- 11 Aralık 2012
- 816
- 31
biliyosunuz salı günü ilk kontrolüm vardı.sabah bı heyecanla güzel umutlarla hayallerle gittim doktora.kalp sesini dinlicektik.odaya gırmeden once eşime telefonun kaydedicisini açta içerde arama sesini kaydederiz dedim.derken doktorum geldi.muayene etti.başta suratı güldü kese burda ve bebekte içinde dedi hatta banada gösterdi.sonra bide kalp atışına bakalım dedi ve bı anda yuzu duştu.senın haftan 6+4 ama bebek 6+0 görünüyor dedi ve kalp atışı yok dedi...doktor bey demeyin dedim.hıçkıra hıçkıra ağladım...neden boyle olur diye sordum.bebek sağlıksızmış ve rahmin bunu farkedip gelişimini durdurmuş dedi...ilerideki testlerde farkedilseydi o zaman bı karar vermek zorunda kalıcaktın dedi...çünkü muhtemelen engelliymiş.çok üzüldüm inanılmaz ağladım gözlerim kan topladı...ama sonra toparladım.rabbim benı karar vermek zorunda bırakmadı.onunla ne kadar fazla vakıt geçirirsem benım için o kadar üzücü olucaktı.sonra cevreme bakıp tesellı bulmaya basladım.bi anne dağ gibi evladını toprağa verebılıyosa allah bununda bana sabrını verır.meleğim hayallerınıde alıp uçup gitmiş...allah cennetınde görmek istediği kullarına şefaatçi gönderirmiş.bu dunyada bırbırımıze doyamadık ama öteki dunyada doyucaz.dun yıne bı doktora daha gittim oda bebeğin 5+5 e gerilediğini ve şansın olmadığını söyeledi.vıcdanen elımden gelenı yaptım rahatım...cuma günü kürtaj olucam...allahın izniyle sağlığıma kavuştuktan sonra zihnimi bedenimi cebimi toparladıktan sonra tekrar denıcem.inananın çok çok acı bişey ben hep olsun olsun demedım hayırlısı olsun ve senden gelen herseye razıyım dedim...demekkı vaktı değilmiş...bundan sonrakı yolum açık olsun...paylaşmak istedim...bir gün anne olmak dileğiyle...