Merhaba kadınlar kulübünün, güzel bakımlı ve tatlı üyeleri..
Nasılsınız,umarım hepiniz iyisinizdir.
Hiç uzatmadan konuma geçeyim:
Bugünki derdim kendimi güzel bulmamak.
Nedeni şu, dışarıya çıktığımda, okula kafeye ya da herhangi bir topluluk mekanına gittiğimde full makyajlı, yüzü porselen gibi olan insanları gördükçe kendimden soğur oldum. Neden ben böyle bakımlı olamıyorum, neden güzel değilim diye kendimi sorguluyorum. Yüzümün kırışmasından, erken yaşlanmaktan ve açıkçası biraz üşengeçliğimden dolayı makyaj yapmayı bilmiyorum. Fondöten, pudra veya kontür uygulamayı bilmiyorum, hiç denemedim. Makyaj hakkında tek bildiğim eyeliner, rimel ve kaş doldurma. Onun dışında hiçbir bilgim yok. Ruj da sürmüyorum. Halbuki güzellik için illa makyaj mı gereklidir? Doğalken güzel olunmuyor mu? Pirinç unu maskesini ihmal etmem, sabah yüzümü kendi yaptığım gül suyuyla yıkarım, akşam yatmadan mutlaka yüzümde bir buz küpü gezdiririm, yüzüm pürüzsüzdür. Aslında güzel olduğumu söylerler, hani beğenen de çok ama bilemedim ya. Makyaj yapmayı gerektiren bir işim var, aslında makyajlı ojeli falan olmam gerekir ama olamıyorum. Elimden gelse işe pijamayla gideceğim ki işe bildiğiniz sere serpe gidiyorum, yani makyajlı ojeli olmadığım için kendime hiç bakmıyormuş gibi hissediyorum.
Derdim bu hanımlar: siz nasıl majyalar yapıyorsunuz? O dışarıdaki kadınlar gibi full makyajlı mı geziyorsunuz? Full makyaj güzellik için önemli mi? Makyaj olmadan güzel olunmuyor mu? Dertlendim gece gece.
şaka şaka... niye üzülcek be, tabii ki sabahın köründe bu kız bu enerjiyi nereden buluyor, kaçta uyanmış, nasıl hazırlanmış diye üzülüyordur. Siz olsanız neden üzülürdünüz mesela, ne demiş olabilirdim sizce, bu önemli bence. Burada sizin neden alınganlık ettiğinizin detayını yakalayabiliriz 
herkesin mizacı, tarzı, üslubu aynı değil ki. Hepsini geçtim. Belki kendimi çooook güzel buluyorm ya da belki makyajla çooook güzel oluyorum. Ne bileyim, olamaz mı? Olabilir. 
