Tamamdır tatlım, takıma yazdım bile menümü... Ben de regl olmak üzereyim.
O zaman diğer paylaşımlarını buradan bekliyorum, ben her gece yazarım, sen de müsait oldukça bana katılırsan çok mutlu olurum...
Ayyy çok mutlu oldum şimdi ya böyle şeyleri de paylasabilecegiz. Ne mutlu bize. İnşallah vesile olur da 5 vakti kilariz Canım ne kadar incesin
Tırnak yeme konusunda seni anlıyorum, zaten bi paraleli ne yazık ki benim hastalığım oluyor. Senin için sağlıklı upuzun tırnaklarının olması ve onları tırnak makasıyla kesmek törpülemek ve oje sürmek neyse, benim için de maskara kullanmak o demek... Rabbim ikimize de aşmayı nasip etsin
Namazların için çok güzel bir yöntem bulmuşsun, renk metaforuna bayıldımBen şimdilik günde bir vakiti oturtsam ya, dünyalar benim olacak. Eşimle birbirimize ufak cezalar koyuyoruz, haftada en az 7 vakit kılmak zorunlu. Kılmayan olursa, kılanın bir isteğini şartsız bir şekilde yerine getirmek zorunda
mesela ben sesli ortamda uyuyamam ama o ancak radyo dinleyerek uyur, hep kulaklıkla dinlerdi radyosunu ben rahatsız olmayayım diye, tabi uyurken zor oluyo kulaklık, bu hafta ben cezalıydım, bana da radyo dinleyerek uyuma cezası verdi, yani kulaklığı çıkardı ve birlikte dinledik, baya uykusuz kaldım
Ben kazanırsam da Bebek'te çok kalabalık bir cafe var ve ben bayılıyorum oraya, o ise nefret ediyor, oraya gidip istediğim kadar oturacağız ve tüm gün gülümsemek zorunlu
İngilizce için seve seve yardımcı olurum, eğer karar verirsen ve takıldığın yerler olursa ne zaman istersen buradan yazabilirsin...
Ben de manikdepresiflikten muzdaribim, bizimki genetik, babamda ve kardeşimde de var. İlaç kullanmak zorunda kaldık ergenlikte... Tabi yaşla oturuyor bir şeyler yerine... Yalnız şunu söyleyebilirim, depresyona girmek bile bir lütuf... Çünkü bazen depresyonda en üretken zamanımızda oluyoruz. Ya da en azından mutluluğun ve hayatın anlam kazanmasının ne demek olduğunu biliyoruz... Depresyonlarımızı en üretken dönemler olarak kullanırız inşaallah... Benimkiler çok seyrekleşti, sen umarım benden daha çok kıymetini bilirsin o buhranların... Belki o sırada karaladığın bir öykü, yeraltı yazarlığının baş yapıtı olur kim bilir...
İnşallah kabuklarımızdan kozalarımızdan dünya güzeli olarak çıkarız canım arkadaşım
Ps: O kitap grubuna hemen göz atıyorum, çok teşekkür ederim
buhranlar biter mi ki inşallah ben çok sıkıldim artık bu durumdan. Evet yazılarım çok var. Hepsi bende saklı. Taaa ilkokuldayken bile yazılarımı türkçe öğretmenim dergilere gönderirdi yayinlananlar da olurdu ben kendim hiç böyle biseye girismedim hepsi bana saklı oldu.
Ceza yontemlerinize çok güldüm supersiniz
Yaa.. ne güzel... Hem de yazıların da varmış zaten... Canım sen de bir roman yazmaya mı çalışsan? benim de hayalimdir... Kurgusu filan tamam benimkinin ama yazmaya başlayamadım. Belki zorlarız birbirimizi, kimbilir ilerde en çok satılan romanlar listesinde adımızı görürüz belkim
Hayallerimiz olmasa geriye ne kalır ki...
Ben kitabımı bi tamamlayayım,ilk yorumu senden alayım Gönülcüm, olur mu?
Belki sen de güncel kitapların eleştirilerini paylaşırsın bizimle, okumadan önce sana sorarız
Merhaba arkadaşlar,
benim adım C.uzun süredir bu forumu takipteyim. Özellikle motivasyona ihtiyacim olduğu zamanlarda hep telefonumun bir sekmesinde açıktır bu forum. Şimdi sıra bende diye düşündüm ve kayıt olup bu konuyu açmaya karar verdim...
Aslında anlatacak çok şey var. Ama önce kendimi tanıtayım. En büyük sorunumdan küçüklere doğru sıralayayım. Ağır bir trikotilomani hastasıyım fakat ilaç kullanmıyorum. Artık doktora da gitmiyorum. Benim sorunum kaş ve kirpik, onu da herkesi kokoşluğumdan makyaj yaptığıma inandıracak kadar ustaca kapatıyorum. tabi bu illeti yaşamayan bilemez. Buralardaki konuları da okudum fakat devam edememiş başlıklar... Benim burada inş kurtuluş serüvenim de belki benimle aynı kaderi paylaşanlara bir ışık olur.
İkinci sorunum kilom. boyum 172 cm ve kilom artık 75.5önceden yani bundan 15 kg azken bile acaba versem mi diye düşünürdüm... Kilo almamın sebebi yok, tamamen iradesizliğim... 5 senede 15 kg... vücudum poposu büyük bir kum saati olduğu için hala çok çok büyük bir görüntü sorunum olmasa da bikini giyebilecek halde de değilim
Evet güzel insanlar, üçüncü sorunum çatlak ve selülitlerim, biraz da cilt kuruluğu diyebilirim... ya da genel olarak cilt diyelim hepsine... Yine çok şükür dev bir problem olmasa da neden daha iyisine birazcık çabayla sahip olabilecekken böyle tembel tembel oturayım di mi
Çok şükür iyi bir işim, iyi sayılabilecek bir kazancım var. En iyi üniversitelerden birinden iyi bir bölümden mezun oldum, ve aynı yerde yüksek lisans yapıyorum. İstanbul'da yaşıyorum on senedir. 29 yaşındayım. 2 yıllık evliyim ve henüz çocuk düşünmüyoruz. Bunları anlatmamın sebebi şimdi bahsedeceğim şeylerin benim için birer ihtiyaç olduğunu anlatabilmek...
İngilizceyi iyi derecede biliyorum, çünkü işimde Türkçe'den çok İngilizce kullanıyorum. Ama artık sadece İngilizce olmuyor. Bu yepyeni hayata başlangıç günümde tüm isteklerimi sıralarken es geçemeyeceğim bir isteğim var: kendi kendime İspanyolca öğrenmek... Bunun benim zihnimin ihtiyacı olduğunu hissediyorum.
Çok dindar bir insan olamasam da, ruhumu rahatsız eden bir durum var, keşke diyorum tüm vakit namazlarımı kılabilsem... Bu da benim ruhumun ihtiyacı...
Diğer bir sorunum ev işleri... Çok pasaklı bir ev hanımıyım. Yemek yapmayı pratik hale getirmek istiyorum. Temizlik konusunda bir yardımcım var, hem eşim de sağolsun yanımdadır. Ama dışardan yemek istemiyorum artık... Ben de mutfakta harikalar yaratan bir kadın olmak istiyorum.
Yüksek lisans tezimi bir an önce yazıp bitirmek istiyorum bir de...
Ve bir kitap yazma hayalim var... Bir roman... Tüm kurgusu aklımda... Karakterleri görüyorum. Artık o kitabı yazmak tamamlamak istiyorum.
Bir de daha çok kitap okumak istiyorum...
Düzenli spor yapan ve sağlıklı beslenen bir kadın olmak istiyorum...
Kusura bakmayın, aklımdakileri paramparça yazdım. Ama beni anlayacağınızı biliyorum. Bugunden itibaren, buradan bu bahsettiğim sorunlarıma dair günlük olarak neler yaptığımı paylaşacağım.
Artık varolan potansiyelimi, 30 yaşıma gelmeden ortaya çıkarmak istiyorum. Yani;
Daha güzel ve sağlıklı bir beden,
Daha iyi çalışan bir kafa,
Daha huzurlu bir ruh için kendi kontrolümü bu başlık üzerinden yapacağım. Böyle mübarek bir kandil gününde umarım tüm hayallerimiz gerçekleşir...
Destekleriniz için şimdiden teşekkür ederim
Tek söyleyebileceğim, artık aramaktan yorulduğunda, benim ruh eşim yokmuş dediğinde, tüm iyiler kapılmış dediğinde, vazgeçtiğinde, hatta aşk diye bir şey yok dediğinde hooop diye karşısında buluveriyor insan... Tarzını sever misin bilmem canımcım ama "sex and the city" dizisini şiddetle tavsiye ederim. Konu cinsellik filan değil, 4 kadının ruh eşlerini bulma çabasını anlatıyor. Ben bayıldım, çok da hak verdim. Bence seversin
Yaa.. ne güzel... Hem de yazıların da varmış zaten... Canım sen de bir roman yazmaya mı çalışsan? benim de hayalimdir... Kurgusu filan tamam benimkinin ama yazmaya başlayamadım. Belki zorlarız birbirimizi, kimbilir ilerde en çok satılan romanlar listesinde adımızı görürüz belkim
Hayallerimiz olmasa geriye ne kalır ki...
yapmam gerekenleri yazayım Ben kendimi o düzeyde görmüyorum malesef :'( çok ciddi bir iş o birikimim yok benim :'( senin yaptığın listenin aynısını bende yarın paylasayim
Çok teşekkür ederim, çok naziksiniz AsiNazcım... İçtenlikle paylaşmışsınız siz de sorununuzu. İnanın anlayabiliyorum sizi. Aynen söylediğiniz gibi, inanmak başarmanın yarısı, inşallah siz de aşarsınız, hep birlikte aşarız. En güzel yıllarım kendi ellerimle kendime yaptığım çirkinliklerle geçiyor, bir dur demek lazım.
İnşallah bu topic bir dur olacak bu işe.. Ne zaman dertleşmek isterseniz beklerim... Sevgiler
Ben kendimi o düzeyde görmüyorum malesef :'( çok ciddi bir iş o birikimim yok benim :'( senin yaptığın listenin aynısını bende yarın paylasayim
Yazık onlara da bırak yollarına gitsinler.. Bir süre yanında kalınca beklentiye de girerler, daha çok başın ağrır
Tabi bunlar benim nacizane tavsiyelerim, nolur bilmişlik olarak algılama
"Aşk Diye birşey yok " benim söylediğim ve eşimin dikkatini bu cümleyle çektigim söz. Tanismamiza vesile olan cümle
Hikayelerimiz benziyor,"aşk diye bir şey yok" cümlesi bizi aynı ortama getirdi, tuhaf gelebilir ama eşimin peşinde ben koştum Hep adını duyardım diğer kızlardan zaten de görünce çarpıldım Duygularımızın ilk andan beri aynı olduğunu öğrenmem için benim biraz sürünmem ve hemcinslerimle savaşmam
gerekti, ama değdi 
bugünümüz daha güzel oolsun,aaaminnn
