- 15 Kasım 2017
- 56
- 69
- 8
- Konu Sahibi Faili mechul
- #1
Yoruldum, 30 yaşında çok çocuk annesi 6 senelik evliyim. Çok ama çok mutsuzum. Sebebi eşim mi çocuklar mı yoksa bozulan piskolojimmi bilmiyorum. Tükendiğimi hissediyorum, yapayalnızım 1 ay oldu doğum yapalı. Lohusa hüznü falan değil bu bendeki gerçeklerin farkına varmak. Eşimle aramız limoni, sebebi onun bitmeyen eleştirileri, azarlamaları, samimiyet kisvesi altında laf sokuşları falan filan. Aslında bunlar hep vardı ilişkimizde ama ben artık he diyip geçemiyorum. Geçen sene terapi aldım eşimin seni ne yaparsam mutlu edemeyeceğim demesi üzerine, haklı belkide ben şükürsüzüm.
Maddi olarak şu sıra biraz sıkışığız, geçim derdi değil yatırım sevdası, ne istesem alır ama sanki ev için çocuklar için alınan herşey benim bireysel harcamammış gibi konuşuyor. Kötü niyetli değil belki ama dedimya artık rahatsız ediyor.
Canı sıkılınca 2 gün surat asar bende öyle çocuklar için konuşuruz sadece duygusal paylaşım sıfır, on tartışmadan sekizinde ben adım atarım o zaman çok mutluyuz. O düzeldiği için değil ama ben amaaaan 3günlük dünya huzurumuz kaçmasın diyerek boşverdiğim için.
Bunca şeyden bahsettimde evet dediğim gibi çocuklarım var evde akşama kadar sanki keyif yapıyormuşum gibi davranır. O kadar şaka gibi geliyor ki bu düşüncesi, geberiyorum akşama kadar, hee evimi başkası temizler yanımda şu an yardım edecek biri var ama çocuklarım çok küçük ve elimden geldiğince bireysel ihtiyaçlarını ben karşılıyorum, evin yemeğide bende, yani normal ev hanımından farkım dip köşe temizlik yapmıyorum. Ama sanki büyük lütuf gibi ağzı açılsa evimi bile başkası temizliyor. Baba olarak kendisi ne mi yapar, para kazanır, iyi para kazanır çok para kazanır, 7de işten gelir 8e kadar yemek falan yeriz, 9a kadar çocuklarla boğuşur keyfi yerindeyse yok değilse bişeyler izlerler, amaç başından alıyorum işte çocukları demek.
Off çok bunaldım artık çekip gitmek istiyorum anlasın istiyorum neler çekiyorum. Kimsemiz yok bu şehirde olsa gitsem biraz görmesek keşke birbirimizi, çocuklarla nereye sığacaksam, yada o gitse, nasıl idare edeceğim o olmadan. Salya sümük ağlamak istiyorum ama olmuyor sanki duygularım alınmış gibi bomboş hissediyorum. Darmadağınık yazdım kusura bakmayın birini emzirip diğerini uyuturken bu kadar toparlayabildim. Beni anlayan birileri olduğunu bilmek istiyorum sadece, seni anlıyorum hayatın gerçekten zor sen şımarık değilsin denmesini...
Maddi olarak şu sıra biraz sıkışığız, geçim derdi değil yatırım sevdası, ne istesem alır ama sanki ev için çocuklar için alınan herşey benim bireysel harcamammış gibi konuşuyor. Kötü niyetli değil belki ama dedimya artık rahatsız ediyor.
Canı sıkılınca 2 gün surat asar bende öyle çocuklar için konuşuruz sadece duygusal paylaşım sıfır, on tartışmadan sekizinde ben adım atarım o zaman çok mutluyuz. O düzeldiği için değil ama ben amaaaan 3günlük dünya huzurumuz kaçmasın diyerek boşverdiğim için.
Bunca şeyden bahsettimde evet dediğim gibi çocuklarım var evde akşama kadar sanki keyif yapıyormuşum gibi davranır. O kadar şaka gibi geliyor ki bu düşüncesi, geberiyorum akşama kadar, hee evimi başkası temizler yanımda şu an yardım edecek biri var ama çocuklarım çok küçük ve elimden geldiğince bireysel ihtiyaçlarını ben karşılıyorum, evin yemeğide bende, yani normal ev hanımından farkım dip köşe temizlik yapmıyorum. Ama sanki büyük lütuf gibi ağzı açılsa evimi bile başkası temizliyor. Baba olarak kendisi ne mi yapar, para kazanır, iyi para kazanır çok para kazanır, 7de işten gelir 8e kadar yemek falan yeriz, 9a kadar çocuklarla boğuşur keyfi yerindeyse yok değilse bişeyler izlerler, amaç başından alıyorum işte çocukları demek.
Off çok bunaldım artık çekip gitmek istiyorum anlasın istiyorum neler çekiyorum. Kimsemiz yok bu şehirde olsa gitsem biraz görmesek keşke birbirimizi, çocuklarla nereye sığacaksam, yada o gitse, nasıl idare edeceğim o olmadan. Salya sümük ağlamak istiyorum ama olmuyor sanki duygularım alınmış gibi bomboş hissediyorum. Darmadağınık yazdım kusura bakmayın birini emzirip diğerini uyuturken bu kadar toparlayabildim. Beni anlayan birileri olduğunu bilmek istiyorum sadece, seni anlıyorum hayatın gerçekten zor sen şımarık değilsin denmesini...