Merhaba, evet kızım doğalı 16 ay oldu.. Hiç bir gün keşke doğurmasaydım demedim. Hayattaki tek pişman olmadığım şey diyorum hep. Evlendiğime bile bazen pişman oluyorum ama kızımı doğurduğuma asla :)
Merhaba, evet kızım doğalı 16 ay oldu.. Hiç bir gün keşke doğurmasaydım demedim. Hayattaki tek pişman olmadığım şey diyorum hep. Evlendiğime bile bazen pişman oluyorum ama kızımı doğurduğuma asla :)Merhabalar siz yazalı uzun zaman olmuş bebeğiniz olmuştur doğumdan sonra zorlandınız mı doğumdan sonrada keşke olmasaydı dediniz mi
peki hamileliğiniz nasıl geçti ben her sabah mutsuz uyanıyorum sanki hayatımın sonu gelmiş gibi bu hamilelikleMerhaba, evet kızım doğalı 16 ay oldu.. Hiç bir gün keşke doğurmasaydım demedim. Hayattaki tek pişman olmadığım şey diyorum hep. Evlendiğime bile bazen pişman oluyorum ama kızımı doğurduğuma asla :)
Valla genel de mutsuzdum.. Nerden oldu bu çocuk diye dolanmadım ama hep öf pöf diyerek dolandım etrafta.. Ocak anneleri diye bir grup vardı burada onlara katıldım, onlarla birlikte biraz aştım bu korkuları, endişeleri daha yumuşadı ruh halim.. Zamanla alışıyorsun çünkü başka lüksün yok.. Şunu da itiraf edeyim şuan bu kadar mutsuz bir hamilelik geçirdiğim için çok üzgünüm.. Kızımı karnımda üzdüğüm için bunları hissettirdiğim için kendimi hiç affetmiyorum. İkinci bir hamilelik yaşarsam bu kadar depresif olmamayı diliyorum (olmayacağım diyemiyorum çünkü bu ruhsal bir olay buna garanti veremez insan)peki hamileliğiniz nasıl geçti ben her sabah mutsuz uyanıyorum sanki hayatımın sonu gelmiş gibi bu hamilelikle
Merhaba, evet kızım doğalı 16 ay oldu.. Hiç bir gün keşke doğurmasaydım demedim. Hayattaki tek pişman olmadığım şey diyorum hep. Evlendiğime bile bazen pişman oluyorum ama kızımı doğurduğuma asla :)
18 kilo aldım.. 94 kilo ile doğuma girdim.. Tam bir kilo takıntılı doktorla, çok keyifsiz bir süreçti.. Burdan doktoruma da bu konuda beni gerim gerim gerdiği için saygılarımı iletiyorum ! 12 kilosunu doğumdan 1 hafta sonra verdim, 6 kilosunu 1 senede !.. Kızım da 3620 gr doğdu ve kilosu yaşıtlarına göre hep ilerdeydi (hala öyle) bu benim yanlış beslenmemden kaynaklanıyor maalesef.. Şuan hamile kaldığım kilonun da altındayım. Çünkü yiyeceklere ve beslenme şekline karşı tamamen fikrimi değiştirdim ve alışkanlıklarımı da.. Eğer size uygunsa lütfen Canan Karatayın videolarını izleyin. Gebelikte nasıl beslenmelisiniz, genelde nasıl beslenmelisiniz en azından aşağı yukarı bir fikriniz olur.. Duygusal anlamda bakacak olursak, lütfen takılmayın.. Kilo bu alınır verilir Allah sağlığınıza bir şey vermesin :)merhaba,
kaç kilo aldınız? ben de şişman şekilde hamile kaldım. canım yanıyo resmen. bu bebeği çok istiyodum ama ne bileyim.
18 kilo aldım.. 94 kilo ile doğuma girdim.. Tam bir kilo takıntılı doktorla, çok keyifsiz bir süreçti.. Burdan doktoruma da bu konuda beni gerim gerim gerdiği için saygılarımı iletiyorum ! 12 kilosunu doğumdan 1 hafta sonra verdim, 6 kilosunu 1 senede !.. Kızım da 3620 gr doğdu ve kilosu yaşıtlarına göre hep ilerdeydi (hala öyle) bu benim yanlış beslenmemden kaynaklanıyor maalesef.. Şuan hamile kaldığım kilonun da altındayım. Çünkü yiyeceklere ve beslenme şekline karşı tamamen fikrimi değiştirdim ve alışkanlıklarımı da.. Eğer size uygunsa lütfen Canan Karatayın videolarını izleyin. Gebelikte nasıl beslenmelisiniz, genelde nasıl beslenmelisiniz en azından aşağı yukarı bir fikriniz olur.. Duygusal anlamda bakacak olursak, lütfen takılmayın.. Kilo bu alınır verilir Allah sağlığınıza bir şey vermesin :)
Çok kilo vermeye çalıştım bende veremedim 100 üzeri hamileyim. 6. Haftaya girdim 3 kilo verdim. Doktorum herkesi Yasakladı. Tatlı tuzlu beyaz ekmek hamur işi ne varsa... Doğal olarak veriyorum kilo.valla bende 76 kiloyla hamile kaldım. :)
sizinle tanıştığıma da çok memnun oldum.
Çok teşekkür ederim.
Çok kilo vermeye çalıştım bende veremedim 100 üzeri hamileyim. 6. Haftaya girdim 3 kilo verdim. Doktorum herkesi Yasakladı. Tatlı tuzlu beyaz ekmek hamur işi ne varsa... Doğal olarak veriyorum kilo.
Hangi doğum Şekli ile doğum yaptınız ? Zor oldu mu kilodan dolayı18 kilo aldım.. 94 kilo ile doğuma girdim.. Tam bir kilo takıntılı doktorla, çok keyifsiz bir süreçti.. Burdan doktoruma da bu konuda beni gerim gerim gerdiği için saygılarımı iletiyorum ! 12 kilosunu doğumdan 1 hafta sonra verdim, 6 kilosunu 1 senede !.. Kızım da 3620 gr doğdu ve kilosu yaşıtlarına göre hep ilerdeydi (hala öyle) bu benim yanlış beslenmemden kaynaklanıyor maalesef.. Şuan hamile kaldığım kilonun da altındayım. Çünkü yiyeceklere ve beslenme şekline karşı tamamen fikrimi değiştirdim ve alışkanlıklarımı da.. Eğer size uygunsa lütfen Canan Karatayın videolarını izleyin. Gebelikte nasıl beslenmelisiniz, genelde nasıl beslenmelisiniz en azından aşağı yukarı bir fikriniz olur.. Duygusal anlamda bakacak olursak, lütfen takılmayın.. Kilo bu alınır verilir Allah sağlığınıza bir şey vermesin :)
Sen harikasın :) oyle guzel yazmissinki aglattin beni tutmasam hıçkırarak aglayacagim ucuncu cocuguma hamileyim kesinlikle cocuk dusunmezkenBu yazının üzerinden neredeyse 3 yıl geçmiş.. Zalım zaman ne kadar da acımasız... Bu yazıyı yazdığım zamandaki ruh halimi çok iyi hatırlıyorum. Beni o ruh haline iten her şeye kızıyorum.. Maddi imkanlar, toplum baskısı, özgüven eksikliği vb. Bugün buraya bu yazıyı yazma sebebim ise aynı üç yıl önce hissettiklerimi hisseden arkadaşlarıma seslenmek :)
Evvet çok mutsuz bir gebelik geçirdim ve berbat bir doğum (18 kilo almamla ya da sezeryan olmasıyla bir ilgisi yok tamamen benim parasetemol alerjim yüzünden berbattı) Kızım gazlı bir bebekti, uykusuzlukta nirvanadaydım ve defalarca "BEN ANNE OLAMIYORUM, BEN BU ÇOCUĞA BAKAMIYORUM" diye resmen böğürerek ağladım.
Stresten sütüm azaldı ve kızım sarılık oldu ve ben bunu FARKEDEMEDİM, aslında farkettim de sarılığın önemli bir şey olduğunu bilmiyordum. Tek bildiğim bütün bebekler sarılık olurdu ve geçerdi.. (Bizimkisi ilerlemişti ve kızımın kanı değişti.. Allahım beterinden korusun.. ) Gebelik boyunca hamilelikle ilgili yüzlerce yazı okudum ve o gün farkettim ki tüm okuduklarım doğuma kadar olanlar.. Ya sonra ? Farkedemediğim için günlerce ağladım, kendimi suçladım..
Sonra 4 aylıkken işe başladım ve onu terkediyormuşum gibi hissettim.. İşe giderken hep ağladım.. İşten dönerken yol boyu neden kadınların çalışmaması gerektiği ile ilgili beynimde binlerce ültimatom verdim. İlk kez döndüğünü göremedim diye ağladım, ilk dişini ben bulamadım diye ağladım.. Ağladım da ağladım :)
Sonra kendimi farketmeye başladım, aylardır unuttuğum BEN ne haldeydim.. Yatak odasında aynanın önünde duran onlarca takı - toka onlarca makyaj malzemeleri artık hiç kullanamayacak mıydım ?? !! Ya olmayan kıyafetler, sarkmış memeler, genişlemiş kalça.. Kat kat göbek, çatlaklar.. aman Allahım ! Bi güzel kendime de ağladım. Zaman geçti, diyet yaptım vücudumu toparladım, kızım büyüdü takı takabilir moda geldim, makyaj yapmaya başladım. Topuklularıma geri döndüm.. Sadece zaman..
Ama hiç neden doğurdum diye ağlamadım, neden anne oldum diye de ağlamadım. Çocuk sahibi olduğum için pişman olmadım (Savaşlar, ülkenin durumu vs bunları düşündükçe pişman oluyorum o ayrı o konuyu hiiiçç açmayalım)
Şimdi bir kaza kurşunu daha olsa da yine bir sürpriz yumurtam olsa diye içten içten dua ediyorum, bilinçli bir şekilde kalamıyorum çünkü kafamdaki milyarlarca soru / sorun yüzünden. :)
Demem o ki,
Anne olmak güzel şey, evlat güzel bir lütuf.. Ve korkunç bir sorumluluk ama yüce Mevlam öyle bir sevgi yüklemiş ki gönlümüze o sorumluluk bize ağır gelmiyor. Zaman o kadar hızlıca geçiyor ki, yakalamk istiyorsunuz.. Hepsi bir süreç arkadaşlarım, ağlamamız da normal. İsyan ettik diye çocuğumuzu sevmedik mi yani ? Yooo bizden fazla kimse sevemez (evet babalar dahil :) ) Çevrenden anlayış bekleme, eşinden yardım etmesini bekleme İSTE, artık yokmuşsun sadece anne olacakmışsın bir daha eskisi gibi olamayacaksın diye korkma, sen bırakmak istemesen de çocuklar bırakacaklar zamanla mecburen öze döneceksin.. Daha bir sürü şey yazılabilir belki, şimdilik aklıma gelenler bunlar..
Sevgili canım hamileler,
Güzel hamarat anneler,
Anne olmak isteyen yüce gönüllü kadınlar..
Hepinizi sevgiyle kucaklarım
Sen harikasın :) oyle guzel yazmissinki aglattin beni tutmasam hıçkırarak aglayacagim ucuncu cocuguma hamileyim kesinlikle cocuk dusunmezkenkazayla hamile kalmak ta neymis dikkatsiz kadinlar adamlar derken hala ne yasiyorum neyin icindeyim napiyorum bilmiyorum hamile oldugumu unutuyorum insan unuturmu unutur malesef cunku sorumluluk dolu hayatim var okula giden on yasinda kizim evde oyun bekleyen 4 yasinda diger kizim simdi diyorumki ben bebege nasil bakacagim korkuyorum dogumdan bebege bakamamaktan herseyden umarim senin gibi atlatir buraya döner senin gibi guzel seyler yazarim
Cok iyisin cok tesekkur ederimAhh, kıyamam..Seni nasıl iyi anlıyorum ben..
Şu taraftan bakmaya çalışsan işe yarar mı ki ? Belki bu son hamileliğin, bir daha bu mucizeyi yaşayamayacaksın ? Bir daha kimse sana bu kadar özenli davranmayacak.. 4 yaşında dünyalar güzeli bir kızın var ve kardeşine ablalık yaparken gözlerin dolacak.. 10 yaşındaki kızın ise bir küçük anne gibi sarıp sarmalayacak kardeşlerini.. Bu tablo görülmeye değmez mi ?
Ve düşün şimdi çookk sonrasını, büyüdüler, sana bir dost oldular.. Birbirlerinin en yakın arkadaşı.. Çok güzel değil mi..
E bu kadar güzellik bedelsiz insana verilmez, o bedel de varsın yorgunluğun olsun olmaz mı ? Daha iyi düşünmeye çalış ama düşünemiyorsan da koy ver gitsin , zaten değiştirilemez bir sona doğru gidiyorsun.. Ağlasan da o sonuca ulaşacaksın, gülsen de :) Hepsi geçecek canım arkadaşım ve bu kadar çabuk geçmesine sen bile inanamayacaksın ..
Sevgiyle kal.. (Arada yaz ama merak ederim)
dogurdunumu acaba cok merak ettımMerhaba kızlar,
Sanıyorum siteye üye olalı ve aktif şekilde kullanmaya başlayalı 1 hafta falan oldu. Hamile olduğumu öğrendikten sonra buraya geldim, belki ben gibi hissedenler vardır, damdan düşeni damdan düşen anlar mantığı ile birilerini aradım ama nafile..
Ben 28 yaşındayım, 8 haftalık hamileyim.. Bu çok ta istenen bir gebelik değildi. Yazdan sonra bebek planlarken birden bire hamile olduğumu öğrendim. HİÇ MUTLU OLMADIM. Reglim geçtiği akşam daha test yaptım çünkü asla sekmezdi o gün gecikmesi imkansızdı. İkinci çizgi silik çıkmasına rağmen inanmadım başka testler aldım birinde negatif (ki kendisine 25 tl gibi bi ücret verdim) diğerinde pozitif çıktı (ki bu da çin malı dediğimiz 3 liralık testti) içim rahat etmedi, o gece gözüme uyku girmedi.. Sabah işe gittim.. Öğlen bir test daha aldım yine 2. çizgi silik, hemen izin aldım hastaneye gittim kan testi yaptırdım ve sonuç 134 çıkmıştı. Yani hamileydim..
Eve gittim eşime söyledim o havalara uçtu ağladı falan ( kendisi 37 yaşında ve çocuğunun olmasını çok istiyor bana manevi baskı uyguluyordu) Ben yaklaşık 4 gün sustum. Ailelere anneler gününde söyleme kararı aldık ve evet her iki ailenin de tek torunu olması nedeni ile her iki tarafta çok mutluydu.. Hamile olduğumu bilen arkadaşlarımdan gelen anneler günün kutlu olsun mesajları telefonları falan filan.. O güne dek konuşmayan, ağlamayan, gülmeyen kısacası nötr olan ben. Kimseye söylemeyin dememe rağmen herkese söyleyen kayınvalidem yüzünden, ağzıma zorla tıkılan sebzeler meyveler vs ler yüzünden iyice gerilmiş eve gelmemle evde ağlama krizine girmem bir olmuştu.
Ve o zaman eşime tekrar ve ağlayarak söyledim istemediğimi... Aldıralım o zaman dedi. Bunu da yapamazdım, Allahımın verdiği cana kıyamazdım. Kapana komple sıkışmış bir hayvan gibi ne ağlamalarım ne çırpınmalarım ne istemiyorum diye dünyaya haykırmalarım işe yaramayacaktı.. Ve en acısı bu duygularımı paylaşmaya kalktığımda aldığım cevaplar
- Allahın gücüne gider alır elinden görürsün
- Sus bebek hisseder üzülür kıyamam
- Dünya da milyonlarca insan bebek istiyor sen deli misin divane misin
- Nankör geliyorsun çok ayıp ! vs vs vs vs vs
Bu tepkiler beni hep susmam ve içime atmam için tetikledi. Bu arada doktor kontrolleri, kan tahlilleri güzel, kese oluşmuş güzel.. Bugün doktora gittim kalp atışları başlamış boyutu normal bu da güzel... Bunların hiç birisi mutlu olmama yetmedi yetmiyor...
Ben çocukları hiç sevmeyen bir insan değilim, aksine çok seviyorum.. Arkadaşlarımın çocuklarına gönüllü bakıcılık yaparım, doyururum uyuturum gezdiririm oynarım bu yüzden beni anlamıyorlar belki de.. Ben bir gün anne olmak istiyordum bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum diyen bir tip olmadım asla.. ama şuan istemiyordum ve tüm dünyaya sprey boyayla hayır henüz anne olmak istemiyorum ! diye yazasım ve herkese duyurasım var.. ( Ne olur çok çocuk sahibi olmak isteyip hala olamayan arkadaşlarım varsa hıncınızı benden çıkarmayın)
Bu hamilelik halini hiç sevmedim. Midem bulanıyor ve tüm dünya KOKUYOR ! Gaz maskesi ile dolaşmak istiyorum. 1 iş yaptığımda 10 iş yapmış kadar yoruluyorum. Çok sevdiğim yüzmeyi bırakmak zorunda kaldım. ( Çünkü havuza dr izin vermedi) Kilolu olarak hamile kaldım ki bu en korktuğum durumdu. Belim tam bir kalas gibi dümdüz henüz ikinci ayımda olmama rağmen ! Doktorum bana bugün 10 kilo alabilirsin seda eğer fazlasını alırsan (2 ayda 1 kilo aldım) sana yeme demek zorunda kalırım dikkatli ol dedi ve bulantılarım için hiçbir şey vermedi.
Doğurmak, bir bireyin sorumluluğunu almak, henüz şekillenmemiş evliliğime yeni bir boyut kazandırmak, kadın olmayı henüz öğreniyorken birden anneliğe adım atmak.. Bir kişiyi kendimden bile çok her an ölene kadar düşünecek kadar çok sevmek durumlarına hazır değilim. Çünkü çok zor bir hayatım oldu ve huzuru bulalı henüz 3-4 ay olmuştu.. Bu hayatta bana rahat yok mu hep mi başkalarını düşünmek zorundayım diye kendi kendimi yiyorum..
ve biliyorum şuan beni bebek duyuyor, Allah nankör geldiğimi düşünüyor ve beni evlat hasreti ile sınayabilir vs vs vs bunlar çoğaltılabilir. Ama içinde bulunduğum durum bu, hiç mi anlatmayayım, içime mi atayım.. Ne yapayım ? Buraya bakıyorum herkes mutlu havalara uçuyor 5 haftalık bebeğinden yavrum diye bahsedenleri gördüm ben bugün 8 haftalık hamileyim kalp atışlarını gördüm ve kurduğum cümle şu oldu. "Bugün embriyoyu da gördük gelişimi normal bir sıkıntı yok" Çok mu soğuğum, çok mu duygusuzum.. Herkes normal ben anormal miyim..
Bu satırlara kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.. Lütfen yorumlarınızda incitici olmayın zira bu hamilelik insanı gereğinden fazla sulugözde yapıyor bir de buraya küsmeyeyim :)
Sevgiler Seda..
Nasılsın ? Doğum yapmış olmalısın .. Merak ediyorum seni.. Buralara uğrarsan eğer muhakkak yazCok iyisin cok tesekkur ederimtemmuz 1 gibi dogum insallah ondan sonra maceram basliyor beni anlayan birinin olmasi cok guzel yazıcam insallah
Canımm cok iyiyim cok sukur 2 aylik olmak uzere bebeğim dogumum cok guzel gecti umdugumdan daha pozitiftim hemen ayaklandim cok cabuk iyilestim hastanede 1 gun kaldim eve gelince maceram basladi lohusa depresyonu ugradi banaNasılsın ? Doğum yapmış olmalısın .. Merak ediyorum seni.. Buralara uğrarsan eğer muhakkak yaz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?