- 29 Ocak 2021
- 1.778
- 3.403
- 53
Bu kadar sevmediğiniz bir adamla aynı evde durmayın solmayın o evde .. kızlarınızla çiçek gibi bir ev bulabilirsinizUmarım bende ayrılmayı başarırım tek hayalim özgürlük çocuklarımla
sadece buradaki insanlara ne olursa olsun beddua etmeyin o zaman haklı iken haksız duruma düşüyorsunuzTeşekkürleryaa ne anlayışsız insanlar var şaşırıyorum , resmen beni
Kötülüyor ben eşimi kötülemedim sadece sevemedim eşim için 14 yıl dayandım artık hasta olmaya başladım bunun için aklımı kaçırmamak adına ayrılmayı düşünüyorum dedim benim göbeğim eşimle kesilmedi ayrılan tek ben olmayacağım sevgi aşk yoksa evlilik yürütmenin anlamı yok ki böyle insanlardan nefret ediyorkm hepsi aynı zihniyet
Acil yardım yazıyorsunuz gerçekten acil bi fikre ihtiyacınız varmış kanısı uyandırıyor, ama içeriğe bi bakıyoruz bambaşka.Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Öf kendi basiretsizliginizi adama yıkmayin. O kadar memnun degilseniz niye atandiktan sonra isteyerek ikinci cocugu yaptiniz? Bosanin adam da kurtulsun sizden.Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Valla benimde dikkatimi çekti yani yanlış anlaşılmasın aklıma ilk gelen hani kocasının dokunmasından tıkınıyormuş ya acaba duyguları mi değişmiş ilgi duyduğu şeyler mi değişti gibiBana konu fake gibi geldi bu kadar derdi olan insanda profil resmi ile uğraşır mı orası da bilemedim hele ki böyle bi fotoğraf koyar mı ikinci çocuğu isteyerek yaptım diyo hemde her gün tecavüze uğruyorum diyo sen tecavüzün anlamını bildiğinden emin misin ben bu konuda tamam size de üzüldüm ama eşinize çok daha fazla üzüldüm ve önceki mesajlarda daha önce 16 yaşında nişan attığınızı söylemişsiniz yanlış hatırlamıyorsam demek ki gerekeni yapabiliyormuşsunuz bunda neden yapmadınız ? Nerden baksan çelişkiler silsilesi hadi işiniz gücünüz yoktu katlandınız memur olduktan sonra neden katlandınız aile desteği yoksa giderdiniz kendine Bi ev tutarsınız şu an en düşük memur maaşı dört bin bilemedim bide ben bu yaşımda daha hiç evlenmememe rağmen aşkın gelip geçici olduğunun evlilikte en önemli şeyin saygı sevgi olduğunun farkındayım ama siz hovarda genç kızlar gibi aşk aşk diyorsunuz anlamadım
Cok üzücü bi durum. Rabbım en doğru şekilde hareket etmeyi nasip etsin ama böyle giderse hic iyi şeyler olmayabilir gibi geldi bana okuduklarimdan dolayi. Bence daha gençsiniz. Kendinize bu azabı daha fazla yaşatmayın derim ama yinede vebal almak istemem. Siz en iyisini bilirsiniz. Rabbım yar ve yardımcınız olsun.Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
Canım yanlıs anlama ama ılk günden itibaren boşanmayı düşünüp sürekli çocuk yapmak nasıl bir mantık? Neden siz mutlu degılken bır de böyle bır evlılıge çocuk getiriyorsunuz..Hem isteyerek hem istemeyerek 2 cocugunuz olmuş çünkü.Bu kadar yanında bile duramıyorum,gözlerine bile bakamıyorum dediğiniz adamla nasıl çocuk yapıyorsunuz o zaman...Ben çocuklarınıza çok üzüldüm siz bence kendinize farklı bır hayat kurmak ıstıyorsunuz ama cesaret edemiyorsunuz pişman olmaktan korkuyorsunuz..Bence 14 yıl olmus esınızı sevmeye calısın..Bakın burda ne sorunlar okuyoruz ne ınsanlar var ya kötü birine denk gelır de bu hayatınızı ararsanız..Allah size eşinizi sevdirsin kalbınıze sıcaklık versın ınsallahMerhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?