Lojmana taşındım ve pişmanım

annelikdelilik .!.:

Taşınali bir ay oldu kendi evimden taşındım ve doğalgaz Yok ev çok eski ve sürekli siyah kara böcek çıkıyor artık mutfak çok çok eski neyi tutsam elimde kalıyor onları geçtim tam taşındık eşime yurt dışı görevi çıktı o kadar moralim bozuldu ki anlatamam 2 çocuğum var dışarıya çıkıyoruz biri 5 diğeri 1,5 yaşında 5 yaşında olana bisiklet aldık diğer çocuklarda sürüyor bir kaç kez denk geldik parkta oğluma git biz seninle arkadaş olmak istemiyoruz deniyor aileleri yanlarında hani dışarıda olsam amenna ama lojman içerisinde belki kitle var kaydırakta kayarken biri oyuncak koymuş oğlumda çocuk yani eline almış senin mi al veriyim diye soruyor çocuk gelip bana oyuncağıma dokunmasın oynamasıni istemiyorum arkadaşım değil diyor yani ben oğlumu görüyorum artık oğluma söyleyemiyorum arkadaş olmak istemiyorlar diye bugün yine başka biri git sen benim arkadaşım değilsin oynamak istemiyorum seninle demiş oğlum sürekli üzülüyor o kadar pişmanım ki geldiğime parka çıkıyoruz herkes bir grup küçük 1,5 yaşındaki kızım bir çocuğun bisikletine dokundu diye koşa koşa gelip kızımı geriye doğru itip düşürdü anneside karşımda hiç bir şekilde tepki vermedi böyle bir saçmalık şımarıklik görmedim aşırı derecede nefret ettim birde tesettürlüyum parka gelenlerde tesettürlü ama pantolon tunik gömlek tarzi giyinen kesim ya bir bakışları var sinirim bozuluyor ne tebessüm nede bir merhaba yok yani bir ben mi yaşıyorum birde sosyal güleç bir insanım arkadaş olmayı severim buna rağmen sanki adaya düşmüşüm gibi hissediyorum eşimle tartışıyorum senin yüzünden buraya geldim insan yok gibi çocuklar yalnız bana diyor ki parkta herkes oturuyor sende git otur millet bir alana toplanıp konuşuyor asla ne konuşma ne bir merhabalari var zorla mı yamiycam kendimi bir tek ben mi yaşıyorum bunu yani birde istediğimiz gibi çıkamıyormusuz lojmandan bunuda taşınınca öğrendim deliricm yani

Genişletmek için tıkla...

annelikdelilik .!.:

Taşınali bir ay oldu kendi evimden taşındım ve doğalgaz Yok ev çok eski ve sürekli siyah kara böcek çıkıyor artık mutfak çok çok eski neyi tutsam elimde kalıyor onları geçtim tam taşındık eşime yurt dışı görevi çıktı o kadar moralim bozuldu ki anlatamam 2 çocuğum var dışarıya çıkıyoruz biri 5 diğeri 1,5 yaşında 5 yaşında olana bisiklet aldık diğer çocuklarda sürüyor bir kaç kez denk geldik parkta oğluma git biz seninle arkadaş olmak istemiyoruz deniyor aileleri yanlarında hani dışarıda olsam amenna ama lojman içerisinde belki kitle var kaydırakta kayarken biri oyuncak koymuş oğlumda çocuk yani eline almış senin mi al veriyim diye soruyor çocuk gelip bana oyuncağıma dokunmasın oynamasıni istemiyorum arkadaşım değil diyor yani ben oğlumu görüyorum artık oğluma söyleyemiyorum arkadaş olmak istemiyorlar diye bugün yine başka biri git sen benim arkadaşım değilsin oynamak istemiyorum seninle demiş oğlum sürekli üzülüyor o kadar pişmanım ki geldiğime parka çıkıyoruz herkes bir grup küçük 1,5 yaşındaki kızım bir çocuğun bisikletine dokundu diye koşa koşa gelip kızımı geriye doğru itip düşürdü anneside karşımda hiç bir şekilde tepki vermedi böyle bir saçmalık şımarıklik görmedim aşırı derecede nefret ettim birde tesettürlüyum parka gelenlerde tesettürlü ama pantolon tunik gömlek tarzi giyinen kesim ya bir bakışları var sinirim bozuluyor ne tebessüm nede bir merhaba yok yani bir ben mi yaşıyorum birde sosyal güleç bir insanım arkadaş olmayı severim buna rağmen sanki adaya düşmüşüm gibi hissediyorum eşimle tartışıyorum senin yüzünden buraya geldim insan yok gibi çocuklar yalnız bana diyor ki parkta herkes oturuyor sende git otur millet bir alana toplanıp konuşuyor asla ne konuşma ne bir merhabalari var zorla mı yamiycam kendimi bir tek ben mi yaşıyorum bunu yani birde istediğimiz gibi çıkamıyormusuz lojmandan bunuda taşınınca öğrendim deliricm yani

Genişletmek için tıkla...

annelikdelilik .!.:

tesettürlüyum parka gelenlerde tesettürlü ama pantolon tunik gömlek tarzi giyinen kesim

Genişletmek için tıkla...