Lütfen yardımcı olun...evlilik çok zormuş.

Çok teşekkür ederim Ya Vedud ismini çekmeye çalışacağım.Gerçekten aman namaz kılsın,aman içki içmesin,aman dindar olsun deyip belki de bize uuymayan eşler tercih ediyoruz,hoş benimki öyle dindar falan değil ama seni anlayabiliyorum.
Ya nasip...teşekkürler...

Yenibahar bilemiyorum ki söylediklerini okudum birkaç defa ama umutsuz olmak istemiyorum,haklı olabileceğini de düşünüyorum bir taraftan...Teşekkür ederim,inanın yazdıklarınızı değerlendiriyorum...
Biraz daha zaman diyorum kendime...

canım bütümn yazdıklarını okudum ve bir an kendi geçmişime gittim, ilgisiz bir koca ile aynı evde yaşamak çok zor, ailene saygısı olmayan ve anne lafına bakan bir eşle de keza aynı şekilde.. sevip sevmediğimi bilmiyorum demişsin..bence sevmiyorsun eğer sevsen bilirdin zaten, böyle bir evlilikle ömür boyu içini yiyip kendini mahvedeceğine boşanman bence daha hayırlıdır. gücüm yok demişsin, biz kadınlar kadar güçlü bir yaratık varmı sence, bütün bunlara katlanan bir kadın boşanmayı mı kaldıramayacak, karar senin bitanem ama bence bu şekilde acı çekerek bir ömür geçmez :1hug:

okudum ve çok üzüldüm ama herşeyden önce ben derim ki bu hayatta en önemlisi sensin ve kendine bile bile acı çektirme olmuyosa olmuyodur zorlamak en çok seni üzer yorar nitekimde öyle olmuş sevgili eşin sana kıymet vermeye vermeye sende kendine olan güvenini kaybetmişsin senin hayatındaki en güzel şey bebek olmaması birde o olsaydı herşey daha çıkmaza girerdi en güzel kararı verecek sensin
evliliğindeki eşindeki eksileri bi tarafa artıları bi tarafa koy
ona göre karar ver
gencim dul kalırım el alem ne der diye sakın düşünme yoksa baştan kaybedersin
ve en önemlisi ailen annen baban sakın onlardan gerçeği saklama onlar senin hep ii olmanı mutlu olmanı ister böle mutsuz olduğu bilseler daha çok üzülmezlermi sence
herşey gönlünce olsun ..daha yolun çok başındasın pırıl pırılsın ne olur gözlerindeki o ışığı kendinden başkasını memnun etmek için harcama
bırak onlar seni memnun etmek için çaba harcasın

zamana bırakın kendinizi yıpratmayın
bir insanı değiştirmek zaman ister emek ister
uzun bir yolunuz var kolay gelsin

okudukça üzüldüm özellikle eşinin ailenle olan ilişkilerine zor bir durum ben ailevi değerlere çok önem veririm özellikle anne ve babaya

canım güzel bir şekilde konuşmayı dene belki aklı başına gelir ...

okudum okudukca uzuldum...
huzurun mutlulugun olmadıı bır ewe ınsanın nasıl gıresı gelır ve nesıl boyle ılgısız alakasız bır eşle zaman gecırebılır...işin cok zor canım benbim..Allah yardımcın olsun...sana guc kuvvet wersın...
su bı gercekkı ewlılıın ılk yıllarında tartısmalar kavgalar yasanıo bız de yasadık...gerek aılevı gerek kişisel sebeplerden ama atlattık..cogu kez bosadık bırbırımızı lafla...sonra donup pişman olup ozur dıledık..kırdık kırıldık,ama kanayan acıyan yerlerımızı oturduk bırlıkte sardık...yerı geldı bagırdık atıstık ama sonra sakınleşip konusmaya calıştık...bosancaksak bıle...ve sonuc o gectıımız zorlu yollar yaptıımız tartısmalar bızı daha cok bagladıkı bırbırımıze kopamadık...ama şu bı gercek her tartısmada yada kavgada ben sewıyorum bu adamı dıyebıldım...eşimde aynı cewabı bulmuşkı hiç kopamadık...
ama hep bı uzlasma noktası aradık..ne yazıkkı bu senın eşinde yok canım..sen tek taraflı yıpranıp kendını paralıorsun bence...ama sewıorsan ve ben o olmadan olamam dıorsan sawasmayı bırakma...gerek yardım al gerekse yılmadan bıukmadan konus eşinle..bu arada aılenden gızleme bence saklama...cunku ılerde bırgun bosanmaya karar werıp pes edersen ailen şok olur canım...kı 20 ay gecmiş bu ınsanla az da deıl ..hanı kısa bı zaman olsa soyleme uzulmesınler derdım..ama bu boyle dewam edecekse saklama bence..her zaman yanında ve arkanda olacak kişiler gene ailen canım...
Allahh yardımcın olsun ....:Saruboceq:

.....

Hafta sonu memlekete gittim,eşimin ailesine uğramadım çünkü kalplerini kırmak istemedim,onlara kırgındım bazı sebeplerden dolayı.
tam döneceğim eve eşim aradı annemlere uğramadın mı diye ben de izah etmeye çalıştım bu haftalık uğramadım işte malum sebeplerden ddolayı diye.
Bas bas bağırdı telefonda bundan sonra ben de sizinkilere uğramayacağım dedi,sizinkiler de bize gelmesin gelirlerse ben gösteririm gibi şeyler söyledi.
Ben de olup biten her şeyşi anlattım aileme dayağı da,ablam aradı eşimi ne istiyorsun sen bu kızdan diye,gel çabuk konuşalım dedi,kızmıştı ablam ,eşim başladı bağırmaya,se kimsin,benim muhattabım değilsin,ablam ben senin ablanım dedi,ablanım,şimdiye dek hep kardeşim olarak gördüm seni dedi,ne yaptık biz sana dedi,bi şey diyemedi tabi ama yine bağırmaya dsevam etti...Hakaretler falan...
canım çok sıkkın bardağı taşırdı artık iyice.
Ailem kesinlikle yanındayız diyor,ayrılabilirsin,olayların bu denli büyük olduğunu bilmiyorduk dediler...
Evdeyim şimdi konuşmuyoruz,tenezzül etmiyor ben de konuşmuyorum.
Boşanmalıyım artık diyorum,ama güçsüz hissediyorum yine...ne yapacağım ben???????

Kafam karışık olunca yazdıklarım da iyice karışmış,umarım anlatabilmişimdir.

giriftcim
şunu çok inanarak ve emin olarak söylüyorumki, ilişkiniz böyle yürümeyi haketmiyor..daha doğrusu kimse, böyle bir ilişki içinde olmayı haketmez..bence yalnızca iki seçenek var, bunların dışındaki her seçenek yanlış seçenektir..ya evlilik terapistine gidecek ve iyi bir ilişki nasıl yürütülür öğreneceksiniz (-ki eşinin bunu kabul edeceğini sanmıyorum ve sebeplerine de gelicem.) ya da ayrılacak ve kendine daha iyi bir yaşam kuracaksın! ben sanmıyorumki sen bunları hakettiğine inanasın..bu ilişki içinde kalıyorsan dediğin gibi kendini güçsüz hissetmenden.."onu seviyor muyum,acıyor muyum"..bu bi çeşit mazeret.."daha iyisini bulamam,başka biriyle evlensem de aynı şey olucak"..bu daha büyük bi mazeret..hem de biz kadınların en kolay kaçış yollarından biri! halbuki yanlış..sen de pekala biliyorsunki bütün evlilikler böyle değil,gayet mutlu çiftler de var,bunun örneklerini kadınlar kulübünde bile görüyorsundur..
insanın yaşamını yönlendiren iki önemli duygu var: SEVGİ ve KORKU! elbetteki korkuyosun, kendi başına bi yaşam kurmaktan, aileleri karşına almaktan, toplum tarafından yargılanmaktan, boşandıktan sonra mutsuz olmaktan, pişman olmaktan..ama emin ol, korkuyla yapılan seçimler daha çok pişmanlık getirir insana! 60 yaşına gelip geçmişine baktığında "neden hayatımı böyle bi evlilikle ziyan ettim?neden mutluluğu hakettiğim halde cesaret edip onu yaşamadım?" dersen nolacak? sen insanlara iyilik yapan, hayırlı, faydalı bi evlat yetiştirmek isterken eşin, arkadaşına yardım eden ya da aç hasta gördüğü bi köpek yavrusuna yiyecek vermek isteyen çocuğunuza "niye yardım ediyosun,sana ne faydası var?" diye öğütlerde bulunursa ne yapacaksın?bu evliliği sürdürdüğüne değecek mi? ne için sürdüreceksin?
bak sana yeni tanıştığım bir kadını anlatayım,dün dinledim hikayesini ve çok hoşuma gitti, takdir ettim onu..bu kadın 44 yaşında ve başörtülü bi kadın..2,5 yıllık evliyken eşinden boşanmış! hem de 1 yaşında kızları varken! diyorki "aslında o adamla hayatın geçmeyeceğini evliliğimin 20. gününde anlamıştım ama 2,5 yıl boyunca çabaladım belki düzelir diye..bişey değişmedi ve ben de aileme bile haber vermeden gittim verdim dilekçemi, boşandım. ve hiç de pişman olmadım!" düşünsene bizim toplumumuzda kaç kadın bunu yapar,aileye bile haber vermeden! (bence en doğrusunu yapmış, yoksa en az 1 yıl büyüklerin onları birleştirme,aralarını düzeltme çabalarıyla uğraşcaktı.) o günden sonra çalışmaya başlamış, kızını da büyütmüş,kızı şimdi lise sonda,üniversiteye hazırlanıyor..
şimdi gelelim eşine..eşin muhtemelen sevgiden önce saygıyı ve disiplini önemseyen biri..istiyorki ona korkuyla karışık bir saygı duyulsun..onun için ciddiye alınmanın anlamı bu..ayrıca kadın ve erkeğin eşit olduğuna inanmıyor,kendini senden üstün görüyor ve dolayısıyla sana hükmetme hakkı olduğuna ve senin de bunu kabullenmen gerektiğine inanıyor..ve bütün otorite olma takıntılı insanların yaptığı gibi en önemli yanlışı da sevgi ve takdir göstermeyerek yapıyor..çünkü bu tür insanlar sevginin,ilginin,övgünün kadını şımartacağına inanırlar..kocaysa kadını, babaysa çocuğu, patronsa işçiyi, yani kim kendini üstün görüyorsa altındakini takdir etmeyip aksine kıyasıya eleştirerek karşıdakini "ıslah" edeceklerini sanırlar. halbuki sevgi sevgiyi doğurur, takdir yakınlığı doğurur, karşıdaki insanın bişeyler yapma isteğini artırır.ama işte bize yanlış öğretiliyor toplumda..eşin de yanlış öğrenmiş..belki ailesinden gerçek anlamda sevgi ve takdir görmemiş bilmiyorum..ve en önemlisi, eşinin bu yönlerini sen tek başına değiştiremezsin..sen ne söylersen eşin buna savunma psikolojisiyle tepki verecek, senin onu değiştirmeye alt etmeye çalıştığını düşünerek eski davranışlarına daha çok sarılacaktır.bir kitapta şöyle bir cümle okumuştum: "kadınlar ne kadar ilişkiyi düzeltmek, geliştirmek adına çabalar, üstüne düşerse erkeğin ürkekliği de eş oranda artar." ürken erkek de ya saldırganlaşır ya içine kapanır. eşinin değişmesinin yolu İYİ bir terapistle uzuun görüşmeler yapıp kendini anlamak,yanlışlarını görmek..eğer zor olanı başarmak istiyorsan önce bunu dene, bir terapi alın,ama mutlaka iyi bir doktordan, aile terapisi konusunda uzmanlaşmış birinden..eşin muhtemelen buna karşı koyacaktır, eğer gerçekten istiyosan ağzından girip burnundan çıkıp onu ikna edeceksin,gerekirse önce kendin gideceksin terapiste ve eşini de ikna etmek için ortak bir yöntem oluşturacaksınız..ama baktın olmuyor,eşin ısrarla istemiyor hatasını kabullenmiyor bişeyleri daha iyiye götürmeye yanaşmıyor, o zaman kendi bilir! sen ayrılıp yoluna devam edeceksin!
son olarak şunu söylemek isterim, eşinin içinde mutlaka iyi bir insan vardır,biyerlerde saklanmış,belki çook uzun yıllar önce yüreğinin derinlerine gömdüğü,kendinin bile unuttuğu..eğer onu açığa çıkarmayı başarabilirseniz bir terapistle birlikte, belki de çok kazanımların olur,çok hayırlı bi iş yapmış olursun..ama önce sen bilinçli ve akıllı olmalısın..
(bir de leyla navaro'nun tapınağın öbür yüzü ve bir cadı masalı kitaplarını okumanı ve başarabilirsen eşine de okutmanı tavsiye ederim..)
yolun açık ve sevgi dolu olsun..

Eşim vurmaya kalktı.BİR hafta görüşmedik.Beni almaya gelmedi,tıpış tığş döndüm eve.Özür bile zordan dilendi.


Arkadaşım sen herşeyini dökmüşsün ortaya sevgini ilgini..adam şımarmış bensiz yapamaz bu diye düşünüp sorumsuzca davranıyor.....Yukarıdaki yazıya hayret ettim seni almaya gelmeyen üstelik vurmaya kalkmış bir adamın evine nasıl tıpış tıpış döndün....Böyle davranırsan senin değerin olurmu? OLmaz tabiii..kendini ağırdan satacaktın..belli etmeyecektin sevgini ilgini...erkekler şımarır ve sonu bu olur.....Sen önce kendini değiştir...o zaman o da değişir...Bu kadar ilgi sevgi olmaz Geri dur biraz...

umarım hakkında hayırlısı olur..ama çok fazla alttan alma sen taviz verdikçe eşin yüz bulmuş gözünü korkut biraz.ailende biliyormş çek git ozaman bakalım napcak...

ılginize teşekkürler arkadaşlar,bugün kendimi çok daha rahat hissediyorum,kararımı verdim,üzmeyeceğim kendimi,inceldi ve kopacak artık...sevgili pnr cnr sağ olasın,yorumunu içtenlikle okudum.Ve tabi ilgilenip yazan emek harcayan tüm arkadaşlarınkini de...
Dua adin bana,hayırlısı bu diye düşünüyorum ve bu kararı düşündükçe hafifliyorum...
Dün gece geldi yanıma,yattı,git dedim,seninle yatmak istiyorum dedi,git dedim hayır dedi,git ben istemiyorum dedim ve gitti,inanın hiçbir şey hissetmedim,acımadım ona,biliyorum ki yalvaracak bana,ama acımayacağım,ağlamıştı belliydi.
Acımaktan maraz doğuyor çünkü,aynı şeyleri bir daha bir daha yaşamak istemiyorum,beli biraz bunaltan bir süreçten geçeceğim,ama olsun,güçlüyüm ben,öyle hissediyorum...
Umarım duygularım değişmez,umarım asla pişman olmam...Seviyorum sizleri...Hukuki açıdan haklarımı öğrenmem gerekecek...

girift .!.:

İlginize teşekkürler arkadaşlar,bugün kendimi çok daha rahat hissediyorum,kararımı verdim,üzmeyeceğim kendimi,inceldi ve kopacak artık...sevgili pnr cnr sağ olasın,yorumunu içtenlikle okudum.Ve tabi ilgilenip yazan emek harcayan tüm arkadaşlarınkini de...
Dua adin bana,hayırlısı bu diye düşünüyorum ve bu kararı düşündükçe hafifliyorum...
Dün gece geldi yanıma,yattı,git dedim,seninle yatmak istiyorum dedi,git dedim hayır dedi,git ben istemiyorum dedim ve gitti,inanın hiçbir şey hissetmedim,acımadım ona,biliyorum ki yalvaracak bana,ama acımayacağım,ağlamıştı belliydi.
Acımaktan maraz doğuyor çünkü,aynı şeyleri bir daha bir daha yaşamak istemiyorum,beli biraz bunaltan bir süreçten geçeceğim,ama olsun,güçlüyüm ben,öyle hissediyorum...
Umarım duygularım değişmez,umarım asla pişman olmam...Seviyorum sizleri...Hukuki açıdan haklarımı öğrenmem gerekecek...

Genişletmek için tıkla...

canım en doğrusunu yapmışsın nereye kadar giderki böyle adamın huyu değişmicek anlayışlı olmıcak hiçbizaman sen neden gitmediğini anlatıyosun ama o seni üzücek ya bağırıp çağırıyo seni kırıyo onu bırak bide ablana nasıl davranıyo ne kadar saygısız ne kadar pişkin hata yaptım özür dilerim demiyoda bide su yüzüne çıkmaya çalışıyo sonradan ağlamış ne farkeder seni bu kadar incitmişken bu kadar yaralamışken ağlasa neye yarar başta düşünecekti herkes kendine yapıyo malesefki kötülük yapanda kendine yapıyo bundan sonra daha güzel günler seni bekliyo allahım bundan sonraki hayatında yüzünü hep güldürür bence en iyisini yapıyosun pişman olunacak bi durum yokki adam neler yapmış sana ve halada yapıyo bidaha aynı şeyleri yaşamazsın inşallah iyi insanlarla karşılaştırsın rabbim seni takma kafana allah herzaman haklının yanındadır sen üzülme tatlım kocan üzülsün senin gbi bir kadınla geçinemediği için o çok pişman olucak ama iş işten geçmiş olucak sen hiiçç üzülme allahım yanında olsun

daha 20 aylik evlisiniz ha sorunlara bakCADIARZUesim insanlari pek sevmiyor demissiniz, demekki kendisi ile barisik bir insan digil kendisini sevmeli bir insan baskalarini sevmesi icin...Allah yardimciniz olsun evliligin daha cok,cok basindasiniz...