Benim bütün hayatım sen mişsin meğer,aldığım nefes içimdeki yaşam açlığım tokluğum sen olmuşsun meğer.Benim yolculuğum sanaymış ….
Şimdi içim acıyor sensizliği sığdıramıyorum içime,tekmelerine uyanıyorum geceleri,sanki yine hıçkırık tutmuş gibi sıçrıyosun usul usul içimde.sensizlik çok zor olacak yavrum,sensizliğe alışmaya çalışmak ve bunu yapmak çok fena.En güzel yerdesin oysa sonsuza kadar mutlu olacağını bildiğim yerdesin ama benden çok uzakta En sevilenin en sevgilinin yanındasın Rabbimin rahmeti altındasın bu dünyanın kirine çamuruna bulaşmadan Rabbim aldı seni hasretini bıraktı şimdi boğazımda çözülmeyen bir düğüm erimeyen bir taş var içimde ellerim titriyor kendimi Rabbimin sana verdiği cennet müjdesiyle serinletiyor,sana kavuştuğumuz gün ahirette şefaatçi olacağını düşünerek yaşayamadığımız günleri ümit ediyorum.
Bembeyazmış tenin uzunca kaşların uzun kirpiklerin varmış annem anlattı babam söylemiş onada çok güzel bir çocuk muşun bitanem bu dünyaya fazla güzel Rabbimin seçtiği özel çocuklardanmışsın öyle diyor hadisler bazı çocuklar her halleriyle belli ederlermiş bu dünyaya ait olmadıklarını Rabbimin seçtiklerindensin yavrum.Cuma sabahları senin kokunla uyanıyorum Cuma günleri inermiş ahiretteki çocuklar ailesinin yanına yanık süt kokusu gibi kavrulmuş un gibi öyle benzersiz ki kokun odamı sarıyor heryerinde kokunu alıyorum rüyamda sarılıp koklamıştım seni aynı o koku işte odamdaydı ta ilk başından belliymiş sana hasret kalıcam aslında…
Haktanım karnımdayken seni Rabbimin güzel kulu ol peygamberine layık insan ol vatanına hayırlı asker ol annene babana ecdadına hayırlı evlat ol diye severdim seni bu kadar söz mü tutulur a yavrum bu kadar hayırlı mı olunur.
Şimdi dışarıya çıkmaya korkuyorum insanlarla yeniden biraraya gelmeye insan içine karışmaya korkuyorum.Bu sokaklar caddeler korkutuyor beni senden öncesi vardı şimdi herşey korkutuyor beni bitanem hep geçecek diyolar ama öyle alışkanlık yapmışın ki öyle bağlanmışım ki sana sensiz gezeceğim yapacağım şeyler için hazır değilim bu hayat korkutuyo beni sensiz yaşamak korkutuyo Haktanım.Bir daha eskisi gibi olamayacağım senin hayatımda olduğun kadar mutlu olamayacağımı biliyorum ama yaşamak zorundayım bir şekilde tutunmalıyım.Senin hayatımdan geçmiş olman gururlandırıyor beni.Taa en başa döndüğümde sana hamile kalmadan önceki rüyalarım senin ne sevgili bir kul olacağını gösteriyordu aslında,,,
Sen gideli 1 ay oldu bende beni terkedeli 1 ay oldu yavrum.Ne günlerin bir anlamı var ne gecelerin.Çok zevksiz bir hayat beni bekliyor.Espri yapıyorum herkes gülüyor bende gülüyorum sonra yine sen varsın aklımda dudaklarım titriyor bir elimle diğerini tutuyorum kendim bile görmek istemiyorum titreyen ellerimi sensizlik çığ gibi büyüyor ağlamak istiyorum onuda yapamıyorum birşeyleri kırıp döksem herşey yoluna girecek gibi ama olmuyo yetmiyo ki….
Sabahları sensizliğe uyanıyorum sensiz geçecek seni hatırlayarak geçecek bir güne daha başlıyorum.Gözlerimi kapatıyorum nst makinasında olduğum doktorların başımdaki halim ve senin minik kalbinin atmayışı tekrar takrar geliyo gözümün önüne ve ben hep aynı şeyi yaşıyorum aynı acıyı yeniden yeniden yaşıyorum.Şimdi seninle birlikte olanlar dünyaya geldi senden sonra doğacaklarda dünyaya gelecek ama yine sen olmayacaksın dikişlerimin bile acısı geçti geçmeyecek gibiydi o iki gün o da geçti senin yokluğunu acısı özleyişim geçmeyecek biliyorum hafiflemeyecek mi oğlum…
Karlar yağdı onlar eridi yağmurlar hala yağıyor oğlum üşümüyorsun dimi gerçi ne mümkün benim oğlum melek zaten hurilerle oynuyor melekler onu sarıp kolluyor.Belki oda beni özlüyor ağlıyor benim gibi melekler teselli ediyor bitanemi .En kısa zamanında yanına geleceğim yavrum senin yanına sağlam çıkmak istiyorum güçlü olayım ki senle kavuşana kadar öyle düşün beni.Bu özlem çok başkaymış hiçbir şeye hiçbir acıya benzemiyor.Sensizlik çok fena bunu anlamak daha da fena Haktanım…