Merhaba; 2.5 yaşını geçen 33 aylık bir oğlum var. Zekâ gelişimi çok şükür yerinde yaşıtlarinin çok üstünde konuşuyor, konuşma algılama gibi hiç bır sıkıntısi yok. Maalesef ki çok kötü davranış bozuklukları var. Tırnaklarını yiyor tükürüyor agresif tavırları var, evde bu tarz davranışlarda bulunan kimse yok, sürekli oyun oynuyoruz, ne isterse yapıyoruz, yemesi içmesi gayet yerinde kilosu 16 ama aşırı yemek yer ağzı bı saniye boş kalsın istemez. Ama nasıl desem aşırı hareketli bı çocuk bı saniye durduğunu gören yok daha ben hamileyken 11 haftalık doktorum hiç bu kadar yaramaz bı bebek görmedim hazır ol evini talan edecek bı oğlan geliyor demişti, haklıymıs. Gören herkes hayatımızda bu kadar hareketli çocuk görmedik diyorlar. Dışarıya çıkamaz oldum her gittiği yerde bizim burnumuzdan getiriyor. Bu ara öğle uykusunu da uyumak istemiyor resmen sinir krizi geçiriyor. Değişiklik olsun diye abimlere gittim oyun falan oynar çocuğuyla diye orda da sinir krizi geçirdi resmen sakinlessin kafası dagilsin diye parka götürdüm. Neyse eve geldik kapıdan girmemizle başladı çok büyük bir sınır krizi ne yapsam susmuyor ne istersen yapalım gel oyun oynayalım, gel şunu yiyelim, meyve çok sever meyve yiyelim falan desem de kalkamadı yerlerde tepinerek ağlıyor. Alt komşum geldi kayinvalidemlerin uzaktan akrabası oluyor hiç de sevmeyiz çok dedikoducu biri oda kapıyı açtım bende çocuğu koyup ta kaçtın sandım dedi bende suratına kapıyı kapattım direk, bana deseki rahatsız oldum sesten kusura bakmayın derim. Ben bu çocuk sussun diye dövecek halim yok bağırıp durumu daha kötü hale de getiremem. Ama oğlum gerçekten çığırından çıktı artık bugün gene parka götürdüm enerjisini atsın diye saatlerce oynadı eve gelirken bu sefer yolda sinir krizi geçirdi bütün mahalleye rezil oldum resmen dondurma falan aldım yerlere attı susmadı öyle geldik. Uykusuz kalıyor diyeceksiniz belki ama uyumuyor daha da kötü ağlıyor sallasam falan ona rağmen 12 de uyuyor akşam gece de bı sürü uyanıyor. Ben kendimi artık çok yetersiz hissediyorum. Tek bir çocuğa yetemiyorum. Pedagog a falan götürmek istiyorum eşim istemiyor çocuk bu böyle yapar diyor halbuki oda sağlık çalışanı anlamasi lazım durumu. Tuvalet eğitimine başlamam lazım ama bu psikolojiyle başlamak istemiyorum. Gerçekten algısı yerinde bı çocuk 20 ye kadar hep sayabiliyor gorunce tanıyor bütün hayvanları kelimeleri , a'dan z'ye bütün harfleri hem görünce falan bilir. Renklerin hepsini bilir, karşımda büyük biri var gibi konuşabilirim onunla herşeyi anlar. Ama sürekli bı kriz halinde bir saniye oturmuyor uyku uyumak istemiyor. 33 haftalık doğdu ama gelişimi yerinde kuveze bile girmedi. Çok uzun karışık oldu belki ama ben çok çaresizim artık. Dışarıya çıkmaya korkar oldum bı markete,parka götürsem dönüşte sinir krizi geçiriyor, bana çok bağlı bir saniye ayrılmak istemiyor anneannesine bırakıp tuvalete bile gidemem ağlar çok.28 aya kadar emdi çok zor biraktirdim hâlâ sürekli memelerimi eller dokundurmayinca gene krize girerek ağlar. Ben ne yapicam nolur biri bi çözüm yolu göstersin her türlü tavsiyeye açığım