merhaba kizlar,
ben acikcasi hic soylenenlere uymadim..kendi icimden nasil geldiyse, zamanina gore uyguladim...
benim oglum,8-9 ayliga kadar ayni odada portetif bebek sepeti diyim onda yatti..daha sonra besigine sigmayinca, kendi odasinda bebek yatagi vardi, onda yatmak istemedi hic..geceleri dondugunde yandaki tahtalara carpip cokcabuk uyaniyordu..tekrar uyudugunda yerine koymak istedigimde, yine uyaniyordu...
careyi yanimiza yatirmakla bulmustum, emdigi icin surekli kalkmak beni artik halsizden otesi bir durum yapmisti..normal hayata donemiyordum...19 ayliga kadar yanimizda ayni yatakta yattik...bu sure icersinde ucumuzde mutluyduk...ama zaman ilerledikce, artik ayirma zamaninin geldigini anladim, cocugum icin....ona cocuk yatagi aldik bu sefer....
geceleri uyandiginde emmek icin, yanina boylelikle uzanip emzire bildim ve hic itiraz etmedi..yeterki istediginde emebilmesi onun icin yeterliydi ve beni uyandiginda yainda gormesi tabiykki.....
daha sonra da emmesini biraktirmak istedim....ve 1 ay sonra odasina alistiktan sonra emmeyide biraktirdim...
simdi hersey duzene girdi sukur..2 ay once yannimizda yatan ve emen oglum...su an kjendi yataginda...normal uyku vaktinde uyanmadan uyuyor..sabah kalktiginda..yataginin yanindaki kitaplara bakiyor, benim gelmemi bekliyor...
anlatmak istedigim, hersey bence anne ve bebek arasindaki iliskiye bagli..kurallarda kendi aralarinda olmali..kurallari da sinirlarida anne bebegine gore ayarlamali...
ben zamaninda oglumu denildigi gibi odasini ayirsaydim,cok pisman olucagimi biliyordum...herseyi 24 saatimi onunla gecirdim 19 ay boyunca..ve vakti geldiginde herseyi duzene soktum...yanima yatirdigimdan da hicbir zaman pisman olmadim...