Konuya yorumum, denenmişi denemem diyorum.18 yaşında ilk evliliğini yapmış...
Üniversite 1.sınıfta okuyormuş o dönem...
Eşi 4 yaş büyükmüş...
Devamlı tartışmaları oluyormuş...
Evlilik kısa sürmüş...
4aylık hamileyken sinir,stres,üzüntüden düşük yapmış...Resmî boşanmışlar...
2.evliliği yine aynı kişiyle yapmış...
Tartışmalar devam etmiş...
Tokat atmış eşi...
Yine boşanmışlar...
5yıl ayrı kalmışlar...
3.kez evlenmişler...
Şuanda iyi gidiyormuş evlilikleri...
_CaNanSu_ arkadaşım qısa özetini yazmıış
insan severse deyişe de bilir bence zira bunu yaşadım görüyorumBile bile lades diyoruz biz buna. Umarim 3. Kez boşanmazsınız. Zira bir insan 7sinde neyse 70inde de odur.
tekrar ayrılma olmaz inşallah AminBen olsam 2. Şansı da vermezdim. Huylu huyundan vazgeçmez. Psikolojik sorunları var eşinizin. Ama bakarsınız 3. Kez denemeniz dogrudur bilemiyorum. Ama tekrar ayrılirsanız 4. Sansı vermeyin canım.
Hakkınizda hayırlısı artık
evet evlendim. ve bizim veziyyetde yəni 3 cü dəfə evli olan cift görmədim. bunu sizlərlə paylaşmaq istədim ki siz olsanız nə edərdiniz maraqlı gəldi fikirlərEvlenmişsiniz 3. kez zaten , anketinizin amacını çözemedim.Bir de hep bensiz yapamaz , onun derdi benim falan yazmışsınız da bu egonuzu okşuyor gibi ancak sağlıklı durumlar değil bunlar.Hele de intihara kalkışması falan.Neyse umarım mutlu olursunuz bu kez.
Allah'tan Azeri lehçesi biliyorum, eksiksiz anladım. (hamısını bilirdim)Salam hər kəsə.
Sizə həyatımın qısa özkeçmişini yazmaq istədim. Çünki, inanmıram ki, kiminsə mənim kimi həyatı olsun.
Əvvəlcədən oxuyan, bəyənən, rəy yazan hər kəsə təşəkkürlər.
Qızlar, 18 yaşında məktəbi qutarıb ali məktəbə daxil oldum. Eyni binada yaşayan qonşumuz oğlan mənimlə maraqlanırdı. 15 yaşımdan bəri. Sevirdi də demək olar) nəysə 18 yaşında universitenin 1-ci kursunda biz tanışdıq və ailə qurduq. Məndən 4 yaş böyük idi. Çox gözəl toyumuz oldu. Məən də onu sevirdim. 1 ay sonra hamilə olduğumu öyrəndim. Bilmirdim sevinim ya necə. Çünki özümüz də hələ uşaq idik. Qaynanam (kayınvalidem) münasibətlərimiz yaxşı deyildi. Bu da yoldaşımla aramızda problemlər yaradırdı. Eyni evdə qalırdıq. Sonunda o məni də götürüb yeni bir evə çıxdı. Amma bizdə vəziyyət yenə yaxşı olmadı. Hər gün dava edirdik. 3 ay olmuşdu artıq və ayrılmaq istədim. O da razı oldu. Rəsmi ayrıldıq. 4 aylıq hamilə iken sinir və stressdən düşük yapdım. Və də qonşu idik. ayrılsaq da hər gün onu görürdüm. O peşman olmağa başlamışdı. Demək olar hər gün gəlib üzr istəyir, barışmaq istədiyini deyirdi. Neysə 4 ay keçdi və barışdıq. Yeni bir evə köçdük. Mən universiteye gedib gəlirdim. O da işe. Hər şey çok güzel iidi. Amma onda qısqanclıqlar başlamışdı. Hər şeyə hər yerə hamıya məni qısqanırdı. Çox sevirdi məni. Bu da aramızda yene de problemlər yaradırdı. Və bir gün yenə qısqanlığına görə yaranan kavgada mənə tokat atdı. O an mənimçün bitti. Şiddət qəbul edəməyəcəyim şeydir. Topladım hər şeyimi getdim. 1 ay sonra boşandıq. Boşanmaq istəmirdi amma mənim neccə qərarlı olduğumu görüb israr etmənin mənasız olduğunu başa düşdü. və yenə də ayrıldıq...
Qonşu idik deyə qaldığım şəhərdən köçdüm başqa yerə. Ailəm isə orda qalırdı. Universiteti bitirdim. Özümə iş tapdım. Yaxşı maaşım var idi. Digər ölkələrə səyahət etdim. Günlərim maraqlı, sakit keçirdi. Bütün bu yaşadıqlarım olmamış kimi həyata dvam etdim.. Ailəmə yük olmadan öz ayaqlarım üstündə durdum. Və onu təmiz beynimdən sildim. Həyatımda heç kim olmadı. Qəlbim elə sınmışdı ki, kimisə həyatıma almağa, bağlanmağa çox qorxurdum. İstəyənlər çox idi amma yaxın buraxmırdım.
5 il keçdi beləcə. 5 illl... Bu keçən 5 il ərzində o demək olar hər gün ailəmin yanına gedər məni soruşar barışmaq istədiyini deyərdi. Amma mən qəti üzünü də görmək istəmirdim. Yenə də bağışlamadım. Anası hər gün gəlib anamlara yalvarardı ki bağışlasın oğlum elden gedir. Bütün bunlara baxmayaraq yenə də bağışlamadım. O şillə çünki sanki mənə yox həyatıma dəymişdi. 2ci dəfə şans verməyimə baxmayaraq onu dəyərləndirməmişdi. Ona görə də bitmişdi mənimçün.
Bir gün dedem rahmet etdi və ailəmin yanına döndüm. Orda qalmağa başladım. Hər gün yolumu kəsməyə başladı. Ona başa salmağa çalışırdım ki, bizdə hər şey qutarıb. Amma başa düşmürdü məni. Bir gün bizim evin karşısındakı binaya çıxıb zəng etdi evimizə. Pəncərədən baxanda gözlərimə inana bilmədim. Binanın başına çıxmışdı. Ona şans verməsəm özünü öldürəcəyini deyirdi. Gözlərimin qarşısında. Ona görə risk edə bilməzdim. Və ona enməsini şans verəcəyimi dedim. Vəəə beləcə bizim hekayəmiz yenidən başladı
Özünü mənə yenidən sevdirdi. Halbuki bitmişdi məndə hər şey. Onu yenidən sevməyə başladım. 6 ay sonra yenidən evləndik. Evlənmə dairəsindəkilər bir daha boşanmak için gəlirseniz asla sizi boşamayız dedilər)) Sizi evləndirib boşandırmakdan yorulduk dedilər))) Yeni bir evə köçdük 2miz. və artıq 1 ildi evliyik. Mən də o da işləyirik. Məni hər şeydən çox sevir. Mən də onu. Şükür ki əvvəlki kavgalarımız olmur. Daha uşağımız yoxdur. Amma artıq istəyirik. Allah istəyən hər kəsə nasib etsin inşAllah.
Başıma gələn bu qədər şeydən çox dərs çıxardım. Məsələn erken evliliyin yol açdığı problemlər, boşanmış qadına olunan təkliflər və insanların iç üzləri, öz ayaqları üstündə durmaq və s və s.
Bir gün bunlar haqqında da sizinlə bir blog paylaşaram bəlkə.
Bu qədər
Bazı kısımları anlamadım ama çoğunu anladım. Ne tatlı bir türkçedir oAllah kalbinize göre versin.
Merhaba tam Türkçe olmadigo için hepsini okuyamadım ama sizi uzmemisse çok evlenebilirsiniz ;-)Salam hər kəsə.
Sizə həyatımın qısa özkeçmişini yazmaq istədim. Çünki, inanmıram ki, kiminsə mənim kimi həyatı olsun.
Əvvəlcədən oxuyan, bəyənən, rəy yazan hər kəsə təşəkkürlər.
Qızlar, 18 yaşında məktəbi qutarıb ali məktəbə daxil oldum. Eyni binada yaşayan qonşumuz oğlan mənimlə maraqlanırdı. 15 yaşımdan bəri. Sevirdi də demək olar) nəysə 18 yaşında universitenin 1-ci kursunda biz tanışdıq və ailə qurduq. Məndən 4 yaş böyük idi. Çox gözəl toyumuz oldu. Məən də onu sevirdim. 1 ay sonra hamilə olduğumu öyrəndim. Bilmirdim sevinim ya necə. Çünki özümüz də hələ uşaq idik. Qaynanam (kayınvalidem) münasibətlərimiz yaxşı deyildi. Bu da yoldaşımla aramızda problemlər yaradırdı. Eyni evdə qalırdıq. Sonunda o məni də götürüb yeni bir evə çıxdı. Amma bizdə vəziyyət yenə yaxşı olmadı. Hər gün dava edirdik. 3 ay olmuşdu artıq və ayrılmaq istədim. O da razı oldu. Rəsmi ayrıldıq. 4 aylıq hamilə iken sinir və stressdən düşük yapdım. Və də qonşu idik. ayrılsaq da hər gün onu görürdüm. O peşman olmağa başlamışdı. Demək olar hər gün gəlib üzr istəyir, barışmaq istədiyini deyirdi. Neysə 4 ay keçdi və barışdıq. Yeni bir evə köçdük. Mən universiteye gedib gəlirdim. O da işe. Hər şey çok güzel iidi. Amma onda qısqanclıqlar başlamışdı. Hər şeyə hər yerə hamıya məni qısqanırdı. Çox sevirdi məni. Bu da aramızda yene de problemlər yaradırdı. Və bir gün yenə qısqanlığına görə yaranan kavgada mənə tokat atdı. O an mənimçün bitti. Şiddət qəbul edəməyəcəyim şeydir. Topladım hər şeyimi getdim. 1 ay sonra boşandıq. Boşanmaq istəmirdi amma mənim neccə qərarlı olduğumu görüb israr etmənin mənasız olduğunu başa düşdü. və yenə də ayrıldıq...
Qonşu idik deyə qaldığım şəhərdən köçdüm başqa yerə. Ailəm isə orda qalırdı. Universiteti bitirdim. Özümə iş tapdım. Yaxşı maaşım var idi. Digər ölkələrə səyahət etdim. Günlərim maraqlı, sakit keçirdi. Bütün bu yaşadıqlarım olmamış kimi həyata dvam etdim.. Ailəmə yük olmadan öz ayaqlarım üstündə durdum. Və onu təmiz beynimdən sildim. Həyatımda heç kim olmadı. Qəlbim elə sınmışdı ki, kimisə həyatıma almağa, bağlanmağa çox qorxurdum. İstəyənlər çox idi amma yaxın buraxmırdım.
5 il keçdi beləcə. 5 illl... Bu keçən 5 il ərzində o demək olar hər gün ailəmin yanına gedər məni soruşar barışmaq istədiyini deyərdi. Amma mən qəti üzünü də görmək istəmirdim. Yenə də bağışlamadım. Anası hər gün gəlib anamlara yalvarardı ki bağışlasın oğlum elden gedir. Bütün bunlara baxmayaraq yenə də bağışlamadım. O şillə çünki sanki mənə yox həyatıma dəymişdi. 2ci dəfə şans verməyimə baxmayaraq onu dəyərləndirməmişdi. Ona görə də bitmişdi mənimçün.
Bir gün dedem rahmet etdi və ailəmin yanına döndüm. Orda qalmağa başladım. Hər gün yolumu kəsməyə başladı. Ona başa salmağa çalışırdım ki, bizdə hər şey qutarıb. Amma başa düşmürdü məni. Bir gün bizim evin karşısındakı binaya çıxıb zəng etdi evimizə. Pəncərədən baxanda gözlərimə inana bilmədim. Binanın başına çıxmışdı. Ona şans verməsəm özünü öldürəcəyini deyirdi. Gözlərimin qarşısında. Ona görə risk edə bilməzdim. Və ona enməsini şans verəcəyimi dedim. Vəəə beləcə bizim hekayəmiz yenidən başladı
Özünü mənə yenidən sevdirdi. Halbuki bitmişdi məndə hər şey. Onu yenidən sevməyə başladım. 6 ay sonra yenidən evləndik. Evlənmə dairəsindəkilər bir daha boşanmak için gəlirseniz asla sizi boşamayız dedilər)) Sizi evləndirib boşandırmakdan yorulduk dedilər))) Yeni bir evə köçdük 2miz. və artıq 1 ildi evliyik. Mən də o da işləyirik. Məni hər şeydən çox sevir. Mən də onu. Şükür ki əvvəlki kavgalarımız olmur. Daha uşağımız yoxdur. Amma artıq istəyirik. Allah istəyən hər kəsə nasib etsin inşAllah.
Başıma gələn bu qədər şeydən çox dərs çıxardım. Məsələn erken evliliyin yol açdığı problemlər, boşanmış qadına olunan təkliflər və insanların iç üzləri, öz ayaqları üstündə durmaq və s və s.
Bir gün bunlar haqqında da sizinlə bir blog paylaşaram bəlkə.
Bu qədər
necə də gözəl dediz. Çox sağolun fikirləriniz üçün. vacib yəni önəmli olan hazırkı vəziyyət günümüz. keçmişdə qalmamaq lazım məncə. çıxardığımız dərslər bəs edər. hər şərdə bir xeyir var məsələsiAllah'tan Azeri lehçesi biliyorum, eksiksiz anladım. (hamısını bilirdim)Çok etkilendim evet geçmişte yaşamışsınız ama önemli olan şimdi. Şimdi mutluysanız ve geçmişten hata çıkarmışsanız aslında güzel bir gelecek sizi bekliyor. Sevgi o kadar güçlü bir şey ki yeter ki onu bilen, anlayan çıksın. Ne demişler düyanın en sert madeni olan kalp ısısını bulduğunda nasıl da erir. :)
Salam) konuda etiketlenmişem deyesen tam baş açmadım)) ama bunu deye bilerem ki cox cetin heyat yaşamısan. Erken yaşda evlenmeyin en başda buraxdığın sehv olub. Niye bu qeder telesmisen bilmirem. O onsuzda sevirdise sen uni.ni qurtarana qeder gozleyerdi. Sen de boyuyerdin, fikirlerin de. Erken yaşda aile münasibetlerinin içine girmisen. Qaynana problemi, erken yaşda hamile qalmag. 18 yaşında sen hele özün uşaqsan qaldı ki uşağın ola. Men 18 yaşımda ilk ve tek sevgimle qarşılaşmışam. Sinif yoldaşımı sevdim, sevgili olduq Ayrılıb barışmaqlarımız oldu. O esger getdi, men uniye girdim. Uni qurtarannan sonra evlendik. 3 ildi ki evliyik.Yani sen de gozleye bilerdin. Uni.ni qurtarardın hec olmasa. Neyse. Sen uşaq oldugunchun problemler de cox olub, dava dalaş başlıyıb ayrılmısız 1ci defe. 2ci defe barışmısan buna okey. Senin sevdiyini anladım. Cunki sen gozun acılmamış onu gormusen sevmisen. İlk sevgi nece yaddan cıxsın, unudulsun ki. Barışdız sora o şilleden sonra ayrıldın (haqlı olaraq) 3cü defe yene barışmağına mena vere bilmirem. Qebul eliyeceyini bildiyi üçün çıxıb ki özümü atacam razılaşmasan. Her dediyini bele eletdirecey belke bu adam. İntihara el atmAq ele bele şey deyil. 3 defe boşanmaq da hemçinin. Hele de Azerbaycanda. Özün mennen yaxşı bilirsen. Sene meslehetim bunnan sonra ipleri eline al. Her şey kontrol altında olsun. Uşaq meselesini de hele saxla. Gör bir nece olur bu iş sonra qerarlaşdırarsan. Heyatında başarılar. MutluluklarSalam hər kəsə.
Sizə həyatımın qısa özkeçmişini yazmaq istədim. Çünki, inanmıram ki, kiminsə mənim kimi həyatı olsun.
Əvvəlcədən oxuyan, bəyənən, rəy yazan hər kəsə təşəkkürlər.
Qızlar, 18 yaşında məktəbi qutarıb ali məktəbə daxil oldum. Eyni binada yaşayan qonşumuz oğlan mənimlə maraqlanırdı. 15 yaşımdan bəri. Sevirdi də demək olar) nəysə 18 yaşında universitenin 1-ci kursunda biz tanışdıq və ailə qurduq. Məndən 4 yaş böyük idi. Çox gözəl toyumuz oldu. Məən də onu sevirdim. 1 ay sonra hamilə olduğumu öyrəndim. Bilmirdim sevinim ya necə. Çünki özümüz də hələ uşaq idik. Qaynanam (kayınvalidem) münasibətlərimiz yaxşı deyildi. Bu da yoldaşımla aramızda problemlər yaradırdı. Eyni evdə qalırdıq. Sonunda o məni də götürüb yeni bir evə çıxdı. Amma bizdə vəziyyət yenə yaxşı olmadı. Hər gün dava edirdik. 3 ay olmuşdu artıq və ayrılmaq istədim. O da razı oldu. Rəsmi ayrıldıq. 4 aylıq hamilə iken sinir və stressdən düşük yapdım. Və də qonşu idik. ayrılsaq da hər gün onu görürdüm. O peşman olmağa başlamışdı. Demək olar hər gün gəlib üzr istəyir, barışmaq istədiyini deyirdi. Neysə 4 ay keçdi və barışdıq. Yeni bir evə köçdük. Mən universiteye gedib gəlirdim. O da işe. Hər şey çok güzel iidi. Amma onda qısqanclıqlar başlamışdı. Hər şeyə hər yerə hamıya məni qısqanırdı. Çox sevirdi məni. Bu da aramızda yene de problemlər yaradırdı. Və bir gün yenə qısqanlığına görə yaranan kavgada mənə tokat atdı. O an mənimçün bitti. Şiddət qəbul edəməyəcəyim şeydir. Topladım hər şeyimi getdim. 1 ay sonra boşandıq. Boşanmaq istəmirdi amma mənim neccə qərarlı olduğumu görüb israr etmənin mənasız olduğunu başa düşdü. və yenə də ayrıldıq...
Qonşu idik deyə qaldığım şəhərdən köçdüm başqa yerə. Ailəm isə orda qalırdı. Universiteti bitirdim. Özümə iş tapdım. Yaxşı maaşım var idi. Digər ölkələrə səyahət etdim. Günlərim maraqlı, sakit keçirdi. Bütün bu yaşadıqlarım olmamış kimi həyata dvam etdim.. Ailəmə yük olmadan öz ayaqlarım üstündə durdum. Və onu təmiz beynimdən sildim. Həyatımda heç kim olmadı. Qəlbim elə sınmışdı ki, kimisə həyatıma almağa, bağlanmağa çox qorxurdum. İstəyənlər çox idi amma yaxın buraxmırdım.
5 il keçdi beləcə. 5 illl... Bu keçən 5 il ərzində o demək olar hər gün ailəmin yanına gedər məni soruşar barışmaq istədiyini deyərdi. Amma mən qəti üzünü də görmək istəmirdim. Yenə də bağışlamadım. Anası hər gün gəlib anamlara yalvarardı ki bağışlasın oğlum elden gedir. Bütün bunlara baxmayaraq yenə də bağışlamadım. O şillə çünki sanki mənə yox həyatıma dəymişdi. 2ci dəfə şans verməyimə baxmayaraq onu dəyərləndirməmişdi. Ona görə də bitmişdi mənimçün.
Bir gün dedem rahmet etdi və ailəmin yanına döndüm. Orda qalmağa başladım. Hər gün yolumu kəsməyə başladı. Ona başa salmağa çalışırdım ki, bizdə hər şey qutarıb. Amma başa düşmürdü məni. Bir gün bizim evin karşısındakı binaya çıxıb zəng etdi evimizə. Pəncərədən baxanda gözlərimə inana bilmədim. Binanın başına çıxmışdı. Ona şans verməsəm özünü öldürəcəyini deyirdi. Gözlərimin qarşısında. Ona görə risk edə bilməzdim. Və ona enməsini şans verəcəyimi dedim. Vəəə beləcə bizim hekayəmiz yenidən başladı
Özünü mənə yenidən sevdirdi. Halbuki bitmişdi məndə hər şey. Onu yenidən sevməyə başladım. 6 ay sonra yenidən evləndik. Evlənmə dairəsindəkilər bir daha boşanmak için gəlirseniz asla sizi boşamayız dedilər)) Sizi evləndirib boşandırmakdan yorulduk dedilər))) Yeni bir evə köçdük 2miz. və artıq 1 ildi evliyik. Mən də o da işləyirik. Məni hər şeydən çox sevir. Mən də onu. Şükür ki əvvəlki kavgalarımız olmur. Daha uşağımız yoxdur. Amma artıq istəyirik. Allah istəyən hər kəsə nasib etsin inşAllah.
Başıma gələn bu qədər şeydən çox dərs çıxardım. Məsələn erken evliliyin yol açdığı problemlər, boşanmış qadına olunan təkliflər və insanların iç üzləri, öz ayaqları üstündə durmaq və s və s.
Bir gün bunlar haqqında da sizinlə bir blog paylaşaram bəlkə.
Bu qədər
İnsanogli her zaman kendini daha cok sever. Degismez. Net söylüyorum. Bir sure değişmiş gibi yapar.insan severse deyişe de bilir bence zira bunu yaşadım görüyorum
Sevgi insana yapmam etmem dedikleri etdirir bunu gördüm. evet inşallahÖncelikle cok güzel yazmıssın bazı konular Türkçe olmasına ragmen insanı bir yerden sonra sıkıyor yazdığın herseyi anladım sonuna kadar sıkılmadan merakla okudum cok güzel ifade etmissin kendini.
Ben olsam 2.ye bile cesaret edemezdim ama demek ki sende icinde onu tam olarak bitirememissin mutlu olacağına inanmıssın tekrardan hayatına almıssın umarım bu sefer yanılmazsın. Cocuk icinde zaten 1 yıl gözlemlemissin mutluyuz diyorsun bence cocuk düsünmelisin belki cocuk ilişkinizi daha da güzellestirir.
Təşəkkürlər. Bəli çox çətin olubn yaşadıqlarım və bunlar hamısı 18 yaşlarda olub. mənim yerimdə kim olsa dəlixalalıq olar))) uşaq ağlıynan tələsik verilən qərarlar səhvlər. tez evlənməyin fəsadları. çox sağol sənə də uğurlarrrrSalam) konuda etiketlenmişem deyesen tam baş açmadım)) ama bunu deye bilerem ki cox cetin heyat yaşamısan. Erken yaşda evlenmeyin en başda buraxdığın sehv olub. Niye bu qeder telesmisen bilmirem. O onsuzda sevirdise sen uni.ni qurtarana qeder gozleyerdi. Sen de boyuyerdin, fikirlerin de. Erken yaşda aile münasibetlerinin içine girmisen. Qaynana problemi, erken yaşda hamile qalmag. 18 yaşında sen hele özün uşaqsan qaldı ki uşağın ola. Men 18 yaşımda ilk ve tek sevgimle qarşılaşmışam. Sinif yoldaşımı sevdim, sevgili olduq Ayrılıb barışmaqlarımız oldu. O esger getdi, men uniye girdim. Uni qurtarannan sonra evlendik. 3 ildi ki evliyik.Yani sen de gozleye bilerdin. Uni.ni qurtarardın hec olmasa. Neyse. Sen uşaq oldugunchun problemler de cox olub, dava dalaş başlıyıb ayrılmısız 1ci defe. 2ci defe barışmısan buna okey. Senin sevdiyini anladım. Cunki sen gozun acılmamış onu gormusen sevmisen. İlk sevgi nece yaddan cıxsın, unudulsun ki. Barışdız sora o şilleden sonra ayrıldın (haqlı olaraq) 3cü defe yene barışmağına mena vere bilmirem. Qebul eliyeceyini bildiyi üçün çıxıb ki özümü atacam razılaşmasan. Her dediyini bele eletdirecey belke bu adam. İntihara el atmAq ele bele şey deyil. 3 defe boşanmaq da hemçinin. Hele de Azerbaycanda. Özün mennen yaxşı bilirsen. Sene meslehetim bunnan sonra ipleri eline al. Her şey kontrol altında olsun. Uşaq meselesini de hele saxla. Gör bir nece olur bu iş sonra qerarlaşdırarsan. Heyatında başarılar. Mutluluklar
kardeşim beni görüp gözü korktu. indi de deyir evlenmerem heç vaxt)) deyirem mən yeniden evlenmişəm sənə nolub. şükür ruh halim butun bu problemlerden yaxşı çıxdı dözdüm hər bir çətinliyə hər şeyə pozitiv baxıb həyatıma davam elədim. həyat 3 cü dəfə birləşdirdi.Aynı kişiyi bırak , hiçkimseyle evlenmezdim .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?