Evlat Edinme Evlat edinme.

dcsgkl .!.:

Huy gibi değil daha çok eğilimleri benim kastettiğim korkularım.
Girişkenlik asilik zevkleri veya sanata ilgi vs gibi şeyler değil.
madde kullanımına yatkınlık,saldırganlık,intihara eğilimi olur mu acaba gibi.

Genişletmek için tıkla...

Bundan bende korkuyorum vallahi ne diyim...

Evlat edinme değil koruyucu aile olun çocuğu büyütün aile olun yuva olun o sizi bilsin, siz onu bilin ama bu şekilde bir bağ kurun. Hem sevap olur hem soyadı, kütüğe geçme gibi durumlar sizin üzerinizde olmaz ilerde isterseniz reşit olmadan tekrar nüfusunuza alabilirsiniz hem gerçekten epey ihtiyaç olduğunu duydum koruyucu aileye.

Bu benim de aklıma geliyor evlatlık meselesi konuşulunca.
Mesela şizofren ebeveynin çocuğunu alma düşüncesi ürkütür beni.

dcsgkl .!.:

Fizikselden ziyade çekincelerim psikolojik. Dediğim gibi biz sıradan bir aileyiz. Ne bileyim maddeye yatkınlık,intihara meyil bunların hep genetik olduğu vs söyleniyor. Yoksa kendi çocuğum da olsa kızacağım yeri gelecek sesimi yükselteceğim küseceğiz barışacağız zorlanacağız bunu her aile yaşıyor. Ama benim Korkularım bu değil

Genişletmek için tıkla...

Ben bu saydıklarınızın tamamen yetiştiren aile ve evin içindeki psikolojik durum ve travmalardan kaynaklandığını düşünüyorum. Birisi de yazmış zaten iki farklı aile tarafından yetiştirilen ikiz çocuklar bambaşka karakter ve görünümlere sahip oluyorlar. Ama bir cümleniz dikkatimi çekti eğer evlat edineceğiniz çocuğu kendi çocuğunuz olarak göremeyecekseniz, kendinizi ve onu “üvey” olarak tanımlayacaksanız, hatta ileride yetişkin olduğunda biyolojik ailesinin peşine düşmek isterse ona destek olamayacaksanız hiç bu işlere girmeyin derim.

CocoParisien .!.:

Ben bu saydıklarınızın tamamen yetiştiren aile ve evin içindeki psikolojik durum ve travmalardan kaynaklandığını düşünüyorum. Birisi de yazmış zaten iki farklı aile tarafından yetiştirilen ikiz çocuklar bambaşka karakter ve görünümlere sahip oluyorlar. Ama bir cümleniz dikkatimi çekti eğer evlat edineceğiniz çocuğu kendi çocuğunuz olarak göremeyecekseniz, kendinizi ve onu “üvey” olarak tanımlayacaksanız, hatta ileride yetişkin olduğunda biyolojik ailesinin peşine düşmek isterse ona destek olamayacaksanız hiç bu işlere girmeyin derim.

Genişletmek için tıkla...

Üvey olarak ben tanımlamadım hiç bir yerde. hangi cümlem dikkatinizi çekti merak ettim. Ben sadece çocukluk çağında yetiştirirken diğer aile ile muhattap olmak istemeyeceğimi söyledim doğal olarak.

Endişelerinize hak veriyorum, size katılıyorum…
Genetik olayına çok inanırım…
Kız kardeşim bununla ilgili bir kaç belgesel izlemiş ve araştırmıştı duyduklarım beni şaşırtmıştı.

Tamam sen eğitiyorsun hamur gibi şekillendiriyorsun ama genetik gerçeğini asla değiştiremezsin bence…

dcsgkl .!.:

Fizikselden ziyade çekincelerim psikolojik. Dediğim gibi biz sıradan bir aileyiz. Ne bileyim maddeye yatkınlık,intihara meyil bunların hep genetik olduğu vs söyleniyor. Yoksa kendi çocuğum da olsa kızacağım yeri gelecek sesimi yükselteceğim küseceğiz barışacağız zorlanacağız bunu her aile yaşıyor. Ama benim Korkularım bu değil

Genişletmek için tıkla...

Ailemde sosyal hizmet uzmanı var. Aile sosyal hizmetler müdürlüğünde çekom da çalışıyor. Evlat edindirme süreçlerine de bakıyor.
Onun yorumunu yazayım size.
Ne olursa olsun, aileden kalıtsal özellikler geliyor. Bu çocuklar zaten hayata bir sıfır geriden başlıyor. Ya tecavüze uğrayan bireyin, ya istenmeyen evliliğin, ya aile içi şiddetin...binbir türlü işin içinden alıyor devlet korumaya. İster istemez de yaşadıkları bu olumsuzluklar hayatlarına bir şekilde yansıyor demişti.
İyi düşünmek lazım, zor bir karar.

dcsgkl .!.:

Merhaba hanımlar,hikayemi çok detaylı anlatıp vakit kaybetmeyeceğim. Şuan bir süreç içerisindeyiz ve ben olumlu olumsuz hepsine açığım. Şayet süreç olumsuz olursa evlat edinmeyi de düşünüyorum çünkü anne olmak istiyorum. Ancak aklıma takılan bir kaç soru var fikirlerinizi merak ediyorum.
Bizler ailelerimizin iyi veya kötü bazı özelliklerini taşıyoruz. Bu onlar tarafından yetiştirilme tarzımızdan onlarla ömrümüzün yarısını geçirmemizden mi kaynaklanıyor yoksa genetikten gelen bazı şeyler mi var? Bunu kafamda oturtamıyorum.
Biz sıradan sayılabilecek herkes kadar tartışmaları olan ama cok ciddi sorunları olmayan,sakin sıradan bir çiftiz.
Evladımız belki bizimle uzaktan yakından hiç alakası olmayan bir aileden gelecek. Bu düşünce beni çok yoruyor. Fikirlerinizi merak ediyorum teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Hep dedım hala da dıyorum. Zengın olursam cocuklarım olmasına ragmn evlat edınme yada koruyucu aıle gıbı bır olay bnde hep ıstedım. Istıryırumda. Bır cocugun hayatına dokunmak cok baska bır olay. Özellıkle de kız cocuk. Hayata özellıkle bu erkk duskunu toplumda yalnız annesız babasız sevgısız kalmıs bır kız cocugun yuregıne dokunmak ona anne baba sefkatı vermk blkı de onu en cokta duygusal olarak bu hayata guclu kılmak ınanıkmaz bır olay.. Genetik mıras olayı tabıkı ınsanı dusunduruyor ama bır kısılıgı sırf genetik mıras etkılemıyorki.

Yetiştirilme faktörü çok önemli evet
Ama bence henüz genetiğe tam hakim olmadığımız için bazı şeyleri bilmiyoruz. Neyin ne kadarı dnadan geliyor,ne kadarı çevresel faktör tam bilinen konular değil. Bazı davranışlarda bile genetiğin etkisi var,siz çocuğu nerede yetiştirirseniz yetiştirin bir soya çekim söz konusu. En basit ve zararsız olan bir örneği vereyim. Benim oğlum aynı babam gibi oturuyor,el hareketleri vs birebir babam. Ve babamı hiç görmeden bunları yapıyor. Bu zararsız bir şey ama ya zararlı bir şeyi de birebir kopyalasa ne olurdu acaba diye düşünmeden edemiyor insan haklısınız.

Bunlarla beraber evlat edinmek çok güzel,bana göre de çok değerli ve kutsal.

hunny bunny .!.:

Ben buna kesinlikle inanıyorum ; soya çekim var. Tamamen şans aslın da eğer evlat edinirseniz. Ben göze alamazdım mesela evlat edinmeyi. Bi atasözü var : 'Katranı eritsem olmaz ki şeker, cinsini sevdiğim cinsine çeker.' Allah gönlünüze göre versin.

Genişletmek için tıkla...

Çok kötü bir zihniyet bu. Her ata sözünü kabullenmemeli. Hangi ata söylemiş mesela kimin atasi neye göre?

espressoc .!.:

Çok kötü bir zihniyet bu. Her ata sözünü kabullenmemeli. Hangi ata söylemiş mesela kimin atasi neye göre?

Genişletmek için tıkla...

Pardon da kime göre kötü zihniyet size mi? Hani atasözünün söyleyeni belli değil ya; uzun denemeler ve gözlemler sonucu ortaya çıkmışlar. Benim düşüncem bu size düşen de saygı duymak! Yanlış veya doğru. Çocuk büyüyünce farklı sorunları ile karşılaşınca; huyunu suyunu beğenmeyince ne yapacak geri mi götürüp verecek???Konu sahibi fikir danışmış ve ben sadece sizin yaptığını gibi fikrimi söyledim. Siz kabullenip alabilirisiniz ben yapamayacağımı söyledim. Riskleri de olduğunu.

dcsgkl .!.:

Merhaba hanımlar,hikayemi çok detaylı anlatıp vakit kaybetmeyeceğim. Şuan bir süreç içerisindeyiz ve ben olumlu olumsuz hepsine açığım. Şayet süreç olumsuz olursa evlat edinmeyi de düşünüyorum çünkü anne olmak istiyorum. Ancak aklıma takılan bir kaç soru var fikirlerinizi merak ediyorum.
Bizler ailelerimizin iyi veya kötü bazı özelliklerini taşıyoruz. Bu onlar tarafından yetiştirilme tarzımızdan onlarla ömrümüzün yarısını geçirmemizden mi kaynaklanıyor yoksa genetikten gelen bazı şeyler mi var? Bunu kafamda oturtamıyorum.
Biz sıradan sayılabilecek herkes kadar tartışmaları olan ama cok ciddi sorunları olmayan,sakin sıradan bir çiftiz.
Evladımız belki bizimle uzaktan yakından hiç alakası olmayan bir aileden gelecek. Bu düşünce beni çok yoruyor. Fikirlerinizi merak ediyorum teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Gençlik yıllarımda bende ilk hamileliğim için tedavi olurken eşimle olmazsa evlat ediniriz demiştik. Çocuğumuz oldu iki tane çok şükür.
Lakin şöyle bir şey var, evlat benim olmasa kahrını çekemezdim. Yani bebeklik dönemi en kolay kısmı, gerçekten çok iyi düşünüp karar vermeniz gerekiyor. İnsanın kendi çocuğuna bile sabrı tükeniyor, kendi çocuğunuz olsa bile sizin çocukluğunuza değil sevmediğiniz kayınvalidenize benzeyen huyları olabiliyor. Bu örnekler uzar gider.
iyi düşünün derim.

Genetik sadece anne - baba ile sınırlı değil ki. Siz karı - koca mükemmel bir karakterde bile olsanız, kendi doğurduğunuz çocuk , dedenizin, dedesine çekebilir. O yüzden evlat edinme noktasında daha farklı şeylere odaklanmanızı öneririm.

Birçok çocuğun biyolojik anne babası hayatta oluyor. Çocuğa bakamadıkları için veriyorlar. Hatta biz üniversitede de bir proje için gittiğimizde engelli çocuk da çok vardı. Kimi erken yaşta gebe kalmış bırakmış. Kimi sıkıntılı bir yaşam tarzından ötürü bırakmış, kimi hasta diye bırakmış..
Ayy biliyor musunuz çocuğum olduktan sonra çok daha hassas oldum bu konularda. İnsan bir şeye " çocuğum için" dediğinde bahane gibi gelirdi, şimdi insan çocuğu için her şeyi yapıyor diyorum, onlar nasıl bırakıyor bilmiyorum. Çok üzücü ya. Kendi kendime üzüldüm bak şimdi.

hunny bunny .!.:

Pardon da kime göre kötü zihniyet size mi? Hani atasözünün söyleyeni belli değil ya; uzun denemeler ve gözlemler sonucu ortaya çıkmışlar. Benim düşüncem bu size düşen de saygı duymak! Yanlış veya doğru. Çocuk büyüyünce farklı sorunları ile karşılaşınca; huyunu suyunu beğenmeyince ne yapacak geri mi götürüp verecek???Konu sahibi fikir danışmış ve ben sadece sizin yaptığını gibi fikrimi söyledim. Siz kabullenip alabilirisiniz ben yapamayacağımı söyledim. Riskleri de olduğunu.

Genişletmek için tıkla...

Nerden geldiği belli olmayan birkaç atasözünü kendinize esas alarak hiçbir çocuğa ön yargılı yaklaşamazsiniz. Çok önem verdiğiniz atasözlerinin bu konu hakkinda olanlari da var. Umarim olumlu olanlari da baz alabilirsiniz.

espressoc .!.:

Nerden geldiği belli olmayan birkaç atasözünü kendinize esas alarak hiçbir çocuğa ön yargılı yaklaşamazsiniz. Çok önem verdiğiniz atasözlerinin bu konu hakkinda olanlari da var. Umarim olumlu olanlari da baz alabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

peki.

Halleyyyyyyyyy .!.:

Gençlik yıllarımda bende ilk hamileliğim için tedavi olurken eşimle olmazsa evlat ediniriz demiştik. Çocuğumuz oldu iki tane çok şükür.
Lakin şöyle bir şey var, evlat benim olmasa kahrını çekemezdim. Yani bebeklik dönemi en kolay kısmı, gerçekten çok iyi düşünüp karar vermeniz gerekiyor. İnsanın kendi çocuğuna bile sabrı tükeniyor, kendi çocuğunuz olsa bile sizin çocukluğunuza değil sevmediğiniz kayınvalidenize benzeyen huyları olabiliyor. Bu örnekler uzar gider.
iyi düşünün derim.

Genişletmek için tıkla...

Sadece doğurmakla genetikle sizin çocuğunuz olmuyor. Verdiğiniz emekle sizin çocuğunuz okuyor.
Evlat edinen ailelerin de çocuğu kendi çocuğu. Aynı hisleri yaşıyorlar.
Bugün hastanede karıştı başka çocuk sizin biyolojik çocuğunuz deseler emek emek büyüttüğünüz çocuğa olan sevginiz birden bitecek miydi? Büyüttüğünüz çocuğu atıp kendi çocuğunuzu mu alacaktınız?

dcsgkl .!.:

Huy gibi değil daha çok eğilimleri benim kastettiğim korkularım.
Girişkenlik asilik zevkleri veya sanata ilgi vs gibi şeyler değil.
madde kullanımına yatkınlık,saldırganlık,intihara eğilimi olur mu acaba gibi.

Genişletmek için tıkla...

Psikiyatrik rahatsızlıkların tabi ki genetik bir yönü var. Ancak bunu kendi çocuğunuzda da kestiremezsiniz. Bazı hastalıklar 25 yaş civarı ortaya çıkıyor, bazıları 40 lı yaşlarda. Bunun garantisi ne azık ki yok ama ailede var diye kesin çocukta da olacak diye bir şart yok.

Burda da söyleyenler olmuş genetik olarak huylarımız geçiyor tabiki ama sadece anne babadan almıyor genetik.3 çocuğum var 3 ü de çook farklı karakterdeler .3.çocuğum oğlan 8 yıl sonra oldu henüz elleriyle birşey tutmaya başlar başlamaz kızlarımın saçlarını yolmaya başladı ,tepkisiz kaldık,uyardık ,dikkatini dağıttık olmadı . kızların saçlarını sürekli ördüm bir süre sonra oturmaya başladı hep şiddet içeren oyunlar oynuyor çocuk vuruyor atıyor kırıyor gülüyor ablalarına vuruyor.Hayırlar yapmalar gel şunu yapalımlar .ilk 3 yıl çocuk parkına sokamadım çocuğu birinin çocuğuna zarar verecek diye ki müdahale etmesek hemen birşeyler yapmaya çalışıyordu.Şuan vurma işi bitti gibi ama bizi çok yıprattı saldırganlığı.kayınbabam öyleymiş çocukken dövmesi çocuk yokmuş köyde.Şuanda da çok kavgacıdır sürekli küfür eder kavga edecek yer arar.Eşimin çocukluğu çok mülayimmiş tabi kayınbabayı anlatırken yaşlılar övünerek anlatıyor herkesi döverdi bilmem ne diye eski insanlar için övünç kaynağı biz törpülemeye çalışıyoruz bu huy tamamen genetik bence evde ablaları ve biz hiç şiddet göstermedik aşırı tepki vermemeye çalıştık ama çocuğun içinde vardı halen oyuncaklarını hep dövüştürür araba vs oynamaz silah ,bıçak sever

Halleyyyyyyyyy .!.:

Gençlik yıllarımda bende ilk hamileliğim için tedavi olurken eşimle olmazsa evlat ediniriz demiştik. Çocuğumuz oldu iki tane çok şükür.
Lakin şöyle bir şey var, evlat benim olmasa kahrını çekemezdim. Yani bebeklik dönemi en kolay kısmı, gerçekten çok iyi düşünüp karar vermeniz gerekiyor. İnsanın kendi çocuğuna bile sabrı tükeniyor, kendi çocuğunuz olsa bile sizin çocukluğunuza değil sevmediğiniz kayınvalidenize benzeyen huyları olabiliyor. Bu örnekler uzar gider.
iyi düşünün derim.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız. Ergenlik vs çocukluk dönemi her ailenin yaşadığı kadar problemler yaşayacağımızın belki sancılı belki sancısız çok kolay geçeceğinin bilincindeyim. Merhametli bir insan olduğumu düşünüyorum. Dediğim gibi çocuklarla iç içe olan bir mesleğe tabiyim. Onlarıda ben doğurmadım ama her biri benim için çok kıymetli. Koşup terlediklerinde sırtlarına bakarım,düştüklerinde ağladıklarında benim de canım yanar. Ve her çocuğun yapısı da farklı. Önemli olan çocuğa sevgiyi hissettirmek. Herkesin yorumlarından da anladığım kadarıyla evet genetikten gelen şeyleri görmezden gelemeyiz. Huy eğilim vs muhakkak aktarılıyor. Nasıl bir ailenin çocuğu neye eğilimi olur gibi korkular sadece beni yorar onu anladım. Sonuçta hiç kimse güzel düzenli bir hayat yerine olumsuz yoldan çıkmış bir hayatı tercih etmez genetik veya çevresel sebeplerle sevginin gücüne hep inandım dediğim gibi zaman umarım herkes için güzel ve hayırlı şeyler getirir. Teşekkür ediyorum yorumunuz için.

Eskiden bende evlat edinmek isterdim,2 kızım var yinede bir kimsesize anne olma isteğin hep oldu.
Ama çevremde olan örneklerden cesaret edemedim.
İş arkadaşım birine koruyucu aile oldu
3 yaşlarında.
Ama 1 ay tek yuvada kalmış
Şimdi kız 7 yaşında.
Tüm hayatını değiştirdi.
Kız çok zor bir çocuk.
Huyu suyu krizleri inatları çok zorluyor onu,arkadaşım gayet sakin ılımlı bilinçli.
Ne kadar sabırla eğitsede genetik olan şeylerin çok da değişmedigini düşünüyor şimdi.
Ama onu bırakmayada niyeti yok çok seviyor
Başka bir akrabımız bir erkek bir kız çocugu evlat edindiler.
Kız olan büyüdü ögretmen oldu çok hayırlı çıktı ama erkek olan malesef batırdı bunları,çok çektirdi hala daha çektiriyor.