Konuşsam faydası yok sussam gönül razı değil😣

gebito .!.:

Malesef anne ve baba cocukla sevgi bagi kuramamis. 8 yildie kuramadilarsa bu saatten sonra da kuramazlar. O nedenle belki cocugun sans yuzune gulerse yatili okulda iyi insanlara denk gelirse onun icin aileden uzaklasmasi daha iyi bile olabilir.

Ben abinizle yengenizi de anladim. Olmamis yani. Belki bebek yogun bakimda oldugu icin anne bag kuramadi. Anne cocugu sevemeyince baba hic benimseyemedi. Cocukta normal cocuk davranislari oldukca iyice sitiklari siyrildi. Yani yazdiklarinizdan sevgisizligi o kadar hissettim ki o cocugun bu sevgisizlikle buyumesini kabul edemedim.

Her ne kadar inanmasam da; belki ayri kalmak onlara iyi gelir. Dinlenirler. Bu surede cocuklarini ozlerler. Cocuk geri dondugunde daha anlayisli, daha sabirli olurlar.

Genişletmek için tıkla...

Anne babanın empati kurulacak hali mi kalmış?

ailurophilee .!.:

Ama o şekilde de kendini 'istenmeyen çocuk, baştan atılan çocuk' olarak görüp bilinçaltına öyle kodluyor, bu değersizlik hissiyle büyüyüp sosyal fobili, tabiri caizse ezik bir yetişkin oluyorlar. Biliyorum ben bu hikayeyi.

Genişletmek için tıkla...

Bu sekilde de hem duygusal olarak aynı seyi hissedecek hemde başarısız olacak hatta belki bağımlı, baskalarina zarar veren bir birey olacak . Ayni evin icinde onunla ilgilenmek, odevlerini yaptirmak, ne kadae sevildiğini anlatmak yerine sarilma, opme, cocugundan bul diyerek baş belasi gibi davranan iki ebeveynle basarisizlik icinde büyümekten daha iyidir diye düşünüyorum. En azindan canini acitan o cirkin cumleleri duymadan buyumus olur

Çok üzücü. Eğitim annede başlara her zaman böyle düşünürüm. Anne çok özeldir.
O çocuk bence düzelmeyecek. Çünkü anne baba bu şekilde olursa çocuk ne yapsın?
Ama sizin yerinizde olsam elimden geleni yaparım.
Çocuklarımın babasının yeğenleri böyle bir kadının elindeydi üzülürdüm çocuklara ben de konu açtım 3 çocuk.
Neyse 4 çocuk oldular. Kınamıyorum asla çocuklar en masum en temiz. Boşanırken ben 3 ü telef olmuştu o kadının elinde en küçük ne oldu bilmiyorum. Telef derken hayattalar şükür ama işte

Ne güzel hala,keşke benim olsa
Alın çocuğu yanınıza diyorum. Böyle anne babalar keşke hiç olmasa. Abiniz olabilir,lütfen kırılmayın darılmayın ama izninizle Allah hepsini bildiği gibi yapsın demek istiyorum.

Sizin de Allah gönlünğze göre versin,yaptığınız iyilikler yolunuza gelsin arkadaşım.

Babaanne,dede sağlık durumları iyi mi?
Cevabınız EVET ise tatili orada geçirsin
Yaz aktivitesi olarak boş geçirmek yerine kurslara kayıt yaptırın mesela futbol enerjisini atar seviyorsa tabii.
Yani o çocuk güzel ellerde şekil almalı anası olacak insan gibi yetişmemeli.

Anne olacak kişinin acil tedaviye ihtiyacı var abiniz de ona benzemiş.
Aslında öncelik anne babanın iyileşmesinde çocuk zaten normal.

Madem öyle terapiye falan gitmiyorlar ben acımam başarım.sikayeti aile bakanlığına. Umrumda olmaz o çocuk kurtulsun.

Ah probis belki annenle el birliği ile bu yavrunun hayatına ışık olabilirsiniz. Çocuğu almanı ve annenin yanına götürmeni tavsiye ederim. Çocuk sevgiye ,ilgiye aç. Anne baba o zehirli evlilikte çocuktan kurtulma peşinde. Lütfen yatılı okula vermeyin, hiç bir şekilde güvenli değil. Sevginin iyileştirici gücüne inanıyorum. Allah kolaylıklar versin. Pes etmeyin, sizin için ve çocuk için zorlu bir süreç. Belki çocuk için bir uzmandan yardım alabilirsiniz. Ruh hastası ebeveynler çocuklarda travmaya ve ömür boyu baş etmek zorunda kalacağı ruhsal hasara sebep oluyor. Güzel kalbinizi sevgiyle kucaklıyorum.

Çok üzüldüm. Kızım 4 yaşında sağlık problemi yok elhamdülillah. Ama bazen hiç söz dinlemez özellikle bu aralar bişey istediği zaman hemen ağlar. Dayanamayıp sesimi yükselttiğim olur ama sonra hemen pişman oluyorum kendime çok sinir oluyorum o daha çocuk diyorum çoğu zaman ağlıyorum ona kızdığım için. Şu sizin yazdıklarınızı okuyunca içim paramparça oldu resmen belli ki çocuk özel çocuk bunu bile bile böyle acımasızca kötü davranmaları beni mahvetti sabah sabah keşke okumasaydim

Sizinde eşinizle sorunlarınız varmış size de alın diyemem ama anneniz babanızın alma imkanı varsa mutlaka alsınlar.

ben de halayım ve gerçekten halalık o kadar farklı ki.. ailesi sizin anlattığınız gibi olmamasına rağmen yeğenimi her yaz alırım her hafta sonu alırım o kadar düşkünüm.. ki sizin anlattığınız gibi olacak var yaa herkesin alnını karışlar ana baba dinlemem yanıma alırım küçüğümü..

Milena35 .!.:

çok üzüldüm o güzel kalbinizden de öperim. Çocuk dehb açısından hiç değerlendirildi mi? Eğer imkanınız ve inancınız varsa izin de vereceklerse yanınıza almanız hatta mümkünse travmaları için de destek almanız ne hoş olur. Kayıp bir çocuk olmaktansa sevgi görür böylelikle içinde aşamadığı şeyleri belki sizin desteğniz ile aşar.

Genişletmek için tıkla...

ben özel eğitim öğretmeniyim. Ancak annesi ve babası ile aramızda çok yaş var. Onlar beni çocuk gibi görüyor. Ama eğitimimi de çok iyi bir üniversitede aldım. Küçük yaş grupları ile çok çalıştım. Ancak kendi söküğümü dikemiyorum

Bayuya .!.:

Yaaa ben size kıyamam, ben de halayım, çok şükür benim abim yengemin asla böyle tavırları yada düşünceleri yok ama en ufak normal anne baba kızması yapsalar bile yeğenlerime içim sızlar bence babaanne, dede yanı düşünülebilir, madem bunalmışlar(!) abiniz ve yengeniz o zaman yaz tatilini sizinle gecirsin. Ne bileyim günah yaaa neden öyle yapıyorlar ki

Genişletmek için tıkla...

Bir yerde herkes kendi çocuğunun akıbetini kendisi düşünmeli diyorum. Sonuçlarına katlansınlar. Ama ya çocuğun katlanacağı sonuçlar. Belki dönüp diyecek ki onlar böyle böyle yaptı sizde seyirci kaldınız. Ki bunu diyecek potansiyel görüyorum ben.

Renklihatun .!.:

Bir oğlum var dünyalara bedel 6.5 yaşında dehb durtusellik hem de yoğun ve disleksi olan bir evlat hamileliği doğum süreci ve sonrası ile beraber hep Cok zorlu bir çocuktu ama bir an sevmekten vazgeçtim hele hele ki böyle çocuklar zaten dışarda maalesef dislaniyorlar okul ortamında mimli oluyorlar tek sığınakları ailesi ne demek fiziksel duygusal şiddet vallahi tüylerim ürperdi.
İnanın su bir sene anaokuluna gitti ne çektiğimi ben biliyorum öğretmeni tarafından sürekli şikayet uyumsuz olduğunu söyleme dislanma hepsini yaşadık yaşıyoruz da ama ben özel egitmeni var bir senedir haftada iki saat akedemik olarak okula hazırlık için ders aldırıyorum bunun yanında sürekli psikolog desteği ve tabi ki en önemlisi de sevmek ben senin gerçekten yanındayım diyebilmek iyi hissetmesi için elinden ne geliyorsa yapmak
Bakın daha bir hafta önce oğlum sitede olan arabaların giriş çıkışı için otomatik kapılar tekrar oluyor ya onun tepesine çıkmış ben tam merdivenlerden inerken gözümün önünde sol tarafına doğru düştü ama nasıl düştü o korkumu anlatamam size terligim telefonum fırladı oğluma koştum o kadar korkmuştu ki size anlatamam anne özür dilerim bilerek yapmadım diyor hemen sarıldım sakinlestirdim nasıl arabaya atladım acile gittik inanın bilmiyorum maalesef köprücük kemiği kırıldı bir haftadir bebek gibi bakıyorum yediriyorum yatırıp kaldırıyorum bana nasıl minnetle bakıyor anlatamam çünkü bu çocukların pskiloguzun en önemli sözlerinden biri buydu tek deposu sevgi ve şefkat demişti asla unutmuyoru.
Çok uzadı ama gerçekten çok kötü oldum o yavrunun halini düşününce içim cız etti abin ve yengene çok şey derim de ederi yok o çocuğu öylece nasıl bırakırlar aklım almadı alamadı
Son olarak ben burda aman ne iyi anneyim bakın neler yaptım değil olması gerekeni aslında bunun oluru bu olduğu için psikolog desteğiyle ilerledigimiz için yazdım yoksa insanız elbet hata olur ama bu şekilde değil ya

Genişletmek için tıkla...

Kendisine yapılan hiçbir şeyi özellikle unutmuyorlar sanki. Özellikle nadiren iyi davranıldığı için sanırım yaşadığı güzel şeyleri hiç unutmaz aynen öyle minnetle bakar bir küçük sarılmanızda bile.

Bu telefonlar hepimizi ele geçirdi. Birinin oyunu ötekinin sosyal medya gezmeleri hiç bitmedi. Ben ilk kez bir çocuğun aile eliyle bu kadar problem davranışa sahib olabileceğini gördüm. Bunu da en yakınımda gördüm ne yazık ki.

Birgaripinsan .!.:

İkisinin de elleri kırılsın. Dehşetle okudum. Abin de yengen de korkunç insanlar. Alabiliyorsan al yeğenini sevgiyle sar sarmala. Diğer çocuklarına nasıllar.
Keşke bu saatte okumasaydım bu konuyu. Benim de ciğerim yandı.

Genişletmek için tıkla...

Kardeşi pamuk gibi bir çocuk. İnanın küçücük yaşı ile abisini o idare eder. Kıskançlık yaptığında en fazla yaaaa abi diye sitem eder. Kardeşi ile de arası çok iyidir. Birbirlerini özlerler abisi bazen bende falan kaldığınd.

Monotonlisa .!.:

Allah onları bildiği gibi yapsın ,öfke problemleri varsa defolup tedavi görsünler , çocuk onların stres topumu. Annenize götürün eğer orda sevgi görecekse orda kalması daha uygun .

Genişletmek için tıkla...

İşte kendi çocuğum değil alıp götüremiyorum. İkna etmeye çalışacağım

Birgaripinsan .!.:

Annen baban konuştu mu bu insan müsveddeleri ile. Geçip karşılarına ailecek ağzınıza geleni sayın. Hatta keşke baban da o abini bi temiz dövse.

Genişletmek için tıkla...

Annemin ettiği kavgaların hesabı yok göze göz dişe diş ama nafile işin sonunda yine aynı yere gelindi.

yumussweat .!.:

Yeğenini senin almana karşı çıkmazlar gibi zaten başlarından savmaya çalışıyorlar. Evini açsan çocuğa senin yanında kalsa

Genişletmek için tıkla...

Ben çalışıyorum. Ara tatilde geldi. O muameleye öyle alışmış ki özlüyor anne babasını. Geçen yıl annem götürünce üç gün ağlamış yemek yememiş sonrada gelmek istemedi gerçi

Arg1 .!.:

Ya bu yazdiklariniz gerçek olmasın lütfen her paragrafı hayret ederek okudum 3. Paragraf içimi acıttı cidden.. afedersiniz ama böyleleri anne baba olmasın lütfen ya. 5 dk zevkleri için gül gibi çocuğun hayatını karartiyorlar. O minicik bedeniyle hayata tutunmuş. bende çok zor hamilelik yasadim erken ve zorlu doğum yaptım. Şuan kendimi bebegime karşı hep ekstra sorumlu hissediyorum. Onlar nasıl böyle vicdansız olabiliyor. Çocuk bakmak cidden zor zahmetli ama anne olmak içgüdüsel bişey nasıl bu kadar kötü olabiliyorlar aklım almiyor.

Anne babaları onlar insan ikilemde kalıyor ama zaten başlarından atıyorlar çocuk nerde iyi olacaksa öyle müdahale etmeye çalışın dicem ama bu kez bunada tepki verebilirler sanane diyebilirler Rabbim minik kuzunun yardimcisi olsun umarım ruhunda kalıcı yaralar oluşmadan bı çözüm bulunur.

Genişletmek için tıkla...

Çocuğa bazen halana babaannene güvenme diyorlar mesela. Bayağı yüzümüze yüzümüze bende hırsımdan çocuk senin çocuğun yenge bu halimizden memnunsan böyle devam et diyorum. Bize çekip ellerinden alamaz muamelesi yapıyor ve evet alamıyoruz. Bugün alsak yarın yine o evde

Probisinkokusu .!.:

Bir yanım al annemlere götür diyor(şehir dışında yaşıyorlar bir süre orada kalacağım)

Genişletmek için tıkla...

Ya probis , seni seviyorum ama şu cumlen şeyi hatırlattı. Yolda yaralı kedi bulan insanlar onu mahallenin vicdanlı - hayır diyemeyip bakacak, sonra zor durumda olacak kedili kadınına götürürler, bırakıp giderler. Bazen yalandan ilk masrafları karşılarlar. Sonra da vicdanen rahat bir şekilde 'ben elimden geleni yaptım' diye mutlu mutlu yaşarlar.
Anne babasının bakmakta zorlandığı, dikkat eksiği , hiperaktivitesi olan sorunlu ve zor karakterli çocuğu alacaksın, hiç sormadan etmeden "nasılsa vicdanlilar,nasılsa bakarlar" diye annene bırakacaksin. Yalandan da yazın orada kalacaksin - ki evli bir kadinsin, tüm yaz da gidip annemde kalamazsin.
Sonra da vicdanın rahat bir sekilde uyuyacaksin, çünkü 'sen elinden geleni yaptım'
Böyle bir dünya yok. Kimse üzerinden hayır yapmaya çalışma.
Benzer bir durum benim ailemin başına geldi, ortada bakılmayan bir bebek vardı. Aldık, dokuz sene tam zamanlı evimize. Bizimle büyüdü.
Kolay mıydı? Çok zordu.
Ama doğru olan buydu. Şu an büyüdü koca genç oldu ama düzgün bir çocuk oldu,bu yüzden mutluyuz.
Sen de eğer niyetin elinden geleni yapmaksa ya çocuğu kendin al, sorumlulukları zorlukları karşıla ya da hiç karışma. Küçük kediyi alıp annene atıp işleri karistirman bir iyilik değildir.
Ama böyle bir çocuğa bakmak da zor , çünkü kendi çocuğun da yok. Üstelik bebek gibi şirin bir şey degil artık ve yorucu bir çocuk. Esin uzun süreli bir bakımi anlayisla karşılamayabilir. Bir de anasına babasına uyuz olduğun insanın çocuğuna bakmak ekstra ekstra zor. Biz bile gıcık olurduk annesi babası keyfine bakarken çocuğun problemli zamanlarını yaşamaktan.
Ne yaparsan iyice düşün, eşinle de konuş.
Çocuğu alıp sonra daha dönem bitmeden geri bırakmak onda 'zaten kimse beni istemiyor' hissini güçlendirir.
İstersen okulu senin şehrinde bulsunlar, haftasonlari bazen alırsın , sende kalır. Hem göz kulak olursun. Hem alışveriş, etkinlik, beraber bisiklete binme,piknik yapma falan. Çocuk da güzel birkaç anı sahibi olur

dogadostupanda .!.:

Sevgili probis,
Ebeveyn olmak hele ki anne olmak cocuk belli bir yasa gelene kadar sonsuz sabirli olmayi gerektiriyor. Muhtemelen anne-babanin tavri cocuk cok daha küçükken basladi. Sorunlu ebeveynle büyümüş birisi olarak cocuga siz/babaanne-dede bakamayacaksa yatili okulda okumasinin en dogru karar olacagini soylemek istiyorum. Okusun, kendisini istemeyen ebeveynlerden uzakta bir hayat kursun. Onlarin siddetli tavirlari ayni evin icinde cocugun dunyasini cok daha fazla zedeliyordur

Genişletmek için tıkla...

Olabilir emin değilim inanın. Ama birilerinden sevgi görmesi gerekiyor biliyorum asla anne baba sevgisinin yerini tutmayacaktir. Ben tesettürlü bir insanım yanlış anlaşılmasın ama Kuran kursuna gönderecekler. Okul derslerini görecekleri bir yer değil. Doğada mutlu annemin yanında böyle bir ortam var.annemde bende çok severiz zaten

Ben de dehb’li bir çocuk annesiyim. Çok zor yaşayan bilir. Bizim 3. çocuğumuz. O doğduktan sonra ilgimizin çoğunu ona vermek durumunda kaldık diğer kızlarımıza yeterince vakit ayıramadık beni en çok bu üzüyor.

Eşim durumu kafaya çok takıyor. Bu nedenle çok ciddi bir rahatsızlık geçirdi. Şu an tansiyon, şeker ilacı kullanıyor. Ama ikimizde elimizi bir an üzerinden çekmiyoruz. Parkta oynarken iki kişi ilgileniyoruz mesela. Şu an ben 39 eşim 41 yaşında sürekli arkasında koşturmak çok zorluyor bizi ama yine de bir an bile ihmal etmiyoruz.

Çok zor bir durum yaşayan bilir. Biz onu her haliyle seviyoruz, hareketlerini komik buluyoruz eğleniyoruz ama okulda dışlanöaya başlarsa ne yaparız bilmiyorum. Aklımızda hep b, c planları var. Biz özel eğitim desteği alıyoruz, hee gün kendimiz çalıştırıyoruz. Düzenli psikiyatr kontrolüne gidiyoruz.

Bu çocuklarda zıtlaşma da çok olduğu için özel eğitim de evde yaptığımız eğitim de çok zorlayıcı oluyor. Yine de bu halimize şükür.

Yalnız geçen gün ortanca kızım dedi ki ‘anne x bana ve ablama yakışır bir kardeş değil. Sizin yanınıza da yakışmıyor. Neden onu doğurdun ki?’ Bir söz insanı ancak bu kadar yaralayabilir. Ağlamamak için kendimi zor tutup onu her haliyle çok sevdiğimizi, onun sadece farklı olduğunu söyledim ama o gün üzüntüden uyuyamadım. Büyük ihtimalle kendi vaktinden çaldığını düşünüp kardeşini kıskandığı için söyledi ama içime mıh gibi saplandı o sözü.

Sözün kısası bırakmayın o bebeyi. Bu bir rahatsızlık. Tedavi görürse ve özel eğitimle desteklenirse çok ilerleyecektir. Eminim ki zeki bir çocuktur ve gerçek potansiyelini gösteremiyordur.