• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lohusa çıkmazı

Faili mechul

Üye
Kayıtlı Üye
15 Kasım 2017
56
69
8
Yoruldum, 30 yaşında çok çocuk annesi 6 senelik evliyim. Çok ama çok mutsuzum. Sebebi eşim mi çocuklar mı yoksa bozulan piskolojimmi bilmiyorum. Tükendiğimi hissediyorum, yapayalnızım 1 ay oldu doğum yapalı. Lohusa hüznü falan değil bu bendeki gerçeklerin farkına varmak. Eşimle aramız limoni, sebebi onun bitmeyen eleştirileri, azarlamaları, samimiyet kisvesi altında laf sokuşları falan filan. Aslında bunlar hep vardı ilişkimizde ama ben artık he diyip geçemiyorum. Geçen sene terapi aldım eşimin seni ne yaparsam mutlu edemeyeceğim demesi üzerine, haklı belkide ben şükürsüzüm.

Maddi olarak şu sıra biraz sıkışığız, geçim derdi değil yatırım sevdası, ne istesem alır ama sanki ev için çocuklar için alınan herşey benim bireysel harcamammış gibi konuşuyor. Kötü niyetli değil belki ama dedimya artık rahatsız ediyor.

Canı sıkılınca 2 gün surat asar bende öyle çocuklar için konuşuruz sadece duygusal paylaşım sıfır, on tartışmadan sekizinde ben adım atarım o zaman çok mutluyuz. O düzeldiği için değil ama ben amaaaan 3günlük dünya huzurumuz kaçmasın diyerek boşverdiğim için.

Bunca şeyden bahsettimde evet dediğim gibi çocuklarım var evde akşama kadar sanki keyif yapıyormuşum gibi davranır. O kadar şaka gibi geliyor ki bu düşüncesi, geberiyorum akşama kadar, hee evimi başkası temizler yanımda şu an yardım edecek biri var ama çocuklarım çok küçük ve elimden geldiğince bireysel ihtiyaçlarını ben karşılıyorum, evin yemeğide bende, yani normal ev hanımından farkım dip köşe temizlik yapmıyorum. Ama sanki büyük lütuf gibi ağzı açılsa evimi bile başkası temizliyor. Baba olarak kendisi ne mi yapar, para kazanır, iyi para kazanır çok para kazanır, 7de işten gelir 8e kadar yemek falan yeriz, 9a kadar çocuklarla boğuşur keyfi yerindeyse yok değilse bişeyler izlerler, amaç başından alıyorum işte çocukları demek.
Off çok bunaldım artık çekip gitmek istiyorum anlasın istiyorum neler çekiyorum. Kimsemiz yok bu şehirde olsa gitsem biraz görmesek keşke birbirimizi, çocuklarla nereye sığacaksam, yada o gitse, nasıl idare edeceğim o olmadan. Salya sümük ağlamak istiyorum ama olmuyor sanki duygularım alınmış gibi bomboş hissediyorum. Darmadağınık yazdım kusura bakmayın birini emzirip diğerini uyuturken bu kadar toparlayabildim. Beni anlayan birileri olduğunu bilmek istiyorum sadece, seni anlıyorum hayatın gerçekten zor sen şımarık değilsin denmesini...
 
Ben anlıyorum. Ama bu çocuklu hayatın gerçek yüzü. Eşiniz işten geliyor. Mecburen 8den sonra müsait ve çocuklarla oynamak için 1 saati var. Bu tercihi değil, ona hayatın sunduğu. He bütün gün evde olsa kaç saat oynayacak diyeceksiniz, elbette yine az oynayacak.

Sebebi şu; çalışmayan anneler çocuk ve ev temposuna zamanla alışıyor. Bu tempo giderek artıyor ama basamakları teker teker çıkıyorsunuz nihayetinde. Çalışan erkekler birden çocuklu bi eve girince o tempoya ayak uyduramıyor. Bu bi gerçek, kadınlar erkeklerden daha güçlü ve dayanıklı.

Daha yeni doğum yaptınız, biraz zaman tanıyın kendinize. Yazın daha çok dışarıda bulunursunuz. Küçüğünüz biraz büyüdüğünde işe başlarsınız dilerseniz. Bi bakıcı tutarsınız. Zaten yıprandığınız için her şey gözünüze batacak, eşinizde sizi anlayamayacak. İstese de anlaması mümkün değil, maalesef bu duyguyla yalnızsınız ve bunu tek başınıza aşacaksınız.
 
Ben anlıyorum. Ama bu çocuklu hayatın gerçek yüzü. Eşiniz işten geliyor. Mecburen 8den sonra müsait ve çocuklarla oynamak için 1 saati var. Bu tercihi değil, ona hayatın sunduğu. He bütün gün evde olsa kaç saat oynayacak diyeceksiniz, elbette yine az oynayacak.

Sebebi şu; çalışmayan anneler çocuk ve ev temposuna zamanla alışıyor. Bu tempo giderek artıyor ama basamakları teker teker çıkıyorsunuz nihayetinde. Çalışan erkekler birden çocuklu bi eve girince o tempoya ayak uyduramıyor. Bu bi gerçek, kadınlar erkeklerden daha güçlü ve dayanıklı.

Daha yeni doğum yaptınız, biraz zaman tanıyın kendinize. Yazın daha çok dışarıda bulunursunuz. Küçüğünüz biraz büyüdüğünde işe başlarsınız dilerseniz. Bi bakıcı tutarsınız. Zaten yıprandığınız için her şey gözünüze batacak, eşinizde sizi anlayamayacak. İstese de anlaması mümkün değil, maalesef bu duyguyla yalnızsınız ve bunu tek başınıza aşacaksınız.
Teşekkür ederim niye bu kadar doğurdun diyip eleştirmek yerine yapıcı yorum yaptığınız için, mesleğim var ama ben çocuklarıma kendim bakmayı seçtim ama çok yıprandım dediğiniz gibi zamana ihtiyacım var.
 
Teşekkür ederim niye bu kadar doğurdun diyip eleştirmek yerine yapıcı yorum yaptığınız için, mesleğim var ama ben çocuklarıma kendim bakmayı seçtim ama çok yıprandım dediğiniz gibi zamana ihtiyacım var.
Ayol isterseniz 10 tane doğurursunuz. Çocuk yıpratıcı bir olay. Çocuğu yaparken bunu bilerek ve göğüsleyeceğinize inanarak yapıyorsunuz. Ama hayatta her zaman her şey rayında gitmiyor. Birden tükeniveriyor insan. Bu demek değil ki; çocuklardan pişman oldunuz ve asla düzelmeyeceksiniz. Bi dönemin içindesiniz, düzeleceksiniz ve yine iyi ki doğurdum diyeceksiniz.
 
Kaç çocuğunuz var merak ettim. Çocuklar büyünce ise dönme imkaniniz var mı rahatlatsiniz değişiklik olur. Eşiniz re biraz anlayışsız gibi geldi. Sosyal hayat olmayınca kimse ile gorusmeyince insanın tahammulu azalıyor.
 
Kaç çocuğunuz var merak ettim. Çocuklar büyünce ise dönme imkaniniz var mı rahatlatsiniz değişiklik olur. Eşiniz re biraz anlayışsız gibi geldi. Sosyal hayat olmayınca kimse ile gorusmeyince insanın tahammulu azalıyor.
0,5 yaş arası 4 :). Evet haklısınız sosyal hayat çok önemli ama dediğim gibi çook küçükler Biraz büyüseler (en az 5 yılım var yani) hayat daha güzel olabilir.
 
bence sizin beklentilerinizi ve hayatın gerçeklerini bi gözden geçirmeniz lazım.
Beklentim para kazanıyorum Bi dediğiniz iki olmuyor demesi yerine evet çok zorlanıyorsun farkındayım sana nasıl destek olabilirim diyebilen bir eş. Hayatın gerçekleri kısmını düşünüyorum... bu çok ütopik bir istek mi?
 
Beklentim para kazanıyorum Bi dediğiniz iki olmuyor demesi yerine evet çok zorlanıyorsun farkındayım sana nasıl destek olabilirim diyebilen bir eş. Hayatın gerçekleri kısmını düşünüyorum... bu çok ütopik bir istek mi?
4 çocuğu isteyerek mi yaptınız?
 
Beklentim para kazanıyorum Bi dediğiniz iki olmuyor demesi yerine evet çok zorlanıyorsun farkındayım sana nasıl destek olabilirim diyebilen bir eş. Hayatın gerçekleri kısmını düşünüyorum... bu çok ütopik bir istek mi?

bu söylediğinde çok fazla haklısın ama ınan bana bu söyleri söyleyecek adam
daha anasından doğmadı ,

lütfen ruh sağlıgına dikkat et , sen iyiysen çocukların iyi bunu unutma
 
0-5 yaş arası 4 çocuk demek hepsi peş peşe dogdu demek oluyor sanirim.
Bu kadar doğuma, bilfiil emzirme süreçlerine, tuvalet vs egitimlerine ne beden ne psikoloji dayanir zaten.

Bu sekilde hissetmeniz cok normal.
Allah bilir elbet ama lütfen diger çocukların ruhsal gelisimlerini goz önünde bulundurarak korunmaya calisin.

Siz ne kadar mutlu olursaniz onlar o kadar sağlıklı olurlar .
 
İlk 3 evet ama sonuncu kaza kurşunu korunurken oldu, asla aldırmayı düşünmedim hepsinin varlığı şükür sebebim. İnsta annesi gibi konuştum ama birde işin gerçek yüzü varki tükendim
adam zaten paracı biri sanıyorum. 4 çocuk, 4 boğaz demek ki ona fazla geliyor. huyu güzel olana 10 tane yapsanız da gık demez ama işte huyu kötü olana demek ki batıyor.
 
3den sonra 4 demeye dilim varmıyor desem bu son 1 senedir benimle tanışıpta çocuklarıma laf etmeyen çıkmadı bende çok çocuklu olarak geçiştiriyorum işte
Ya siz yettikten sonra kim ne karışır. Fransız bir arkadaşımın 8 çocuğu var. Adam gururla söylüyor. :)

Yaşları çok küçükmüş, o yüzden bunalmanız çok doğal. İki tane peş peşe olana bile yetemiyor günümüz gençleri. Yakınınızda manevi bir destekçiniz olsa, abla, anne gibi bir nebze nefes alırdınız.
 
adam zaten paracı biri sanıyorum. 4 çocuk, 4 boğaz demek ki ona fazla geliyor. huyu güzel olana 10 tane yapsanız da gık demez ama işte huyu kötü olana demek ki batıyor.
Paracımı değilmi inanın bilmiyorum, yani siz burda yazmasanızda bana sorsalar yok kocam öyle biri değil derdim ama yazıpta tekrar okuyunca öyle gözüküyor
 
Ya siz yettikten sonra kim ne karışır. Fransız bir arkadaşımın 8 çocuğu var. Adam gururla söylüyor. :)

Yaşları çok küçükmüş, o yüzden bunalmanız çok doğal. İki tane peş peşe olana bile yetemiyor günümüz gençleri. Yakınınızda manevi bir destekçiniz olsa, abla, anne gibi bir nebze nefes alırdınız.
Ah keşke kimsem yok, paraylada çocuklarıma baktıramadım, oyun ablası falan idare ediyorduk ama şimdi bebekde gelince evde çılgın lohusa Mod on..
 
Back