Lohusa Sendromu??? , Hüznü??!, Depresyonu?? Hangisi???

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...

Hulyaylmzalp .!.:

Onceki konunu okumadim. Lahusalik depresyonu olabilir canim. Yaninda sana bi sure daha destek olacak birileri olsa iyi olur. Ilk bebegin galiba ilkse eger boyle hissetmen cok normal ama korkma hepsi gececek. Bebegin gık dediginde ne istiyor hemen anlicaksin. Telaslanma rabbim bunun gucunu kuvvetini veriyor her konuda fazlasiyla yetiyorsun bebegine. Sen aglamaktan da cekinme agladikca acilir insan ama en buyuk goz yaslarin hep mutluluktan olsun cunki saglikla almissin yavrunu yanina buna her zaman sukret. Icinde ki huzuru bozma vesveselere kulak asma. Insanin caresiz hissettigi zamanlar oluyor ama sen artik annesin yavrun var .caresiz hissettigin zamanlarin caresi her zaman sende.

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Geçiyordur inşallah.
Allahım sağlıkla,mutlulukla,analı-babalı evladını büyütmeyi nasip eder inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...

Parolaben .!.:

Nasıl yeticem korkusu çok normal. İkici kez anne oldum daha iki gün önce. Benim de ikinci sezeryan.

İkinci çocuk olmasına rağmen nasıl yeticem, nasıl büyüyecek korkusu başladı bende. Annem gidince ne yapıcam diye düşünüyorum şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

sadece umut .!.:

bu durumları fazlasıyla yaşamış biri olarak söylüyorum (bebeğim 21 aylık şuan) bi süre sonra geçiyor emin ol ve zamanla bebeğin olduğu için arar ara mutluluk komasına filan girebilirsin şuan çok yeni geçeceğini düşün dua et

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...

Flora01 .!.:

Geçecek hepsi merak etmeyin. Bende normal doğum yaptım ama maalesef dikişlerim fazlaydı ve keske bi doğum yapsaydım o dikişlerin acısını çekmeseydim dedim. Bi yandan bebek ağlar bi yandan dikiş ağrılarım bi yandan milletin lafı sözü, hep gözüm yaşlı.. çok zor günlerdi ama hepsi geldi geçti. 1bucuk yasında oğlum şimdi, lohusayken keske bebek için erken davranmasaydık diye düşünürken şimdi iyi ki diyorum. Dışarı çıkın bebeğinizle gezin hava alın, o na da size gelir açık hava, yakın arkadasınız varsa yardıma çağırın.

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Malesef kimsem yok bu şehirde olsa keşke

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...

Masala34 .!.:

Tam bir bucuk yil once ayni durumdaydim cok zordu hiç gecmeyecek gibi geliyordu bana sanki ben degil bambaska biriydim cok kotu olmaustum benimde istanbuldaydim aişem yoltu yanimda bebegim 15 gunlukken ailemin yanina gittim tatil amacli ve tabi bu depresyon halimden kurtulmak için annem sagolsun benimlede bebegimlede cok ilgilendi 4 ay kadar ailemin yaninda kaldim esimde saygi gosterdi.. ve atlattim gecti gitti bak inanir misin daha dun esime sanki hiç gecmeyecekmiş gibi hissediyordum ama simdi cook mutluyum demekki geciyormus dedimmm sen canini sıkma hepsi gececek bol bol hava al bebeginle bunaldinmi at kendini disari komsularina arkadaslarina git tek kalmamaya calişş gececektir

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Çok teşekkür ederim hep güçlü bir insan olduğuma inandım ama şuan o kadar güçsüz ve savunmasız hissediyorum ki kendimi

Genişletmek için tıkla...

Disminnak34 .!.:

Kızlar bebeğim bugun 14 günlük ve ben çok kötü hissediyorum kendimi.

Öncelikle 12 Eylülde doğum yaptım. Sezeryan ve genel anestezi keşke şartlar başka türlü olabilseydi ben kalp hastasıyım ve başka şansım yoktu malesef acı eşiğim yüksektir acı ile ilgili sıkıntım yok ama kalp ameliyatı olmuş bir insan olarak kalp ameliyatı ol desinler olurum ama sezeryan büyük sözüme tövbe asla olmak istemem.

Bebeğim saat 9.00 da çıkmış yukarı annem eşim herkes görmüş ben tam saat 11.15 te çıkabildim yukarı.


Mesele bunlar da değil asla. İçinde bulunduğum ruhi durum beni korkutuyor hiç geçmeyecek gibi geliyor. O kadar duygusalım ki bebeğimin yüzüne baksam bir ağlama geliyor içimden. Ona nasıl yeticem derdini nasıl anlayacağım bilmiyorum. O kadar duygusalım ki Önümden yavru kedi geçse ağlamaya başlıyorum.

Daha önce açtığım konuda eşimin Anneme laf sokmalarından bahsetmiştim haliyle annem iki gün önce gitti ve ben bütün gün sadece ağladım.

Çekip gitmek istiyorum ailemin yanında olmak istiyorum ama nasıl olur sağlıklı bir düşünce mi bilmiyorum??

Sizce bu yaşadıklarım geçicek mi??? Yada bunun adı nedir???

Genişletmek için tıkla...