• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Mart Annelerinin Doğum Hikayeleri

Ilk dogum hikayesi ile baslayalim ozaman ;)
Hamileligim ilk 4 ayi surekli kusarak ve serumlarla gecmisti. Sonraki zamanlar daha iyi gecmeye basladi. Son kontrolumuzda hersey yolunda gidiyordu. 18.01.2017 tarihinde aniden yukselen tansiyonumla sabahinda kendimizi hastane de bulduk. Tansiyonum inip cikiyordu. Hemen ciger gelirstirici ignemizi olduk. Doktorumun bana guvenin dedigini hatirliyorum sadece. 24 saati tamamlamaya calisacagimizi soyledi. Surekli kontrol altindaydik. 12-13 saat hic birsey yemedim o gun her an sezeryab olabilirim diye. 17:00 gibi doktorum yanima geldi yarin dedi sabah bebekler geliyor. Daha cok kucukler 34. Haftamizdayiz. Ama beklersek riskinin daha cok oldugunu soyledi. Preeklemsi baslamis. 20.01.2017 tarihinda saat 07:00 de hadi gidiyoruz dediler. Sabah gene kustum giderken . Heyecandan zangir zangir titriyordum. Ameliyat hane de bir suru insan vardi . Herkes hazirdi. Kuvezler yogunbakim, anestezi ... uyandigimda agrim vardi. Ama ben kizlarimi gormek istiyorum dedim. Agri gecmeden ameliyathaneden cikartmadilar. Agrim yok dedim. Kizlarimi merak ediyordum. Yukari ciktik ilk 1-2 saat agriniz oluyor. Sonra benim pek agrim felan olmadi. Sezeryan bekledigimden rahat gecti. Tabiki oturmakta kalkmakta zorlaniyorsunuz ama dayanilmayacak bir acisi yok.
Belki de kizlarim icin ben daha guclu olmak zorundaydim. Kizlarim hala yogun bakimdalar. Ama daha iyiye gidiyorlar. 3 saatte bir sut sagiyoruz. Ama bir cay kasigi anca çıkıyor. Sut ciksin diye elimizden geleni yapmaya calisiyoruz. Umarim sutumuzde gelecek.
Bebeklerimde bir an once yanimiza gelecekler sabah aksam ziyaret ediyoruz. Bakiyoruz izliyoruz. Cok zor bir süreç. Ama anne olmak guclu olmak demek.
Guclu olmak icin elimden gelini yapmaya calisiyorum
Herkesin bebeklerinin zamaninda saglicakla kucagina gelmesi dilegiyle...
 
Back