- 13 Şubat 2008
- 3.492
- 21
- 358
- Konu Sahibi kuzuzuzubambino
-
- #1
bence siz hatayı dediğiniz gibi en başında yapmışsınız,
annenizin yanına taşınarak...
hani derler ya ev ev üstüne olmaz diye işte öyle gerçekten,
anneniz çok iyi biri olabilir,çocuğunuza bakabilir,para biriktirebilirsiniz,
ama işte eşiniz orası sizin eviniz olmadığı için,yetkinin kendinde olmadığını hissetmiş olsa gerek,misafirleri sorun etmesi de bundan kaynaklanıyor olabilir...
bence taşının kendi evinizde oturun,sonuçta insanın kendi evi gibi olmaz hiçbirzman,işinizi bırakma konusunda bişey diyemeicem,ama ben olsam bebk küçük olduğu için bırakır bebğimle kendim ilgilenirdim,biraz büyüğünce çalışmaya tekrar başlardım.sonuçta evlilik zoru göğüslemektir canıma.s.
Kocamla yaklaşık iki sene önce annemin yanına taşındık. Taşınma sebebimiz hem annem yalnız kalmasın hem de biz kiradaydık biraz birikimimiz olur, çocuk olursa annem çocuğa bakar diyeydi. Annemin yanına taşındığımızda kız kardeşim evlenmek üzereydi. Çok problemlerimiz oldu. Kocam damadın gelip gitmesinden, eve gelen misafirlerden hep rahatsız oldu. Evliliğimiz bu süre içerisinde çok yıprandı ben o arada hamile kaldım ama strese dayanamayıp çocuğumu düşürdümhep arada kalıyordum stresten vücudum her yeri kaşınıyordu... İlk yaptığımız hata annemin yanına kız kardeşimi evlendirmeden taşınmamızdı. Ama olmuştu bir kere elden birşey gelmiyordu. Bu kararı ikimiz vermiştik. Yaz geldi kız kardeşim evlendi. Rahat ederiz artık derken problemlerimiz devam etti kocam gelenden gidenden hep rahatsız oldu. Annecim evine misafir davet edemez oldu. Kız kardeşime bile laf ediyordu bizimki.. Her şeyi eleştiriyordu. Ben arada kalmaya devam tabii..
Velhasıl şua n 5,5 aylık dünyalar güzeli bir oğlumuz var annem 1,5 aydır ona bakıyor çok şükür hiç bir problem olmadı annem daha önce de iki çocuğa bakmıştı (ki çocuğuna baktığı kişiler de çok memnun kaldılar annemden) e bizi de annem büyüttü bu konu da eline kimse su dökemez. Ama bizimkine hiç bir şekilde yaranamadık. Annemin iyi kötü bir işi vardı yarım gün çalışıyordu ben işe başlayınca işini bıraktı karşılıksız torununa bakmaya başladı. 1.5 aydır da bakıyor şimdi kocam ben rahat edemiyorum gelenden gidenden rahatsız oluyorum hiç bir şey benim kontrolüm altında olmuyor diyerek evden taşınmak istiyor benden de işimi bırakmamı çocuğumuza bakmamı istiyor. Hayatımla ilgili bir karar almam gerekiyor. Yıllardır aynı yerde çalışıyorum işimi bırakmak istemiyorum. Ben ne yapacağımı şaşırdım ona güvenemiyorum. İşimi bırakıp da sonradan pişman olmaktan korkuyorum işimi bırakmasam bu sefer kocamı bırakmak zorunda kalacağım e annemde bir yandan taşınsak yalnız kalacak kadını işinden de ettik nasıl olacak bilmiyorum aklım almıyor... Kendimi çok büyük bir çıkmaz da hissediyorum bana akıl verin kızlar ben bu işin içinden nasıl çıkacağım.. Yarın bir gün beni eve kapatacak kimseyle de görüştürmeyecek misafiri sevmiyor ya eve misafir de istemeyecek. Ben ne yapmalıyım?????
Bakın aynı hikaye birde şöyle olsaydı, orumlarınız gene aynı mı olurdu....
Yaklaşık iki sene önce kayınvalidemin yanına taşındık. Taşınma sebebimiz hem annesi yalnız kalmasın hem de biz kiradaydık biraz birikimimiz olur, çocuk olursa anesi çocuğa bakar diyeydi. Annesinin yanına taşındığımızda görümcem evlenmek üzereydi. Çok problemlerimiz oldu. Damadın gelip gitmesinden, eve gelen misafirlerden hep rahatsız oldum. Evliliğimiz bu süre içerisinde çok yıprandı ben o arada hamile kaldım ama strese dayanamayıp çocuğumu düşürdüm. Sıkılıyordum görümcemin dünürleri nişanlısı bisürü insanın gelip gitmesinden. Eşimse hep arada kalıyordu. stresten vücudunun her yeri kaşınıyordu... İlk yaptığımız hata kaynanamın yanına görümcemi evlendirmeden taşınmamızdı. Ama olmuştu bir kere elden birşey gelmiyordu. Bu kararı ikimiz vermiştik. Yaz geldi görümcem evlendi. Rahat ederiz artık derken problemlerimiz devam etti kaynanamın misafirleri hiç bitmiyordu gelenden gidenden hep rahatsız oldum hep. Kaynanama ve misafirlere surat yaptım, bu kadar misafir istemediğimi söyledim. O da artık misafir misafir davet edemez oldu. Görümcem de sürekli geli duruyordu. Bu evi hiç benimseyemedim. ep onların evinde misafir gibi hissettim kendimi.Eşim de arada kalmaya devam tabii..
Velhasıl şua n 5,5 aylık dünyalar güzeli bir oğlumuz var kaynanam 1,5 aydır ona bakıyor çok şükür hiç bir problem olmadı kayınvalidem daha önce de iki çocuğa bakmış (ki çocuğuna baktığı kişiler de çok memnun kalmışlar) e eşimi de annem büyütmüş. Ama bişeyler eksik gibi sanki ne biliyim işten gelince çocuğum hep kaynanamla bana ve baabasına pek yüz vermiyor. Kaynanam hep onunla ilgilenmek istiyor. Kaynanamm gün çalışıyordu ben işe başlayınca işini bıraktı karşılıksız torununa bakmaya başladı. 1.5 aydır da bakıyor ama ben rahat edemiyorum gelenden gidenden rahatsız oluyorum hiç bir şey benim kontrolüm altında olmuyor ve evden taşınmak istiyorum.
Evet kızlar???
Nasıl ki ev ev üstüne olmaz gelin kaynana aynı evde olmaz diyosak, aynı şekilde damat kaynana da aynı evde olmuyor işte. Hele erkek için daha da zor. Anneniz için de zordur muhakkak. Ama size yardım amaçlı kabul etmiş. Bence durumunuz uygunsa ayrı eve çıkın ama annenize yakın olsun. Çocuğa gene anneniz bakmaya devam etsin. Siz de annenize bir miktar düznli maddi katkıda bulunun ki işi bıraktığına değsin.
Bu alternatifi eşinizle konuşun kabul edecektir. Etmiyosa da aynı düzene devam. Çünkü günümüz şartlarında işten çıkmanız çok mantıksız olur. Zaten birikim çin annenizin yanına taşınmışsınız. Şimdi ayrılırsanız kira da ödemeniz gerekecek, bir de işten ayrılırsanız tek maaşla nasıl geçineceksiniz.
Tüm bunları eşinizle paylaşın ve en doğru yolu birlikte bulun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?