Merhabalar çevremde anlatacak mantıklı kimse olmadığı için buraya yazıyorum biraz uzun olabilir şimdiden teşekkür ederim..
Ben 27 yaşında 2 çocuk annesi ve evli bı kadınım eşim teyzemin oğlu başta hatamin biri bu akraba evliliği. Ailem çok karşı çıktı çok evlenmemi istemediler ve benim aşktan mı cahillikten mi bilinmez bı bağlılığım vardı ve ben kaçarak evlendim daha 18 yaşında cahil çocuk bı insandım evlendik beni ailesine karşı savunur severdik birbirimizi. Kaynanamla yaşadim 1 seneye yakın dayanamadım artık çünkü beni hizmetçi gibi kullanıyordu ailemin yanına gittim babamla küstük kabul etti beni eşim bı kaç gün ne aradı ne geldi ne gitti en son geleceğini duyduk babam dedi evini ayırsın öyle yoksa yok dedi evi ayırdık borçla krediyle babam her zaman benim arkdamdaydi evi ayırırken yardım ettiler. Bu arada eşim borca girmemek için bana düğün yapmadı bir gelinlik giymek bana nasip mi olmadı yoksa eşim tarafından engellendi mi bilmiyorum şuan 10 senelik evliyim çok mutsuz sönük 10.yil boyunca bana hiç bişey katmamış bir insan var hayatimda boşanmak istiyorum çok çok şey yaşadım beni çok manipüle etti. O isterse oldu ben istersem olmadı eve alınan şey o isterse alınırdı o istemezse alınmaz ben yırtınsamda ölsem de umrunda olmazdı çok fedakarlık yaptım çok. Kızlarıma kaynanam yün yorgan yaptı bende ona çarşaf takımı üstüne pike aldım taksitle aldığım günden beri burnumdan geldi duymadığım hareketler duydum son bı 3 milyar kaldı vermiyor taksidi kadın istiyor vermiyor çocuklarıma bakacak biri olsa gidip vallahi çalışcam ama yok. Maaşı çok alır 70 milyar maaş alıyor ama biz yokluk içindeyiz sürekli para biriktiriyor bizden çalıp. Bırakıp gitmeyi çok ıstıyorum sırf benden kıstı biriktirdi benden sonra sefasını başkaları sürecek diye diye gidemiyorum. Çocuklarım hep eski giydi ya diyorum ki çocukların kışlık yok umrunda değil ben getirmedim ki tek başıma çocukları. Ben gidersem bu evden çektiğim dert sıkıntı yanıma kar kalacak kuruş vermez bu adam bana ağzıyla da söylüyor çok yoruldum hizmetçi gibi kullanıyor. Sabah şapka sordu bilmiyorum yerini boşver şapkasız git dedim kafam üşüyor dedi buldu şapkayı dedim ki önceden olsa kendimi yırtardim o şapkayı bulmak için sen üşüme diye dedim artık kılımı kırptmıyorum dedim değiştirdin beni dedim bende degisiyim de sen gör aynayı konyayi o borcuda ödemeyim de seni icraya verip nasıl hapse giriyosun görürsün dedi. Şimdi bu eş mi koca mi benim hiç bı zaman arkdamda olmadı geçen sene kiziminn anaokulunda 23 Nisan gösterisi oldu tek başıma gittim o kadar yalnızdım ki Ankara'da sanki tek başıma kimsesizdim kızımın o kimsesiz oluşu herkez eşiyle bi yakiniyla gelmişti bense tektim çok zoruma gitti çok hastlandim öldüm dirildim yine tektim yani kizlar açıkçası ben bu adamı kafamda kalbimde bitirdim. Dediğim gibi giremiyorum gitmek istiyorum ama gidemiyorum ya evim dört dörtlük gerçekten kimseye yar etmek istemiyorum. Gidecem dediğimde o adama iki gün sonra kurulu düzene gelen olur dedi belki bu laflar yüzünden mi bilmiyorum ben gitsem çıkar kaynanam gelir hemen gelir ya diyorum kendime batsın herşeyi çık git kendine ediyorsun ama olmuyor. Çocuklarda mutsuz sürekli bağırıp döven bır insan çocukları napsam bilmiyorum şuan okulların kapanması lazım kızım ilk okullu gitsem gidemiyorum kalsam kalamıyorum daha anlatmadigim o kadar çok aşağılayici şeyler yaşattı ki dayaklarini dile bile getirmiyorum hep iyi bı eş olmaya çalıştım ama kimse benim için cabalamadı. Şimdi akıl verin bana gitsem mi kalsam mi kalacak sabrimda sevgimde yok