Uyku saatinde ben duş aldırıp uyutuyorum
Ödev saati yok. Etüte kalıyor. Yapıp yapmadığını soruyorum. Sorunca ben suçlu oluyorum.
Yemek sırasında da bizimle oturmuyor sofrada. biz gelene kadar bi şeyler atıştırdığı için karnı tok oluyor.
Birçok kez hatam olsa dahi çocuğun yanında uyarmaması gerektiğini söylemiştim.
Bir konu anlatırım arkasını dönüp gider. Arkasından ilerleyerek anlatmaya devam ederim. Neyse anlatmayayim o halde derim, o da dinliyorum der
Gerçekten kırgınlığım falan değil konu. Aile kavramından soğudum. Kendimi o aileye ait gibi hissetmiyorum. Dışlanmış, yalnızlaştırılmış, değersiz hissediyorum.
Dünden beri ne yapacağımı bilemez durumdayım. Hâlâ bana "neyin var durgunsun" diye soruyor.