- 21 Şubat 2017
- 1.027
- 1.093
.Bu Cansu benim profil resmime de laf eder açık bir resim malum :) tükürmüştür puhhh!!! Diye bana
Her kelimesine katılıyorum, adama çok üzüldüm gerçekten...Şaka gibi ya. Biraz da adamla empati kuralım. Düşünsenize, birisiyle tanışıyorsunuz, evlenme kararı alıyorsunuz. Sonra bir anda karşı taraf sizi istememeye başlıyor, bu süreçte nişanlısınız ve size tek kelime edilmiyor bu konuda. Haberiniz yok. Evleniyorsunuz, ilk geceniz, eşiniz bunu tecavüz olarak nitelendiriyor yine sizin dünyadan haberiniz yok. Sürekli sinirli davranıyor, sizi eleştiriyor/bir kalıba sokmaya çalışıyor. Çocuğunuz oluyor, sonra ikinciye de ORTAK karar veriyorsunuz. Sonra bir noktada sevilmediginizi kabullenip, gayet medeni bir şekilde "boşanalım" diyorsunuz, karşı taraf bunu da kabul etmiyor. Sizin arkanızdan "sevmiyorum, herkes çekici o değil, birlikte olunca tecavüze uğramış gibi hissediyorum" diyor. Evladınız bile durumlardan haberdar. Tüm bunlardan size kalan 14 senelik emek, maddi manevi fedakârlık, sevgisizlik ve çocuğunuzun gözünde düştüğünüz durum... Burada yazdığım hicbir seyi ben kafamdan uydurmadım, konu sahibinin mesajlarında yazdıkları. Bu durumda konu sahibine asla hak veremem, çok üzgünüm. Yapılacak şey belli, imkanlarınız var, boşanın bitsin gitsin neyini allayıp pullayıp duruyorsunuz ki ? Ben, ben, ben... Karşıdaki insana ne yaşatıyorsunuz farkında mısınız ?
Güvenilir, sizi seven bir adam arkanızdan çekilince devrilirsiniz diye korkuyorsunuz, değil mi ? Siz boşanmazsınız, ömür boyu şikayet ederek ama güvenli sularda yüzerek yaşar gidersiniz.
Bazı kadınlar dram yapmayı kendine acimayi çok sever. Madem bu kadar mutsuzsun. Neden ikinci çocuk. Yok kimse yanıma yakistirmiyo.kusura bakma ama aglancak bı tarafın yok senin. Boşan adam kurtulsun. Kendinden igrenen yanına yakistirmayan bı kadınla yaşamak zorunda kalmasın.Merhaba, ben 14 yılllık evliyim. 23 yaşımda babam tarafından zorla istemediğim biriyle evlendirildim. İlk başta ben tanıştım ilk yemekte eşime karşı ısındım evlenmeyi kabul ettim 2 hafta sonra sözlendik. ( birbirimizi iyi tanıyamadan) sonra her şey aceleye geldi nişan yapıldı ve 6 ay nişanlı kaldım. Nişanlılıkta elimi sevmediğimi etkilenmediğimi uyumlu olamadığımızı farkettim.Ancak bu sefer babam faktörü devreye girdi bana baskı yaptı ve evlenmeye zorladı bu şahsı kendimin istediğini nişanı aramayacağımı söyledi neyse nişanlılıkta sürekli ağlama ile geçti bir türlü nişanlıma diyemedim ayrılmak istediğimi bir yandan düğün telaşları başladı. Hatta kaçmak intihar etmek bile gelfi
İçimden ): neyse düğün güncelmişim değil kefenimle evden çıktım.
ilk gece kabus gibi tecavüz gibi hissettim. Sonra nikahta keramet var dediler alışmaya çalıştım nasıl olsa kızlık bozulmuş beni kim ne yapsın diyordum. Ve bir kızımız oldu. Kızım olunca onu babasız büyütmek istemedim işim yoktu babam gil köye taşındığı için onlara da temelli gidemezdim. Evliliğe sabretmeye çalıştım . Sonra hırs yaptım memurluğu kazandım sırf eşimden ayrılabilen için. Bı sefer dr 2. Çocuk geldi isteyerek. Bir nebze eşime alıştım ama aşk anlamında değil yuvamı yıkmamak adına kendimi feda ettim. ):
Gelin görün ki 14 yıl geçmiş... ilk günden beri ayrılmayı düşündüm yıllarca cesaret edemedim. Cinsellikte hep acı çektim sırf Allah rızası için eşime karşılık verdim. Düşünsenize insan Her gün tecavüz Yaşar öı ben yaşıyorum. Bana dokununca tüğlerim düşen diken oluyor. Kafamı çeviriyorum,öpüşemiyorım, yüzüne aşkla bakamıyorum , bana dokunmasın istiyorum, benimde cinsel duygularım var ama sevmiyormuşum gibi yapıyorum napiiim diyorum ben cinsel isteksizliği olan kadınım diyorum . ): bir kez olsun isteyerek olmadı. Eşim iyi biri namazlı abdestli, içki kumar yok ama ailece açık
Görüşlü insanlar. Eşim dayak atmaz aldatmaz bana bağımlı beni seven ailesine düşkün biri...
ama sırf eşim iyi biri diye kendimi feda etmem yanlış mı? Sırf bensiz kalmasın diye kendimi feda ettim. Hata mı yapıyorum? Ben kara kaşlı kara gözlü erkek isterdim hayallerimden uzak beni etkilemiyor erkeksi değil. Tüm erkekler yakışıklı bir tek o çirkin sanki. El ele asla tutuşamam, yan yana resim çekinemem. Kimse yanıma yakıştırmıyor. Kızlarım 12 ve 8 yaşında .
sonuç olarak son günlerde titreme geliyor bana donunca kasılma geliyor. Akşam birlikte olmak istiyor öteliyorum . Aniden zıplama geliyor aklıma geldikçe. Evlilikte 4 sefer cinnet geçirdim eşim çıldırttı sonra düzeldim. Ben neden sevmeden dayanmaya çalışıyorum. Ayrılsam mutlu olur muyum evdeki alışkanlıklarımı mı özlerim acaba eşim bende alışkanlık mı oldu kendime eziyet ediyorum hayata bir kez geliyoruz ve yaşadıklarım hoş değil. Ben yanlıs yaşamak Özgür ol ak çocuklarımla yaşamak istiyorum sanki daha mutlu olacakmışım gibi... neolur fikir verin siz ne yapardınız tecrübelilerden yorum bekliyorum
+100000Şaka gibi ya. Biraz da adamla empati kuralım. Düşünsenize, birisiyle tanışıyorsunuz, evlenme kararı alıyorsunuz. Sonra bir anda karşı taraf sizi istememeye başlıyor, bu süreçte nişanlısınız ve size tek kelime edilmiyor bu konuda. Haberiniz yok. Evleniyorsunuz, ilk geceniz, eşiniz bunu tecavüz olarak nitelendiriyor yine sizin dünyadan haberiniz yok. Sürekli sinirli davranıyor, sizi eleştiriyor/bir kalıba sokmaya çalışıyor. Çocuğunuz oluyor, sonra ikinciye de ORTAK karar veriyorsunuz. Sonra bir noktada sevilmediginizi kabullenip, gayet medeni bir şekilde "boşanalım" diyorsunuz, karşı taraf bunu da kabul etmiyor. Sizin arkanızdan "sevmiyorum, herkes çekici o değil, birlikte olunca tecavüze uğramış gibi hissediyorum" diyor. Evladınız bile durumlardan haberdar. Tüm bunlardan size kalan 14 senelik emek, maddi manevi fedakârlık, sevgisizlik ve çocuğunuzun gözünde düştüğünüz durum... Burada yazdığım hicbir seyi ben kafamdan uydurmadım, konu sahibinin mesajlarında yazdıkları. Bu durumda konu sahibine asla hak veremem, çok üzgünüm. Yapılacak şey belli, imkanlarınız var, boşanın bitsin gitsin neyini allayıp pullayıp duruyorsunuz ki ? Ben, ben, ben... Karşıdaki insana ne yaşatıyorsunuz farkında mısınız ?
Güvenilir, sizi seven bir adam arkanızdan çekilince devrilirsiniz diye korkuyorsunuz, değil mi ? Siz boşanmazsınız, ömür boyu şikayet ederek ama güvenli sularda yüzerek yaşar gidersiniz.
Dün ban yedim anlamadığım bir sebepten dolayı oysa bir şey yazmamıştım neyse . Beni düşündüren çok kararsızım zamanında ayrılamadım dayandım yıllarca eşimi sevmeye çalıştım sadece insan olarak sevdim bana sahipO zaman sizi düşündüren şey ne?
Çocuklarınızin bu durumun farkında olması da kötü.
Bir bahaneniz de yok haliyle ayrılmamak için.
Sonra 2 ev aldık fln yazmış boşanmama sebebi de maddiyat. Adam evine bakıyor nasılsaŞaka gibi ya. Biraz da adamla empati kuralım. Düşünsenize, birisiyle tanışıyorsunuz, evlenme kararı alıyorsunuz. Sonra bir anda karşı taraf sizi istememeye başlıyor, bu süreçte nişanlısınız ve size tek kelime edilmiyor bu konuda. Haberiniz yok. Evleniyorsunuz, ilk geceniz, eşiniz bunu tecavüz olarak nitelendiriyor yine sizin dünyadan haberiniz yok. Sürekli sinirli davranıyor, sizi eleştiriyor/bir kalıba sokmaya çalışıyor. Çocuğunuz oluyor, sonra ikinciye de ORTAK karar veriyorsunuz. Sonra bir noktada sevilmediginizi kabullenip, gayet medeni bir şekilde "boşanalım" diyorsunuz, karşı taraf bunu da kabul etmiyor. Sizin arkanızdan "sevmiyorum, herkes çekici o değil, birlikte olunca tecavüze uğramış gibi hissediyorum" diyor. Evladınız bile durumlardan haberdar. Tüm bunlardan size kalan 14 senelik emek, maddi manevi fedakârlık, sevgisizlik ve çocuğunuzun gözünde düştüğünüz durum... Burada yazdığım hicbir seyi ben kafamdan uydurmadım, konu sahibinin mesajlarında yazdıkları. Bu durumda konu sahibine asla hak veremem, çok üzgünüm. Yapılacak şey belli, imkanlarınız var, boşanın bitsin gitsin neyini allayıp pullayıp duruyorsunuz ki ? Ben, ben, ben... Karşıdaki insana ne yaşatıyorsunuz farkında mısınız ?
Güvenilir, sizi seven bir adam arkanızdan çekilince devrilirsiniz diye korkuyorsunuz, değil mi ? Siz boşanmazsınız, ömür boyu şikayet ederek ama güvenli sularda yüzerek yaşar gidersiniz.
Saygı çerçevesinde tarafsız yoruma açığım . Benim ailem hayatımı yaktı bende eşimin hayatını yaktım eşim beni seviyor bende aşk yok artık yaş ilerledi tahammül kalmadıSizin gerçek ve tarafsız yorum istediğinizi düşünmüyorum ben. Siz size hak verilmesini ve "boşanmalısın" desteğini istiyorsunuz. Sadece şunu söylemek istiyorum mağdur musunuz aileniz nedeniyle mağdursunuz evet. Eşiniz mağdur mu hem aileniz ve hem de eşi yüzünden mağdur. Tarafsız ve gerçekçi yorumdan rahatsız olduğunuz için daha fazla yorum yapmayacağım.
Sen iyi misin ne maddiyatçı ev ve araba benim üzerime diğer ev araba eşimin üzerime benim maddiyatta gözüm yok eşim işsiz şuan ben çalışıyorum ne diyorsun sen her türlüSonra 2 ev aldık fln yazmış boşanmama sebebi de maddiyat. Adam evine bakıyor nasılsa
Eşinize adamış haliniz, size dokunurken tiksinmeniz mi?Dün ban yedim anlamadığım bir sebepten dolayı oysa bir şey yazmamıştım neyse . Beni düşündüren çok kararsızım zamanında ayrılamadım dayandım yıllarca eşimi sevmeye çalıştım sadece insan olarak sevdim bana sahip
Çıkışını değer verişini... ama ara ara panik atak geliyor cinsellik esnasında eşimin dokunmasından tiksiniyorum yıllarca istemedim ama sırf evlilik yıkılmasın çocuklar babasız kalmasın diye sabrettim ama artık tahammülüm kalmadı ): yine eşim iyi belki de onu çok arayacağım ama ortada kaldım ): bana yorum yapıp beni suçlayanlar olmuş ben evliliğim için sabrettim kendimi çocuklarıma eşime adadım memur olduğum halde . Gitsem çoktan giderdim ama kıyamadım ):
Ben zorla evlendim sonra alışmaya çalıştım yuvama sarıldım çocuk oldu yaşım küçüktü işim yoktu kızımı bırakıp gidemezdim. Sonra memur oldum eşime alıştım aşk olmasana eşimi insan olarak sevdim saygı duydum ama evlendiiğim günden beri hep kavga ettik anlaşamadık ara ara iyi ara ara kötüydük... eşim evine bağlı iyi biri olduğu için sevmesemde yuvamı yıkmak istemedim cinsellik ilk günden beri sıfır sırf eşim istiyor diye oluyor ama artık dayanma gücüm kalmadı çocuklar büyüdüNişanlıyken istemiyordum evlendim ill gece tecavüz gibi oldu istemiyordum ilişki istemiyorum ama 14 yıldır eevlisinizve çocuklar var 2 tane. Bunca zaman istemiyorken neden surdurdunuz? Eşiniz de kendini gerçekten seven biriyle evlenirdi onun da 14 yılı boşuna gitmiş oldu.
Daha önce ayrılamadım şimdi de 2 ev aldık o yüzden ayrilamdaim fln yazmışsınız. Siz eşinizin size sunduğu imkanlara alışmışsınız o sebepten ayrılmıyorsunuz.
Bu şekilde bi 14 yıl daha devam edersiniz sonra da yaşlandım artık dersiniz.. Keşke en baştan biraz net olsaydınız. Hadi ailenizin zoruyla evlendiniz neden çocuk yaptınız istemiyorken pek ala korunabilir sonra ise girer çalışır ayrılırdınız.
Bunları yapabilecekken yapmayıp eşimin bana dokunmasını istemiyorum fln yazmanız da tuhaf.
Ben eşiniz için üzüldüm. Esiniz de kendini seven biriyle evlilik yapmak yaşamak isterdi erkekler için de ayrılık bazen zor olabiliyor. Evliliğin basinda ayrılmak daha kolaydı çocuk vs yokken yani..
Evet tiksinti geliyor sevgi aşk yok. Bu adamak değil de ne! 2 evlat var onlar için sabrettim para pul umrumda değil ki evde tek çalışan benim. Eşim erken emekli oldu 39 yaşında...Eşinize adamış haliniz, size dokunurken tiksinmeniz mi?
Kendisi anlamıyor mu sanıyorsunuz bunu? Bu çok onur kırıcı birşey farkinda değilsiniz herhalde.
Kızınız neden boşanin diyor madem eşiniz çok iyi siz de bu evliliğe kendinizi adadiysaniz? Ortada çocukların boşanin diyeceği sıkıntılı bir aile ortamı var demek ki.
Bu şartlarda evliliği devam ettirmeye çalışmanız iyi birşey değil ki.
Kimseye de bir fayda sağlamamış farkındaysaniz.
Ayrılın eşiniz de kendinden tiksinen biriyle çürütmesin ömrünü, sizde istemediğiniz bir hayatı yaşamayın daha fazla.
Siz eşimi burda anlattığım kadar tanıyorsunuz. Dışardan konuşması kolay tabi . Ben ilk günden beri ayrılmak istedim ama işim yoktu sahip çıkılmadı çocuğumu bırakıp gidemedim . Ayrıca ayrılsam da evlenme gibi derdim yok ben kızlarımla yeni bir hayat kurma peşindeyim eşime yazık ediyorkm seviyormuş gibi yaparak ve sürekli kavga etmeye başladık artık+100000
aynılarını yazacaktım
Ne istediğini bilmeyen bi kadın yüzünden olan iyi bi adam ve iki kız çocuğuna olmuş..
ayrıl konu sahibi dışarıda aşk seni bekliyor 16 yaşındaki gibi sokak köşelerinde buluşursun bu saatten sonra ama evlenmezsin tabi
Dünyada iyi erkek sayısı bu kadar azken bunlardan birinin konu sahibine denk gelmesi de ayrı olay
Pasif agresif davranıslarınızı ne yazık ki "ömrünüzü adama" seklinde ifade ediyorsunuz.Evet tiksinti geliyor sevgi aşk yok. Bu adamak değil de ne! 2 evlat var onlar için sabrettim para pul umrumda değil ki evde tek çalışan benim. Eşim erken emekli oldu 39 yaşında...
eşime sezdirmedim sevmesem de istediklerini yaptım ama kendime yazık ettim eskiden dayanmışım ama artık yaş 36 görmeye konuşmaya tahammül yok sürekli kavga etmeye başlıyoruz
Para pul demedim zaten.Evet tiksinti geliyor sevgi aşk yok. Bu adamak değil de ne! 2 evlat var onlar için sabrettim para pul umrumda değil ki evde tek çalışan benim. Eşim erken emekli oldu 39 yaşında...
eşime sezdirmedim sevmesem de istediklerini yaptım ama kendime yazık ettim eskiden dayanmışım ama artık yaş 36 görmeye konuşmaya tahammül yok sürekli kavga etmeye başlıyoruz
Muallakta kalmanızı gerektiren bir durum yok aslında ..eşiniz boşanma konusunda size terslik çıkarmiyor saygılı biri olduğu için sizin kararinizada saygı gösteriyor..bana kalırsa karşı tarafta bir sorun yok..bu evliliği istemeyen sizsiniz her günüm tecavüz diyorsunuz..karşı tarafı düşünmeyin ..madem zulm gibi geliyor bu evlilik size ..o zaman kiyilmacak bir durum yok esinizde problem çıkarmıyor zatenDün ban yedim anlamadığım bir sebepten dolayı oysa bir şey yazmamıştım neyse . Beni düşündüren çok kararsızım zamanında ayrılamadım dayandım yıllarca eşimi sevmeye çalıştım sadece insan olarak sevdim bana sahip
Çıkışını değer verişini... ama ara ara panik atak geliyor cinsellik esnasında eşimin dokunmasından tiksiniyorum yıllarca istemedim ama sırf evlilik yıkılmasın çocuklar babasız kalmasın diye sabrettim ama artık tahammülüm kalmadı ): yine eşim iyi belki de onu çok arayacağım ama ortada kaldım ): bana yorum yapıp beni suçlayanlar olmuş ben evliliğim için sabrettim kendimi çocuklarıma eşime adadım memur olduğum halde . Gitsem çoktan giderdim ama kıyamadım ):
Sizi haklı bulmayan insanlara verdiğiniz yanıtları görerek yazdım o düşüncemi. Halen de aynı düşünüyorum. Sizin kendinizi haklı görüp yazdığınız, size bunca yıldır eşim diyen adama, çocuklarınızın babasına olan duygu ve düşüncelerinizi ve bunları ifade ediş şeklinizi asla onaylamıyorum Ayrıntılı yorum yapmaya da gerek duymuyorum artık Sadece eşinize kıymet bilecek, huzur verecek mutlu edecek gerçek ve iyi bir eş diliyorum.Saygı çerçevesinde tarafsız yoruma açığım . Benim ailem hayatımı yaktı bende eşimin hayatını yaktım eşim beni seviyor bende aşk yok artık yaş ilerledi tahammül kalmadı