- 27 Ocak 2016
- 1.181
- 1.844
- 133
- 31
Benim acınacak bir durumum yok çok şükür. Bu saldırganlıkla siz kendinizi sorgulayın bence.Kadına acıyacagına kendıne acı bence. Sımdı de kadını korumak sana mı kaldı ? Intıkam almak ıstıyorsun kadını kurtarmak ıstıyorum dıye de kılıf uydurmuşsun. Hayatına devam et zaten 7 ay gecmış
Sizin konunuzu okumuştum gerçekten de çok üzülmüştüm kadınlarda bu vicdansızlık hele bu cesaret nerden geliyor anlayamıyorum... Kocasıyla konuşma cesareti de olayın sıcaklığıyla gelmiştir muhtemelen. Ben cesaret edemedim muhtemelen hiç edemem de benim gözümde bu işler kolay sevgilinden ayrılırsın önüne bakarsın ama evlilik çok başka birşey yaşamadan da anlayamam...Bu ara her konuda kendimi buluyorum .
Benim eşim evli olduğunu bildiği bir kadınla flört leşti ben kadına eşim ile aranıza ki mesafeyi koruyun dedim .
O beni engelleyip kocam ile konuştu o kadın da evliydi .
Bende kocasına söyledim .
Ama pişman oldum o kadın bnm çocuklarıma acımadı ama ben onun çocukları için üzülüyorum.
Boşverin eşine söylemeyin adam sizi kullanmış .
Allah var bırakın öteki tarafa.
Benim acınacak bir durumum yok çok şükür. Bu saldırganlıkla siz kendinizi sorgulayın bence.
Unutmaya calıs uzatma benceYaklaşık 1.5 sene evvel birisiyle tanıştım mesajlaşmaya başladık. İlk başlarda benim pek gönlüm yoktu başka bir şehirde yaşıyordu zaten yüz yüze de hiç görüşmemiştik üstelik benden 7 yaş büyüktü ama zamanla ısrarı ve ilgisiyle aklımı çeldi. Çok da iyi anlaşıyorduk. Benim kaçmam onun kovalamalarıyla aylar geçti en sonunda ilişki denebilecek bir şeye başladık. Geçen zamanda ona aşık olduğumu anladım artık yüz yüze görüşmenin vakti geldi dedim ve İstanbul'dan Ankara'ya gittim. İşinden dolayı ne zaman gelmeyi planlasa sürekli bir aksilik çıkıyordu kendi işi olduğu için hafta sonu tatil günü falan da olmuyordu ben de onun gelmesini beklediğim için bu kadar geç oldu görüşmemiz.
Gittiğimde sabahtan akşama kadar rüya gibi bir gün geçirdik her şey hayal ettiğimden bile güzeldi. Dönmeme birkaç saat kala bana soyadını farklı söylediğini öğrendim ve facebooka adını soyadını yazdığımda karşıma profili çıktı. Sonuç olarak evli olduğunu öğrendim. Kavga kıyamet arkadaşlarına rezil olmuş bir şekilde bilmediğim bir şehirde tek başıma yolu buldum İstanbul'a döndüm. Boşanma aşamasındayız gibi bariz yalanlar söyledi. Bu arada arkadaşlarının yüzündeki şoktan anladığım kadarıyla bildiğimi düşünüyorlardı. Kendisinin üniversite yıllarından çok yakın arkadaşı benim en yakın arkadaşımla beraberdi. Yolda bunları da aradım. Arkadaşı da aynı şekil boşanmaya çalıştığını eşinin uzattığını falan söyledi. O gece arkadaşım da bizden sakladığı için ilişkisini bitirdi.
Sonrasında içim rahat etmeyince sahte hesaplar açıp adamın sosyal medya hesaplarını takip ettiğimde ortada boşanma davası falan olmadığına iyice emin oldum. O dönemde yaşadığım şok ve utançtan tek düşündüğüm sadece adamdan kurtulmak bir daha karşıma çıkmamasıydı fakat üzerinden 7 ay geçti ve ben hala yaşadığım travmayı atlatamadım geceleri kabuslarla uyanıyorum durup dururken ağlamaya başlıyorum karısının yüzü gözümün önünden gitmiyor o zaman karısıyla konuşmadığıma çok pişmanım. Şimdi konuşmaya kalksam elimde sadece bana sarıldığı bir tane fotoğraf var. Durumu anlatabildiğim birkaç kişi sakın konuşma sen kötü olursun diyor. Ama bir kere yapan adam her zaman yapar ben karısına çok üzülüyorum bir sene boyunca saatlerce benimle konuşup akşam karısıyla aynı yatağa girdiğini düşündükçe midem bulanıyor. Sizce ne yapmalıyım?
O an öldürmek geliyor içinden .Sizin konunuzu okumuştum gerçekten de çok üzülmüştüm kadınlarda bu vicdansızlık hele bu cesaret nerden geliyor anlayamıyorum... Kocasıyla konuşma cesareti de olayın sıcaklığıyla gelmiştir muhtemelen. Ben cesaret edemedim muhtemelen hiç edemem de benim gözümde bu işler kolay sevgilinden ayrılırsın önüne bakarsın ama evlilik çok başka birşey yaşamadan da anlayamam...
Bana kıskançlık yapıp hatta kıskançlıktan ne yapacağınızı şaşırmışsınız gibi geldi. Bir kere ne paylaştınız allah aşkına, birkaç saat. Sanal alemde sabahlara kadar yazışmış olabilirsiniz adamın ayağına bile kendiniz gitmişsiniz niye bu kadar hevesli davrandınız hiç şüphelenmediniz anlamadım.Yaklaşık 1.5 sene evvel birisiyle tanıştım mesajlaşmaya başladık. İlk başlarda benim pek gönlüm yoktu başka bir şehirde yaşıyordu zaten yüz yüze de hiç görüşmemiştik üstelik benden 7 yaş büyüktü ama zamanla ısrarı ve ilgisiyle aklımı çeldi. Çok da iyi anlaşıyorduk. Benim kaçmam onun kovalamalarıyla aylar geçti en sonunda ilişki denebilecek bir şeye başladık. Geçen zamanda ona aşık olduğumu anladım artık yüz yüze görüşmenin vakti geldi dedim ve İstanbul'dan Ankara'ya gittim. İşinden dolayı ne zaman gelmeyi planlasa sürekli bir aksilik çıkıyordu kendi işi olduğu için hafta sonu tatil günü falan da olmuyordu ben de onun gelmesini beklediğim için bu kadar geç oldu görüşmemiz.
Gittiğimde sabahtan akşama kadar rüya gibi bir gün geçirdik her şey hayal ettiğimden bile güzeldi. Dönmeme birkaç saat kala bana soyadını farklı söylediğini öğrendim ve facebooka adını soyadını yazdığımda karşıma profili çıktı. Sonuç olarak evli olduğunu öğrendim. Kavga kıyamet arkadaşlarına rezil olmuş bir şekilde bilmediğim bir şehirde tek başıma yolu buldum İstanbul'a döndüm. Boşanma aşamasındayız gibi bariz yalanlar söyledi. Bu arada arkadaşlarının yüzündeki şoktan anladığım kadarıyla bildiğimi düşünüyorlardı. Kendisinin üniversite yıllarından çok yakın arkadaşı benim en yakın arkadaşımla beraberdi. Yolda bunları da aradım. Arkadaşı da aynı şekil boşanmaya çalıştığını eşinin uzattığını falan söyledi. O gece arkadaşım da bizden sakladığı için ilişkisini bitirdi.
Sonrasında içim rahat etmeyince sahte hesaplar açıp adamın sosyal medya hesaplarını takip ettiğimde ortada boşanma davası falan olmadığına iyice emin oldum. O dönemde yaşadığım şok ve utançtan tek düşündüğüm sadece adamdan kurtulmak bir daha karşıma çıkmamasıydı fakat üzerinden 7 ay geçti ve ben hala yaşadığım travmayı atlatamadım geceleri kabuslarla uyanıyorum durup dururken ağlamaya başlıyorum karısının yüzü gözümün önünden gitmiyor o zaman karısıyla konuşmadığıma çok pişmanım. Şimdi konuşmaya kalksam elimde sadece bana sarıldığı bir tane fotoğraf var. Durumu anlatabildiğim birkaç kişi sakın konuşma sen kötü olursun diyor. Ama bir kere yapan adam her zaman yapar ben karısına çok üzülüyorum bir sene boyunca saatlerce benimle konuşup akşam karısıyla aynı yatağa girdiğini düşündükçe midem bulanıyor. Sizce ne yapmalıyım?
Hatta tuzak kuracağı kafeyi haber versin siz de çekirdeğinizi alır izlemeye gidersiniz. Kendi hayatınızda da böyle yüksek sahneler yaratıyor musunuz yoksa bu talkımları sadece başkasına mı veriyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?