Mezar ziyareti

Arkadaşlar manevi huzurdan bahsetmişler...haklılar, bir dinginlik bir huşu geliyo insana, vücudun tüy kadar hafif sanki, artık Allah tarafından verilen bir sakinlik sabır selamet mi dersin ne dersen de birsey oluyo, normalde ölümden çok korkarım ama en son mezar ziyaretimizde kardeşimle şakalaştık babamın yani benim diye, hem yanı hem ağaç altı süper bi yer falan dedik tövbe Yarabbim, akıllar pamuk ipliğinde

ilk yedisi çıktıktan sonra ailecek gittik.
ilk zamanlar sık oluyor sonrasında sık gidemiyorsun. en son bayramda eşimle gittim ziyaretine.
gidip görüyorsun ama içinde birde inanmamazlık oluyor.. bende hala var.
iki sene olacak.. yokluğuna alışıyorsun da ne biliyim, ölmesi başka birşey.. yada bana öyle geliyor.
illa gidilmesi gerek diyemem.. evinde de her yerde aklına geldiğinde duanı edersin.
Allah rahmet eylesin. sizede sabır.

imagemaker .!.:

Yakında memleketime gidiyorum.Babam vefat edeli 2,5 yıl oldu.Abim kaza geçirdiği zaman memlekete gittim ama onda da sürekli hastanedeydim fırsatım olmadı babamın mezarına gitmedim.Mezar ziyareti yapacak durumda değilim .Kaldıramam diye düşünüyorum .Gitmeli miyim siz nasıl duygular yaşadınız .Karmakarışığım inanın .

Genişletmek için tıkla...

zor bir durum ben pek aile sevgisi görmedim ama 1 yıl önce babaannemi 2 yıl önce kayınvalidemi kaybettim ikisini de çok severdim ve cenazelerine giderken yol boyu ağlamıştım ve gittiğimde ikisini de ben yıkayıp kefenlemiştim normalde bunları yapacak cesaretim yoktu ama ikisini de çok seviyordum belki de bir daha göremeyecektim ve inan bana çok rahatlamıştım bu ara da yaşım daha 25 şimdi memlekete her gittiğim de ilk işim elime yasin kitabı ve su alıp mezarlarına gitmek biliyorum ki beni görüp geldiğimi biliyorlar

babannemi kaybedeli 15 ay olacak 2 gün sonra... babanne deyince uzak geliyor kimisine.. en yakınımdaydı sanki.. dert ortağım yarenim dostumdu işte.. bir gün önce konuşmuştuk yarın geliyorum demişti.. geldi.. ama sessiz.. sesi sedası dünyayı kavuran kadın sessizliğe büründüde geldi.. çok güzelleşmiş dediler.. bırakmadılar beni yanına.. lohusayım diye.. cenazesi evimin önünden geçerken geçivermiştim önüne.. durduramamıştım.. gitti.. mezarına iki ay sonra gittim.. bir kez.. ismini görünce kalbim duracak sanmıştım... ağladım ağladım ağladım.. bağırmak istedim sesim çıkmadı.. sonrasında feci bir enfeksiyon iki gözümde mosmor içleri kan çanağı.. dayanamadım.. hala gidemedim biliyorum küsüyor belkide ama yapamıyorum.. mezarlığın kapısına kadar gidip geri geliyorum.. olmuor.. onu orda yatarken düşünemiyorum..
ama git.. yüreğin rahatlasın... kabullen en azından.. ben hala çıkıp gelecek gibi hissediyorum.. ama sakın gittiğine bittiğine inanma.. bir gün buluşmak var.. bizi bekleyen bir kavuşma.. ahiret var çok şükür..

Ben, babamla yıllarca görüşmedim. Annem yüzünden...Kendi kendime hep dedim ki:" Babam, bi yerlerde ölür kalır, benim haberim olmaz...Ne kadar korkunç olur..." aynen de öyle oldu.

Ölümünden 3 ay sonra haberimiz oldu, kalktık gittik ablamla...Kapıdaki görevliye ismini söyledik işte; ama bi yandan da nasıl dua ediyorum yalan olsun, ismini bulamasın, ölmemiş olsun diye...
O gün, ve takip eden yıllar boyunca, daha minibüsten inmeden başlardım ağlamaya...İçim parçalanırcasına, geberesiye ağlardım...Özür dileyemedim, elini öpemedim, toprağa ben veremedim diye kahroldum...

Sonra bi bayram, eşimle gittiğimiz bi gün...İlk kez, oturdum baş ucuna, toprağını sevdim, taşına dokundum böyle...Nasıl bi hafifleme geldi üzerime anlatamam...O zamandan sonra da hep aynı şeyi yaptım...Ve daha az ağladığımı farkettim, hem zaten o da dayanamaz ki benim ağlamama...

Canım babam, inşallah hakkını helal etmiş ve beni affetmişsindir...

imagemaker .!.:

Yakında memleketime gidiyorum.Babam vefat edeli 2,5 yıl oldu.Abim kaza geçirdiği zaman memlekete gittim ama onda da sürekli hastanedeydim fırsatım olmadı babamın mezarına gitmedim.Mezar ziyareti yapacak durumda değilim .Kaldıramam diye düşünüyorum .Gitmeli miyim siz nasıl duygular yaşadınız .Karmakarışığım inanın .

Genişletmek için tıkla...

bence gidin çok ii gelecek huzur dolacaksınız inanın bana gerçi ilk edğil bu ama onun elini öpmeye gidio gibi düşünün kendinizi tabiki ağlayacaksınız tabiki bu çok kolay olmayacak ama gidin duanızı edin gidinki benim kızım sapasağlam dimdik diye gurur duysun sizinle...
Allah rahmet eylesin

Basin sagolsun canim..mekani cennet olsun..gidemeyebilirsin dayanamayabilirsn...bnce kendink hazir hissettgn zman git..tabiki gitsen iyi olur ama hazir hissetmelisin..evdende bol bol dua okuyabilirsn..

Başınız sağolsun

Tabi ki gitmelisin aglarsin sizlarsin ama alisirsin. Dedem öldüğünde mezarlikda 1 saate yakin dururdum aglardim topragiyla oyalanirdim. Gunluk olam seyleri anlatirdim onu ne kadar cok ozledigimi solerdim. Sonunda kendime gelip bir yasin okuyup eve donerdim. Zamanla alisiliyor bu duruma. Bizim tam 9 yil geçti haylada aglarim ona yapacak bir sey yok malesef.. Bu arada ben cenazenin ertesi gun sabah gozlerimi acar acmaz kosmustum mezarliga

Gidip yüzlesmek en iyisi. Allah acinizi hafifletir insAllah. Basiniz sagolsun, nur icinde yatsin. Herkes kendi yasadigi aciyi bilir iste...

Seni bekleyen biri var.. Gel diyemeyen, ama bekleyen..

Ben sırf anneme çatkapı gidebilmek için canım çıkarcasına çalışıp araba alıcam kısmetse.. Çok uzak çünkü.. Tek gitmek de çok tehlikeli araba güvenli yalnızca. O da beni bekliyo..

Allah rahmet eylesin. Kız kardeşimi 5 ay önce toprağa verdik. Definden 3 gün sonra mezarının başındaydık. Devamlı gidiyoruz biz mezarını falan yaptırdık ağaç diktirdik. Başında dua ediyoruz. Konuşuyoruz, ağlıyoruz. Sanki gidince oraya biraz rahatlayıp geliyoruz. Kabullenmek çok zor. Allah hepsini gani gani rahmet eylesin mekanları cennet olsun.

Benim babam da aynı zamanda vefat etti..

Ziyaretine 1 kere arife günü gıttım..çok kotu oldum..

O günden beri hiç gıtmek ıstemıyorum..
Şansıma mı diyim ne diyim bilemiyorum ama sonrakı bayram zamanları hep adet gördüm oyuzden gıdemedım..

Beni bekliyor mudur acaba

ben yaşadığım yerde mezarlığın çok yakınında oturuyorum..1 metre ötede bir duvar ayırıyor sadece. yegane manzaram orası.. ve çok üzülüyorum bazen.. çok az ziyaretçi geliyor.. geçenlerde vefat eden bir komşuyu gömdüler. izledim pencereden..henüz mezar taşı da yapılmadı.. belki ben görmeden gelen oluyordur..ama o taze mezara biri uğrasa diye ben bile bekliyorum. yasin okuduğum zaman onlara da gönderiyorum. ve iç muhasebe yaparak diyorum ki ben de vefat eden yakınlarımı mutlaka ziyaret etmeliyim memlekete her gidişimde.. çünkü bekliyorlardır eminim.. ve uyanıp perdeleri açıncaki bu ilk görüntü bana hep şunu hatırlatıyor unutsam da.. ölüm hepimiz için.. ve anlayana en güzel nasihat..

Hiç uğranılmayan mezarlar var. Kardeşime her gitmemizde bakıyoruz. Yanındaki mezara gömüldüğü günden bugüne kadar hiç bir allahın kulu gelmedi. Başındaki numara vs de kaybolmuş. Toprağı çiğnenmekten bi hal oldu. İNsan üzülüyor. İnşallah biz öldükten sonra başımıza gelip dua edenler olur.

Bu çok kişisel bişey...

angysangel .!.:

Basin sagolsun canim..mekani cennet olsun..gidemeyebilirsin dayanamayabilirsn...bnce kendink hazir hissettgn zman git..tabiki gitsen iyi olur ama hazir hissetmelisin..evdende bol bol dua okuyabilirsn..

Genişletmek için tıkla...

Karşıyaka'da çok güzel bir adet var .
Ölülerin hayrına lokma döktürüyorlar .
Sokağa lokma tezgahı açılıyor araba ile .
Gelen geçen yiyor .Harika bir şey

Orada yatan sen olsaydın, baban sorar mıydı birilerine gitsem mi gitmesem mi diye ?
Sormazdı emin ol, sende sorma, ölüme karşı herkesin tepkileri farklı
Annemin mezarında gece yatmışlığım bile vardır, hiç bir ölüm kolay değil
Ancak dar yerdeler, yalnız bırakmak olmaz, canının acımasından bu kadar korkma, acımaması anormal olur zaten
Onun emeğinin karşılığında, onun hakkı karşısında senin biraz canın yanmış çok değil
Hem gidince göreceksin, için rahatlayacak, kendini daha iyi hissedeceksin

imagemaker .!.:

Karşıyaka'da çok güzel bir adet var .
Ölülerin hayrına lokma döktürüyorlar .
Sokağa lokma tezgahı açılıyor araba ile .
Gelen geçen yiyor .Harika bir şey

Genişletmek için tıkla...

Ege'de böyle bir gelenek var ben de seviyorum onu.

başınız sağ olsun. mezar ziyaretleri biz yaşayanlar için aslında... hani bu işin sonunda ölüm var. öleceğiz unutmayalım diye... (inşallah yanlış bilgi vermiyorumdur)

siz nereden okursanız okuyun o dua babanıza ulaşır Allahın izni ile...

hatta pazartesi ve perşembe günü kendi evine ziyarete gönderilirlermiş... evde kendisini anan - dua eden var mı diye bakarmış....

olmuyorsa olmuyordur... evden okuyun...