Sizin kocanız annemin eniştesine benzemiş, o da çok saf birisiydi. Bir cuma günü, camiden çıkınca, bakıyor otobüsü kaçırdı, yanindada çok büyük bir miktarda para varmış. Köyde tarlalarındaki malları satmış, parayida camiden sonra bankaya hesabına yatırc akmış. Yanındaki adam diyorki ona, sen bana paraları ver, Konto cüzdanını da ver, ben senin için yaptırayım parayı ve buradan seni gelip alırım, köyüne götürürum diyor. Annemin de saf eniştesi, ay be iyi niyetli adam diye elinde be varsa vermiş om adama, caminin önündeki taşın üzerine oturmuş, beklemiş. Ha gelecek adam, ha şimdi gelecek derken, akşam olmuş, adam yok. Ölesiye kadar umudunu kesmedi, adam gelip paramı verecek diye. Annemden bir yıl önce vefaat edip gitti ve son gününe kadar, para geri gelecek diye kapıda kaldı gözü.