Bu an gerçekten çok zor. Senin için psikolojik olarak ne kadar az yıpratıcı olursa o kadar iyi. Terminasyon başlamadan önce hastanenin işleyişini konuş. Özellikle gerektiği durumda küretajın hafif bir anestezi ile yapılmasında ısrarcı ol. Yanımda doğum yapan kadının yasadıklarına dayanarak önce açılma olması için sancı çekersin. Ara ara gelip açıklığın ne kadar olduğuna bakabilirler. Yapabilirsen yürü, bu kolaylaştırır. En son artık kalan suyun boşalması ve ağrının pik yapmasıyla geldiğini hissedersin. Hemen ebeleri çağır. Sen gözünü kapat ve onların talimatlarına uy. Ikınmanı isteyecekler. Bu aşamada gözünü açma, bir şey görme. Onlar işini bitirince sana iki seçenek sunarlar. Otopsi ya da direkt size vermek gibi. Ben otopsi istemem bebeğimin bir mezarı olsun isterim. Doğum sonrası bir gün içinde taburcu gerçekleşiyor. Eşin defin işleriyle meşgul olsun sen eve git dinlen. Sonra hazır hissedince ziyarete gidersin. Mutlaka yeterli miktarda sütun gelmesini önleyen ilaçlardan al. Çünkü vücut doğum eylemini gerçekleştirince süt gelmeye başlar. Bu da seni daha çok üzer. Allah üzerimize sabır yağdırsın
Bu olayı yaşayan binlerce anne var. Tabiki çok zor ama hepsi iyileşiyor. Zaman iyileştiriyor. Bunların geçeceğini bil.