Merhaba. Buraya bu yazıyı yazarken çok düşündüm. Ben bu sitenin takipçisiyim yıllardır. Yazacağımı bir sorunum olacağını düşünmemiştim hiç. Sorunuma geleyim, neredeyse 1 yıllık evliyim. Eşim ailemden çok şikayetçi ailemin dediği her şey ona batıyor dokunuyor her kelimesi. Annemin babamın ve kardeşimin önünde el pençe durmasını istiyor resmen. Sürekli kavga ediyoruz yatak ayırıyor. Kafasına estiği gibi de geri geliyor. Örneğin annemin diğer damadına sen şunu iyi yapıyorsun demesi bile dokunuyor büyütüyor. Nefret ettim artık bu durumdan. Anksiyetem başladı. Mutlu değilim hayattan zevk alamıyorum. Çok uzun yani buraya yazsam uzun sürecek daha. Kendi işletmemiz var. Babamın oturuyorsunuz demesine bile takmış bunun için benimle kavga ediyor. Geçinmeye gönlü yok. Ben onun ailesini kendi ailemden ayrılmıyorum. Allah razı olsun hepsini seviyorum onlarda beni seviyor. Yeni yeni fark ediyorum kocam narsist birisi sanırım ve kendinin her kişi tarafından sayılmasını istiyor. Kavga esnasından beni dükkandan da kovuyor neredyse evden de. Kapı orada gitmek isteyen gider diyor. Sanmayın ki elim mahkum diye. Üniversite mezunu elimde mesleğim var fakat devlet atamam yok maalesef. Ama illa şurada çalışayım diyen bir kadında değilim. Her işi yaparım. Kendi ayaklarım üzerihde durabilirim yani. Kendimden korkuyorum. Bir anda her şeyi silip atabiliyorum. Beni mutsuz etmeye başladı. Evlenmeden önce böyle birisi değildi. Kendi kafamı duvarlara vuruyorum şimdi keşke evlenmeseydim. Artık evli kalmak da istemiyorum böyle yaptığı için içimde ona olan aşkımı sevgimi bitiriyor. O kadar çok anlayamadığım şey var ki. Evliliğimizi uzun vade de görmüyorum artık. Ailesini anlattım ailesi sağ olsun bana hak veriyorlar ama eşim kendini mükemmel gördüğü için hiçbir hatasını kabul etmiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey sonunun hayırlı olmadığı.