meraba kızlar kk ya yeni üye oldum sırf bunları yazabilmek için, dert demeyelim size hayatımla ilgili çok önemli bir şey danışmak istiyorum, yardımcı olursanız çok sevinirim. 22 yaşındayım ve atanmayı bekliyorum (inşallah olur dualarınızı bekliyorum)yaklaşıkk 2 buçuk ay önce asla yapmam dediğim bir şey yaptım.
yaklaşık 9 aydır peşimde olan, beni sevdiğini söyleyen, şu anki sevgilime tamam dedim. aynı mahallede oturmamıza(arada 5 bina anca vardır),lisede aynı okulda okumamıza,aynı köylü olmamıza,annelerimizin ve babalarımızın birbirine gidip gelmesine hatta uzaktan akraba olmamıza rağmen birbirimizin varlığından haberimiz olmadı. küçükken köyde oyunlar bile oynarmışız ablamın söylediğine göre.benden 1 yaş küçük olduğundan lisede de karşılaşmadık.
annesi erkek arkadaşımın işini gücünü eline almasına fırsat vermeden ilk kez beni aday olarak göstermiş oğluna. daha önce sevgilisi olmuş fakat el ele bile tutuşmamış..bu yüzden bu tip işleri kendisi becerecek biri değil hiç. dışarıdan çok sessiz,içine kapanık görünüyor.
şubat ayında facebooktan annesinin benim resmimi göstermesiyle başlamış her şey. ben o sıra lanet kpssye hazırlanıyordum ve facebooka soru çözmek için giriyordum. eklemiş ve bir çok ortak arkadaşı ve yanındaki kızı görünce tereddüt etmeden kabul ettim. meğer kuzeniymiş yanındaki. mesajlarına normalde cevap vermezdim ama hiç rahatsız edici bir tavır sergilemeden kpssye etkim olmasın diye kısa kısa sohbet edip hadi ders çalış sen artık deyip çekiliyordu bir köşeye. hazirana kadar bu şekilde devam etti. ilgisini hisstmeye başladım ve ümitlenmesini istemediğim için ve sınava hazırlandığımdan facebooku kapattım. sınav bittikten bi kaç saat sonra facebooku açtım bir gönderiyi beğenmemle beraber hoşgeldin tekrar dedi. o günden sonra can sıkıntısı mı dersiniz bilmem ama konuşmak geldi içimden kader işte...sonra açıldı birden. korktum.
neden diye sorarsanız o sırada ablam inanılmaz zor bir insandan boşanmak üzereydi. hem de 3 yıllık bir ilişkinin 2 yıllık bir evliliğin ardından. kabul etmedim. eski ilişkimi bahane ettim. her zaman veda ettim ve geri geldi..buluşalım dedi, evin önünde bekledi fakat kendimi asla göstermedim.ben geri geldikçe bu işin olmayacağını anlattım ama pesetmedi hiç. bir gün swarm üzerinden uyduruk bir yer tarifi yaptım. kiminlesin neredesin yanındaki özel birimi..bu tarz konuşunca bana olan ilgisinin iyice arttığını hissedip çok büyük bir kavga çıkardım. beni facebook,instgram vb. ne varsa hepsinden sildi. 1 hafta sonra hiç olmayacak bir yerde bir düğünde karşılaştık ilk kez! ben sonradan annesinin yanında görünce tanıdım. o zaten gözünü benden hiç almıyordu. hiç bakmadım. bu onu çok üzse de bakmadım. 1 hafta sonra tekrar mesaj attı..ben de 1 hafta sonra cevap yazdım. bırak artık olayacak diye..ama pesetmedi tabi. o sırada kontenjanların açıklanmasını bekliyordum, yine az da olsa konuşuyorduk tabi ben ters konuşuyordum dahaçok. kontenjanlar açıklandığında dünyam başıma yıkıldı, atanamadım,aynı saatlerde ablam evini terkedip baba evine döndü, tam bi psikolojik çöküntü..evden cenaze çıkmış gibiydi.neden yaptım bilmiyorum o sırada atanamadığımı gördüğünü çok üzüldüğünü söyledi ve numaramı istedi. ben de sadece numarayı yazıp facebooku dondurdum. 1 hafta sonra mesaj attı cevap vermedim. ücretli kölelik için başvurmuştum ki orada da yazım çıkmasına rağmen kadrolu bir öğretmen alındığından alınamayacağımı ööğrendim. çaresizlik mi dersiniz bilmem ama cevap yazdım o moral bozukluğyla..yine de yumuşamamıştım ona karşı. bayram için köye gittiğimizde babamın amcasına bayramlaşmaya gittiğimizde yine karşılaşıverdik..o andan sonra ilk kez baktım ona. gece facebookumu açıp ilk kez alıcı gözle baktım ilk beğendim..sanki gözümdeki perde aralanmıştı. sonrası klasik sevgililik hikayesi işte :) şu an 2 buçuk aylık sevgilim ve hiç kavga etmedik. annesi ve benim annem bilmiyor. annesine söylemesini engellediğimden, müstakbel kayınvalidem bizi karşılaştırmak için planlar yapıyor, evine davet ediyor, yılbaşında ortak komşuya bizi çağırıp erkek arkadaşıma bi şeyler aldırıyor vb.:) bunlar çok eğlenceli şeyler tabi :)
ailesine, işine sahip çıkan, verdiğii sözü tutan, iyi bir baba ve iyi bir eş olacağından şüphe etmediğim biri...
seviyorum da hem :) ama hemen evlenmek istiyor..bu sorun işte.
gelelim sorumuza..
ablamdan bahsettim yukarıda bir kadının aldatma dışında başına gelebilecek her şeyi yaşamıştır ablam. sorun 3 yıllık ilişkisinden,1 yılılık nişanlılığın ardından çok sevdiği sevgilisinin bu kadar değişebilmesi... ben de tam da bundan korkuyorum işte. değişir mi diye..
üstelik ben daha kendine bile zor bakan biriyim, ev işi bilmem, miskinin tekiyim.
atanırsam (inşallahhh!!) hemen faaliyete geçecek gibi annesi. hayır diyemem sonuçta sevgilim istiyor beni evet diyemem hemen evlenmek istemiyorum. bizim çevremizde sözden sonra 3 ay içinde evlilik gerçekleşir.
ne yapayım kızlar bana bir akıl verin.çok korkuyorum evlilikten ben...
yaklaşık 9 aydır peşimde olan, beni sevdiğini söyleyen, şu anki sevgilime tamam dedim. aynı mahallede oturmamıza(arada 5 bina anca vardır),lisede aynı okulda okumamıza,aynı köylü olmamıza,annelerimizin ve babalarımızın birbirine gidip gelmesine hatta uzaktan akraba olmamıza rağmen birbirimizin varlığından haberimiz olmadı. küçükken köyde oyunlar bile oynarmışız ablamın söylediğine göre.benden 1 yaş küçük olduğundan lisede de karşılaşmadık.
annesi erkek arkadaşımın işini gücünü eline almasına fırsat vermeden ilk kez beni aday olarak göstermiş oğluna. daha önce sevgilisi olmuş fakat el ele bile tutuşmamış..bu yüzden bu tip işleri kendisi becerecek biri değil hiç. dışarıdan çok sessiz,içine kapanık görünüyor.
şubat ayında facebooktan annesinin benim resmimi göstermesiyle başlamış her şey. ben o sıra lanet kpssye hazırlanıyordum ve facebooka soru çözmek için giriyordum. eklemiş ve bir çok ortak arkadaşı ve yanındaki kızı görünce tereddüt etmeden kabul ettim. meğer kuzeniymiş yanındaki. mesajlarına normalde cevap vermezdim ama hiç rahatsız edici bir tavır sergilemeden kpssye etkim olmasın diye kısa kısa sohbet edip hadi ders çalış sen artık deyip çekiliyordu bir köşeye. hazirana kadar bu şekilde devam etti. ilgisini hisstmeye başladım ve ümitlenmesini istemediğim için ve sınava hazırlandığımdan facebooku kapattım. sınav bittikten bi kaç saat sonra facebooku açtım bir gönderiyi beğenmemle beraber hoşgeldin tekrar dedi. o günden sonra can sıkıntısı mı dersiniz bilmem ama konuşmak geldi içimden kader işte...sonra açıldı birden. korktum.
neden diye sorarsanız o sırada ablam inanılmaz zor bir insandan boşanmak üzereydi. hem de 3 yıllık bir ilişkinin 2 yıllık bir evliliğin ardından. kabul etmedim. eski ilişkimi bahane ettim. her zaman veda ettim ve geri geldi..buluşalım dedi, evin önünde bekledi fakat kendimi asla göstermedim.ben geri geldikçe bu işin olmayacağını anlattım ama pesetmedi hiç. bir gün swarm üzerinden uyduruk bir yer tarifi yaptım. kiminlesin neredesin yanındaki özel birimi..bu tarz konuşunca bana olan ilgisinin iyice arttığını hissedip çok büyük bir kavga çıkardım. beni facebook,instgram vb. ne varsa hepsinden sildi. 1 hafta sonra hiç olmayacak bir yerde bir düğünde karşılaştık ilk kez! ben sonradan annesinin yanında görünce tanıdım. o zaten gözünü benden hiç almıyordu. hiç bakmadım. bu onu çok üzse de bakmadım. 1 hafta sonra tekrar mesaj attı..ben de 1 hafta sonra cevap yazdım. bırak artık olayacak diye..ama pesetmedi tabi. o sırada kontenjanların açıklanmasını bekliyordum, yine az da olsa konuşuyorduk tabi ben ters konuşuyordum dahaçok. kontenjanlar açıklandığında dünyam başıma yıkıldı, atanamadım,aynı saatlerde ablam evini terkedip baba evine döndü, tam bi psikolojik çöküntü..evden cenaze çıkmış gibiydi.neden yaptım bilmiyorum o sırada atanamadığımı gördüğünü çok üzüldüğünü söyledi ve numaramı istedi. ben de sadece numarayı yazıp facebooku dondurdum. 1 hafta sonra mesaj attı cevap vermedim. ücretli kölelik için başvurmuştum ki orada da yazım çıkmasına rağmen kadrolu bir öğretmen alındığından alınamayacağımı ööğrendim. çaresizlik mi dersiniz bilmem ama cevap yazdım o moral bozukluğyla..yine de yumuşamamıştım ona karşı. bayram için köye gittiğimizde babamın amcasına bayramlaşmaya gittiğimizde yine karşılaşıverdik..o andan sonra ilk kez baktım ona. gece facebookumu açıp ilk kez alıcı gözle baktım ilk beğendim..sanki gözümdeki perde aralanmıştı. sonrası klasik sevgililik hikayesi işte :) şu an 2 buçuk aylık sevgilim ve hiç kavga etmedik. annesi ve benim annem bilmiyor. annesine söylemesini engellediğimden, müstakbel kayınvalidem bizi karşılaştırmak için planlar yapıyor, evine davet ediyor, yılbaşında ortak komşuya bizi çağırıp erkek arkadaşıma bi şeyler aldırıyor vb.:) bunlar çok eğlenceli şeyler tabi :)
ailesine, işine sahip çıkan, verdiğii sözü tutan, iyi bir baba ve iyi bir eş olacağından şüphe etmediğim biri...
seviyorum da hem :) ama hemen evlenmek istiyor..bu sorun işte.
gelelim sorumuza..
ablamdan bahsettim yukarıda bir kadının aldatma dışında başına gelebilecek her şeyi yaşamıştır ablam. sorun 3 yıllık ilişkisinden,1 yılılık nişanlılığın ardından çok sevdiği sevgilisinin bu kadar değişebilmesi... ben de tam da bundan korkuyorum işte. değişir mi diye..
üstelik ben daha kendine bile zor bakan biriyim, ev işi bilmem, miskinin tekiyim.
atanırsam (inşallahhh!!) hemen faaliyete geçecek gibi annesi. hayır diyemem sonuçta sevgilim istiyor beni evet diyemem hemen evlenmek istemiyorum. bizim çevremizde sözden sonra 3 ay içinde evlilik gerçekleşir.
ne yapayım kızlar bana bir akıl verin.çok korkuyorum evlilikten ben...
