Korona döneminde ayrılık ve depresyon. :( Yardımm

Ediesdd

Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2019
79
23
27
Hanımlar merhaba, sürekli burayı okusam da konu açmıyordum. Belki bir kişinin tavsiyesi dahi bana umut olabilir diye konu açayım dedim..
Olayı daha iyi anlatmak adına son biten ilişkimden kısaca bahsedeceğim.. Uzun zamandır kalbimin attığı biri olmuyordu kısa süreli flörtüm vs oluyordu. Sonrasında bu adamla tanıştım ilk gördüğümde bir ilişki düşünmüyordum, sonrasında beni kendine bağladı sözler, jestler vs. Bir baktım aşık olmuşum her gördüğümde kalbim pır pır atmaya başlar olmuş, tek eksik hissetmediğim yer onun yanı olmuş. Onunda aynı şekildeydi bana karşı nasıl heyecanlı ve sevgi dolu yaklaştığını görebiliyordum.
Bunlar görünen güzel tarafları, onun işinin çok yoğun olması ve sonrasında şehir dışına iş için çıkması ve benim de okulumun son sene kaygısı covid nedeniyle 1 yıldır evde olmam derkeeen, sürekli kavga engellemeler ağlamalar sonrasında geri dönüşler özledimler başladı ikimizde Ankara-Hatay'dan beri birbirimizi yedik tabiri caizse yani aramızda çekim ne kadar fazlaysa bir o kadar da mantığa dair hiçbir şey yoktu. Kişilik olarak o çok gaddar,dominant(işinin verdiği deformasyon); ben çok alıngan, hassas bir yandan zor karakterim. Yani evlilikten bahsettiğinde bana yaşattıklarını hatırlayıp ben 30 uma kadar evlilik düşünmüyorum diyordum buna kaçamak cevaplar veriyordum. Neyse karşılıklı işlenen hatalar silsilesiyle ilişkimiz 5 Şubat' da sarılarak bitti, (o gün de son anda patlak veren kavga yüzünden oldu bu, 1 saat öncesinde el ele göz gözeydik ). Çok çok çok kötü bir şekilde ayrıldık ve ağlamaktan göz altlarım inmedi haftalardır. Neyse ben buna dün yazdım fake hesaptan (rezilliğe bakın,saymak amaçlı yazdım) ben olduğumu anladı ve yeni birine aşığım konuşmadan anlaşıyoruz senle konuşarak anlaşamıyorduk çık hayatımdan dedi ve engelledi.
Aklım almıyor o kadar seviyorken nasıl bir anda sildi ve 2 haftada nasıl aşık oldu üstelik Hatay'ın küçük ilçesinde işi şu an.(Mart'da Ankara'ya dönüyor) Ve benim neden aklımdan çıkmıyor unutup hayatıma bakmak istiyorum zehirlenmiş gibiyim sürekli evde onu düşünüyorum, onu stalkluyorum son senemde olacak iş miydi?
Özgüven desen yerle bir, ailem desen ağlamalarımdan bıktı, ergen gibiyim aylardır. Okulum iyi yönde ama onda da ekstra bir gayretim yok.
KIsaca hanımlar depresyondaydım ve bu adam depresyonuma büyük malzeme oldu. Yeniden hayatıma nasıl yönelebilirim? Lütfen aydınlatın Normalde yemek yemeyi seven biri olarak iştahım aşırı kapalı şu sıra, ideal kilomdan hızla düşmeye başladım. (ailevi sorunlar,ekonomik durum da etkili) :/
 
Son düzenleme:
Bence nasıl oldu neden olduları bi kenara bırakıp kendine gerçekçi olmalısın... Farklı uğraşlar ve hobiler edin evet süreç zor bunu birçok kadın yaşamıştır ama farklı bi yöne bakmaktan başka yolun yok. Hep aynı yöne bakarsan aynı şeyleri yaşarsın ve yaşamın bi kısır döngüye girer... Arkana bakmaman gerektiği konusunda ikna et kendini... Özgüvenini topla. O sensiz yapabiliyorsa sende pek tabii yapabilirsin.
 
Sanırım haklısınız evde uğraşacak şeyler bulsam da online ders, yds vs. Yine aklım bir şekilde ona kayıyor. Takıntı oldu sanırım.
 
Evet herkes böyle söylüyor, bıktırdınız birbirinizi seni engelledi istemiyor yoluna bak diyorlar. Bir yandan yeni uğraşlar edinip kafamı topluyorum evet sonra geri geliyor düşünceler emeklerim gidiyor. Mesela finallerime odaklanıp güzel bir şekilde verdim, ama aynı şekilde YDS'ye odaklanamıyorum
 
Her iki durum da kötü aynen.. keşke hastalıklı düşüncelerden kurtulabilsem
 
Hiç bir iş dominantlık veya gaddarlık getirmez. Sizi kullanmış, üstünüzde ego tatmini yapmış sonra da sıkılıp terk etmiş. Bu toksik insanla ayrıldığın için bence şükretmelisin. Yazdıklarını tarafsızca oku seni ne hale getirmiş bu adam.
Acını anlıyorum ama emin ol bi kaç ay sonra iyi ki ayrılmışım diyeceksin. Kendini zorla okula,derslere veya yeni hobilere ver
 
Evet bazen çok çok düşünceli davranırken bazen işinin stresini bana aktarıyordu, boğuluyordum bir nevi. İnşallah önümü gördükçe iyi ki bitmiş diyebilirim. Kullandıysa da Allah'a havale ediyorum..
 
biri var ya da yok artık farketmez. bence iyi ki bitmiş dersiniz. benim de zamanında ayrıldıktan sonra ne kadar çok üzüldüğüm insan varsa sonrasında hep iyi ki bitmiş dedim. tecrübeyle sabit. insan sevdiğine nasıl gaddar davranır, sizin aklınız alıyor mu? mümkün değil.
 
Özgüvenli sayılan bir kızken bu hale geldim.. beni hem yüceltiyordu hem hem de küçük çocuk gibi davranıyordu, arkadaşlarım hep diyor yapma bunu kendine,senin bir geleceğin olabilir her şeyin yerinde diye,ama ben kıt gibi anlamıyorum sorguluyorum, babasız büyüdüğümden dolayı bilinçaltım böyle işliyor olabilir mi?
 
siz hiç gaslighting diye psikolojik işkence yöntemini duydunuz mu? eğer duymadıysanız internette araştırın bir bakın. farklı psikolojik işkence yöntemleri de var. illa o olacak diye bir kural yok. böyle dengesiz insanlar kafa karıştırır. özgüvenli de olsanız yapabilirler yani. gerçek şu ki toksik bir ilişkiymiş. adını bile anmayın, sizden uzak allaha yakın olsun. nasıl gaddar davranır aklınız alıyor mu dedim ya hani. akıl almayacak şeyler yapıyorlar işte böyle.
 
duymuştum araştıracağım, beynimle oyun oynadığını düşünüyorum bazen göklere çıkarıp birden yerin dibine soktu ve bunu aylarca yaptı. Mantıklı düşünemiyorum haliyle. Annem felan çok şikayetçi benden
 
Kişilik olarak o çok gaddar,dominant(işinin verdiği deformasyon); ben çok alıngan, hassas bir yandan zor karakterim.
Bu mesleki deformasyon ile ilgili değil,bu bir insanî nitelik. Bu nitelikte insanlardan daima kaçın zaten. Genellikle narsist oluyorlar ve hep karşı tarafı üzüyorlar.

Öte yandan şu an sosyal hayatlarımız sıfır seviyesinde olduğu için aklınızı biten ilişkinize takmanız oldukça normal. Ufacık da olsa meşgul olacağınız başka bir uğraş size iyi gelecektir. Bir de bence motivasyon müzikleri/videoları ile ilgilenin
 
ilk kavgada bitirmeliydim her şeyi, uğraş bulsam dahi 1 dk da olsa düşünceler sarıyor. Sanırım benim sorumluluk almam gerek fakat piyasanın hali ortada.. geçen seneler hep part-time işlerde çalışırdım. Pandemiden kurtulalım bakalım nasıl olacak
 
Tamam ben de aşırı boğucu hareketler yaptım da, kitaplar felan okusam da beynime girmiyor, icraata geçmiyor acaba bende mi sorun, psikolojik destek dahi iyi gelmez gibi karamsarlıktayım, beynim sürekli sorguluyor
 
Merhaba arkadaşım biri bizi istemiyorsa olmayacak diye kabullenmek en iyisi
Üzülürsün ağlarsın, ama artık bende beni istemeyen birini istemiyorum de kendine, eğer olması gerekseydi gerçek veya yalan sana başka birine aşık oldum demezdi senden vazgeçmiş, sende ondan vazgeç
Evde maliyetsiz hobiler edinebilirsin, kafanu dağıt, üzüntülü şarkılar dinleme, güzel anıları düşünme
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…