- Konu Sahibi OhmycherryPie
-
- #1
ilk önce bu kuruntulardan uzaklaş..sen bireysin ve kişiliğin var....kendine güven..ösgüven tüm kusurları örter..illa sosyal olmak için sağda solda sürtmek arkadaşlarınla saçma sapan takılman gerekmiyor...senin ders çalışma zamanın...ilerde onlar beyinsiz ve şuursuz dolaşırken senin bir işin bir kariyerin olacak...canını sıkma okula git...kimse seni eğitiminden alı koymamalı...bu nasıl bir düşünce sakın haa...sana takıldıklarında ukalaca konuştuklarında donup kalma aynı uslupla cevap ver...bazen ukala olmak gerekiyor..bunları bende yaşadım ama bir acıldım hepsi tırstı..kimseyle yarış içinde olma kendin ol..zamanla herkes seni kabullenecek...yada kabullenmesinler umursama...onların havası balon gibi sen kendine güvenirsen söner...kalabalıklar diye korkma..cevabını yapıştır dön git muhattap olma...yeri geldiğinde terbiyesizliklerini yüzlerine vur...yani yüzüme söylemiyorlar ama eminim diyorlardır içlerinden.
tipimde hiçbir sorun yok diğer insanlar gibi giyinirim diğer insanlar gibiyim. sadece asosyalim ve sosyal olma imkanımda yok sadece okulda.
çünkü bildiğiniz dağ başında yaşıyorum ne market var ne başka bir yer. market hastane okul vs. 10 km uzaklıkta. kendimi bildim bileli bu dağ başındayım sadece yazları insan dolar burası. kışın çok ıssızdır. eminim şehirde büyüseydim her şey çok farklı olabilirdi. üniversiteyi bekliyorum üniversiteye gittiğimde taşınacağız ve daha 2 senem var.
o kadar çok psikoloğa gittim ki... depresyona girdim panik atak hastası oldum takıntılı bir insan oldum ama sonra kendim atlattım bunlardan sonra utangaçlık ve asosyallik ortaya çıktı psikolog düzeltemedi.
Ha hiç arkadaşım yok mu? var tabi çok ama kafa dengim değiller ve yakın arkadaşım yok. yalnızca "arkadaşım" var.
neyse bunları geçelim.
herkes beni eziyor sınıfta 2 arkadaşımla yalnız oturduğumda herkes gelip benimle dalga geçiyor o 2 arkadaşımla dalga geçmiyor her şey benim başıma geliyor artık kendime iki fobi daha edindim okula gitme fobisi ve dalga geçilme korkusu her sabah okula giderken serviste Allaha dua ediyorum bugünde kimse dalga geçmesin diye.
mesela bir olay anlatıym sınıfta oturuyordum arkamda 2 kız konuşuyorlardı biri sırtıma dokundu arkamı döndüm baktım kız sanada merhaba dedi ne alaka bende anlamadım. alaycı bi tavırla söyledi ben ezik olduğum için tekrar önüme döndüm kızın teki ben asla kendimi ezdirmezdiim dedi ben o an ağlamak istedim kelimeler çıkmıyor ağzımdan işte çıkmıyor donup kalıyorum felç oluyorum o an. hayır bir kere yaşansa bu olay tamam takmam kafaya ama her gün bir başka yerde yaşanıyor otobüste okulda dershanede.
hakkımı arayamıyorum ne yapmalıym bana bi yol gösterin
ben intihara kalkıştım son anda vazgeçtim ama sanırım artık gerçekten intihar edeceğim çünkü her gün aynı şeyi yaşamaktan bıktım
BİLİYORUM OKUMADIM DİYENLERİNİZ OLACAK AMA BEN İÇİMİ DÖKTÜM O YETER BANA BU DAĞ BAŞINDA BENİ DİNLEYECEK BAŞKA BİRİ YOK DA .
yani yüzüme söylemiyorlar ama eminim diyorlardır içlerinden.
tipimde hiçbir sorun yok diğer insanlar gibi giyinirim diğer insanlar gibiyim. sadece asosyalim ve sosyal olma imkanımda yok sadece okulda.
çünkü bildiğiniz dağ başında yaşıyorum ne market var ne başka bir yer. market hastane okul vs. 10 km uzaklıkta. kendimi bildim bileli bu dağ başındayım sadece yazları insan dolar burası. kışın çok ıssızdır. eminim şehirde büyüseydim her şey çok farklı olabilirdi. üniversiteyi bekliyorum üniversiteye gittiğimde taşınacağız ve daha 2 senem var.
o kadar çok psikoloğa gittim ki... depresyona girdim panik atak hastası oldum takıntılı bir insan oldum ama sonra kendim atlattım bunlardan sonra utangaçlık ve asosyallik ortaya çıktı psikolog düzeltemedi.
Ha hiç arkadaşım yok mu? var tabi çok ama kafa dengim değiller ve yakın arkadaşım yok. yalnızca "arkadaşım" var.
neyse bunları geçelim.
herkes beni eziyor sınıfta 2 arkadaşımla yalnız oturduğumda herkes gelip benimle dalga geçiyor o 2 arkadaşımla dalga geçmiyor her şey benim başıma geliyor artık kendime iki fobi daha edindim okula gitme fobisi ve dalga geçilme korkusu her sabah okula giderken serviste Allaha dua ediyorum bugünde kimse dalga geçmesin diye.
mesela bir olay anlatıym sınıfta oturuyordum arkamda 2 kız konuşuyorlardı biri sırtıma dokundu arkamı döndüm baktım kız sanada merhaba dedi ne alaka bende anlamadım. alaycı bi tavırla söyledi ben ezik olduğum için tekrar önüme döndüm kızın teki ben asla kendimi ezdirmezdiim dedi ben o an ağlamak istedim kelimeler çıkmıyor ağzımdan işte çıkmıyor donup kalıyorum felç oluyorum o an. hayır bir kere yaşansa bu olay tamam takmam kafaya ama her gün bir başka yerde yaşanıyor otobüste okulda dershanede.
hakkımı arayamıyorum ne yapmalıym bana bi yol gösterin
ben intihara kalkıştım son anda vazgeçtim ama sanırım artık gerçekten intihar edeceğim çünkü her gün aynı şeyi yaşamaktan bıktım
BİLİYORUM OKUMADIM DİYENLERİNİZ OLACAK AMA BEN İÇİMİ DÖKTÜM O YETER BANA BU DAĞ BAŞINDA BENİ DİNLEYECEK BAŞKA BİRİ YOK DA .
ilk önce bu kuruntulardan uzaklaş..sen bireysin ve kişiliğin var....kendine güven..ösgüven tüm kusurları örter..illa sosyal olmak için sağda solda sürtmek arkadaşlarınla saçma sapan takılman gerekmiyor...senin ders çalışma zamanın...ilerde onlar beyinsiz ve şuursuz dolaşırken senin bir işin bir kariyerin olacak...canını sıkma okula git...kimse seni eğitiminden alı koymamalı...bu nasıl bir düşünce sakın haa...sana takıldıklarında ukalaca konuştuklarında donup kalma aynı uslupla cevap ver...bazen ukala olmak gerekiyor..bunları bende yaşadım ama bir acıldım hepsi tırstı..kimseyle yarış içinde olma kendin ol..zamanla herkes seni kabullenecek...yada kabullenmesinler umursama...onların havası balon gibi sen kendine güvenirsen söner...kalabalıklar diye korkma..cevabını yapıştır dön git muhattap olma...yeri geldiğinde terbiyesizliklerini yüzlerine vur...
canını sıkma...hayatına kastın ne..yaşamak o sidikliler kadar seninde hakkın...aaa kötü konuşturma beni...öptüm canım..
Ah canim yaa. Her yasitin gibi sen de ayni donemden geciyorsun. Emin ol senin gibi bircok kisi ayni durumdadir. Oncelikle intihar dusuncesini kafandan sil at ve sakin oyle bir salaklik yapayim demeher seyden once aileni düşün. Istersen evde kendi kendine yada aynaya bakarak oyun gibi bir sey oynayabilirsin. Aynadaki kisiyi sana olumsuz bir sey soyleyen arkadasin olarak düşün ve ona verecegin cevabi tekrarla. Kimseden korkma. Cevabini yapistir. Ister sana kizsinlar ister daha cok dalga gecsinler isterlersede küssunler hiiiicccc umurunda olmasin. Baskalarinin seni ezmesine izin verme yoksa benim gibi olursun
Merhaba kardeşim,
Anladığım kadarıyla sessiz sakin kendi halinde birisin.Doğru mu? Çok sessiz olduğunda insanlar üzerine daha çok gelip, senin üzerinden ego tatmini yapmaya kalkarlar çoğu zaman. Sana tavsiyem, biraz daha kendini açmaya çalış. Özgüvenin ne durumda mesela? Özgüven eksikliği de bu durumun sebeplerinden biridir. Özgüvenini yüksek tut. Kimse senden üstün değil öncelikle bunu bil. Sınıfa girdiğinde sessizce yerine geçip oturmak yerine, "günaydın" de mesela. Cevap veren olmaz diye çekinme, varsın olmasın.(ki olacaktır :) ) Burada önemli olan senin kendini açman ve özgüveninin yerine gelmesi. Arkadaş grubu toplanmış muhabbet ediyor diyelim, çekinmeden yanlarına git selam ver veya gülümse. Muhabbet sana uygunsa dahil ol değilse bile yanlarında dur dinle onları nelerden bahsediyorlar,ortamları nasıl. Seninle dalga geçtiklerinde aklına laf gelmiyorsa gıcık bir gülümsemeyle " bugünlük ego tatminin tamam, yarın yine beklerim" de. Aldıkları cevap onları susturacaktır. :)
Ayrıca bu sebeple ne intiharı be kardeşim, değer mi hiç? İnan bunlar çok küçük şeyler. Hiç bir şey hayatla bağını koparmaya değmez. Hayatın tadını çıkar, zevk almaya bak. Gerektiği yerde üzülecek, kırılacaksın hayatın her aşamasında sorunların olacaktır. Hepsi bir şekilde gelip geçiyor, inan bana. :)
yani yüzüme söylemiyorlar ama eminim diyorlardır içlerinden.
tipimde hiçbir sorun yok diğer insanlar gibi giyinirim diğer insanlar gibiyim. sadece asosyalim ve sosyal olma imkanımda yok sadece okulda.
çünkü bildiğiniz dağ başında yaşıyorum ne market var ne başka bir yer. market hastane okul vs. 10 km uzaklıkta. kendimi bildim bileli bu dağ başındayım sadece yazları insan dolar burası. kışın çok ıssızdır. eminim şehirde büyüseydim her şey çok farklı olabilirdi. üniversiteyi bekliyorum üniversiteye gittiğimde taşınacağız ve daha 2 senem var.
o kadar çok psikoloğa gittim ki... depresyona girdim panik atak hastası oldum takıntılı bir insan oldum ama sonra kendim atlattım bunlardan sonra utangaçlık ve asosyallik ortaya çıktı psikolog düzeltemedi.
Ha hiç arkadaşım yok mu? var tabi çok ama kafa dengim değiller ve yakın arkadaşım yok. yalnızca "arkadaşım" var.
neyse bunları geçelim.
herkes beni eziyor sınıfta 2 arkadaşımla yalnız oturduğumda herkes gelip benimle dalga geçiyor o 2 arkadaşımla dalga geçmiyor her şey benim başıma geliyor artık kendime iki fobi daha edindim okula gitme fobisi ve dalga geçilme korkusu her sabah okula giderken serviste Allaha dua ediyorum bugünde kimse dalga geçmesin diye.
mesela bir olay anlatıym sınıfta oturuyordum arkamda 2 kız konuşuyorlardı biri sırtıma dokundu arkamı döndüm baktım kız sanada merhaba dedi ne alaka bende anlamadım. alaycı bi tavırla söyledi ben ezik olduğum için tekrar önüme döndüm kızın teki ben asla kendimi ezdirmezdiim dedi ben o an ağlamak istedim kelimeler çıkmıyor ağzımdan işte çıkmıyor donup kalıyorum felç oluyorum o an. hayır bir kere yaşansa bu olay tamam takmam kafaya ama her gün bir başka yerde yaşanıyor otobüste okulda dershanede.
hakkımı arayamıyorum ne yapmalıym bana bi yol gösterin
ben intihara kalkıştım son anda vazgeçtim ama sanırım artık gerçekten intihar edeceğim çünkü her gün aynı şeyi yaşamaktan bıktım
BİLİYORUM OKUMADIM DİYENLERİNİZ OLACAK AMA BEN İÇİMİ DÖKTÜM O YETER BANA BU DAĞ BAŞINDA BENİ DİNLEYECEK BAŞKA BİRİ YOK DA .
Aykut oğut tu galiba bir kitabı var evrenden torpilim var diye okumanı tavsiye ederim canım benim. Üzülme ve pozitif düşün bugün benle dalga geçmesinler diye başlama güne bugün feci özgüvenim var diye doldur kendini gerisini bilinçaltına bırak
kütüphanem kişisel gelişim kitaplarıyla doluonlar da olmasa ne yapardım bilmiyorum çok yardımcı oluyorlar
bu arada çok teşekkür ederim
yani yüzüme söylemiyorlar ama eminim diyorlardır içlerinden.
tipimde hiçbir sorun yok diğer insanlar gibi giyinirim diğer insanlar gibiyim. sadece asosyalim ve sosyal olma imkanımda yok sadece okulda.
çünkü bildiğiniz dağ başında yaşıyorum ne market var ne başka bir yer. market hastane okul vs. 10 km uzaklıkta. kendimi bildim bileli bu dağ başındayım sadece yazları insan dolar burası. kışın çok ıssızdır. eminim şehirde büyüseydim her şey çok farklı olabilirdi. üniversiteyi bekliyorum üniversiteye gittiğimde taşınacağız ve daha 2 senem var.
o kadar çok psikoloğa gittim ki... depresyona girdim panik atak hastası oldum takıntılı bir insan oldum ama sonra kendim atlattım bunlardan sonra utangaçlık ve asosyallik ortaya çıktı psikolog düzeltemedi.
Ha hiç arkadaşım yok mu? var tabi çok ama kafa dengim değiller ve yakın arkadaşım yok. yalnızca "arkadaşım" var.
neyse bunları geçelim.
herkes beni eziyor sınıfta 2 arkadaşımla yalnız oturduğumda herkes gelip benimle dalga geçiyor o 2 arkadaşımla dalga geçmiyor her şey benim başıma geliyor artık kendime iki fobi daha edindim okula gitme fobisi ve dalga geçilme korkusu her sabah okula giderken serviste Allaha dua ediyorum bugünde kimse dalga geçmesin diye.
mesela bir olay anlatıym sınıfta oturuyordum arkamda 2 kız konuşuyorlardı biri sırtıma dokundu arkamı döndüm baktım kız sanada merhaba dedi ne alaka bende anlamadım. alaycı bi tavırla söyledi ben ezik olduğum için tekrar önüme döndüm kızın teki ben asla kendimi ezdirmezdiim dedi ben o an ağlamak istedim kelimeler çıkmıyor ağzımdan işte çıkmıyor donup kalıyorum felç oluyorum o an. hayır bir kere yaşansa bu olay tamam takmam kafaya ama her gün bir başka yerde yaşanıyor otobüste okulda dershanede.
hakkımı arayamıyorum ne yapmalıym bana bi yol gösterin
ben intihara kalkıştım son anda vazgeçtim ama sanırım artık gerçekten intihar edeceğim çünkü her gün aynı şeyi yaşamaktan bıktım
BİLİYORUM OKUMADIM DİYENLERİNİZ OLACAK AMA BEN İÇİMİ DÖKTÜM O YETER BANA BU DAĞ BAŞINDA BENİ DİNLEYECEK BAŞKA BİRİ YOK DA .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?