Mezar ziyareti

Babam vefat edeli 17 ay oldu...40ı çıkana kadar gidemedim, hamileydim zaten kimse gel de demedi, 7 gün her sabah annem ve kardeşim gittiler, babamın mezarına gidebildikten 3 gün sonra oğlum 37 haftalık doğdu, en son martta gittim senesi olmuştu,bayramda gidemedim kurbanda da batmandayız gidemiyoruz, ne zaman kısmet olur bir daha bilmem

Ankarada yaşıyor ailem, mezarı memlekette babamın, dua falan ediyoruz tabi gittikçe ama ben hala inanamıyorum şaka gibi deli saçması gibi skeç gibi bişey bu babam öldü konusu, benim babam...öldü,kahkaha atasım geliyo bi git allasen falan diyorum içten içe

Şimdi gurbetteyim, Ankarada annem babam ve kardeşimi kendi düzenlerinde hayal ediyorum hep, varmış gibi, çünkü burda aksini kabullenmem çok zor, kendimi bir koyversem klinik vaka olurum,hiç sırası değil eşimin işi stresli oğlum daha emiyo, ilaç içip kendimi uyuşturamam...ama Ankaraya dönersek Şark bitince, o zaman başlıcak benim kabullenme alışma kahrolma sürecim, şu an nadastayım
beni anlıyorsunuz dimi
ne kadar zor
zaten insanoğlu deli olmasa ölümü bu kadar kolay kabullenmez
düşünsenize yitip gidiyor geri gelme şansı yok ve biz hala yiyip içiyorsak deliyiz
 
beni anlıyorsunuz dimi
ne kadar zor
zaten insanoğlu deli olmasa ölümü bu kadar kolay kabullenmez
düşünsenize yitip gidiyor geri gelme şansı yok ve biz hala yiyip içiyorsak deliyiz

Çok iyi anlıyorum hem de gülüşlerim bıçak gibi kesiliyor mesela, neye gülüyorum niye gülüyorum diyorum, ayıpmış gibi geliyo
 
  • Beğen
Reactions: K_G
benim babaannemde bu sebepten 201o da öldü benim babamda hala kabullenemiyor ama o anneler günüydü,bayramdı,kandildi sık sık gider okur sular...''üzülüyor musun gidince?'' diye sorarım ''hayır tam tersi.'' der.
 
Öncelikle başın Sağolsun tatlım, mekanı cennet olsun babacıgının. Tabiki gitmelisin,inan o duygu cok farklı gelecektir. Cok acı oluyor cok sevdigin birini artık soğuk bi tas basında ziyaret etmek ama onun mekanının orası oldugunu bilmek bile bi yandan güzel bi duygu veriyor insana
 
Babam vefat edeli 17 ay oldu...40ı çıkana kadar gidemedim, hamileydim zaten kimse gel de demedi, 7 gün her sabah annem ve kardeşim gittiler, babamın mezarına gidebildikten 3 gün sonra oğlum 37 haftalık doğdu, en son martta gittim senesi olmuştu,bayramda gidemedim kurbanda da batmandayız gidemiyoruz, ne zaman kısmet olur bir daha bilmem

Ankarada yaşıyor ailem, mezarı memlekette babamın, dua falan ediyoruz tabi gittikçe ama ben hala inanamıyorum şaka gibi deli saçması gibi skeç gibi bişey bu babam öldü konusu, benim babam...öldü,kahkaha atasım geliyo bi git allasen falan diyorum içten içe

Şimdi gurbetteyim, Ankarada annem babam ve kardeşimi kendi düzenlerinde hayal ediyorum hep, varmış gibi, çünkü burda aksini kabullenmem çok zor, kendimi bir koyversem klinik vaka olurum,hiç sırası değil eşimin işi stresli oğlum daha emiyo, ilaç içip kendimi uyuşturamam...ama Ankaraya dönersek Şark bitince, o zaman başlıcak benim kabullenme alışma kahrolma sürecim, şu an nadastayım

"Şimdi gurbetteyim, Ankarada annem babam ve kardeşimi kendi düzenlerinde hayal ediyorum hep, varmış gibi, çünkü burda aksini kabullenmem çok zor, kendimi bir koyversem klinik vaka olurum,hiç sırası değil eşimin işi stresli oğlum daha emiyo, ilaç içip kendimi uyuşturamam...ama Ankaraya dönersek Şark bitince, o zaman başlıcak benim kabullenme alışma kahrolma sürecim, şu an nadastayım" aynı şeyleri ben yapıyorum canım aynı şeyleri hissediyormuşuz
 
Benim babam öleli kasımda 9 sene olacak. Hala tam olarak kabullenmiş değilim. Yoğun bakımda başında bekledim ölümünde yıkamasına girdim her fırsatta mezarına gittim bebeklerimi götürdüm başka şehirde yaşıyorum ama her gidişimde gidiyorum. Bu bir alışkanlık neticede gitmediğim zamanlarda oluyor içimden hep konuşurum babamla hala başım sıkışınca babamı aramak gelir ilk aklıma. İlla ziyaret değil her şey ben ziyaret etmeyi seviyorum ondan gidiyorum. İçinden nasıl geliyorsa öyle davran.
 
abla git insan rahatlıyor kimsesiz değilsin orada yatan bir baban var diyorsun kendi kendine gitmedikçe insan daha kötü oluyor.
alışıyor bir süre sonra bünye 1 ay 3 ay 5 ay 1 yıl
2 yıl
3yıl
4yıl
5yıl
++ oluyor ve insan şimdi gidince artık dünya dertlerinden bir yana atıyor kendini orada ikiniz buluşuyorsunuz bir dinginlik geliyor çokk fena hıçkıra hıçkıra ağladım çok defa gülümsedim. biliyorum ağlamamı istemez ama özlem zor işte şimdi bile gözüm yaşardı...
 
babam ölmedi Rabbim onu ve herkesi korusun(amin) bilemem sizi ama gitmeniz sizi ilk başta üzsede sonra mutlu edecek onun yattığı toprağa dokunmak ...
 
Gidince babanızla buluşmuş gibi olacaksınız.. İlk başta çok ağlıyor insan ama bir huzurla ,dinginlikle kalkıyor ordan. Giderseniz iyi gelecek size , girmezseniz hep içinizde kalacak.
Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun.
 
Yakında memleketime gidiyorum.Babam vefat edeli 2,5 yıl oldu.Abim kaza geçirdiği zaman memlekete gittim ama onda da sürekli hastanedeydim fırsatım olmadı babamın mezarına gitmedim.Mezar ziyareti yapacak durumda değilim .Kaldıramam diye düşünüyorum .Gitmeli miyim siz nasıl duygular yaşadınız .Karmakarışığım inanın .

Eşimin annesi öleli 22 sene oluyor, babamızı da 2010 yılında kaybettik. Eşim biz tanışana kadar annesinin mezarını hiç ziyaret etmemiş. Ablaları babası ne yapmışlarsa götürememişler. Benden rica ettiler oturdum konuştum, tuttum kolundan götürdüm. Mezarı görür görmez oturup yarım saat boyunca ağladı. Sonra toparlandı, duamızı ettik mezarı temizledik geldik. Bundan yaklaşık bir sene sonra babamızı kaybettik. Şimdi ikisi yan yana yatıyorlar ve biz her ay gidiyoruz. Duamızı ediyoruz, onlarla ilgili konuşuyoruz, bazen komik hikayelerini anlatıyorlar ablalar gülüyoruz. Ama artık ağlamıyoruz. Manevi olarak tatmin olmuş bir şekilde dönüyoruz.

Sana da ilk başta çok zor gelecek. Ama sonra huzur bulacaksın, rahatlayacaksın emin ol.
 
görüyorlar dimi

Elbetteki goruyorlar...biz simdiki aklimizla o dunyada neler oluyor anlayamiyoruz.
Ama ben herseyi gorup hissettiklerine inaniuorum..
Ben ne zaman uzulsem veya canim birseye sikilsa annem geliyor gece ruyama..uzulme diyor..
Ben ne yapsam haberi oluyor,bir sekilde ruyamda oluyor...
Siz de babanizin öldügune degil,uyandigina inanin..
Ben oyle yapiyorum...
 
Elbetteki goruyorlar...biz simdiki aklimizla o dunyada neler oluyor anlayamiyoruz.
Ama ben herseyi gorup hissettiklerine inaniuorum..
Ben ne zaman uzulsem veya canim birseye sikilsa annem geliyor gece ruyama..uzulme diyor..
Ben ne yapsam haberi oluyor,bir sekilde ruyamda oluyor...
Siz de babanizin öldügune degil,uyandigina inanin..
Ben oyle yapiyorum...
babamı arada bir rüyamda görüyorum ama hala yaşıyormuş gibi
bazen komik hallerini bazen telaşlı hallerini görüyorum
bir kere de bana çok kızgındı uyandım korktum yanımda zannettim .
cidden tuhaf şeyler
 
Kasımda dedemi kaybettim öyle ki şu yaşıma kadar hiç bir en yakınımı kaybetmemiştim.
Öyle zor geldi ki başta ağlayamadım bile şoktan. haber gece geldi öylece halıyı izledim. kalktım gittim odanın ortasında yatıyordu git dediler bak öyle hatırlamak istemiyorum dedim. bana hikayeler anlatırken hatırlamak istiyorum o sessizliği bile huzurluyken çok hastaydı hep uyurdu ama şurda nefes alsın yeterdi. Ölse mafolurum demiştim ama olmadım eve girince boş koltuklara bakıyorum burda oturduk burda yattık falan ama artık yok. Ölüm Allah'tandır ve ondan gelene razı olmalıyız..
Mezara gittik girmemle çıkmam duayla oldu en çok ona ihtiyacı var lütfen sizde gidin görün bir ellerinizi açın eminim çok sevinecektir. Uzun oldu ama dedemi hatırladım kusura bakmayın.
 
babamı arada bir rüyamda görüyorum ama hala yaşıyormuş gibi
bazen komik hallerini bazen telaşlı hallerini görüyorum
bir kere de bana çok kızgındı uyandım korktum yanımda zannettim .
cidden tuhaf şeyler

Ben de annemi kizgin gordugum oluyor...
O gelsin de ruyama ister kizsin ister gulsun...
Bence gidin cok rahatlayacaksiniz....
 
Öncelikle ölümün bi gerçek olduğunu heran herkese gelebileceğini kabullenmemiz gerekir ama biz öyle değiliz ölümü hep uzak görürüz düşünmeyiz bile.bu yüzdende ölümler çok acı gelir hep ama yaşıyorsan en büyük gerçeğimizdir ölüm kavuşma günüdür , bir terhistir bizim için, misafirhane dünyadan gerçek yurdumuza gitmektir.Bizim hocamız hep, uzaktan yapılan dua telefon görüşmesi gibi yanına gidip yapılan direkt yüzyüze görüşmüş gibi olur kabir ziyaretlerinizi ihmal etmeyin derdi.bence gitmelisin..
 
ben babamın mezarına gidince rahatlıyorum. sanki gerçekte ziyaretine gitmişim gibi, ona olan son görevimi getirmişim gibi.. mesela en son gittiğimizde mezarı hep yarılmıştı eşim tamir etti.. sanki babamın evini onarmışız gibi iyi hissettim kendimi. eşim şimdi yaz ayları yine öyle olur gidip bakalım onaralım dedi.. o günü sabırsızlıkla bekliyorum.. sizde gidin duanızı edin, gerekirse ağlayıp içinizi dökün, sulayın..
 
ben hic hatirlamiyorum babami ben daha yasima girmeden kaybettim. Her firsatta gitmeye calisiyorum gidiyorum da. Agliyorum, anlatiyorum sanki baska sehirden gelmis aylardir gormuyormus gibi hasretle anlatiyorum rahatliyorum onu ne kadar sevdigimi soyleyip dualar edip ayriliyorum yanindan. Siz de gidin aglayin konusun icinizi dokun. Rabbim mekanlarini cennet etsin
 
Ben babamı kaybedeli 11 sene oldu,memlekette mezarı,ilk gidişimde çok canım acımıştı yalan yok ama onunla dertleşmek,iyi gelmişti bana.
Memlekete gidipte babanızı ziyaret etmeden dönerseniz eminim çok pişman olursunuz. Gidin muhakkak bence.
Başınız sağolsun, sabırlar dilerim.
 
Başlığı okuyunca tüylerin diken diken oldu bende bbabamı kaybeleli tam 5 ay oldu mezarını ilk ziyarete gittiğimde yaşadığım şeyleri anlatmam gerçekten imkânsız tarifsiz bir acı insan ayrılmak iistemiyor başından benim baamin baş ucunda bir ağaç var bir anda kendimi keske su ağaç ben olsaydım gece gündüz burda kalsaydım diye dua ederken buldum,ama gitmeni tavsiye ederim canım dua et babanla konuş içini dok ilk ziyaret cook zor ama sonrakiler biraz daha iyi oluyor ve şunu da bil babanın mezarına gitmeden için sogumaz çok zor bir acı allah sabır versin basın sağ olsun:KK43:((
 
X