Sen bilirsin ama gitsin istiyorsan pes etmemelisin.
Sabırla devam etmelisin.
Belki süreyi kısaltabilirsin.
Bizimki ağlamıyor da ama koşa koşa da girmiyor hâla.
Geçen sene aylarca karşılıklı ağladık, çok zordu. Her gün sabırla bazen 1 saat bazen 3 saat bazen 45 dakika tuttum. O gün içimden geldiği gibi davrandım. Ama hastane işi yoksa her gün sabırla götürdüm.
Bu sene gene 1 saatle başladık şimdi yarım gün kalıyor.
Çok düşünüyorum, çok üzülüyorum ne yapalım bilmiyorum.
Tamam okula gitmesinler ama evde ne verebiliriz? Ben öyle etkinlik de beceremiyorum. En basitinden pilav istiyor yapmama izin vermiyor. Zaten baba aşırı bağlı,evdeyken peşimi hiç bırakmıyor.