Eşim maddi yönden düşünüyor yoksa çok şükür ki duzenimizin bozulmuş olmasından dolayı ona da baya geldiler bu ara ama dediğiniz gibi işi şansa bırakmıyorum sürekli ev arayisindayim bir kaç ev gördük bile. En kısa zamanda gönlümüze göre buluruz inşallahYakın olursanız kayınvalide sizin evinizden çıkmaz önceki konulara bakınca bunu görmek zor değil.
Kalmayacak kadar yakin, sürekli gelemeyecek kadar uzak bir yerde tutun evi.
İhtimaller üzerine dip dibe olmaya gerek yok. Çocuk hasta olursa siz kendiniz de götürürsünüZ tabi neden götüremeyesiniz?
Bence asıl meseleniz esiniz şu an,keyfine bırakmayın ev tutma konusunu, sizde bakın. Ağırdan alma ihtimali yüksek.
Benim kv mesafe tanıyacak bir kadın olmadığı için bi tık uzak olmak benim için daha iyi olacak gibiKaynanamlarla aynı binadayiz. Zorlukları var ama kolaylığı da var. Mesela acil işim olduğumda oraya birakabiliyorum
Oğlum hastalandiginda eşim işte olursa kayinpeder yada kaynim hemen hastaneye götürüyor. Kafamı dinlemek istediğimde çocuğu gönderiyorum oraya bende rahat ediyorum.Yani size kalmış bisey kaynanamla mesafem vardır ama asla saygımı da bozmadım. O bana misafir gibi gelir bazen bende ona öyle giderim
Hayalim böyle bir anne olabilmek. Hiç ay ben bir başıma ne yaparım demedim bile şimdiye kadar ama kucağına almadan böyle konuşmak kolay demesi deli ediyor beni. Hem çok hirslaniyorum hemde acaba diyorum. Kendisi panik atak olduğu için çocuk hastalanirsa bende panik atak gecirmeliyim onun nazarında.23 yaşında iki küçük çocuğum vardı tek başıma çocuklarımı alıp küçükçekmeceden çapaya hastaneye gidip geliyordum
Gayette yapılabilir
Hatta bir defa gene çapata gidiyorduk büyük kızımın ateşi var
Otobüsteyiz kucağımda küçüğüde bebek arabasında
Kucağımda ateşleniyordu daha fazla
bende kalktım onu oturttum ayakta durdum
yanımda orta yaşta bir kadın
Amman ne günlere kaldık
Böylemi çocuk büyütülür
Bunca yaşlı ayakta çocuğu oturtmuş
Tepem attı sanane sanamı soracağım terbiye vermeyi demiştim
Yani tekte büyütülür hiçte zor değil cesur olun
Kv ile işiniz daha zor olur
Hayalim böyle bir anne olabilmek. Hiç ay ben bir başıma ne yaparım demedim bile şimdiye kadar ama kucağına almadan böyle konuşmak kolay demesi deli ediyor beni. Hem çok hirslaniyorum hemde acaba diyorum. Kendisi panik atak olduğu için çocuk hastalanirsa bende panik atak gecirmeliyim onun nazarında.
Tabikide tek basına üstesinde gelebilirsin. Herkesin anası babası yanında yok. Her iddaya girerimki yanında olursanız yardımcı olmaktan daha çok işine burnuna sokacak ve seni annelikten soğutacakKızlar merhaba. Daha önce de durum ile ilgili bir kaç konu açmış ve tam anlasilamamistim. Hatta tam anlasilamiyorum diye bir daha bu derdimle ilgili konu acmicam demiştim ama bu konuyu sevincimi paylaşmak ve aklıma takılan bir şeyi tecrubeli annelere sormak için açmak istedim. Bilmeyenler için özetle yaz sezonuna özel memleketimizde çalışma fırsatı bulmustuk ve mecburiyetten geçici olarak kv evinde yaşıyorduk ve bir de an itibariyle 5.5 aylık hamileyim. Onlarla yaşamanın zorluklarindan bahsetmiştim ki kv gerçekten takintilariyla iyice darlamaya başladı artık. Tüm bu süreçte bir mucize oldu ve iş yerimiz bizim memleketimize kalıcı olarak geçmemize izin verdi. Tabi hızlı bir ev arama sürecine giriştik. İstanbul'daki kapatmadigimiz evimize su an çok komik bir rakam kira verdigimiz için eşim burdan ev tutma işini ağırdan almayı düşünse de var gücümle ertelemeyelim, doğum öncesine sıkışmasın diye gaz veriyorum ve işe yarıyor gibi görünüyor. Şu an tek sıkıntım kaynanamın sürekli evi bizden çok uzakta tutmayın acil bişey olur yetisemeyiz baskısı. Aslında bu noktada tecrübeli annelere bir sorum var. Kv sürekli diyor ki "çocuk hastalanirsa eşin de sık sık şehir dışına gittiği için yalnız başına idare edemezsin yakın olmamız lazım". Bende ısrarla diyorum ki " nerde uygun kiralı ev bulursak ordan tutucaz uzak da olabilir ve bu sekilde idare eden onlarca arkadaşım var,çoğunun annesi babası aynı şehirde bile değil atlayıp taksiye çocuğu hastaneye götürüyorlar". O da bunun üzerine diyor ki "çocuğunu daha kucağına almadın herşey sana çok kolay geliyor ama o işler öyle olmuyor". Gerçekten sinir bozucu bir inatlasmaya bağladım. Sormak istediğim kv gerçekten haklı olabilir mi? Çocuk hastalanınca insan tek başına mantıklı hareket edemeyecek kadar panikleyebiliyor mu? Diyeceksiniz ki bu senin karakterinle alakalı. Ben normalde acil durumlarda baya soğuk kanliyim ama söz konusu evlat olunca durumlar değişir mi? Hoş gerçi öyle gıcık gittim ve hirslandim ki öyle zorluklar yaşayıp sürünsem de ona belli etmicem o ayrı ama fikirlerinizi merak ettim.
Bunu anne olunca anlayacaksın. Belki çok güçlü çözüm odaklı bir anne olacaksın belki de evhamlı bir anne olacaksın bunu sana zaman gosterecek ikisi de çok olağan durumlar. Sakin strese sokma kendini.Kızlar merhaba. Daha önce de durum ile ilgili bir kaç konu açmış ve tam anlasilamamistim. Hatta tam anlasilamiyorum diye bir daha bu derdimle ilgili konu acmicam demiştim ama bu konuyu sevincimi paylaşmak ve aklıma takılan bir şeyi tecrubeli annelere sormak için açmak istedim. Bilmeyenler için özetle yaz sezonuna özel memleketimizde çalışma fırsatı bulmustuk ve mecburiyetten geçici olarak kv evinde yaşıyorduk ve bir de an itibariyle 5.5 aylık hamileyim. Onlarla yaşamanın zorluklarindan bahsetmiştim ki kv gerçekten takintilariyla iyice darlamaya başladı artık. Tüm bu süreçte bir mucize oldu ve iş yerimiz bizim memleketimize kalıcı olarak geçmemize izin verdi. Tabi hızlı bir ev arama sürecine giriştik. İstanbul'daki kapatmadigimiz evimize su an çok komik bir rakam kira verdigimiz için eşim burdan ev tutma işini ağırdan almayı düşünse de var gücümle ertelemeyelim, doğum öncesine sıkışmasın diye gaz veriyorum ve işe yarıyor gibi görünüyor. Şu an tek sıkıntım kaynanamın sürekli evi bizden çok uzakta tutmayın acil bişey olur yetisemeyiz baskısı. Aslında bu noktada tecrübeli annelere bir sorum var. Kv sürekli diyor ki "çocuk hastalanirsa eşin de sık sık şehir dışına gittiği için yalnız başına idare edemezsin yakın olmamız lazım". Bende ısrarla diyorum ki " nerde uygun kiralı ev bulursak ordan tutucaz uzak da olabilir ve bu sekilde idare eden onlarca arkadaşım var,çoğunun annesi babası aynı şehirde bile değil atlayıp taksiye çocuğu hastaneye götürüyorlar". O da bunun üzerine diyor ki "çocuğunu daha kucağına almadın herşey sana çok kolay geliyor ama o işler öyle olmuyor". Gerçekten sinir bozucu bir inatlasmaya bağladım. Sormak istediğim kv gerçekten haklı olabilir mi? Çocuk hastalanınca insan tek başına mantıklı hareket edemeyecek kadar panikleyebiliyor mu? Diyeceksiniz ki bu senin karakterinle alakalı. Ben normalde acil durumlarda baya soğuk kanliyim ama söz konusu evlat olunca durumlar değişir mi? Hoş gerçi öyle gıcık gittim ve hirslandim ki öyle zorluklar yaşayıp sürünsem de ona belli etmicem o ayrı ama fikirlerinizi merak ettim.
Sizi manipüle etmesine izin vermeyin. Farz edinki gurbetteyiz, gene yalnız olacaktım dersinizKızlar merhaba. Daha önce de durum ile ilgili bir kaç konu açmış ve tam anlasilamamistim. Hatta tam anlasilamiyorum diye bir daha bu derdimle ilgili konu acmicam demiştim ama bu konuyu sevincimi paylaşmak ve aklıma takılan bir şeyi tecrubeli annelere sormak için açmak istedim. Bilmeyenler için özetle yaz sezonuna özel memleketimizde çalışma fırsatı bulmustuk ve mecburiyetten geçici olarak kv evinde yaşıyorduk ve bir de an itibariyle 5.5 aylık hamileyim. Onlarla yaşamanın zorluklarindan bahsetmiştim ki kv gerçekten takintilariyla iyice darlamaya başladı artık. Tüm bu süreçte bir mucize oldu ve iş yerimiz bizim memleketimize kalıcı olarak geçmemize izin verdi. Tabi hızlı bir ev arama sürecine giriştik. İstanbul'daki kapatmadigimiz evimize su an çok komik bir rakam kira verdigimiz için eşim burdan ev tutma işini ağırdan almayı düşünse de var gücümle ertelemeyelim, doğum öncesine sıkışmasın diye gaz veriyorum ve işe yarıyor gibi görünüyor. Şu an tek sıkıntım kaynanamın sürekli evi bizden çok uzakta tutmayın acil bişey olur yetisemeyiz baskısı. Aslında bu noktada tecrübeli annelere bir sorum var. Kv sürekli diyor ki "çocuk hastalanirsa eşin de sık sık şehir dışına gittiği için yalnız başına idare edemezsin yakın olmamız lazım". Bende ısrarla diyorum ki " nerde uygun kiralı ev bulursak ordan tutucaz uzak da olabilir ve bu sekilde idare eden onlarca arkadaşım var,çoğunun annesi babası aynı şehirde bile değil atlayıp taksiye çocuğu hastaneye götürüyorlar". O da bunun üzerine diyor ki "çocuğunu daha kucağına almadın herşey sana çok kolay geliyor ama o işler öyle olmuyor". Gerçekten sinir bozucu bir inatlasmaya bağladım. Sormak istediğim kv gerçekten haklı olabilir mi? Çocuk hastalanınca insan tek başına mantıklı hareket edemeyecek kadar panikleyebiliyor mu? Diyeceksiniz ki bu senin karakterinle alakalı. Ben normalde acil durumlarda baya soğuk kanliyim ama söz konusu evlat olunca durumlar değişir mi? Hoş gerçi öyle gıcık gittim ve hirslandim ki öyle zorluklar yaşayıp sürünsem de ona belli etmicem o ayrı ama fikirlerinizi merak ettim.
Eğer öyle bi durumu varsa çocuk hasta olduğunda sizden önce panik atak geçireceği için destekten çok yük olacakHayalim böyle bir anne olabilmek. Hiç ay ben bir başıma ne yaparım demedim bile şimdiye kadar ama kucağına almadan böyle konuşmak kolay demesi deli ediyor beni. Hem çok hirslaniyorum hemde acaba diyorum. Kendisi panik atak olduğu için çocuk hastalanirsa bende panik atak gecirmeliyim onun nazarında.
Çocuk hastalanirsa çocuk doktorunuza danişmalisiniz kv.e degil. Çunki eski nesil yanliş biliyor çoğu şeyi ve kendi bildiklerini dayatiyor, ornegin çocugu alttan ustten giydirdikce giydiriyor ki en çok hasta eden faktor de sicak olmasi. + darlama ve saire gibi huylari varsa yardimdan çok sinire dokuna bilir. Eger gerçekten yardim eden biriyse yakinda bir tanidigin olmasi çok iyi. Çocuk hastalanmasi olmasin sizin hastalanmanizda en azindan gelip işlerinize yardim eder. Benim ailem yakinimda misafir mi gelecek, halsizmiyim hemen gelir yardim eder. Kayinvalidem de temennasiz yardim edecek biri. Sadece uzakta kaliyot şu an hamilrlikte bana yardim etmek için geldi. Ve gerçekten de ediyor. Sizinki dediginiz gibiyse uzak olmasi iyi. Yardim edecekse yakin da olsa dert etmeyinKızlar merhaba. Daha önce de durum ile ilgili bir kaç konu açmış ve tam anlasilamamistim. Hatta tam anlasilamiyorum diye bir daha bu derdimle ilgili konu acmicam demiştim ama bu konuyu sevincimi paylaşmak ve aklıma takılan bir şeyi tecrubeli annelere sormak için açmak istedim. Bilmeyenler için özetle yaz sezonuna özel memleketimizde çalışma fırsatı bulmustuk ve mecburiyetten geçici olarak kv evinde yaşıyorduk ve bir de an itibariyle 5.5 aylık hamileyim. Onlarla yaşamanın zorluklarindan bahsetmiştim ki kv gerçekten takintilariyla iyice darlamaya başladı artık. Tüm bu süreçte bir mucize oldu ve iş yerimiz bizim memleketimize kalıcı olarak geçmemize izin verdi. Tabi hızlı bir ev arama sürecine giriştik. İstanbul'daki kapatmadigimiz evimize su an çok komik bir rakam kira verdigimiz için eşim burdan ev tutma işini ağırdan almayı düşünse de var gücümle ertelemeyelim, doğum öncesine sıkışmasın diye gaz veriyorum ve işe yarıyor gibi görünüyor. Şu an tek sıkıntım kaynanamın sürekli evi bizden çok uzakta tutmayın acil bişey olur yetisemeyiz baskısı. Aslında bu noktada tecrübeli annelere bir sorum var. Kv sürekli diyor ki "çocuk hastalanirsa eşin de sık sık şehir dışına gittiği için yalnız başına idare edemezsin yakın olmamız lazım". Bende ısrarla diyorum ki " nerde uygun kiralı ev bulursak ordan tutucaz uzak da olabilir ve bu sekilde idare eden onlarca arkadaşım var,çoğunun annesi babası aynı şehirde bile değil atlayıp taksiye çocuğu hastaneye götürüyorlar". O da bunun üzerine diyor ki "çocuğunu daha kucağına almadın herşey sana çok kolay geliyor ama o işler öyle olmuyor". Gerçekten sinir bozucu bir inatlasmaya bağladım. Sormak istediğim kv gerçekten haklı olabilir mi? Çocuk hastalanınca insan tek başına mantıklı hareket edemeyecek kadar panikleyebiliyor mu? Diyeceksiniz ki bu senin karakterinle alakalı. Ben normalde acil durumlarda baya soğuk kanliyim ama söz konusu evlat olunca durumlar değişir mi? Hoş gerçi öyle gıcık gittim ve hirslandim ki öyle zorluklar yaşayıp sürünsem de ona belli etmicem o ayrı ama fikirlerinizi merak ettim.
Bende sogukkanliyim gereksiz sakinim çoğu konuda o yüzden evham yapmam gibime geliyor. Muhtemelen kv benim sakinligimden yola çıkarak çocuğa tek başıma bakamayacagimi düşünüyor olabilir ama bakabilecegimi ispatlamak için ne gerekiyorsa yapicam. Son cümleye çok katılıyorum Allah'tan benim taraf o kafada değil.Genel olarak sogukkanli bir insanim. Bana da heeer konuda cocugun olsun da gör dediler. Cocugum oldu yine bir sey degismedi. Cok sukur bi hastalik sıkıntı aninda tamamen serin kanlilikla mantik odakli ve buz gibi sakin kalabiliyorum. Dogam boyle. Ailelerden cok cok uzakta oturuyorum. Bir gun bile kimse yardima gelmedi su ana kadar. Esimle ikimiz tek basimizaydik. Ailelere sorarsan biz hic cocuk bakamayiz
aynen katılıyorumSizi manipüle etmesine izin vermeyin. Farz edinki gurbetteyiz, gene yalnız olacaktım dersiniz