Cevap yazanlar için teşekkür ederim. Sonuç eşim ne kadar üzüldüğümü fark edip sadece günübirlik gelmelerini sağladı.sağ olsunlar geldiler gördüler ve gittiler. Kırkından sonra tekrar gelinecek ama olsun. Bu arada eşimle daha fazla gerilememek adına bende bir süreliğine anneme geldim ve Huzurluyum şu an. Ben kimsenin torununu görmesine engel olma derdinde değilim ama daha önce de dendiği gibi kızımla başbaşa kalmaya ihtiyacım var çünkü beni emmiyor ve çok zor günler geçiriyorum.lohusa sendromunu dibine kadar yaşıyorum çok zor bir adam olan eşimle uğraşıyorum ve yetiştirmem gereken doğum izninde olsam bile iş yerime ait posterler var.bu kadar baskı altındayken kimse bana kv ne engel oluyorsun......vb diye suçlamasın. Daha önceden kibarca denilen rica edilen bir durum varken gelinmesi gerçekten benim sözümü kıymetinin olmadığını gösterir ki bunu asla unutmayacağım.keşke eşim onlar benim Ailem derken aslında burda da artık ona muhtaç bir eşi ve kızı olduğunu idrak edebilseydide böyle aramıza kara kedi girmeseydi ve kırgınlık olmasaydı.
öncelikle bebeğini güle güle büyüt canım hayırlı olsun.
eşinle aranda daha önceden de belli sıkıntıların varmış keza ailesi ile de.
bütün bunlar seni daha da önyargılı ve savunmaya hazır bir pozisyona sokmuş.
eşinin ailesi ile belli sıkıntılar yaşamışssın ki gelmelerine bu derece tepki göstermişsin.
eşinin sana annemler gelince yemek yap demesi bile senin iyice gerilmene sebep olmuş.
ben seni gayet iyi anladım canım.
ilk doğumumda çok zor süreç geçirdim.
burada herkes kendi deneyimlerini anlatmış.işte ertesi gün ayaklandık işimizi yaptık diye.
evet doğrudur ama herkes aynı değildir.herkesin operasyonu-doğumu aynı kolaylıkta geçmez geçemez.
bizler doğum yapanlar bile birbirimize bu kadar gaddarsak erkeklerin gaddar olmasına bozulmayalım.
ben de doğum sonrası oğlumun bir takım problemleri ve süt sorunu nedeniyle sıkıntı yaşadım.
sürekli ağlıyordum,istemsiz bir şekilde.
oysa ki ben ne çıtkırıldım biriyim ne de şımarık.
etrafımdaki herkes beni ruhen fiziken çok güçlü görür.
ama gel gör ki lohusa deperesyonu veya başka bişey herneyse oldukça sıkıntılı bir 20 gün atlattım.
üstelik ameliyat yaram da zor iyileşti.
sen de benzer bir süreçten geçiyorsun ve eşinin ilgi ve şefkatine muhtaçsın en çok.bir de annen destek olabilir.
kim ne derse desin bir kv asla ve asla kızı gibi yaklaşmaz gelinine.istisnalar hariçtir ama bu da bir gerçektirç.
bir tek anne yargılamadan sorgulamadan suçlamadan kızına destek olur böylesine zor süreçte..
ama şu var ki kv lerin ziyaretini engellemek yerine en başından kısa süreli gelip gitmelerini sağlayabilirdiniz.
bir kv nin torunun 40 nı beklemesi abes bir durum.nihayetinde eşinin anne babası.en doğal haklarıdır gelip görmek.
ama eşin ile anlaşmazlıkların neticesinde sen de tepki olarak engel olmak istemişssin.bu savunma tepkin bence biraz fazla.eşinle daha fazla gerilmene sebep olmuş.herneyse bir şekilde halletmişsiniz uzatmadan.sen de bebeğine odaklan artık.bunları aklına takarsan gerilir durursun.
süt için bol su ve yeşillik tüket.faydalı olacaktır.
Çok üzüldüm konu sahibine.
Ne zaman lohusa bir kadına karşı bu kadar acımasız olduk biz.
Bütün yorumları okudum ve hayret ettim.
Elbette babaanne olarak torununu görmek hakkıdır. Ama ortada anlayışsız bir aile var. Konu sahibi kaç yıldır tanıyor bu insanları. Nasıl davranacaklarını, neler yapacaklarını biliyor. Eşi anlayışsız, ilgisiz. Gereken özeni göstermiyor. Bunların üstüne, açık açık annemler geldiğinde yemek yapar, ilgilenirsin diyor. Birçok kişi de konu sahibini suçluyor, ben anlamadım gerçekten.
Herkes kendi başına gelenleri anlatmış. Benim kv şöyle yaptı, böyle kötü davrandı diye. Konu sahibi bunlara izin vermedi diye mi suçlu?
Elbette kaçar gider ailesinin yanına. Kocasından usanmışsa tabi gider.
Ayrıca herkesi fiziksel olarak çok güçlüymüş, bağışıklığı, metabolizması ve psikolojisi çok iyiymiş. Hemen iyileşmişler sezaryen olunca, aman ne iyi. Ama konu sahibi iyileşememiş işte. Belki daha zayıf bir psikolojisi var, belki bağışıklığı zayıf.
Şurada okuduğum yorumlara inanamıyorum gerçekten.
ben de inanamıyorum.
yukarıda da yazdım bizler bile birbirimize gaddarsak erkeklere çok görmeyelim diye.
bu kadar olur yani.
kadın zor bir süreçten geçmiş ve belli çok hassas.eşinin hataları onu savunma haline sokmuş.
biraz da şaşırmış doğru düşünemiyor.
normaldir atlatacaktır birkaç hafta içinde.
ama olur mu ,kk nın kadınları nasıl zeyna gibiler ,güçlüler anlatmaları lazım.
nasıl doğum yapar yapmaz fırlamışlar ayağa,her işi görmüşler vs. vs.
anlatmakla kalsalar iyi,bir de şımarıklıkla vs. suçluyorlar.
doğumdan çıkan kadının en doğal hakkıdır dinlenmek ve bebeğiyle ilgilenmek.
bu lohusalık dönemi toparlanma sürecidir alışma sürecidir.
kimse kimseye madalya takmıyor ,hem de kimse kimseye acımıyor da.
gücü yeten hızlı iyileşen elbet kalkar her işini görür.
misal ben de tonla ızdırabıma rağmen hiç yatmadım.çünkü oğlumu sürekli dr.a götürüryordum.
mecburdum buna ama yine de bir 20 gün çok zorlu geçirdim sürekli ağlıyordum.bir çeşit depresyondu işte yaşadığım.
ama 40 mız çıktığında herşey düzelmişti çoktan.geriye dönüp güldüm bile halime.
eminim konu sahibi de biraz toparlansın daha sağlıklı düşünecektir.