(26.12.2018)
Yazıya başlamadan söyleyeyim kimsenin üzülmesini istemiyorum. Etkilenecekseniz okumayın lütfen...
Bu yazıyı sırf unutmim diye yazdım aynısını telefonumada kaydettim ama kaybedersem diye
...Size bizim hikayemizi anlatıcam içim yana yana. Bende pko var diye çok doktora gittim saçma sapan şeyler duydum. Bir kaç doktor hamile kalamazsın dedi. Geçen günün haddi hesabı yok tabi. 3 yıl bitmişti evlat beklerken.
Bir doktor bulduk Allah razı olsun ilaçla tedaviyle buluruz bir çare dedi. Ve çok şükür bulmuştuk hamile olduğumu öğrendim. Ama sevincim 2 günlüktü
Çünkü dış gebelikti ve alındı.Sabretmek ve şükretmek için çok sebebim vardı. Çünkü hamile kalabilmiştim. Allah 2 günde olsa sevindirmişti. Neyse işte kürtaj oldum. Zor oldu atlatmak ama geçmiş gibiydi.
Sonra yine hsgler ilaçlar korunma süresi derken tekrar hamile kaldım ve bu acı sonun hikayesi başladı...
Sevinemedik tabi çünkü daha minicikti. Keseyi gördük acaba kalp atışı varmı diye bekledik onu da duyduk sonrasını merak etmeye başladık. Ve ilk üç aylık süreç kanamalı iğneli yatmalı geçti.
Kontrole gittik ve oğlumuz olacağını öğrendik. Bizim için sağlığı önemliydi tabiki kız erkek farketmezdi. Her şey yolunda ilerliyordu. Yavrumun kaymasını hissetmeye başlamıştım artık. Evde zaman geçiyordu. Yaşayacaklarımızdan habersiz. Onunla yatıp onunla kalkıyordum odak noktam oğlumdu artık. Allah ım diyordum onu bizim için hayırlı eyle sağlıklı bir şekilde kucağımıza almayı nasip et. İsteyen dileyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar nasip et derdim hep.
Ve artık 4 ay bitmişti tekrar gittik kontrole maşallah miniğim büyümüştü zaten bende göbeğimin çıktığını hissediyordum. Doktorumuz tekrar inceledi yavrumu oh maşallah her şey yolunda dedi. Kan ve idrar tahlilleri yapıldı. Her şey gayet iyi dedi. Yazdı ilaçlarımızı geldik. Ve çevremizle geçen sefer paylaşmamıştık bu sefer söyleyelim dedik. Oğlumuz fatih imiz geliyor dedik.
Sağ salim doğsun diye dua etti herkes...
Ve 15 gün daha geçmişti melek oğlum 4.5 aylık oldu. Bir gün belim çok ağrıyprdu ama normelde de bel fıtığım var diye ağrırdı. Meğer doğum sancısıymış bilememişim.
Ertesi gün öğlene kadar yattım bebeğim canım hareket ediyordu tekme atıyor babasına bile tepki veriyordu. Öğlenden sonra lavaboya gittim ve suyum geldi tamamen. O an öldüm sanki canım kalmadı.
Belimin ağrısıda geçti. Apar topar hastaneye gittik yolda yavrum tekme atıyordu bende kötü bir şey yoktur dedim kendi kendime. Suyunun tamamen bittiği gelmedi aklıma. Hastanede ultrasona alındım ve yavrumun suyu bitmişti.
Ve açılmamında olduğunu söyledi doktor. Yapacak bir şey kalmadı dedi oda üzüldü. Yatışımı yaptılar ve doğum için hayalini kurduğum o güzel odaya yavrumdan ayrılmak için girdim. Kapısı süslenmiş yan tarafında bebek yatağı olan güzel bir oda. Ebeler serum bağladı kan aldılar. Biride çatı kontrolü yaptı ve 2cm dedi. Eli ayağı elime geliyor dedi.
Ebe gitti doktorum aradı eğer ki haftası yada kilosu uygun olsaydı küvezde yaşardı ama iki şekilde de uymuyor dedi. Ameliyattan çıkınca gelicem dedi. Kaldık öyle eşimle odada
Yavrum hala tekme atıyordu. Akşam üstü geldi doktorum tuttu elimden yapacak bir şeyimiz kalmamış dedi çok üzgünüm dedi. Süreci anlattı. Sebep dedim enfeksiyon olma ihtimali çok büyük dedi. Dahada sormadım bir şey. Sarıldı ağladık
gece saatlerine kadar da tekme attı ölüm ona yakışmadı ama ölecekti. Gece yarısından sonra artık durdu tekmeleri...
Seruma suni sancı verdiler ebe tekrar geldi çatı kontrolü için. Bir şey demedi gitti. Sabaha kadar dua ettim Allah ım sen dayanma gücü ver diye. Sabah erken suni sancı vermeye başladılar hap olarak. 2 saatte 1 verip gittiler. Doktor tekrar geldi doğumdan sonra kürtaja alıcaz seni dedi ben yanındayım dedi gitti. Ve sancılarda sıklaşmaya başladı. O sancının bile hayalini kurmuştuk eşim elimden tutacaktı
doğacaktı fatih imiz.
Ama eşim ağlarken dayanamadı çıktı sancılar iyice sıklaştı ve yataktan indim kendimi yere attım
ıkınma isteği geldi ve ayrıldık hasretle beklediğimiz meleğimizden...
Ebeler geldiler ne olur gösterin dedim bir kere tamam dediler kordonu kestiler. Kaldırdılar bir bezin içine koyarken gördüm. Allah ım bu nasıl bir acıdır gözleri burnu yanakları kalbi kolları bacakları
O minicik canı dayanmadı
Aldılar götürdüler daha sonra gösteririz dediler. Benide kürtaja aldılar
Ben bir daha görücem diye beklerken babası daha fazla üzülmim diye göstermeyin demiş. Amcasına vermişler kara toprağa götürsün diye. Çıkınca sayıklamışım Fatih imi getirin diye
bebeğimi gösterin demişim ama o çpktan gitmiş. Doktor geldi ilaç yazdım göğüslerine süt inecek kullan dedi. Benim yavrum bir kere bile ememedi kendi rızkını.
Bizim için bir yara daha açılmıştı artık geriye acıyı yaşamak kalmıştı. Akşam saatlerine kadar kaldık hastanede sonra çıktık geldik evimize. Yolda düşündüm nasıl girerim içeri nasıl bakarım etrafa diye. Kapıdan içeri girdim o kadar zoruma gitti ki. Dizlerim titredi
Allah ım dedim Allah ım ben nasıl dayanıcam...
Nereye baksam yavrumu hatırlatıyor. Elimi neye atsam...
Uzandım benim için hazırlanan yatağa
Bir kaç gün öncesinde hareketlerini hissetmek için uzandığım yatakta şimdi onsuz yatıcam
Öyle zor ki içim kavruluyor alışmış elim karnıma gidiyor ama artık yok tekmesi kendisi...
Koca bir boşluk var. Geceye kadar ağladım uyuyamadım. Allah ım dedim bir anlık gördüğüm o masum yüzünü unutturma bana. Sonra gözlerimi yumdum belki gelir rüyama diye...
Gelmedi bende uyuyamadım.
Sabaha kadar dua ettim Allah ım sen dayanma gücü ver bize.
Sabah kalktığımda babası yatakta yoktu. Hadi oğlum bizde kalkalım baban acıkmıştır dedim. Elimi karnıma attuğımda hasta bezinin hışıltısını duydum.
rüya değilmiş gerçekmiş yavrumun melek oluşu
gelenler oldu herkes konuşuyor ama ben duymadım kimseyi aklım o anda. Unutmim diye zorluyorum kendimi. Keşkebir fotoğraf çekseydim diyorum en azından unutmazdım yüzünü. Keşke bir kere kucağıma alsaydım doyamazdım ama öpseydim bir kere.
Fatih im melek oldu.
2 gün içinde herşey oldu bitti anlamadan. Bugün de doğum günümdü ve en güzel hediyem fatihti. Ama canı yetmedi bizimle kalmaya...
sulandırıcı iğne kullanıyordum saati gelince kötü oluyorum
Gazdan dolayı karnım tıpkı oğlumun tekmesi gibi oluyor
sanki daha benimleymiş gibi
. Kısa zamanda öyle alışmışım ki onsuz hayatın bu kadar anlamsız olucağını bilemedim.
Gitti yavrum kara toprağa....
Kaderde ne yazılıysa o yaşanıyor bizimde birlikteliğimiz bu kadarmış.
Allah onu bize şefaatçi eylesin inşallah.
Yatıyorum kalkıyorum aklımda acabalar var. Ben sahip çıkamadım yavruma.
Herkes olsun diyor bir daha olur diyor.
Allah nasip ederse belki olacak ama köz gibi kalacak içimizde acısı. Birlikte geçirdiğimiz bir saniye bile bizim için çok kıymetliydi. Ben oğlumu çok özledim. Küçücük canı toprakta şimdi
Yaşadığınız anın kıymetini bilmek lazım. Doya doya yaşamak lazım...
Allah bana ve benim gibi melek annesi olan herkese sabır versin. Sonra hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin... Abi abla olsun miniklerimiz. Günahkarız biz belki cennetin kapısını bile göremicez ama inşaallah gerçek dünyada yüzünü bir kere daha görmek nasip olur.
Hakkınızı helal edin sizden dua istiyorum Allah eşime ve bana dayanma gücü versin sabır versin diye.
(Hamilelik çok özel sonuna kadar içinizden geldiği gibi yaşayın. Allah kimsenin başına vermesin evlat acısını)