kızlar merhaba,kısaca başlayım söze
nişanlıyım, yaza düğünüm olacak. ben ta nişan takılmadan nişanlımın ailesinin teklifi üzerine onların oturduğu apartmanda yan daireye oturma tekliflerini kabul etmiştim, yai tamam olabilir dedim, nişanlım hiç mi hiç istemiyordu, ben de o an ki psikolojimden ve onların diğer gelinleriyle yakınlığından yola çıkarak olabilıeceğini hatta olursa daaha da iyi olacağını düşündüm.. gel gör ki uzun bir nişanlılık geçirdik, nişanlım bu fikre alışıp evi baştan aşağı yeniledi, içine şu ana kadar abartısız 40 bin lira döktü, o biçim mutfak yaptırdık, yerler, duvarlar, kapılar, yani aklınıza gelen herşeyin en iyisini yaptı sağolsun ben evi beğeneyim diye( çünkü ben eçvi ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim, ama söz verilip kiracı da cıkartılınlaca da dönüşü olmamıştı) kaynanamla, görümcemle ve onun akrabalarıyla şu ana dek bi problemim olmadı, onlar beni çok severler, hiç bi kötü söz duymadım, ama ben çok sık gelinip gidilmesinden, çat kapı misafirden, zırt pırt evimin eşyalarının ortak kullanılmasını istemelerinden korkuyordum, diğer eltimle bu şekilde oldukları için...
ama nişanlım öyle bişey olmaz, tavrını belirtirsen ona uygun davranırlar, onlar davranmazsa ben konuşur belli ederim, seni kötü etmem, kendi fikrim olarak yansıtırım dedi..
gecen gün çok ufak bir yanlış anlaşılma oldu(yanlış anlayan bendim:) bunun üstüne nişanlım o evde oturmayacagız, sorunlar cıkabilir, en azından uzak olursak sorunlar asgeriye iner, benim bi günüm huzursuz geçecekse eğer ben şu ana kadar kazandığım herşeyi feda ederim tersine çevirmek için dedi.. ama benim vicdanım el vermiyor ayrı bi yere cıkmaya, içine çok masraf döktü, duvarlar yıkıldı evin şeklini bile hoşuma gitsin diye değiştirdi yani... şimdi o okadar ısrarla diyor ki oturmam diye, ben de hayır oturcaz dedim, işim gereği çok yoğun olacağımı tüm gün işte olacagımı söyledim, sorun çıkacak konularda eğer ben ailesine bişey diyemezsem kendinin söylemesini istedim, o da zaten ben seni hiç kötü yapmam, çünkü onların gözünde sen zaten çok ağır basıyosun diğer gelinlerine göre, filan dedi. ama ben istemem filan dedi. ben de dedim ben de şurda 3 ya da 4 yıl sonunda çıkaalım madem, ev alırız bu sürede(eşiminde benim de gelirim çok iyi) o da hatta daha erken alabiliriz dedi. ben onu vazgecirdim başka eve çıkma düşüncesinden. şimdi bu sabah da uyandım içimde sıkıntı.. aslında bunca masraf olmasaydı evet çıkalım derdim, ailesinden uzak, çünkü burda okuduklarıma göre yakın oturan herkes sorun yaşamış tabi bir de okadar evin içi yaptırılırken çok uğraştım ben de her bir malzemeye ben karar verdim, herşey istediğim gibi oldu ama nişanlım da biliyor o evde oturmak benim de içime sinmeyecek.. ne yapacağımı bilemiyorum. ama şu an ayrı bi eve cıkıp kaynanamlara da o evi bırakmak istemiyorum.. lütfen bana bir iki cümle söyler misiniz... nişanlıma ayrı söylüyor içimde başka bir şey istiyorum, gerçi o da biliyor aslında isteyerek oturmayacagımı ama iki arada kaldım işte...
nişanlıyım, yaza düğünüm olacak. ben ta nişan takılmadan nişanlımın ailesinin teklifi üzerine onların oturduğu apartmanda yan daireye oturma tekliflerini kabul etmiştim, yai tamam olabilir dedim, nişanlım hiç mi hiç istemiyordu, ben de o an ki psikolojimden ve onların diğer gelinleriyle yakınlığından yola çıkarak olabilıeceğini hatta olursa daaha da iyi olacağını düşündüm.. gel gör ki uzun bir nişanlılık geçirdik, nişanlım bu fikre alışıp evi baştan aşağı yeniledi, içine şu ana kadar abartısız 40 bin lira döktü, o biçim mutfak yaptırdık, yerler, duvarlar, kapılar, yani aklınıza gelen herşeyin en iyisini yaptı sağolsun ben evi beğeneyim diye( çünkü ben eçvi ilk gördüğümde hiç beğenmemiştim, ama söz verilip kiracı da cıkartılınlaca da dönüşü olmamıştı) kaynanamla, görümcemle ve onun akrabalarıyla şu ana dek bi problemim olmadı, onlar beni çok severler, hiç bi kötü söz duymadım, ama ben çok sık gelinip gidilmesinden, çat kapı misafirden, zırt pırt evimin eşyalarının ortak kullanılmasını istemelerinden korkuyordum, diğer eltimle bu şekilde oldukları için...
ama nişanlım öyle bişey olmaz, tavrını belirtirsen ona uygun davranırlar, onlar davranmazsa ben konuşur belli ederim, seni kötü etmem, kendi fikrim olarak yansıtırım dedi..
gecen gün çok ufak bir yanlış anlaşılma oldu(yanlış anlayan bendim:) bunun üstüne nişanlım o evde oturmayacagız, sorunlar cıkabilir, en azından uzak olursak sorunlar asgeriye iner, benim bi günüm huzursuz geçecekse eğer ben şu ana kadar kazandığım herşeyi feda ederim tersine çevirmek için dedi.. ama benim vicdanım el vermiyor ayrı bi yere cıkmaya, içine çok masraf döktü, duvarlar yıkıldı evin şeklini bile hoşuma gitsin diye değiştirdi yani... şimdi o okadar ısrarla diyor ki oturmam diye, ben de hayır oturcaz dedim, işim gereği çok yoğun olacağımı tüm gün işte olacagımı söyledim, sorun çıkacak konularda eğer ben ailesine bişey diyemezsem kendinin söylemesini istedim, o da zaten ben seni hiç kötü yapmam, çünkü onların gözünde sen zaten çok ağır basıyosun diğer gelinlerine göre, filan dedi. ama ben istemem filan dedi. ben de dedim ben de şurda 3 ya da 4 yıl sonunda çıkaalım madem, ev alırız bu sürede(eşiminde benim de gelirim çok iyi) o da hatta daha erken alabiliriz dedi. ben onu vazgecirdim başka eve çıkma düşüncesinden. şimdi bu sabah da uyandım içimde sıkıntı.. aslında bunca masraf olmasaydı evet çıkalım derdim, ailesinden uzak, çünkü burda okuduklarıma göre yakın oturan herkes sorun yaşamış tabi bir de okadar evin içi yaptırılırken çok uğraştım ben de her bir malzemeye ben karar verdim, herşey istediğim gibi oldu ama nişanlım da biliyor o evde oturmak benim de içime sinmeyecek.. ne yapacağımı bilemiyorum. ama şu an ayrı bi eve cıkıp kaynanamlara da o evi bırakmak istemiyorum.. lütfen bana bir iki cümle söyler misiniz... nişanlıma ayrı söylüyor içimde başka bir şey istiyorum, gerçi o da biliyor aslında isteyerek oturmayacagımı ama iki arada kaldım işte...
