Yaşayan bilir diyorum sadece... Sınava hazırlandığım yıl üst kattaki komşu torununa kendi evinde bakıyordu. Kızı, damadı vs. Cümbür cemaat evdeler. Her gün dolu dolu misafir gelirdi göz aydına. Hepsinde de konuşma sesi maksimum. Çalış çalışabilirsen.. Özellikle gece mutfakta çalışırdım bilgisayarımı kitaplarımı taşıyıp, çünkü en sessiz yer orasıydı. Kendi evimde bile istediğim gibi çalışma alanı yaratmazdım, çünkü her dakika bir gürültü, ses...Bebek uyusun diye gece 3te 4te elektrik süpürgesini açtıklarını hatırlıyorum.(üstelik ben sabah serin oluyor diye 6da kalkıp ders çalışmaya başlıyordum bunu biliyorlardı) o saatten sonra da uyu uyuyabilirsen. Hatta kızı bir keresinde anne kapatalım artık süpürgeyi saat kaç olmuş herkes uyuyo dedi, annesi banane canım çocuk uyutuyoruz Allah Allah şeklinde cevap verdi, kulaklarımla duydum. Artık bebek ne zaman uyursa süpürgeyi durdururlardı. Alt komşularımız gelin kaynana beraber yaşardı evde 7 kişilerdi. Zaten normal konuşmaları bağıra bağıra olduğu için bir de evde kavga çıktığında sanki olaylar bizim evde oluyordu, öyle bir ses... 3 tane çocuk koridorda bir o tarafa bir bu tarafa koşarlardı, 1 kere bile sus yapma demediler onlara. Sabahın 7sinde evlerini süpürürlerdi, biz uyandık herkes uyansın bize ne derlerdi kapıya gidince de. Sınavı kazandığımda biri bile kapıma gelip hakkını helal et çok gürültümüzü çektin demedi. Hakkım hiçbirine helal değil, etmiyorum. 1 sene sessiz durmaya sabredemediler, hâlden anlama gibi kafaları yoktu çünkü. Hangi birini anlatıyım ki... Inşallah medeni insanların olduğu bir yere taşınırsınız, yoksa sinir hastası olduğunuzla kalıyorsunuz. Ben sizi gayet iyi anlıyorum. İnsanlarda gürültü kavramı malesef ki yok, benim alanım, benim mekanım istediğimi yaparım kafasındalar. Benim yaşam alanıma tecavüz ediliyorsa, kimse kimsenin yaşam alanına saygı duymuyorsa orada ters giden şeyler var demektir, ha cahile laf anlatmak, özellikle de okumuş cahile laf anlatmak en çok sizi yorar orası ayrı. Biz yapamadık, taşınamadık, inşallah siz yaparsınız