Herkese hayırlı kandiller dilerim kardeşlerim. 2 sene oldu evleneli. Eşimin ailesi evlendiğimiz ilk geceden itibaren üzerimizde hep baskı kurdular. Sürekli yönetmeye çalıştılar. Hergün rahatsızlık verdiler... başlarda hoşuma gitti ama özellikle hamilelikten sonra zorlanmaya başladım. Anahtarla girme mevzusu felan iyice beni öfkelendiriyordu. Derken bizim eşimle kavgalarımız arttı bu sebepten. Sonra ben de eşimin annesine durumdan rahatsız olduğumu açıkça söyledim. Ve ortalık karıştı. Çok büyüttüler. Hamile halimle hergün ağladım. Eşimi doldurdular eşim üzerime geldi. En sonunda da eşimin bizi düşünmeden yaptığı hareketler sonrasında ailesinin de bana ve anneme ne haliniz varsa görün diyip gitmesiyle stresten sıkıntıdan erken doğum yaptım. Doğum sonrasında dolayısıyla iyice bilendim eşimin ailesine. Ve yüzlerini bile görmek istemiyordum. Ki zaten onlar da bana meraklı değillerdi. Yine kayınvalidem oğlunun yanında başka, bana bambaşkaydı. O zamana kadar hep böyleydi. Sonra hiç vakit kaybetmeden ben daha 2 haftalık lohusayken üst katımı yapıp "çocuğu buraya çıkarıp severiz sizin evinize adım atmayız" demeler başladı. Ben de eşime sert konuştum. Beni lohusa halimle babamın kapısına bıraktı. Al kızını napıyorsan yap dedi anneme. Biz boşanma aşamasına geldik. Gerekli evraklar hazırlandı. İmzalandı. Eşimin babası avukat arkadaşını ayarladı. Falan filan. Eşimin yakın akrabaları yanı sürekli iç içe oldukları halaları bildiğiniz kutlama yapmak için pikniklere gittiler. Sonra da bana laf saymak için kızımı hastanede göreceğim gün geldiler. Bi tanesi laf saydı ağzıma ne gelirse saydım. Konuşturmadım dahi. Bu dönemde eşimin babası 2 senedir kanser hastasıydı bu arada. Ama atlatıyordu yavaş yavaş ve iyiydi. Bu yüzden de lohusa halimle suçlandım. Sabredemedin, benim abim kanser hastası dendi. Benim kızım küvezde yaşamaya çalışırken. 26 haftalık doğmuşken. Benim öleceğimi, kızımın öleceğini düşünerek geçirdiğim zamanlardı. Ben normal doğumla doğurdum kızımı. Ve doktorun mucize dediği bir şekilde doğdu. Allahıma hamd olsun. Onun acısını bana, benim acımı anneme ve babama yaşatmadı Rabbım. Ben sürekli ah ettim. Allahım dedim yaşadığımı görüyorsun. Lohusayım, kucağım boş. Önümde boşanma evrakları var. Sen büyüksün dedim. Sana bırakıyorum. Benim amcamlar dayımlar eşyalarımın alınacağı gün toplandılar. Bu iş böyle olmaz diyip gittiler eşimin ailesinin kapısına. Bir sürü yalan dolan, olmadık şeyler anlattılar akrabalarıma. Döndükten bir saat sonra sakın kimse kımıldamasın yerinden tek başıma geliyorum dedim. 10 dakikalık mesafedelerdi. Aile apartmanıydı kimse kalmamış. Herkesi toplayıp kaçırmışlar korkudan. Çünkü biliyorlar ben herkesin yüzüne her şeyi çatır çatır yalansız söylicem. Yine ah ettim. Yalanlarınızda boğulun dedim. Ve bu ahlar hep devam etti. Çocuk geldikten sonra da beni çok bunalttılar. Neyi yememesi gerekiyor dediysem zorla verdiler. Neyi yapmayın dediysem inadına yaptılar. Yine ah ettim. Çocuğumun canına kastınız var dedim. Şimdi kayınpederim 4 aydır acı içinde yaşıyor. Hergün ağrıları artıyor. Ne bir ağrı kesici işe yarıyor ne bir şey. Hastaneye yatıracaklar şimdi. Biz kızımı daha fazla görsün diye sürekli gidiyoruz. Hiçbir şey olmamış, bunlar yaşanmamış gibi davranıyorum barıştığımızdan beri. 1 yıl oldu.
(Tabi ki yeri geldiğinde ben de laf söylüyorum artık. Geçmiş kurcalandığında hiç susmuyorum. Canım yandığında da. Ama boşveriyorum hep yine gidip geliyoruz) Hainlik asla etmiyorum. İçimden bile geçirmek istemiyorum. Ama bana annem sürekli hakkını helal et adama çok acı çekiyor diyip duruyor. Ahirette yine hesaplaşacaksınız diyor. Bense bunları düşünüyorum. Bana kim acıdı diyorum. Sıra hepsine gelecek diyorum. Eşim de dahil. Helal etmiyorum. Ama bugün kandil. Yine kafamda bunlar var. Dua ederken nasıl edeyim şimdi? Siz ne düşünüyorsunuz? Helal etmeli miyim hakkımı? Hiç içimden gelmese de...
Hamilelikte ve lohusalikta yaşanılanlar unutulmuyor malesef...bende çok acılar yasadim 20 yıldır unutmuyorum... hiçbirine de hakkım helal değil eşim dahil...önlerinde durabilir,engel olabilirdi...her zamanda eşime söylerim..
Şu an harika bir evliliğim var..eşim resmen pervane butun malvarlığını bile bana verdi...maddi anlamda araba dışında hicbirseyi yok..bir dediğimi asla ikiletmez çayımı bile ayağıma getiriyor o derece...k.valide,k.peder de aşırı iyiler dün kandilde yanlarına indik adam beni ayağa kalkıp öptü ellerin çok üşümüş nerde üşüdün sen böyle falan bir ilgi alaka... şaşırmadım değil..memleketten döneli iki ay oldu..hep böyle ilgili...kızım bile şaşırıyor..onda çok ilgiliymis (halbuki erkek olmadığı için ciddiye alınmıyordu hiç )
O bana yaptıkları 2.cocuk baskısı bile yok bu sene ...herşey boş yeyip için keyfinize bakın diyor k.peder...olum korkusu sardı galiba...hatta gecenlerde konu açmıştım malvarlığını eşime miras bırakacaktı biz istemedik eşine birak kadın mağdur olmasın dedik oda öyle yaptı falan filan....
Bu arada bende çok beddualar ettim yok yere çok üzduler en güzel gunlerimi zehir ettiler...
Hepsi çıktı bir bir kizindanda oğlundan da gelin damadinda da...ikiside yüzlerine bakmıyor...kızı evlendi boşandı bidaha evlendi falan...
Oğlu zaten düşman gibi gelini keza öyle...
Dün gece düşündüm kendi kendime
Ya neden bu kadar iyi olmak varken bana bunları yaşattılar ne istediler benden çocuktum daha 21 yaşında anne oldum..neden bu kadar üzerime gelindi ...ne vardı ortada sanki...bu kadar kötü olacak benden bu kadar beddua alacak...ne gerek varmış
Ama artık melekte olsalar gözümde yoklar...
Hakkımı ahirette alacağım asla helal değil..
Bu zorlamayi yaşayan herkese sabırlar diliyorum ...şimdiki aklım olsa asla çekmez bosanirdim ...ne gerek varmış bu kadar üzülmeye diye kızıyorum kendime..ama zaman asla geri gelmiyor ve zamanla hicbirsey unutulmuyor...
Sizde içinizden gelmiyorsa helallik vermeyin asla...yaptıklarını çeksin hiçte üzülmeyin ...ölüm varsa bizlerede var !yapmasalarmis
gerçekten çok şanslısınız size çok ütopik geliyorsa bu durumlar
dilerim yaşamazsınız bu durumları ne diyim
ayrıca susmadım hanımefendi gerekli cevabı verdim ama kendi seviyemde.ayrıca evet ibretlik öldü ve Allahtan razıyım
Ayrıca bu kayınpeder aşkı nedir gece gece
birmuhendisanne
gelinler savaş ıcınde nedendir bilmiyorum kimse kocasını suçlamıyor , hayır bide boşanmış ama hala kocaya kötü söz yok hâlen ailesi kötü . 
ölüm nedeniyle parayı otel geri iade etti
ay çok garipsiniz ama hak veriyorum size. Bende böyle şeyler yaşamadan önce böyle yargı dağıtıyordum, asla aklıma gelmeyen şeyler yaşadım bir ara kötü bir rüya görüyorum sandım hatta yok bunlar yaşanmıyor ben kafamdan mı uyduruyorum acaba bile dedim.hayat gerçekten çok süprizlerle doluymuş.
aynen öyle. Ama bak bacım ahım tuttu diyorsun kızından fln çıktı diyorsun demekki Allah senin hakkını bırakmamış yani şu saatten sonra beddua etme artık hakkın alınmış demek ki. Haksız yere beddua etme diye söyledim. Ben haklı olduğumu düşünmeme rağmen dualarıma eklerim hep.. Allah'ım öncelikle haksız yere beddua etmekten sana sığınırım derim.
ahın asıl tutması gereken kocası iken kp hasta diye okları ona çevirmiş. Sanırım hedefi tutturamıyorsun kardeş. Baş düşmanın kocan haberin olsun. 
mümkün değil
Allah size şifa versin