Bundan iki sene önce kv kıskançlıklarında sınır tanımadı. Eşimle olan tatillerimize karışmaya sitem etmeye başladı. Beni götürmüyorsunuz diye. Hatta abarttı eşime bağırmaya başladı. Bilmem kimin oğlu annesine neler neler yapıyor sen tatile bile götürmüyorsun gel anne seni de gezdiriyim diyemez misin diye. Bana bağırdı oğlum bana bakmak zorunda sen engel olamazsın diye. Benin laflarımı çarpıtıp eşime anlatıp aramızı bozmaya çalıştı. Eşim annesine inanmayınca eşimi evlatlıktan reddetti ve çocuk için tedavi gördüğümüzü bildiği halde sonuç alamamız için dualar etti karşımızda. Eşim de senin gibi annem yok artık deyince kv ben öyle demek istemedim bundan boşan da yenisiyle evlen bununla çocuğun olmasın diye kıvırmaya çalıştı. Kv benim aileme küfür etti. Beni tehdit etti eşimi aylarca darladı bana karşı doldurmaya çalıştı. Biz bu süreçte huzurumuz kaçmasın diye mümkün olduğu kadar görüşmedik. Bu sürede arkamızdan anlatmadığı şey kalmadı. Yalanlar attı herkesi bize düşman etti. Eşime bana şiddet uygulaması gerektiğine dair mesajlar attı kv ve görümce. Bilmem kimin kimin gelini kvsine böyle davransa kadının oğlu karısını öldürürmüş eşim de adammıymış.
Yukarıda yazdığım özet olarak dursun. Gelelim konuma.
Şimdi çok şükür minik bir bebeğimiz var. Kv bizi rahat bırakmıyor. Eşim kesin olarak kesip atmıyor. Kendisi anne babasını aramıyor asla. Annesi aradığında açıyor mesafeli konuşup kapatıyor. Geçen ay kv görümcemin yanına gitmiş. İki hafta onun çocuğuna bakmış. Normalde eşimi iki üç güne bir arayıp darlayan kv iki hafta boyunca aramadı. Gittiğini eşimin bilmesini istemedi herhalde. Aklıma başka birşey gelmiyor. Evine dönmüş eşimi aradı. Epey tartıştılar telefonda. Bebeğimizi görmek istiyormuş. Eşim de göstermek istemedi. Kaç kere ardarda aradı. Eşim kapatıyor annesi arıyor. Mesajlar atıyor ısrarlar...
En son eşimi tehdit etti. Görüntülü göstermezsen gelirim diye. Eşim de otobüse binmedin mi sen çocuğu düşündüğün filan yok hastalık mı bulaştıracaksın dedi. Sonunda kv ikna etti ve eşim bebeğimizi gösterdi 30saniye kadar kapattı sonra. Ben bu arada hiç karışmadım.
Geçen gün de aradı yine eşimi size geleceğim bebeği görmeye diye. Eşim de babamın nerelerde gezdiği belli değil. Ben çocuğumu düşünüyorum gelme dedi. Kv de tamam dışarda buluşalım demiş. Kalktık gittik bi parka. Bebeğim kangurunun içinde kucağımdaydı hep. Ağlasana oğlum ağla da sesini duyuyum diyor. Ben muhattap olmadım hiç. Ayrılcaz biz arabaya binerken poşetten bi bez çıkartıp koluna serdi. Ver de bi kucağıma alcam diye. Verdik bir iki konuştu. Gülsene çocuğum bi görüyüm bak gülmüyor da filan dedi. Aldık çocuğumuzu eve geldik. Arada gelin böyle de görüyüm dedi. Eşim cevap vermedi.
Siz benim yerimde olsanız ne yaparsınız. Tarafsız bakamıyorum farkındayım ama her sözü her bakışı o kadar yapmacık ki. Çocuğumu kucağına alması beni çok rahatsız ediyor. Uzak durdan anlamıyor. Eve gelmekle tehdit ediyor telefonlarına cevap vermeyince. İki hafta zerre merak etmediği torununu görmek için bir saat içinde tam yirmi dört kere eşimi aradı ve tehdit etti. Ben bu kadının ruh sağlığının yerinde olmadığını düşünüyorum artık.
Yukarıda yazdığım özet olarak dursun. Gelelim konuma.
Şimdi çok şükür minik bir bebeğimiz var. Kv bizi rahat bırakmıyor. Eşim kesin olarak kesip atmıyor. Kendisi anne babasını aramıyor asla. Annesi aradığında açıyor mesafeli konuşup kapatıyor. Geçen ay kv görümcemin yanına gitmiş. İki hafta onun çocuğuna bakmış. Normalde eşimi iki üç güne bir arayıp darlayan kv iki hafta boyunca aramadı. Gittiğini eşimin bilmesini istemedi herhalde. Aklıma başka birşey gelmiyor. Evine dönmüş eşimi aradı. Epey tartıştılar telefonda. Bebeğimizi görmek istiyormuş. Eşim de göstermek istemedi. Kaç kere ardarda aradı. Eşim kapatıyor annesi arıyor. Mesajlar atıyor ısrarlar...
En son eşimi tehdit etti. Görüntülü göstermezsen gelirim diye. Eşim de otobüse binmedin mi sen çocuğu düşündüğün filan yok hastalık mı bulaştıracaksın dedi. Sonunda kv ikna etti ve eşim bebeğimizi gösterdi 30saniye kadar kapattı sonra. Ben bu arada hiç karışmadım.
Geçen gün de aradı yine eşimi size geleceğim bebeği görmeye diye. Eşim de babamın nerelerde gezdiği belli değil. Ben çocuğumu düşünüyorum gelme dedi. Kv de tamam dışarda buluşalım demiş. Kalktık gittik bi parka. Bebeğim kangurunun içinde kucağımdaydı hep. Ağlasana oğlum ağla da sesini duyuyum diyor. Ben muhattap olmadım hiç. Ayrılcaz biz arabaya binerken poşetten bi bez çıkartıp koluna serdi. Ver de bi kucağıma alcam diye. Verdik bir iki konuştu. Gülsene çocuğum bi görüyüm bak gülmüyor da filan dedi. Aldık çocuğumuzu eve geldik. Arada gelin böyle de görüyüm dedi. Eşim cevap vermedi.
Siz benim yerimde olsanız ne yaparsınız. Tarafsız bakamıyorum farkındayım ama her sözü her bakışı o kadar yapmacık ki. Çocuğumu kucağına alması beni çok rahatsız ediyor. Uzak durdan anlamıyor. Eve gelmekle tehdit ediyor telefonlarına cevap vermeyince. İki hafta zerre merak etmediği torununu görmek için bir saat içinde tam yirmi dört kere eşimi aradı ve tehdit etti. Ben bu kadının ruh sağlığının yerinde olmadığını düşünüyorum artık.
