abaza seviyesiz tiplerle bile kendimi avutacağım neredeyse o derece düştüm ki bu aralar o bile yok.eskiden kendimi seksi, çekici hissettiğim günler o kadar uzak geliyor ki.sinirden yanımdan geçen insanlara saldıracağim geliyor.yıllarca saçma sapan kendimi avutup durmuşum meğer.sanki kadınlıktan atılmış gibiyim.hayalet gibi geziyorum ortalarda.eee ömrümün sonuna kadar bu şekilde devam ederse ben bu durumu nasıl kaldıracağım.buradaki kocalı, sevgilili konuları bile okuyamıyorum.kalbim sancıyor.gerçekten çok çaresizim.ölene kadar biri benimle ilgilensin diye umut ede ede mi yaşayacağım.erkek bulamayan arkadaşlar nasıl dayanıyorsunuz ya da bu tarz dönemlerden geçen arkadaşlar
Aynı yazının içinde özgüvensizlik, mutsuzluk, sonra aniden bi kendini beğenmişlik ve bulunmaz hint kumaşı sanrıları, aniden gelen "ameleler bile bana bakmıyo" farkındalığı, hop dönüyoruz "bu da beni bırakırsa dımdızlak ortada kalırım" cahilliği, küt sevgilisi olanları kıskanmalar...Merhaba.çok tepki çeken bir üyeyim ama şu an o kadar mutsuzum ki şuraya sayfalarca hakaret döşense allah razı olsun derim.o derece gözüm birşey görmüyor.o yüzden istediğiniz kadar acımasız olabilirsiniz.sadece çığlığımı birilerin duymasını istiyorum.artık dayanamıyorum.birkaç ay önce görüştüğüm bir erkeğin ısrarı ile tek eşli olmaya karar verdim.heralde dedim bu kadar kişi aynı şeyi söyleyip, beni linçlediklerine göre vardır bir bildikleri.tamam dedim demek ki bir yerde bu şekilde olması için hayat beni yönlendiriyor.neyse birkaç gün kendi kendimi avuttum tabi.arayanlara soranlara dönmedim, cevap vermedim.haa demiyorum ki onlar da çok ele avuca gelen ilişkilerdi.arada vakit geçiyordu macera oluyordu bu yani.2, 3 gün arayıp, sorup onlar da çekip gittiler tabi.ben bu süreçten sonra acılar içinde kıvranmaya başladım.bu tek eşlilik hiç de sandığım gibi huzur mutluluk getirmedi.tamam yanımda bir adam var ama yarın öbür gün bir aksilik olsa dımdızlar yapayalnız ortada kalacağım.sonra dedim ki amann bu olmazsa başkasını bulurum dedim.etrafıma bir bakıyorum.millet beni görünce yolunu değiştiriyor neredeyse, yüzüme bile bakan yok.eee dedim nasıl olacak o zaman bu iş.işin garip tarafı ay parçası gibi de suratım var, ışıl ışılım.boyum posum da iyidir ülkeye göre.eee benim yüzüme bakan bile yoksa daha dezavantajlı durumda gibi görünen kişiler nasil yapıyor bu işi.tamam biliyorum tek kriter fizikse görünüş degil ama hiç mi bir kör topal ilgilenen olmaz.şu abaza seviyesiz tiplerle bile kendimi avutacağım neredeyse o derece düştüm ki bu aralar o bile yok.eskiden kendimi seksi, çekici hissettiğim günler o kadar uzak geliyor ki.sinirden yanımdan geçen insanlara saldıracağim geliyor.yıllarca saçma sapan kendimi avutup durmuşum meğer.sanki kadınlıktan atılmış gibiyim.hayalet gibi geziyorum ortalarda.eee ömrümün sonuna kadar bu şekilde devam ederse ben bu durumu nasıl kaldıracağım.buradaki kocalı, sevgilili konuları bile okuyamıyorum.kalbim sancıyor.gerçekten çok çaresizim.ölene kadar biri benimle ilgilensin diye umut ede ede mi yaşayacağım.erkek bulamayan arkadaşlar nasıl dayanıyorsunuz ya da bu tarz dönemlerden geçen arkadaşlar
ama gerçekleri suratına çarpmadan kendine gelemeyecek
soğuk duş lazım :))
Aynen bir dediği diğerini tutmuyor, konuda da öyle olmuş, çok esliyken birden kimse yüzüne bakmaz olmuş mesela.Ya yok hayal dunyasini yaziyor yemeyin.