Lütfen bana kızın.. Kendime gelmem lazım ya.

1 yaşında da okula başlar inşallah . ya kusura bakmayın da sağlıklı düşünemiyorsunuz. akışına bırakın. otistik çocuk diyorsunuz bu hastalığın tanısı 6 aylıkken nasıl koyulabilir. iyi anne olma bebeginizi koruma gelistirme çabanızı anlıyorum ama böyle giderse kendi sağlığınızı yitirirsiniz.
 
Gördüğünüz gibi bir sorun yok belki de siz psikolojik destek almalısınız. Her çocuk kendi özelinde değerlendirilir. Tüm bunların dışında size şunu sormak istiyorum, gerçekten otistik olursa ne olur? Şöyle hissederim böyle hissederim ya da üzülürüm gibi bir cevap istemiyorum. Somut bir cevap verebilir misiniz? Ona bakamam, onu sevmem zorlaşır gibi? Bu kaygının temeli nedir yani? Bunu bulmaya çalışın.
Cidden bir sorunu olursa onu bir gün yalnız bırakmaktan korkarım. İlerisi için. Neden kaygı duyduğumu biliyorım
 
Biraz abartmissiniz hem ozellikleri siralayip hemde endiseleniyorum demissiniz.valla boyle devam ederse vay bebeginizin haline.ilerleyen donemlerde boyle pimpirikli bi annesi olmasi onu baya zorlar
 
Kızlar ben sürekli bebeğimle ilgili endişe duyuyorum. Sürekli buraya konu açıyorum hatta. Bebeğimin adını söyleyince bakamamasını çok sorun ediyorum. Özel eğitim kursuna falan gittm hamileyken ve çok etkiledi bu beni. Şuan bebeğim otistik mi diye bile düşünmeye başladım. Ya beni rahatlatın ya da silkeleyin lütfen. Kızım daha 40 günlükten beri başını tutan, 2 haftalıkken dikkatli bakan bir bebek şuan 6 aylık. Kendi kendine ses çıkarıyor. Hı mı gu ınga. Bizimle iletişim şeklinde değil. Canı sıkılınca çıplık atıyor. Gıdıklayınca gülüyor. Daha parnaklarımı gördüğü gibi tebessüm ediyor. İşten gelince beni gördüğü gibi heyecanlanıp gülüyor. Hatta gel diyorum ellerini uzatıyor. 2,3 kere bir defada dönüyor. Almak istediği oyuncağa yönelip onu almak için çırpınıyor. Emziğini kendisi ağzına götürüp emiyor. Ses duyduğunda korkup sıçrar veya o yöne bakar. Renkli sesli olan her şey dikkatini çekiyor. Belki bu yüzden seslenince bakmıyor. Bilmiyorum ya. Sizce sağlıklı mıdır? Doktorumuz nörolojik bir bulgu yok muayenesi güzel diyor. Çok dikkatli bakıp çok şükür her şeyi takip ediyor. Sorunum adına bakmıyor olması. Bana ya kızın ya içim rahatlasın bilmiyorum birşey olsun.

Bebeğinizle ilgili olmanız ve gelişimini takip ediyor olmanız çok güzel bir şey. Ancak bebeğiniz büyüdüğünde de sürekli yüksek beklentiler içinde mi olacaksınız acaba? Hani zorlayıcı anne-babalar gibi. Aşırı idealist ve mükemmeliyetçi? Sanki o tarafa biraz meyliniz var gibi geldi bana...

Bakın 6 aylık bebeklerin gelişim özellikleri aşağıdaki gibiymiş;

6 aylık bebek neler yapar diye soruyorsan, işte cevaplarımız:

  • Yüzü koyun yatarken elleri ile güç alarak oturabilir.
  • Küçük cisimleri parmağı ile ya da baş parmağı ile yakalayabilir.
  • Tekrar eden heceleri birleştirerek baba, mama, dede gibi kelimeleri rahatlıkla söyleyebilir.
  • Bir elinden diğerine bir nesneyi geçirebilir. Ulaşamayacağı bir yerdeki oyuncağı almaya çalışabilir.
  • Yastık desteği gibi desteklerle destekli olarak oturmaya başlar. Birisine veya bir eşyaya tutunabilir.
  • Düşürdüğü ya da attığı oyuncağın arkasından bir süre bakabilir.
  • Yüzüstündeyken bir an sırt üstüne dönebilir. Yuvarlanmaktan çok hoşlanır.
  • Ayak parmaklarıyla oynayabilir.
  • Tanıdığı kişilere gülücükler saçarak onlarla oyunlar oynayabilir.
  • Sesinin tonunun ne anlama geldiğini anlayabilir.
  • Başını bağımsız bir şekilde her yöne çevirebilir.
  • Düşürdüğü ya da fırlattığı oyuncağın ona geri verilmesini ister.
  • Yüzünle oynamaktan saç çekmekten hoşlanır.
  • Henüz konuşmasa bile anne, baba ve biberon gibi önemli sözcükleri tanır
Kaynak: https://www.anneysen.com/ay-ay-bebek-gelisimi/6-aylik

Gördüğünüz gibi seslenildiğinde dönüp bakar gibi bir gelişim özelliği henüz yok.

Yeditepe Üniversitesi Hastanesi Bağdat Caddesi Polikliniği’nden Uzman Eğitim Odyoloğu Ayşenur Küçük Ceyhan, bebekteki işitme kaybının nasıl anlaşıldığını şöyle anlatıyor:


“3 aylık bir bebek, konuşma şiddetindeki seslere, özellikle annesinin sesine tepki gösterir, gürültüde uyanır. 6 aylık bebek sesin geldiği yöne bakar. 9 aylık bir bebek ismi söylendiğinde döner. 1 yaşında artık, konuşmaları dinler, basit komutları anlar, konuştuğu en az bir-iki kelimesi vardır. Tabii bu noktada dikkatli gözlem çok önemlidir. Bizim için ailelerden gelen tepki birinci kriter olmasa da ipucu sayılabilir. Bu ipuçlarından yola çıkarak işitme kaybını çok net yöntemlerle anlayabiliyoruz.
Kaynak: https:/www.bebek.com/bebeginizin-seslere-tepkisi-cok-onemli/

Demek ki 9 aylık olana kadar beklemeniz gerekiyor :) Ayrıca her bebek her gelişim özelliğine hemen ulaşamayabilir, bu da doğal bir şeydir.
 
Daha çok minik adına bakmaması çok normal.
Hem doktorumuz çok iyi ilgili diyorsunuz; bir sıkıntı olsa farkederdi.
Daha sakin olun, bu kadar kaygı size de bebeğe de zarar.
 
Kızlar ben sürekli bebeğimle ilgili endişe duyuyorum. Sürekli buraya konu açıyorum hatta. Bebeğimin adını söyleyince bakamamasını çok sorun ediyorum. Özel eğitim kursuna falan gittm hamileyken ve çok etkiledi bu beni. Şuan bebeğim otistik mi diye bile düşünmeye başladım. Ya beni rahatlatın ya da silkeleyin lütfen. Kızım daha 40 günlükten beri başını tutan, 2 haftalıkken dikkatli bakan bir bebek şuan 6 aylık. Kendi kendine ses çıkarıyor. Hı mı gu ınga. Bizimle iletişim şeklinde değil. Canı sıkılınca çıplık atıyor. Gıdıklayınca gülüyor. Daha parnaklarımı gördüğü gibi tebessüm ediyor. İşten gelince beni gördüğü gibi heyecanlanıp gülüyor. Hatta gel diyorum ellerini uzatıyor. 2,3 kere bir defada dönüyor. Almak istediği oyuncağa yönelip onu almak için çırpınıyor. Emziğini kendisi ağzına götürüp emiyor. Ses duyduğunda korkup sıçrar veya o yöne bakar. Renkli sesli olan her şey dikkatini çekiyor. Belki bu yüzden seslenince bakmıyor. Bilmiyorum ya. Sizce sağlıklı mıdır? Doktorumuz nörolojik bir bulgu yok muayenesi güzel diyor. Çok dikkatli bakıp çok şükür her şeyi takip ediyor. Sorunum adına bakmıyor olması. Bana ya kızın ya içim rahatlasın bilmiyorum birşey olsun.

Çocukta bir problem yokmuş, doktor söylemiş. Ama siz bu kadar endişeli olursanız çocuğa zorla zarar vereceksiniz. Çocuğun sağlıklı fiziksel ve ruhsal gelişimi için mutlu ve huzurlu ortamda büyümesi önemli. Siz bu kadar endişeliyken nasıl sağlıklı olarak gelişecek? Sizin duygularınızı hissetmiyor, onlardan etkilenmiyor mu sanıyorsunuz? “Lütfen bana kızın” dediğiniz için dan dan yazayım dedim.
 
Cidden bir sorunu olursa onu bir gün yalnız bırakmaktan korkarım. İlerisi için. Neden kaygı duyduğumu biliyorım

İşte bunu söylemek istiyorum. Sizin sorununuz aslında otizm değil. Gelecek endişesi. Otizm şüphesi biter bu kez başka bir nedenle onu yalnız bırakacağınızdan korkarsınız. Yani bu kaygı bozukluğunuzu çözmediğiniz sürece bu durum sürekli bu şekilde evrilip duracak. Bence çocuğunuza verebileceğiniz en büyük zararlardan biri de gereğinden fazla endişeli olmak. Her şeyi kontrol edemezsiniz, bunu kabul etmekle işe başlayın.
 
Endisenizin hiç bir dayanagi yok.Bu şekilde kendinizi yer bitirirsiniz.
Sizin mantiginiza göre pek çok şeyden endiselenmemiz gerekir.Ya su hastalığa yakalanırsa, ya yürüyemezse, ya konusamazsa gibi... Allah korusun.Guzel düşünün,enerjiniz bebeğinize geçer.. birlikte olmanın tadını çıkarin.
 
Kızlar ben sürekli bebeğimle ilgili endişe duyuyorum. Sürekli buraya konu açıyorum hatta. Bebeğimin adını söyleyince bakamamasını çok sorun ediyorum. Özel eğitim kursuna falan gittm hamileyken ve çok etkiledi bu beni. Şuan bebeğim otistik mi diye bile düşünmeye başladım. Ya beni rahatlatın ya da silkeleyin lütfen. Kızım daha 40 günlükten beri başını tutan, 2 haftalıkken dikkatli bakan bir bebek şuan 6 aylık. Kendi kendine ses çıkarıyor. Hı mı gu ınga. Bizimle iletişim şeklinde değil. Canı sıkılınca çıplık atıyor. Gıdıklayınca gülüyor. Daha parnaklarımı gördüğü gibi tebessüm ediyor. İşten gelince beni gördüğü gibi heyecanlanıp gülüyor. Hatta gel diyorum ellerini uzatıyor. 2,3 kere bir defada dönüyor. Almak istediği oyuncağa yönelip onu almak için çırpınıyor. Emziğini kendisi ağzına götürüp emiyor. Ses duyduğunda korkup sıçrar veya o yöne bakar. Renkli sesli olan her şey dikkatini çekiyor. Belki bu yüzden seslenince bakmıyor. Bilmiyorum ya. Sizce sağlıklı mıdır? Doktorumuz nörolojik bir bulgu yok muayenesi güzel diyor. Çok dikkatli bakıp çok şükür her şeyi takip ediyor. Sorunum adına bakmıyor olması. Bana ya kızın ya içim rahatlasın bilmiyorum birşey olsun.
Bebeğiniz anlattiklariniza göre ostistik değil yada o türden birşeyi yok.
Dr unuzda söylemiş zaten.
Siz sanırım obsesyon geliştirdiniz çocukla ilgili , sürekli bişey arıyorsunuz . Bu psikoloji ile bu konuda rahatlasaniz başka bişey ararsınız.
 
Ben de gebeligimle ilgili surekli endise halindeyim. Ve saniyorum ki doğurunca da cocugumla ilgili surekli bir endise halinde olucam. Ben bu durumun onune gecmek için çok iyi bir doktora gidip (karsilayabilecegimden de iyi bir doktor gerekirse) onun soylediklerinden başka hicbirseyi onemsememeyi planlıyorum.
Belki bu fikir size yardimci olur diye yazıyorum.
 
Evet bilinçli anne olmak, takipte kalıp erkenden önlemini almak çok güzel bir şey ancak böyle konular nasıl ifade etsem tam bilemiyorum ; bu şekilde özel yavruları olanlar için ağır bence.

Bu kadar irdelemeye gerek yok. Doktorda olumsuz bir şey görmediyse sadece evham üzerine böyle bir konu açmaya gerek yok.

Sanki ölümcül bir hastalıktan söz ediyor gibi oluyor özel çocuk annesi olunca.

Tam ifade edememiş olabilirim, demek istediğimi anlamışsınızdır umarım.

Madem bu kadar takintilisiniz sizin bir şekilde terapi almanız gerekiyor.
 
Kızlar ben sürekli bebeğimle ilgili endişe duyuyorum. Sürekli buraya konu açıyorum hatta. Bebeğimin adını söyleyince bakamamasını çok sorun ediyorum. Özel eğitim kursuna falan gittm hamileyken ve çok etkiledi bu beni. Şuan bebeğim otistik mi diye bile düşünmeye başladım. Ya beni rahatlatın ya da silkeleyin lütfen. Kızım daha 40 günlükten beri başını tutan, 2 haftalıkken dikkatli bakan bir bebek şuan 6 aylık. Kendi kendine ses çıkarıyor. Hı mı gu ınga. Bizimle iletişim şeklinde değil. Canı sıkılınca çıplık atıyor. Gıdıklayınca gülüyor. Daha parnaklarımı gördüğü gibi tebessüm ediyor. İşten gelince beni gördüğü gibi heyecanlanıp gülüyor. Hatta gel diyorum ellerini uzatıyor. 2,3 kere bir defada dönüyor. Almak istediği oyuncağa yönelip onu almak için çırpınıyor. Emziğini kendisi ağzına götürüp emiyor. Ses duyduğunda korkup sıçrar veya o yöne bakar. Renkli sesli olan her şey dikkatini çekiyor. Belki bu yüzden seslenince bakmıyor. Bilmiyorum ya. Sizce sağlıklı mıdır? Doktorumuz nörolojik bir bulgu yok muayenesi güzel diyor. Çok dikkatli bakıp çok şükür her şeyi takip ediyor. Sorunum adına bakmıyor olması. Bana ya kızın ya içim rahatlasın bilmiyorum birşey olsun.
Tedavi olun.
Yoksa bebeğinize zarar vereceksiniz bu gidişle
 
Benim kuzenimde şuan 6 aylık. Ve dediğiniz herşeyi o da yapıyor. Odadan içeri girer girmez beni görüp gülüyor. Uyurmen dönüyor. Adıyla seslendiğimizde tabiki bakmıyor. Anca bir ses olduğunda bakıyor. Renkli herşey çok dikkatini çekiyor ağzına götürmek istiyor herşeyi. Bence panikleyeceğiniz birşey yok :)
 
Tabikiii sevgim her zaman sonsuz. Eğitimde bir otistik bireyin annesi oğlumu kendi elimle gömmek istiyorum demişti. Bu aklımda bundan etkilendim sanırım. Ben bebeğimi tabiki her şeyiyle kabulüm. Sürekli bir tedirginlik işte. Biraz rahatlamak istşyorumi
Otistik bireyin annesi ne demek istedi tam olarak anlamadim. Yani cocuguna karşı nefret mi besliyor, yoksa kendi ölümünden sonra evladına kimin bakacaginin kaygısını mı yaşıyor? Konumuz bu degil ama, soylediginiz sey kulaga hiç hoş gelmedi..
Asıl konuya gelecek olursak, ben de tedirgin anneyim. Üstelik oğlum prematüre. Bu durum da cok tetikledi.. simdi ay ay neler yapmasi gerektiğini saplantılı gibi takip ediyorum..
 
Back