Çok amin inşallah her isteyene nasip olur bu duygu. Nerdeyse 6 aylık olucak büyüdük teyzesiÇok şükür Rabbim güzellikle huzurla büyütmeyi nasip etsin. Mevlam isteyen herkese en güzel şekilde versin. Çok zor süreçler yaşanıyor ama bu güzel nimete değer. Gaz sancıları da uçup gitsin inşallah.
Aminnnn ecmain bacım çok şükür rabbim mucizemizi nasip etti ama çok zor geçiyor Rabb'im bu günlerinde atlatmamiza yardımcı olacaktır eminimAmiiiiiiinEn güzel şekilde sağlıkla versin Rabbim Hayallerini hayallerinden bile daha güzel şekilde yaşadığın günler göresin
Oy maşallah Rabbim sağlıktan afiyetten ayırmasın hep iyilerle karşılaştırsınÇok amin inşallah her isteyene nasip olur bu duygu. Nerdeyse 6 aylık olucak büyüdük teyzesi
Oy kurban olduğum Rabbime sonsuz sınırsız şükürler olsunAminnnn ecmain bacım çok şükür rabbim mucizemizi nasip etti ama çok zor geçiyor Rabb'im bu günlerinde atlatmamiza yardımcı olacaktır eminimRabb'im sozleride darda bırakmasın inşaAllah
Rabb'im dileyen isteyen herkese nasip etsin ablanada hayırlısıyla sağlıkla en güzeliOy kurban olduğum Rabbime sonsuz sınırsız şükürler olsunRabbim sağlıkla kucağına aldığın günleri göstersin kardeşim geçecek elbet hemde öyle güzel geçecekki bugünler aklına gelmeyecek yeterki yavrun sağlıkla gelsin amiiiiin bolca dua et isteyen herkes için benim ablam için de senin duan çok kıymetli bu zamanlarda ne kadar oldu yavrun güzellikle gelsin inşallah
AmiiiiinRabb'im dileyen isteyen herkese nasip etsin ablanada hayırlısıyla sağlıkla en güzelibiliyormusun bazen gerçekten inanmak lazım olacağına eli boş gelinmiyecegine ve Rabb'im in asla kulunu yüz üstü bırakmayacağını inanmak gerek 16 haftanın içindeyiz çok şükür ve çok yoğun kanamalı geçiyor Rabb'im merhamet etsin bize emeklerimizi boşa çıkarmasın sağlıkla kucağımıza almayı nasip etsin dua eder dua beklerim insaAllah güzel bacım
Amin inşallah Allah sesini duysun sağlıkla büyütürsün inşallahAminHiç bilemiyorum ama doktorunuz en uygun şekilde yönlendirecektir. Vakti geldiğinde en güzel şekilde evlat müjdenizi duyarız inşallah. Rabbim hayırla sağlıkla evlat nimetinizi versin.
Çok teşekkür ederimAmiiiiinKesinlikle öyle Rabbim’in onu vereceğini kalbinde hissedip istediğinde geliyor o mucize çok şükür Rabbim herkese gönülden hissettirip herkesin mucizesini yollasın Maşallah subhanallah neredeyse yol yarılanmış su gibi geçer bugünler Rabbim kolay eylesin güzellikle kavuştursun sizi ve bekleyen herkesi dualarımdasın kıymetli kardeşim Rabbim bizi birbirimizin duasına nasip etmiş çok şükür Mevlam evladınla kavuştuğunun haberini almayı nasip eylesin bizlere hayırlı bir şekilde gelsin sağlıkla…
Rabbim sabır versin inşallah gerçekten kayıplardan sonra istek daha fazla oluyor Rabbim size bize isteyen herkese tez vakitte kucağımıza alıp şükretmek nasip etsin inşallah çaba bizden takdir Rabbimden sizde dualarimda olacaksınızNerden başlasam bilmiyorum. Biraz uzun olcak şimdiden özür dilerim ama 12 yıllık evliyim ve uzun bir süreçten bahsedicem size. Evliliğimizin 2yıldan sonra bebek düşünmeye başladık. Bir sene boyunca olmayınca doktora gittik. Fsh değerim biraz yüksekti amh değerime bakıldı 5ten yüksek çıkmıştı 2015 yılında. Tüpler açık, rahimde bir problem yok herşey yolunda denildi. Eşimin bazı değerleri sıkıntılıydı doktorumuz aşılama önerdi hemen kabul ettik: babam da hekim olduğu için iyi bir doktor (prof) arkadaşıyla 2015 yılında bu serüvene başladık. Kısa süre içinde iki kere aşılama yaptık negatif sonuç aldık. 2015 aralık ayına geldiğimizde tüp bebek yapalım dedi doktorumuz. Kabul ettik zaten etmeyip napcaktık. Zaten biran önce anne olmak istiyodum. Tüp bebek en iyi çözümdü. Aralıkta yapsak 2016 yazı bebeğimi kucağıma alcaktım. Niye olmasındı sonuçta büyük bir problemimiz yoktu. Sürece başladık herşey çok güzel ilerliyordu. 12 yumurta oluştu 10nu döllendi. 3.gün aradılar ve herşey yolunda hepsi çok güzel ilerliyor denildi tabiki ozmn bunların nedemek olduğunu bilmiyordum. Niye ilerlemesin ztn tüp bebek sonuçta diye içimden geçirdim. 5.gün transfere gittiğimizde doktorumuz bizi bi odaya aldı 10ebriyodan üçü yaşamaya devam etmişti onlarda 5.güne ilerleyememişti. Nedemek istiyo bunlar diye anlamadığım bir süreç geçirdim. Bidahaki denemede başka süreçle ilerkicez, genetik testler yapıcaz, embriyoları dondurcaz öle koycaz bu yeni bi teknik gibi bir sürü açıklamayla beynimin yandığını hatırlıyorum. Yinede o embriyolar bana konuldu. Şuan tutmayacağını biliyorum tabi ama ozmn bekleme sürece ve negatif sonuç. 2016 yazına geldiğimizde ikinci bi deneme. Bu sefer çok daha fazla yumurta 20ye yakındı 15i döllenmişti. Tüm embriyolardan üçüncü günde örnek alınarak genetik teste yollandı. 12si problemli geldi 3ü normal. Bu genetik sonuç gelene kadar embriyoları üçüncü günde dondurdu doktorumuz. Açıldıktan sonra gelişimlerinin daha iyi ilerleyebilceği söylenmişti. Genetik sonuç geldikten sonra problemli olan 12embriyo ztn direkt çöpe gitti. Kalan 3 tanesinn 5güne gitmesi beklenerek transfer yapılcaktı ama gidemediler yine.bu arada bende eşimde genetik test yaptırdık ama herhangi bir problem çıkmadı ikimizde de. Bu yıpratıcı süreç sınucunda 2018 yılına kadar hiç birşey yapmadan bekledim. Zaten doktarımı teslim etmem gerektiği için bir yıl sadece çalışmalarıma odaklandım. Buarada ama bu problemin nedenini kendimce araştırmaya başladım. Ve sperm daha hasarı diye birşeyle karşılaştım. Genel erkeklere yapılan sperm testlerinde böle bişeye bakılmıyor. Araştırmalarım sonucunda 3.günden sonra embriyo gelişmiyorsa genelde (yüzde yüz değil ama yüksek ihtimal) sperm kaynaklı olduğu ve aslında tedavisinin kolay olduğunu okudum (prof dr kaan aydosun paylaşımlarını okudum).2018 mayıs ayına geldiğimizde ankarada iyi bir kliniğe gitmeye karar verdik (gürgan klinik). Buarada her gittiğim doktor beni muayane ettiğinde senin çocuğun çok rahat olur diyodu. Süreçleri anlattım ve tüp bebek tedavisine başlamadan önce eşime sperm dna hasar testi yapılmasını istedim. Klasik doktor tavrıyla karşılaştım. Eşimde onlara destek verdi. Benim kafamda kurduğum, olumsuz düşündüğüm, stresten uzak durmam gerektiği gibi bir çok açıklama. Kendi kliniklerindeki embriyologların çok iyi olduğu, yaşadığımız problemin laboratuvar kaynaklı olacağı gibi birçok açıklama. Ve sonuç tedaviye başladık. Yine aynı şeyleri yaşamak kaçınılmaz tabiki. Ama bu sefere bir embriyo 4-5gün aradında bir yerlere gidebildi ve yerleştirildi. Kimyasal gebelikle sonuçlandı. 2019 yılında tekrar deneme yapmadan elime testi yaptırdım be%30hasarlı çıktı. Başka bi özel hastahanede doktura gitmeye başladık bu süreçte. bu sonuçla tüp bebeğe başlanabileceği %31den üstünde yapılmadığını söyledi. Buarada eşim 2 kere de varikosel ameliyatı olmuştu. İçim el vermeye vermeye yine başladım tedaviye yine aynı problemi yaşadık. Artık bu bebek sayfasını ben kapatmıştım. Çünkü çok ağır psikolojik travmalar bıraktı. Demek herkes anne olmak zorunda değil fikrine alıştırmaya başladım kendimi. 2022de çok ağır bir psikolojik travma geçirdim farklı bi problemden dolayı. İstanbulda bi psikiyatra gittim ve ilaç tedavisine başladım. İstanbula gitmişken annemin ısrarıyla bahçeçi tüp bebek merkezine gittim. Asla tedaviye başlama amaçlı değil annem ısrar ettiği için süreçleri anlatıp bide başka bi gözle bu durum hakkında bilgi almak için. Olayları anlattığımda doktor embriyonun 3.güne kadar gelişimi iyiyse ve ondan sonra gelişimi duruyosa sperm kaynaklı olma ihtimalinin yüksek olduğunu ama tabiki %100 diyeneyiz diyerek temkinli de konuşarak, eğer öyleyse bunun iyi bişe olduğunu yumurta kaybaklı problemelerin çözümünün daha zor olduğunu çok güzel bir dikke anlattı. Siz suan benden tüp bebek yapmamı istesenizde asla başlamam öncelikle eşinizin ürolojik tüm tetkiklerini yaptıktan sonra ancak uygunsa başlayacağını söyledi. Ve ilk defa tamda sanki aynadaki yansımamı görmüşüm gibi hisssetim. Eşim ozmn doktorda yanımda değildi. Buarada Beni muayene etti ve herşey yolunda dedi amh baktı 3 çıktı. Eşimle tekrar geldik üroloji doktoru birsürü test yaptı ve suan tüp bebeğe uygun olmadığı üç aylık bir ilaç tedavisi ve beslenme uygulaması gerektiğini söyledi. 3ay sonucundaki sonuçlara göre tedaviye başlayıp başlayamayacağımıza karar vereceğini söyledi. Bundan sonrası eşimle alakalı bazı problemleri içeriyor. Sadece bir ay ilaçları düzenli kullandı, sigara alkol kullanımını bıraktı. Sonra eski düzenine geri döndü ve ne test yaptırdı ne de ilaç kullanıma devam etti. Ara sıra uyardım ama artık okadar bıkmıştımki gereçekten bi bebek istiyormuyum, toplum baskısı yüzündenmi buladar istemiştim çeşitli düşünceler beynimde çalkalanmaya başladı ve bende artık eşime hiç bişe söylememeye başlarım. Herşeyi kabullendim. Üzüntüm kalmadı, beklentim hiç kalmadı. Tedavi filanda asla görmemeye karar verdim. Ztn artıık 39 yaşında da oldum bu saatten sonra gerek de yok diye düşünmeye başladım. normalde sigara kullanmam alkolüde sadece yaz tatillerinde ve özel günlerde içerim. 2024 şubattan itibaren sigara içeye başladım ve alkolüde normalden biraz fazla kullanmaya başladım.regl de artık eskisi gibi olmuyorum 3 gün o da az az, bukadar tedaviden sonra erken menepoza girdim diye son üç aydır doktora gitmeyi düşünüodum bişey yapmak gerekir mi diye. Ağustos ayında regl olmadım, acayip bi terleme yaşadım ve kesin menopoz dedim eşime yrn doktora gidelim. Ve kese göründü HAMİLEYDİM. Hiç bişe hissetmedim. Ağlamadım, sevinemedim. Bağlanmak istemedim çünkü nasıl olabilirdi böle bişe diye aklım almadı. Sonra 6. Haftada kalp atışı, artık tamam dedim bukadar şeyden sonra çabasız, vazgeçmişken geldi, allahım onu bize verdi, yerleşti, herşey çok güzel dedi doktorumuz. Okadar güzel bi yere yerleşmişki, kesen rahmin herşeyin çok güzel. Çok yakın arkadaşımı eşi doktorunuz. Hem yaştan dolayı hem de geçmişimizi bildiği için hemen kan ilacına başladı bi zararı yok önlemimizi alalım dedi pıhtılaşma riskine karşı. O kalp atışlarını duydum. Sonraki kontrole gitmeden bi rüya gördüm kimseye söyleyemedim. Kalp atışı durmuştu meleğimin. Yok dedim korkuyosun oyüzden gördün. Cuma günü doktora gittiğimizde 4-5gün önce durmuş kalbi dedi. Dün kürtaj oldum. Sadece allaha sağlıklıya gelsin diye dua ettim. Başka imtihan verme rabbim. En azından kalp atılını duydum inancım gereği öteki dünyada bi bebeğim oöduğuna inanıyorum artık orda yalnız kalmıcak olmak içimi rahatlatıyor. Niye yazdım bunları şimdi bi umudum var. Artık bi bebek istediğimi biliyorum. Ve burda herkes birbirine dua ediyor. Hiç tanımadığın kişilere içten dua ediyosun ve rabbim başkasına edilen dusları daha çabuk kabul edermiş. Belki okuyan olur ve bana da dua eder. Eşim bu süreçte benden çok etkilendi ve çok dikkat ediceğini ve bi bebeğimiz olacağına inandığını söyledi. Belki bizimde mucizemiz bizi birgün bulur.
Teşekkür ederimRabbim sabır versin inşallah gerçekten kayıplardan sonra istek daha fazla oluyor Rabbim size bize isteyen herkese tez vakitte kucağımıza alıp şükretmek nasip etsin inşallah çaba bizden takdir Rabbimden sizde dualarimda olacaksınız
Allah asukurler olsun doğal yollarla mi olduMerhaba bu yazıda bir parça umut kırıntısı bulmak için açan ve yüreğinde oluşacak o minicik ışığa ihtiyacı olan güzel kardeşim. Ben “Olur da bir gün mucizemi yaşarsam benim gibi bir umut kırıntısı arayan herkese anlatacağım.” demiştim video çekmek istiyorum ama ne zaman yapabilirim bilmiyorum o yüzden en çok baktığım iki şeyden biri buradaki yazılardı anlatabildiğimce yazayım dedim…
2018 yılında evlendim. Evlenmeden önce adet döngüm anormal şekilde düzensizdi ama çok içine kapanık bir insan olduğum için böyle konuları asla ailemle konuşmazdım sorduklarında çok tepki gösterirdim halbuki ne saçmaymış. Ben yaşadığım bu durumu normal sanıyordum ama bir gün doktora gittiğimde tsh hormonumun çok yüksek olduğunu öğrenip bu yüzden regl olmadığımı anladım. İlaç kullanmaya başladım fakat yine anormaldi. Üstüne düşmedim ve sorgulamadım zamanla düzelir diye düşündüm. Evlendikten sonra her ay acaba hamile miyim diye düşünürken test yapmaya başladık fakat neyeq göre yapacaktım? Bir adet günüm yoktu her an olabilirdi ama ben bilinçsizce test yapıyordum. Bugün olsa yine yaparım çünkü anne olmak istemek çok başka bir duygu. Evlendikten 6 ay kadar sonra idrar yolu enfeksiyonu geçirince eşimle üroloji doktoruna gittik eşim kapıda “Acaba sorsam mı benim çocuk sahibi olmam konusunda tahlil için hangi doktora gitmem gerektiğini?” dedi. Tabiki soralım dedim ikimizde tam adresinde olduğumuzu bilmiyorduk. Ailelerimizle bunu konuşmuyorduk çünkü özel ve sadece bizi ilgilendiren bir konuydu. Doktor buraya geleceksin dedi ve hatta hemen girişimizi yapıp tahlil istedi birde merkez hastaneye spermiyogram için yönlendirdi. Eşim sonraki gün merkez hastaneye gitti ben yatıyordum çok sancım vardı enfeksiyon çok fazlaydı. Tahlil sonucuna internetten baktım ama anlamıyordum eşim aradı sonuç çıktı mı diye çıktı diyince sende bir bak sonuca ben de doktorun yanına gideyim dedi. O gün inanılmaz bir kar yağışı vardı ve yollar kapalıydı ama anne baba olmak için engel tanımıyorduk. Anlamadığım o sonuçlara bakarken internette hangi değerin ne olması gerektiğini araştırıyordum ki gördüğüm karşısında yıkılıp hemen kapattım. Eşim aradı baktın mı dedi sıra bekliyordu. Baktım ama anlamadım dedim doktora sorarsın diye ekledim. Eşim doktorun yanından çıkınca beni aradı açmakta zorlandım ama açtım. O an onu düşünüyordum çünkü benden daha çok yıkıldığını biliyordum. Ne konuştuğumuz kalsın içimizde ama bir imkansızlığa düşmüştük. Değeri azospermi olacak kadar değildi ama “Sizin doğal yolla bebeğiniz olamaz!” cevabını duyacak kadar üzücüydü. Anlamıştık sorun vardı. Sorunun kimde olduğunun bir önemi yoktu. Ama her karı koca gibi çocuğumuz olmasa da beni sever misin diye soruyorduk birbirimize. Çevremizde birçok kişinin bebeği oluyordu onlar için sevinirken kendimize kan ağlıyorduk. Her toplu bir ortamdan eve gelişimizde ya oradaki bebekleri severek geldiğimizden evde ölüm sessizliği olurdu ya da saçma sapan insanların saçma sapan cümlelerinden sadece hıçkırıklar duyulurdu. Eşim ailesine söyledi onlar da kabullenmekte zorlandı. Ben epey bir süre söylemedim onun kırılmasından korkuyordum. Ama bir süre sonra söylememi istedi. Bende üstü kapalı anlattım bir sorun var ve bebek sahibi olmamız zor diye. Maddi manevi ne lazımsa yapalım dediler. Ailelerimizden Allah razı olsun ama bir şey istemiyorduk sormasınlar bilsinler ama üstümüze gelmesinler istiyorduk. Eşim bir gün merkez hastanede tüp bebek bölümü olduğunu söyledi aradım sıra almadan gelin dediler gittik sırasız alamayız dediler çünkü ben tüp bebek bölümü ile konuştum sırasız gelin dediler demedim. O kadar yabancıydım ve o kadar zorduki bir de o gün hastanede eşimin bazı akrabalarıyla karşılaşınca tamam diyerek çıktım. Eşim çeşitli bitkisel takviyeler kullandı değeri biraz arttı o bize umut oldu. Aradan uzunca zaman geçtikten sonra ben yine tüp bebek merkezini aradım geldim ama böyle oldu dedim bizim yönlendirdiğimizi söyleyin dedi tamam dedim ve yine gittim. Söyledim. Öyle desen yaaa dedi sekreter kadın ben kimse duymasın isterken o bağıra bağıra anlatıyordu. Canı sağolsun. Adetliyken gitmem gerekiyordu buna daha çok üzüldüm çünkü adetim yeni bitmişti ve bir daha kaç ay sonra olacağımı bilmiyordum. 3 ay kadar sonra adet olunca koşa koşa gittim bir sürü tahlil aldılar ve bir dahaki adetimde gitmemi söylediler. Yine birkaç ay geçti ve adet olunca gittim. Muayene ettiler ve tahlillere baktılar ki o da ne…
Ben de polikistikover sendromu varmış ve ben zaten adet olmakta çok zorlanırmışım yumurtlayamıyormuşum ve bu yüzden gebe kalmam da çok zormuş. Üç kez aşılama denedik. İlkine başladıktan hemen sonra korona ortaya çıktı ve yumurtam gelişememişti hiç doz yükseltmeden tedaviyi bıraktık. Korona bitince arayacağız dediler. O esnada bende miyom oluştu ve önce histereskopi yapacaktık. Bende bazı bitkisel takviyeler kullandım adet sürem kısaldı yani daha erken olabiliyordum ama yine düzenli değildi. Bir yıl kadar sonra tedavilerin başladığını duydum hsg çektirirken tanıştığım ablalardan birinden. Koşarak gittim muayene ettiler ve miyom görünmedi bu yüzden hsg iptal oldu. Sonra tekrar aşılama için başladık ve olumsuz oldu. O kadar şartladım ki kendimi olacağına yıkıldım. Hemşire abla ahhhh canım hemşirem zaten yumurtan çok yaşın genç bir kere daha dene belki olur dedi o yüzden 3. aşılamayı denedim. Olmadı. Tüp bebek aşamasına geçtim. Yumurta olgunlaştırmalar başladı ama yumurtalarım zor olgunlaşıyordu. En sonunda tamamdı. Neredeyse 30’a yakın yumurtam olgunlaştı fakat hepsi dolu değildi. Yumurta toplama yapıldı 16 yumurta toplanmıştı. Çok sevindim. Günler zor geçti kaçının döllendiğini öğrenene kadar. O arada bu süreç beni yıprattı rahatsızlandım çok midem bulandı yumurta toplamadan sonra zor düzeldim. Ve mutlu haber geldi. 9 yumurtam döllendi ve kaliteleri çok güzeldi. Sevinçten ağladım. Fakat nerden bilebilirdim ki o embriyoların ne olacağını…
İlk transferim oldu heyecandan bayılacaktım. Rahmime koydukları an bir daha böyle bir mucize hissedemem diyordum asıl mucizemi bilmeden…
İlk transferim tuttu 7. gün pozitifi gördüm eşime söyledim yaşadığımız duygunun tarifi yoktu ama o gün kanamam oldu bebeklerim henüz tutunmaya çalışırken gitti. Bebeklerim dedim çünkü ikizdi biliyorum hatta eminim. Olmadı…
İki ay sonra ikinci transfer oldu ama ilk kayıp beni çok yıkmıştı. İkinci transferim hiç tutmadı. Bu beni daha da yıktı. Üçüncü transferde doktorum iğne verdi her gün progesteron vuruluyordum ve o kadar olması gereken bir gebelikti ki nasip olmadı hiç tutunmadı bile. İki ay ara ile 3 kez transfer olunca çok yıprandım ve yaz tatiline kadar beklemek istedim. Ve mucizem oldu. Bundan 1 yıl önce bu zamanlar ağlaya ağlaya istediğim evlat şimdi uyuyor yanımda. 2023 3 Mayısta sağlık ocağında 27.9 beta hcg ile hamile olduğumu öğrendim. Aslında test yaptım ama o kadar silikti ki hatta buraya da attım o kadar yok gibiydi ki ama var gibiydi de. Nasılsa yok ama bakayım bari kendimi kandırmam diyip kan vermiştim. O kadar inanmıyorum ki hastaneye bile gitmedim. Sağlık ocağında şok yaşadım eve gelene kadar kendimden geçtim. Çok erken öğrenmiştim değerim çok zor arttı yine burada konularda yazmıştım. Birde sağlık ocağında 34 çıkan değerim eşimin ısrarı ile hastenede kan verince 31 çıkınca tamam dedim gidiyor yavrum. Ne büyük hata. Sakın başka bir laboratuvarda kan vermeyin. Değerimin 2 kat artışını zor gördüm. Onu görünce kese görmeyi beklemek çok zordu. Sonra kalp atışı… Çok şükür hepsi oldu. Sonra bir gece kanamam oldu sabah doktora gidene kadar öldüm. Kalp atışını duyamazsam diye kendimi yedim. Çok şükür iyiydi oğlum. Kan uyuşmazlığımız vardı doktorum riske atmak istemedi ve iğne yaptık 28. haftada tekrar yaptık. Birde düşük önleyici iğne yaptı. Çok şükür doğuma kadar bir daha kanama olmadı. Fakat bu defa daha zor bir süreç başladı. Eşimin ailesiyle çok saçma ve anormal sorunlar yaşadık. Eşim çok üstüme geldi ailesi çok yıprattı beni. 5 yıl beklediğim mucizemi yaşarken bana hamileliği zehir ettiler. Bebeğime bir şey olacak diye çok korktum. Eşim normalleşti ama ailesi… Açıkçası yavrum dışında kimse umrumda değildi. Doğum yaptım babası torununu görmeye bile gelmedi. Doğduğundan beri iki kere gördü birinde biz gittik birinde de eşim götürdü. Neyse artık bunların bir önemi yok. Oğlum doğdu ve dünya umrumda değil. Üstelik oğlum dün tam 82 günlükken sünnet oldu. Ağrılarımız var ama geçecek… Demem o ki canım kardeşim inan doğum sancısı çekerken evlat hasreti çeken herkese ver Rabbim derken seni de söyledim senin için de istedim çünkü senin ne yaşadığını en iyi bilenlerden biri benim. Negatif olduğuna emin olduğun o testte zor bela ikinci çizgiyi hayali olarak bile görmek için verdiğin çabayı çok iyi biliyorum negatif olacaksa bile az da olsa umutlanmak sana nasıl ilaç gibi gelir çok iyi biliyorum. Rabbimize güven ve asla umudunu kesme. Olma ihtimali çok yüksek olduğu anda değil Rabbim istediğinde olacak sen ise o vakte kadar sabret. Evladın yokluğu çok zor çok iyi biliyorum ve dualarımdan seni eksik etmiyorum…