Söyle herkese eşit şekilde gitmeli bence yalnız kalmak istemiyor olabilir ama sadece siz de de kalması olmaz bence benim de annem yalnız eşimle sorun yaşıyorum ama yine de olaya adaletli yaklaşmak lazım ha kıştır gelsin kalsın ama temelli ben olsam kabul etmezdim herkesin bir hayatı var tabi ki bakmakla yükümlüyüz ama herkes bakmalımerhaba arkadaşlar evlendikten sonra öğrendim ki kv bizimle yaşayacakmış. eşim bana bundan hiç bahsetmemişti, evlendikten sonra kv sürekli ben oğlumla yaşayacam ondan ayrılmam ölümde de dirimde de onun yanındayım dediğine şahit oldum, daha doğrusu sürekli benim yanımda söyledi duysun diye.ayrı illerde yaşıyoruz ama yakınız 1 buçuk saat uzaklıkta sadece evlerimiz .2 haftada bir gidiyoruz 2 gün kalıyoruz. her evimize gidişte oğluna sarılıp ağlıyor bir iki derken bu bir süre sonra beni rahatsız etmeye başladı.ben allah biliyor ki eşime pazar olunca hiç gidelim demedim o ne zaman hazırlan çıkalım derse o zaman çıkıyoruz. gizli gizli köşelerde eşime ev kaçıyor mu bu saatte gidiyorsunuz ki derken duyuyorum.daha 1 aylık evliyken eltime (ev alacaklar arıyorlar) niye ev arıyorsunuz gelin benim eve yerleşin dedi ben oğlumla yaşayacam dedi bizi kastederek.bende eşime sordum o da evet ben anneme evlenince benle yaşayacaksın diyordum dedi ben de niye benim haberim yok en azından bilmeye hakkım yokmuydu dedim o da hayır bilmen gerekmiyordu annem istediği zaman gelir kalır dedi tartıştık.ben ilk zamanlar istiyordum sonuçta anne haksızlık etmek istemem evladı kalır diyordum ama tanıdıkça birlikte yaşadıkça fikrim değişti çünkü 2 kere boşanmaya karar verdik saçma sapan sebeplerden ve problemin derinlerinde hep kv vardı. bir yıl içinde sürekli gelip gitti zaten bizde öyle. bana evi kv tuttu ben erzurumda çalışıyodum gelemedim kaloriferli istedim yok dediler. sonra bir gün çevredikleri tanıyınca bana kv kaloriferli ev pahalı diye tutmadı dediler ve ben bunu eşime hiç söylemedim çünkü inanmayacağını düşündüm hem benimle tartışacak hemde bunu söyleyen kişiyle artık tanıdım eşimi o yüzden sustum.evim çok soğuk yatak odamı kapatıp salonda yerde uyuyoruz koltuklarım yatak olmuyor hatta yer yatağımda tek kişilik birimiz yerde birimizde koltukta yatıyor yinede ısınamıyoruz ve bunlar dah evliliğimizin ilk yılı mutfağa bile kafama şapka takıp gidiyordum üstelik hamileydim.evimizin bu halde olduğunu bildikleri halde 8 kişi yatılı geldiler. doğuma 3 hafta kala havalarda ısındı eşim kv bize geleceğiniz söyledi pazar evimize gelirken bizle gelecek pazartesi dönecek kontrolüm var biz giderken gidecek . yemek bile zor yapıyorum artık baya kötüydüm annem kendi yemeğini yapar dedi tmm dedim pazar gelmedi bizle pazartesi geldi 2 gün sonra görümcemler oğlumun beşiğini getirmeye gelirken onu alacaklar öyle konuştular. ben buna hiç iş yaptırmadım yemekte tabiki ve kendi tuzsuz yiyor ona göre yaptım ben sabah kalkmıyordum eşim giderken son zamanda onu var diye kalktım 2 gün sonra görümcem gelince gitmedi çok çağırdılar görümcem kızına baktırıyor gel diye yalvardı oğlum bilir o git derse gierim dedi tabi o da sen bilirsin anne dedi kaldı gitmedi. tuzsuz salçası var küçük kavanoz bende 2 gün kalacak diye yemekleri hep ondan pişiriyordum bana onu çok kullanma dedi zaten su bardağı kadar bi kavanoz.ben gidecek diye kullanıyordum kavanoz yarı oldu bende artık mecbur ayrı pişirdim tuzlu salça ve onun salçasıyla ayrı 2 çeşit 4 tencere yemek bir kere gelipte kızım hamilesin dinlen bile demedi gelip mutfağa bakıp gitti kapıda beni ev sahibime şikayet ettiğini duydum sürekli ona beni anlatıyo. akşam olunca belimin sırtımın ağrısından duramıyorum odama gidip yatıroyım çay meyve ama hepsini veriyorum eşime bu böyle hep yatıyomu derken duyuyorum sonra eşim gelip sen niye hep yatıyorsun diye bana sarıyor. geceleri soba yakıyoruz haziran ayında bile o kadar soğuk evim siz düşünün. eşim bi gece kapımızı açık bırakıp yatmış gece uyandım bizim kapıda dikiliyo bize bakıyor sinir oldum sustum tabi.o bizde eltim 7 aylık çocuğu öldü karnında tabi kv çok üzüldü ağlamaya başladı bana ondan sonra aman otur aman yorulma demeye başladı hatta sandalyede bile oturtmadı bir şey olur diye :) ben orda bütün gün ayakta dururken hiç sesi çıkmıyordu tuzsuz ekmek yiyor diye ekmek bulamadık eşim anne pişirelim dedi pişirmedi o da bana dedi ben pişirdim. yapılan söylenmezmiş ama içime çok yer etti sürekli ağladım hamileliğim boyunca. doğumdan sonra geldi beni sinir hastası etti eşimle sürekli tartıştık onu yapma bunu etme çocuğa şöyle yapma orasından öpme emzirme onu verme öyle giydirme. şimdide bize gelip yerleşmek istiyor 1 ay önce geldi kaldı giderken ağladı ev sahibi oğlu gel kışı bizde geçir diyormuş onu anlatıyor sürekli sende kal desinler diye görümcemde anne sende bizde kal dedi ama eşimden bekliyor o bir şey demedi. anladım ama ben. sonra bu hafta gittik görümcem laf söylüyor eve geliyorum yemeğimi yapıyor ne rahat diye kinayelibir ses tonuyla iyiki var annem diyor kv de orda kalmak istemiyor görümcemn koçasıda yok ama kalmak istemiyor orda kızıyla ilgileniyor görümcem çalışıyor ben 5 aydır burdayım evime gidemiyorum diyor halbuki 15 dakika evi sürekli gidiyor.ama orda kalmamak için kızıda nereye gidecen dedi bir sürü oğlum var gider kalırım dedi tabi yine bize laf söyledi sustu eşim orda ama başbaşa ne konuşurlar bilmiyorum.ve beni hiç istemediğinin sevmediğini farkındayım ben kardeşlerimi yılda bir kere ancak görüyorum onu bile gitmemi istemiyor annem vefat etti ben annenim senin diyor ama sürekli bulduğu fırsatta beni ğluna şikayet ediyor. ve o varken sürekli tartışıyoruz acayip derecede düşkün günde 2 kere konuşuyorlar o derece şimdi ben ne yapmalıyım bize gelip kalmasına izin mi vermeliyim bilmiyorum vicdanım diyorki anne yapma ölümlü dünya sabret içimdeki öfke buna izin verm,iyor ama unutamıyorum eskileri silemiyorum atamıyorum içimden. ne yapacağımız bilimiyorum çocuğumda var işi başlayacam şubatta sadece 3 gün işe gidecem o gelirse ne olacak bilmiyorum.
Kv öldü bence8 senelik konu neden hortlatılır ki..
Bak arkadaşım iyiliğin de bir sınırı vardır.merhaba arkadaşlar evlendikten sonra öğrendim ki kv bizimle yaşayacakmış. eşim bana bundan hiç bahsetmemişti, evlendikten sonra kv sürekli ben oğlumla yaşayacam ondan ayrılmam ölümde de dirimde de onun yanındayım dediğine şahit oldum, daha doğrusu sürekli benim yanımda söyledi duysun diye.ayrı illerde yaşıyoruz ama yakınız 1 buçuk saat uzaklıkta sadece evlerimiz .2 haftada bir gidiyoruz 2 gün kalıyoruz. her evimize gidişte oğluna sarılıp ağlıyor bir iki derken bu bir süre sonra beni rahatsız etmeye başladı.ben allah biliyor ki eşime pazar olunca hiç gidelim demedim o ne zaman hazırlan çıkalım derse o zaman çıkıyoruz. gizli gizli köşelerde eşime ev kaçıyor mu bu saatte gidiyorsunuz ki derken duyuyorum.daha 1 aylık evliyken eltime (ev alacaklar arıyorlar) niye ev arıyorsunuz gelin benim eve yerleşin dedi ben oğlumla yaşayacam dedi bizi kastederek.bende eşime sordum o da evet ben anneme evlenince benle yaşayacaksın diyordum dedi ben de niye benim haberim yok en azından bilmeye hakkım yokmuydu dedim o da hayır bilmen gerekmiyordu annem istediği zaman gelir kalır dedi tartıştık.ben ilk zamanlar istiyordum sonuçta anne haksızlık etmek istemem evladı kalır diyordum ama tanıdıkça birlikte yaşadıkça fikrim değişti çünkü 2 kere boşanmaya karar verdik saçma sapan sebeplerden ve problemin derinlerinde hep kv vardı. bir yıl içinde sürekli gelip gitti zaten bizde öyle. bana evi kv tuttu ben erzurumda çalışıyodum gelemedim kaloriferli istedim yok dediler. sonra bir gün çevredikleri tanıyınca bana kv kaloriferli ev pahalı diye tutmadı dediler ve ben bunu eşime hiç söylemedim çünkü inanmayacağını düşündüm hem benimle tartışacak hemde bunu söyleyen kişiyle artık tanıdım eşimi o yüzden sustum.evim çok soğuk yatak odamı kapatıp salonda yerde uyuyoruz koltuklarım yatak olmuyor hatta yer yatağımda tek kişilik birimiz yerde birimizde koltukta yatıyor yinede ısınamıyoruz ve bunlar dah evliliğimizin ilk yılı mutfağa bile kafama şapka takıp gidiyordum üstelik hamileydim.evimizin bu halde olduğunu bildikleri halde 8 kişi yatılı geldiler. doğuma 3 hafta kala havalarda ısındı eşim kv bize geleceğiniz söyledi pazar evimize gelirken bizle gelecek pazartesi dönecek kontrolüm var biz giderken gidecek . yemek bile zor yapıyorum artık baya kötüydüm annem kendi yemeğini yapar dedi tmm dedim pazar gelmedi bizle pazartesi geldi 2 gün sonra görümcemler oğlumun beşiğini getirmeye gelirken onu alacaklar öyle konuştular. ben buna hiç iş yaptırmadım yemekte tabiki ve kendi tuzsuz yiyor ona göre yaptım ben sabah kalkmıyordum eşim giderken son zamanda onu var diye kalktım 2 gün sonra görümcem gelince gitmedi çok çağırdılar görümcem kızına baktırıyor gel diye yalvardı oğlum bilir o git derse gierim dedi tabi o da sen bilirsin anne dedi kaldı gitmedi. tuzsuz salçası var küçük kavanoz bende 2 gün kalacak diye yemekleri hep ondan pişiriyordum bana onu çok kullanma dedi zaten su bardağı kadar bi kavanoz.ben gidecek diye kullanıyordum kavanoz yarı oldu bende artık mecbur ayrı pişirdim tuzlu salça ve onun salçasıyla ayrı 2 çeşit 4 tencere yemek bir kere gelipte kızım hamilesin dinlen bile demedi gelip mutfağa bakıp gitti kapıda beni ev sahibime şikayet ettiğini duydum sürekli ona beni anlatıyo. akşam olunca belimin sırtımın ağrısından duramıyorum odama gidip yatıroyım çay meyve ama hepsini veriyorum eşime bu böyle hep yatıyomu derken duyuyorum sonra eşim gelip sen niye hep yatıyorsun diye bana sarıyor. geceleri soba yakıyoruz haziran ayında bile o kadar soğuk evim siz düşünün. eşim bi gece kapımızı açık bırakıp yatmış gece uyandım bizim kapıda dikiliyo bize bakıyor sinir oldum sustum tabi.o bizde eltim 7 aylık çocuğu öldü karnında tabi kv çok üzüldü ağlamaya başladı bana ondan sonra aman otur aman yorulma demeye başladı hatta sandalyede bile oturtmadı bir şey olur diye :) ben orda bütün gün ayakta dururken hiç sesi çıkmıyordu tuzsuz ekmek yiyor diye ekmek bulamadık eşim anne pişirelim dedi pişirmedi o da bana dedi ben pişirdim. yapılan söylenmezmiş ama içime çok yer etti sürekli ağladım hamileliğim boyunca. doğumdan sonra geldi beni sinir hastası etti eşimle sürekli tartıştık onu yapma bunu etme çocuğa şöyle yapma orasından öpme emzirme onu verme öyle giydirme. şimdide bize gelip yerleşmek istiyor 1 ay önce geldi kaldı giderken ağladı ev sahibi oğlu gel kışı bizde geçir diyormuş onu anlatıyor sürekli sende kal desinler diye görümcemde anne sende bizde kal dedi ama eşimden bekliyor o bir şey demedi. anladım ama ben. sonra bu hafta gittik görümcem laf söylüyor eve geliyorum yemeğimi yapıyor ne rahat diye kinayelibir ses tonuyla iyiki var annem diyor kv de orda kalmak istemiyor görümcemn koçasıda yok ama kalmak istemiyor orda kızıyla ilgileniyor görümcem çalışıyor ben 5 aydır burdayım evime gidemiyorum diyor halbuki 15 dakika evi sürekli gidiyor.ama orda kalmamak için kızıda nereye gidecen dedi bir sürü oğlum var gider kalırım dedi tabi yine bize laf söyledi sustu eşim orda ama başbaşa ne konuşurlar bilmiyorum.ve beni hiç istemediğinin sevmediğini farkındayım ben kardeşlerimi yılda bir kere ancak görüyorum onu bile gitmemi istemiyor annem vefat etti ben annenim senin diyor ama sürekli bulduğu fırsatta beni ğluna şikayet ediyor. ve o varken sürekli tartışıyoruz acayip derecede düşkün günde 2 kere konuşuyorlar o derece şimdi ben ne yapmalıyım bize gelip kalmasına izin mi vermeliyim bilmiyorum vicdanım diyorki anne yapma ölümlü dünya sabret içimdeki öfke buna izin verm,iyor ama unutamıyorum eskileri silemiyorum atamıyorum içimden. ne yapacağımız bilimiyorum çocuğumda var işi başlayacam şubatta sadece 3 gün işe gidecem o gelirse ne olacak bilmiyorum.
merhaba arkadaşlar evlendikten sonra öğrendim ki kv bizimle yaşayacakmış. eşim bana bundan hiç bahsetmemişti, evlendikten sonra kv sürekli ben oğlumla yaşayacam ondan ayrılmam ölümde de dirimde de onun yanındayım dediğine şahit oldum, daha doğrusu sürekli benim yanımda söyledi duysun diye.ayrı illerde yaşıyoruz ama yakınız 1 buçuk saat uzaklıkta sadece evlerimiz .2 haftada bir gidiyoruz 2 gün kalıyoruz. her evimize gidişte oğluna sarılıp ağlıyor bir iki derken bu bir süre sonra beni rahatsız etmeye başladı.ben allah biliyor ki eşime pazar olunca hiç gidelim demedim o ne zaman hazırlan çıkalım derse o zaman çıkıyoruz. gizli gizli köşelerde eşime ev kaçıyor mu bu saatte gidiyorsunuz ki derken duyuyorum.daha 1 aylık evliyken eltime (ev alacaklar arıyorlar) niye ev arıyorsunuz gelin benim eve yerleşin dedi ben oğlumla yaşayacam dedi bizi kastederek.bende eşime sordum o da evet ben anneme evlenince benle yaşayacaksın diyordum dedi ben de niye benim haberim yok en azından bilmeye hakkım yokmuydu dedim o da hayır bilmen gerekmiyordu annem istediği zaman gelir kalır dedi tartıştık.ben ilk zamanlar istiyordum sonuçta anne haksızlık etmek istemem evladı kalır diyordum ama tanıdıkça birlikte yaşadıkça fikrim değişti çünkü 2 kere boşanmaya karar verdik saçma sapan sebeplerden ve problemin derinlerinde hep kv vardı. bir yıl içinde sürekli gelip gitti zaten bizde öyle. bana evi kv tuttu ben erzurumda çalışıyodum gelemedim kaloriferli istedim yok dediler. sonra bir gün çevredikleri tanıyınca bana kv kaloriferli ev pahalı diye tutmadı dediler ve ben bunu eşime hiç söylemedim çünkü inanmayacağını düşündüm hem benimle tartışacak hemde bunu söyleyen kişiyle artık tanıdım eşimi o yüzden sustum.evim çok soğuk yatak odamı kapatıp salonda yerde uyuyoruz koltuklarım yatak olmuyor hatta yer yatağımda tek kişilik birimiz yerde birimizde koltukta yatıyor yinede ısınamıyoruz ve bunlar dah evliliğimizin ilk yılı mutfağa bile kafama şapka takıp gidiyordum üstelik hamileydim.evimizin bu halde olduğunu bildikleri halde 8 kişi yatılı geldiler. doğuma 3 hafta kala havalarda ısındı eşim kv bize geleceğiniz söyledi pazar evimize gelirken bizle gelecek pazartesi dönecek kontrolüm var biz giderken gidecek . yemek bile zor yapıyorum artık baya kötüydüm annem kendi yemeğini yapar dedi tmm dedim pazar gelmedi bizle pazartesi geldi 2 gün sonra görümcemler oğlumun beşiğini getirmeye gelirken onu alacaklar öyle konuştular. ben buna hiç iş yaptırmadım yemekte tabiki ve kendi tuzsuz yiyor ona göre yaptım ben sabah kalkmıyordum eşim giderken son zamanda onu var diye kalktım 2 gün sonra görümcem gelince gitmedi çok çağırdılar görümcem kızına baktırıyor gel diye yalvardı oğlum bilir o git derse gierim dedi tabi o da sen bilirsin anne dedi kaldı gitmedi. tuzsuz salçası var küçük kavanoz bende 2 gün kalacak diye yemekleri hep ondan pişiriyordum bana onu çok kullanma dedi zaten su bardağı kadar bi kavanoz.ben gidecek diye kullanıyordum kavanoz yarı oldu bende artık mecbur ayrı pişirdim tuzlu salça ve onun salçasıyla ayrı 2 çeşit 4 tencere yemek bir kere gelipte kızım hamilesin dinlen bile demedi gelip mutfağa bakıp gitti kapıda beni ev sahibime şikayet ettiğini duydum sürekli ona beni anlatıyo. akşam olunca belimin sırtımın ağrısından duramıyorum odama gidip yatıroyım çay meyve ama hepsini veriyorum eşime bu böyle hep yatıyomu derken duyuyorum sonra eşim gelip sen niye hep yatıyorsun diye bana sarıyor. geceleri soba yakıyoruz haziran ayında bile o kadar soğuk evim siz düşünün. eşim bi gece kapımızı açık bırakıp yatmış gece uyandım bizim kapıda dikiliyo bize bakıyor sinir oldum sustum tabi.o bizde eltim 7 aylık çocuğu öldü karnında tabi kv çok üzüldü ağlamaya başladı bana ondan sonra aman otur aman yorulma demeye başladı hatta sandalyede bile oturtmadı bir şey olur diye :) ben orda bütün gün ayakta dururken hiç sesi çıkmıyordu tuzsuz ekmek yiyor diye ekmek bulamadık eşim anne pişirelim dedi pişirmedi o da bana dedi ben pişirdim. yapılan söylenmezmiş ama içime çok yer etti sürekli ağladım hamileliğim boyunca. doğumdan sonra geldi beni sinir hastası etti eşimle sürekli tartıştık onu yapma bunu etme çocuğa şöyle yapma orasından öpme emzirme onu verme öyle giydirme. şimdide bize gelip yerleşmek istiyor 1 ay önce geldi kaldı giderken ağladı ev sahibi oğlu gel kışı bizde geçir diyormuş onu anlatıyor sürekli sende kal desinler diye görümcemde anne sende bizde kal dedi ama eşimden bekliyor o bir şey demedi. anladım ama ben. sonra bu hafta gittik görümcem laf söylüyor eve geliyorum yemeğimi yapıyor ne rahat diye kinayelibir ses tonuyla iyiki var annem diyor kv de orda kalmak istemiyor görümcemn koçasıda yok ama kalmak istemiyor orda kızıyla ilgileniyor görümcem çalışıyor ben 5 aydır burdayım evime gidemiyorum diyor halbuki 15 dakika evi sürekli gidiyor.ama orda kalmamak için kızıda nereye gidecen dedi bir sürü oğlum var gider kalırım dedi tabi yine bize laf söyledi sustu eşim orda ama başbaşa ne konuşurlar bilmiyorum.ve beni hiç istemediğinin sevmediğini farkındayım ben kardeşlerimi yılda bir kere ancak görüyorum onu bile gitmemi istemiyor annem vefat etti ben annenim senin diyor ama sürekli bulduğu fırsatta beni ğluna şikayet ediyor. ve o varken sürekli tartışıyoruz acayip derecede düşkün günde 2 kere konuşuyorlar o derece şimdi ben ne yapmalıyım bize gelip kalmasına izin mi vermeliyim bilmiyorum vicdanım diyorki anne yapma ölümlü dünya sabret içimdeki öfke buna izin verm,iyor ama unutamıyorum eskileri silemiyorum atamıyorum içimden. ne yapacağımız bilimiyorum çocuğumda var işi başlayacam şubatta sadece 3 gün işe gidecem o gelirse ne olacak bilmiyorum.
Konuyu hortlatmaktaki amaçççç ????Bence elden ayaktan düşüpte bakıma muhtaç olursa o zaman kabul et derim fakat çalışacaksanız büyük bi ihtimalle eşiniz annesinin çıcuğa bakmasını isteyecek böylelikle bu bahanesi olup size yerleşecek
Ben yeni üyeyim konuyu yeni zannettim msajı attıktan sonra farkettimKonuyu hortlatmaktaki amaçççç ????
İçindeki öfkeye kulak ver mümkün olduğunca mesafeni koru.merhaba arkadaşlar evlendikten sonra öğrendim ki kv bizimle yaşayacakmış. eşim bana bundan hiç bahsetmemişti, evlendikten sonra kv sürekli ben oğlumla yaşayacam ondan ayrılmam ölümde de dirimde de onun yanındayım dediğine şahit oldum, daha doğrusu sürekli benim yanımda söyledi duysun diye.ayrı illerde yaşıyoruz ama yakınız 1 buçuk saat uzaklıkta sadece evlerimiz .2 haftada bir gidiyoruz 2 gün kalıyoruz. her evimize gidişte oğluna sarılıp ağlıyor bir iki derken bu bir süre sonra beni rahatsız etmeye başladı.ben allah biliyor ki eşime pazar olunca hiç gidelim demedim o ne zaman hazırlan çıkalım derse o zaman çıkıyoruz. gizli gizli köşelerde eşime ev kaçıyor mu bu saatte gidiyorsunuz ki derken duyuyorum.daha 1 aylık evliyken eltime (ev alacaklar arıyorlar) niye ev arıyorsunuz gelin benim eve yerleşin dedi ben oğlumla yaşayacam dedi bizi kastederek.bende eşime sordum o da evet ben anneme evlenince benle yaşayacaksın diyordum dedi ben de niye benim haberim yok en azından bilmeye hakkım yokmuydu dedim o da hayır bilmen gerekmiyordu annem istediği zaman gelir kalır dedi tartıştık.ben ilk zamanlar istiyordum sonuçta anne haksızlık etmek istemem evladı kalır diyordum ama tanıdıkça birlikte yaşadıkça fikrim değişti çünkü 2 kere boşanmaya karar verdik saçma sapan sebeplerden ve problemin derinlerinde hep kv vardı. bir yıl içinde sürekli gelip gitti zaten bizde öyle. bana evi kv tuttu ben erzurumda çalışıyodum gelemedim kaloriferli istedim yok dediler. sonra bir gün çevredikleri tanıyınca bana kv kaloriferli ev pahalı diye tutmadı dediler ve ben bunu eşime hiç söylemedim çünkü inanmayacağını düşündüm hem benimle tartışacak hemde bunu söyleyen kişiyle artık tanıdım eşimi o yüzden sustum.evim çok soğuk yatak odamı kapatıp salonda yerde uyuyoruz koltuklarım yatak olmuyor hatta yer yatağımda tek kişilik birimiz yerde birimizde koltukta yatıyor yinede ısınamıyoruz ve bunlar dah evliliğimizin ilk yılı mutfağa bile kafama şapka takıp gidiyordum üstelik hamileydim.evimizin bu halde olduğunu bildikleri halde 8 kişi yatılı geldiler. doğuma 3 hafta kala havalarda ısındı eşim kv bize geleceğiniz söyledi pazar evimize gelirken bizle gelecek pazartesi dönecek kontrolüm var biz giderken gidecek . yemek bile zor yapıyorum artık baya kötüydüm annem kendi yemeğini yapar dedi tmm dedim pazar gelmedi bizle pazartesi geldi 2 gün sonra görümcemler oğlumun beşiğini getirmeye gelirken onu alacaklar öyle konuştular. ben buna hiç iş yaptırmadım yemekte tabiki ve kendi tuzsuz yiyor ona göre yaptım ben sabah kalkmıyordum eşim giderken son zamanda onu var diye kalktım 2 gün sonra görümcem gelince gitmedi çok çağırdılar görümcem kızına baktırıyor gel diye yalvardı oğlum bilir o git derse gierim dedi tabi o da sen bilirsin anne dedi kaldı gitmedi. tuzsuz salçası var küçük kavanoz bende 2 gün kalacak diye yemekleri hep ondan pişiriyordum bana onu çok kullanma dedi zaten su bardağı kadar bi kavanoz.ben gidecek diye kullanıyordum kavanoz yarı oldu bende artık mecbur ayrı pişirdim tuzlu salça ve onun salçasıyla ayrı 2 çeşit 4 tencere yemek bir kere gelipte kızım hamilesin dinlen bile demedi gelip mutfağa bakıp gitti kapıda beni ev sahibime şikayet ettiğini duydum sürekli ona beni anlatıyo. akşam olunca belimin sırtımın ağrısından duramıyorum odama gidip yatıroyım çay meyve ama hepsini veriyorum eşime bu böyle hep yatıyomu derken duyuyorum sonra eşim gelip sen niye hep yatıyorsun diye bana sarıyor. geceleri soba yakıyoruz haziran ayında bile o kadar soğuk evim siz düşünün. eşim bi gece kapımızı açık bırakıp yatmış gece uyandım bizim kapıda dikiliyo bize bakıyor sinir oldum sustum tabi.o bizde eltim 7 aylık çocuğu öldü karnında tabi kv çok üzüldü ağlamaya başladı bana ondan sonra aman otur aman yorulma demeye başladı hatta sandalyede bile oturtmadı bir şey olur diye :) ben orda bütün gün ayakta dururken hiç sesi çıkmıyordu tuzsuz ekmek yiyor diye ekmek bulamadık eşim anne pişirelim dedi pişirmedi o da bana dedi ben pişirdim. yapılan söylenmezmiş ama içime çok yer etti sürekli ağladım hamileliğim boyunca. doğumdan sonra geldi beni sinir hastası etti eşimle sürekli tartıştık onu yapma bunu etme çocuğa şöyle yapma orasından öpme emzirme onu verme öyle giydirme. şimdide bize gelip yerleşmek istiyor 1 ay önce geldi kaldı giderken ağladı ev sahibi oğlu gel kışı bizde geçir diyormuş onu anlatıyor sürekli sende kal desinler diye görümcemde anne sende bizde kal dedi ama eşimden bekliyor o bir şey demedi. anladım ama ben. sonra bu hafta gittik görümcem laf söylüyor eve geliyorum yemeğimi yapıyor ne rahat diye kinayelibir ses tonuyla iyiki var annem diyor kv de orda kalmak istemiyor görümcemn koçasıda yok ama kalmak istemiyor orda kızıyla ilgileniyor görümcem çalışıyor ben 5 aydır burdayım evime gidemiyorum diyor halbuki 15 dakika evi sürekli gidiyor.ama orda kalmamak için kızıda nereye gidecen dedi bir sürü oğlum var gider kalırım dedi tabi yine bize laf söyledi sustu eşim orda ama başbaşa ne konuşurlar bilmiyorum.ve beni hiç istemediğinin sevmediğini farkındayım ben kardeşlerimi yılda bir kere ancak görüyorum onu bile gitmemi istemiyor annem vefat etti ben annenim senin diyor ama sürekli bulduğu fırsatta beni ğluna şikayet ediyor. ve o varken sürekli tartışıyoruz acayip derecede düşkün günde 2 kere konuşuyorlar o derece şimdi ben ne yapmalıyım bize gelip kalmasına izin mi vermeliyim bilmiyorum vicdanım diyorki anne yapma ölümlü dünya sabret içimdeki öfke buna izin verm,iyor ama unutamıyorum eskileri silemiyorum atamıyorum içimden. ne yapacağımız bilimiyorum çocuğumda var işi başlayacam şubatta sadece 3 gün işe gidecem o gelirse ne olacak bilmiyorum.
Okurken bile gıcık oldum hem eşinize hem kaynana denilen şahsiyetsize. Eşiniz bencil egoist adamın teki sizr sormadan nasıl böylr bişeye karar verir. Kaynananjz deseniz de öyle.yüz vermeyin sakın gerekirse kıyameti kopartın. Yoksa ömür boyu sinir hastası olursunuz. İşiniz gücünüz var kimsrye muhtaç değilsiniz. Çekin restinizi böyle bu konu havada kaldıkça siniriniz bozulmaya devam edecek. İkisinide karşınıza alıp böyle bişeyin olmayacağını net şekide konuşın. Bencil egoist yaratıklarmerhaba arkadaşlar evlendikten sonra öğrendim ki kv bizimle yaşayacakmış. eşim bana bundan hiç bahsetmemişti, evlendikten sonra kv sürekli ben oğlumla yaşayacam ondan ayrılmam ölümde de dirimde de onun yanındayım dediğine şahit oldum, daha doğrusu sürekli benim yanımda söyledi duysun diye.ayrı illerde yaşıyoruz ama yakınız 1 buçuk saat uzaklıkta sadece evlerimiz .2 haftada bir gidiyoruz 2 gün kalıyoruz. her evimize gidişte oğluna sarılıp ağlıyor bir iki derken bu bir süre sonra beni rahatsız etmeye başladı.ben allah biliyor ki eşime pazar olunca hiç gidelim demedim o ne zaman hazırlan çıkalım derse o zaman çıkıyoruz. gizli gizli köşelerde eşime ev kaçıyor mu bu saatte gidiyorsunuz ki derken duyuyorum.daha 1 aylık evliyken eltime (ev alacaklar arıyorlar) niye ev arıyorsunuz gelin benim eve yerleşin dedi ben oğlumla yaşayacam dedi bizi kastederek.bende eşime sordum o da evet ben anneme evlenince benle yaşayacaksın diyordum dedi ben de niye benim haberim yok en azından bilmeye hakkım yokmuydu dedim o da hayır bilmen gerekmiyordu annem istediği zaman gelir kalır dedi tartıştık.ben ilk zamanlar istiyordum sonuçta anne haksızlık etmek istemem evladı kalır diyordum ama tanıdıkça birlikte yaşadıkça fikrim değişti çünkü 2 kere boşanmaya karar verdik saçma sapan sebeplerden ve problemin derinlerinde hep kv vardı. bir yıl içinde sürekli gelip gitti zaten bizde öyle. bana evi kv tuttu ben erzurumda çalışıyodum gelemedim kaloriferli istedim yok dediler. sonra bir gün çevredikleri tanıyınca bana kv kaloriferli ev pahalı diye tutmadı dediler ve ben bunu eşime hiç söylemedim çünkü inanmayacağını düşündüm hem benimle tartışacak hemde bunu söyleyen kişiyle artık tanıdım eşimi o yüzden sustum.evim çok soğuk yatak odamı kapatıp salonda yerde uyuyoruz koltuklarım yatak olmuyor hatta yer yatağımda tek kişilik birimiz yerde birimizde koltukta yatıyor yinede ısınamıyoruz ve bunlar dah evliliğimizin ilk yılı mutfağa bile kafama şapka takıp gidiyordum üstelik hamileydim.evimizin bu halde olduğunu bildikleri halde 8 kişi yatılı geldiler. doğuma 3 hafta kala havalarda ısındı eşim kv bize geleceğiniz söyledi pazar evimize gelirken bizle gelecek pazartesi dönecek kontrolüm var biz giderken gidecek . yemek bile zor yapıyorum artık baya kötüydüm annem kendi yemeğini yapar dedi tmm dedim pazar gelmedi bizle pazartesi geldi 2 gün sonra görümcemler oğlumun beşiğini getirmeye gelirken onu alacaklar öyle konuştular. ben buna hiç iş yaptırmadım yemekte tabiki ve kendi tuzsuz yiyor ona göre yaptım ben sabah kalkmıyordum eşim giderken son zamanda onu var diye kalktım 2 gün sonra görümcem gelince gitmedi çok çağırdılar görümcem kızına baktırıyor gel diye yalvardı oğlum bilir o git derse gierim dedi tabi o da sen bilirsin anne dedi kaldı gitmedi. tuzsuz salçası var küçük kavanoz bende 2 gün kalacak diye yemekleri hep ondan pişiriyordum bana onu çok kullanma dedi zaten su bardağı kadar bi kavanoz.ben gidecek diye kullanıyordum kavanoz yarı oldu bende artık mecbur ayrı pişirdim tuzlu salça ve onun salçasıyla ayrı 2 çeşit 4 tencere yemek bir kere gelipte kızım hamilesin dinlen bile demedi gelip mutfağa bakıp gitti kapıda beni ev sahibime şikayet ettiğini duydum sürekli ona beni anlatıyo. akşam olunca belimin sırtımın ağrısından duramıyorum odama gidip yatıroyım çay meyve ama hepsini veriyorum eşime bu böyle hep yatıyomu derken duyuyorum sonra eşim gelip sen niye hep yatıyorsun diye bana sarıyor. geceleri soba yakıyoruz haziran ayında bile o kadar soğuk evim siz düşünün. eşim bi gece kapımızı açık bırakıp yatmış gece uyandım bizim kapıda dikiliyo bize bakıyor sinir oldum sustum tabi.o bizde eltim 7 aylık çocuğu öldü karnında tabi kv çok üzüldü ağlamaya başladı bana ondan sonra aman otur aman yorulma demeye başladı hatta sandalyede bile oturtmadı bir şey olur diye :) ben orda bütün gün ayakta dururken hiç sesi çıkmıyordu tuzsuz ekmek yiyor diye ekmek bulamadık eşim anne pişirelim dedi pişirmedi o da bana dedi ben pişirdim. yapılan söylenmezmiş ama içime çok yer etti sürekli ağladım hamileliğim boyunca. doğumdan sonra geldi beni sinir hastası etti eşimle sürekli tartıştık onu yapma bunu etme çocuğa şöyle yapma orasından öpme emzirme onu verme öyle giydirme. şimdide bize gelip yerleşmek istiyor 1 ay önce geldi kaldı giderken ağladı ev sahibi oğlu gel kışı bizde geçir diyormuş onu anlatıyor sürekli sende kal desinler diye görümcemde anne sende bizde kal dedi ama eşimden bekliyor o bir şey demedi. anladım ama ben. sonra bu hafta gittik görümcem laf söylüyor eve geliyorum yemeğimi yapıyor ne rahat diye kinayelibir ses tonuyla iyiki var annem diyor kv de orda kalmak istemiyor görümcemn koçasıda yok ama kalmak istemiyor orda kızıyla ilgileniyor görümcem çalışıyor ben 5 aydır burdayım evime gidemiyorum diyor halbuki 15 dakika evi sürekli gidiyor.ama orda kalmamak için kızıda nereye gidecen dedi bir sürü oğlum var gider kalırım dedi tabi yine bize laf söyledi sustu eşim orda ama başbaşa ne konuşurlar bilmiyorum.ve beni hiç istemediğinin sevmediğini farkındayım ben kardeşlerimi yılda bir kere ancak görüyorum onu bile gitmemi istemiyor annem vefat etti ben annenim senin diyor ama sürekli bulduğu fırsatta beni ğluna şikayet ediyor. ve o varken sürekli tartışıyoruz acayip derecede düşkün günde 2 kere konuşuyorlar o derece şimdi ben ne yapmalıyım bize gelip kalmasına izin mi vermeliyim bilmiyorum vicdanım diyorki anne yapma ölümlü dünya sabret içimdeki öfke buna izin verm,iyor ama unutamıyorum eskileri silemiyorum atamıyorum içimden. ne yapacağımız bilimiyorum çocuğumda var işi başlayacam şubatta sadece 3 gün işe gidecem o gelirse ne olacak bilmiyorum.