Canım insanın en iyi dostu,arkadaşı,yol göstereni kendisidir bence.Önce buna inanman lazım.Ben de bazen senin gibi hissediyorum ama şunu da farkediyorum ki ben kendimi geliştirdikçe düşmelerimin sayısı ve süresi azalıyor.Eskiden bin şeye üzülüp kahroluyorsam,bu vakit geçtikçe 3-5 şeye düşüyor.Bu tarz düşüncelerin sebebi ya yanlış bakış açıları ya da vücudundaki kimyasal düzensizlikler,dengesizlikler.Hormon değişiklikleri çok etkiliyor insanı.Böyle bir şey var mı diye doktora gitsen en azından sorunun neden kaynaklandığını anlarsın.Bakış açısıysa eğer problem,bunun için de bol bol okumak,yazmak,gözlemlemek gerek.Yaşamın akışına güven.Su akar ve yatağını eninde sonunda bulur.Arada yaşanan gelgitler yatağı genişletir ve tecrübe olur işte.Ne güzel!