- 11 Temmuz 2024
- 76
- -3
- 1
- 26
- Konu Sahibi aycannnn123
-
- #1
Diyorsunuz ki susayım ,susayım sonra patlayayım.Arkadaşlar ben bi derdim olduğunda bir şeye takıldığımda konuşmadan paylaşmadan rahatlayamıyorum yani o sorunla iki gün yatıp uyuduğumu bilmem . İlla ya biriyle dertleşcem ya sorun yaşadığım kişiyle konuşcam ya bu bende öyle bi alışkanlık ki gerçekten baş ağırtıcı bence . Ben biraz daha sorunlarını kendi içinde çözebilen çok zorlandığında konuşan biri olmak istiyorum ama ailemizde bizi böyle yetiştirdi annem bizi öyle tahrik ederdi ki sırf bağıralım kızalım da susmayalım içimizdekini konuşalım . E yapımda müsait zaten ben de buna öyle bi alıştım ki basit şeyleri bile konuşasım geliyor . Bunu nasıl aşabilirim kendimden sıkıldım vallahi
Ekleme yaptım sorunun altında bakabilir misinizNe boyutta olabilir ki?En fazla ne diyorsunuz?
Ben de öyleyim bir bakıma. Söylerim neyse,harala gürele kavga çirkeflik değil de hissettiririm istemsizce sorulduğunda da böyleyken böyle rahatsız oldum,bozuldum her neyse söylerim. Atarım hem içimden hem gündemimden. Hiç rahatsız etmedi beni ama bu yapım.
Sizinki ne boyuta geliyor?
Yok üslubum sorunlu oluyor ya direkt söylüyorum hani patavatsızlık olabiliyor ya da şikayet eder tarz söylüyorum ya laf sokuyorumBence en iyisini yapıyorsunuz . Konuşmak her zaman iyidir ama herşey herkesle konuşulmaz .
Acaba bu yönden mi hata yapıyorsunuz ?
Bugun evliligimin içinde bir şaşkınlık yaşadım ,taktir degil eleştiri aldım,kötü oldum.Ben de böyleyim. Ben de sizin dediğiniz gibi olmak istiyorum ama yook illa her şeyi hemen bıd bıd bıd konuşucam. Yerimi aldım tavsiyeleri okumaya.
Sizi tanıyan kişiliğinizin,tonunuzun bu olduğunu bilir zaten. Tanımayan da ya tanıyınca öğrenir ya da kendi bilirEkleme yaptım sorunun altında bakabilir misiniz
Hayır işte üslubum sorunlu oluyor genelde . Her zaman değil de . Ya direkt bu aklıma takıldı diyorum e bu basit şeyi neden taktın diyorlar geriliyorum bu kez . Ya da bazen direkt gerilip veya şikayetçi tarzda yaklaşıyorum. Bir de içimde bir şey olamazmış gibi davranıyorum insanlar beni dinlemeli çözmeliyiz bunu hemen gibi , hemen çözülmesi lazım sorunlar gibi hissediyorumDiyorsunuz ki susayım ,susayım sonra patlayayım.
Ne güzel işte sorunlar büyümeden konuşarak çözüyorsunuz..
Bunu değiştirmek yerine sürsürmelisiniz
Ama eşim tanıyor beni diyor ki sen gergin yaklaşınca ya da bana laf sokunca ben üzülüyorum diyor . Gel sakince konuş diyor . Bir de herşeyi hemen konuşmak zorunda değilsin diyor basit şeyleri takma bikaç gün sonra insan unutuyor zaten diyor mesela . Ben bi sorun mu oldu o gün uyumam çözmeden . Ama çözersem de tekrar konuşmam geçmişe gitmem . Hayatım bana değerli geliyor . Orda huzursuz edildiysem huzur edesim geliyor , anlaşılmıyorsam gidesim , bunaltılıyorsam belli edip söyleyesim geliyor . Açıkçası herşeyde böyleyim . İdare edemiyorum . Sabırsızım . Bekletip sakin bi anda konuşamıyorum anında tepkimi belli ediyorum .Sizi tanıyan kişiliğinizin,tonunuzun bu olduğunu bilir zaten. Tanımayan da ya tanıyınca öğrenir ya da kendi bilirSaygısızlık yoksa sorun yok bence.
Bana göre küçük size göre büyük olan şeyleri konuşmayı sorun görenler sizi sadece eleştirmek için eleştiriyor.Hayır işte üslubum sorunlu oluyor genelde . Her zaman değil de . Ya direkt bu aklıma takıldı diyorum e bu basit şeyi neden taktın diyorlar geriliyorum bu kez . Ya da bazen direkt gerilip veya şikayetçi tarzda yaklaşıyorum. Bir de içimde bir şey olamazmış gibi davranıyorum insanlar beni dinlemeli çözmeliyiz bunu hemen gibi , hemen çözülmesi lazım sorunlar gibi hissediyorum
Aynaya , kediye köpeğe , duvara ,ağaca denize ,suya ... konuş. Anneannem yaparmış. Kayınvalide, elti, görümce birlik yaşarmış, bir sorun sıkıntı yaşadığında odasına gider duvara anlatır, yastığı pataklar çıkarmışArkadaşlar ben bi derdim olduğunda bir şeye takıldığımda konuşmadan paylaşmadan rahatlayamıyorum yani o sorunla iki gün yatıp uyuduğumu bilmem . İlla ya biriyle dertleşcem ya sorun yaşadığım kişiyle konuşcam ya bu bende öyle bi alışkanlık ki gerçekten baş ağırtıcı bence . Ben biraz daha sorunlarını kendi içinde çözebilen çok zorlandığında konuşan biri olmak istiyorum ama ailemizde bizi böyle yetiştirdi annem bizi öyle tahrik ederdi ki sırf bağıralım kızalım da susmayalım içimizdekini konuşalım . E yapımda müsait zaten ben de buna öyle bi alıştım ki basit şeyleri bile konuşasım geliyor . Bunu nasıl aşabilirim kendimden sıkıldım vallahi
Ekleme yapıyorum
Şöyle oluyor bende arkadaşım yok doğru düzgün . Bazı sebeplerden dolayı yollar ayrıldı felan .
Ben her şeyi ya eşimle ya annemle konuşuyorum . Ya da sorun yaşadığım kişiyle konuşuyorum ama tavırlarım yay burcu olduğum için mi bilmiyorum bazen gergin veya patavatsızca olabiliyor . Dertleşmek gibi değil de şikayet ve içimi boşaltmak gibi . Bu tavırdan rahatsızım . Aile yapım hep böyleydi Karadenizliyiz hep iğneleme laf sokma . Ben bunlardan rahatsızım ama kendimde kaptım demek ki . Yani üslubum Sorunlu oluyor sanırım ..
Vallahi süper fikirAynaya , kediye köpeğe , duvara ,ağaca denize ,suya ... konuş. Anneannem yaparmış. Kayınvalide, elti, görümce birlik yaşarmış, bir sorun sıkıntı yaşadığında odasına gider duvara anlatır, yastığı pataklar çıkarmış
Kayınvalidesi ve kayınpederi ölene kadar birlik yaşamışlar. bu taktikle sorun sıkıntı çıkmamışVallahi süper fikirben de böyle şeyler denemeliyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?