- Konu Sahibi bigaripmuhasebeci
-
- #21
Kendileri gutsunler evlatlarını tabi ailenin yanına gideceksin. Git ailenin yanına amiyane tabirle ya herro ya merro.aile danışmanı mi ayarlar kendini nasıl düzeltir çabalar görün çabası yoksa yallah!
Kendileri gutsunler evlatlarını tabi ailenin yanına gideceksin. Git ailenin yanına amiyane tabirle ya herro ya merro.aile danışmanı mi ayarlar kendini nasıl düzeltir çabalar görün çabası yoksa yallah!1 defa gittim kocam bir şekilde düzeltti arayı ama ailesi bana tavır aldı baya sıkıntı yaşadım.( olay şu ailesi madem oğlum kötüydü biz senin arkanda dururduk bizim yanımıza gelmek yerine niye kendi ailenin yanına gittin dedi vs.)
Etmek istemiyorum fakat ailemin ve çevremdekilerin vereceği tepki beni durduruyor. Belki hiçbir şey düşündüğüm gibi olmayacak ama belki.Sende bunu bile bile ömrünü bu adam için ziyan ediceksin
Kendimi sevmedim zayıfladıkça zayıfladım 42 kiloya düştüm. İçime attıkça sinirimden öfkemden eridim bittim. Kurtulmak istiyorum sadece ufak bi kıvılcıma ihtiyacım var fakat o kıvılcım hiç gelmiyor gibi.Alsınlar ne önemi var?
Onların tek derdi oğulları. Yoksa size alttan al demezler tartışmalarınızdan sonra. Paşa oğullarının keyfi kaçsın istemişlerdir.
Size hakaret eden, küfür eden adamla ne işiniz var?
Evliliğe devam etmeniz için de bir bahaneniz yok.
Seviyorum kısmını hiç anlamıyorum. Size rahat rahat küfür eden adamı nasıl sevebilirsiniz? Bu sevgi değil başka bir şey.
Kendinizi sevin ilk önce de bitirin bu saçma evliliği.
Geçen zamanınıza yazık.
Sizi anneliğinizden vuracak kadar gaddar merhametsiz adamı nasıl seviyor , koynuna giriyorsunuz.Adamın size saygısı ,sevgisi yok.İnatla boşanmiyorsunuz adam yuzsuzlukte her geçen gün level atlıyor.Uzgunum konu sahibi bu adamı siz seçtiniz bu hayat sizin eseriniz .Bu çukurdan yanlız siz kendiniz çıkarsınız kimse gelip sizi kurtarmayacakHayır çocuğumuz yok 2 sene önce düşük yaptım. Bundan bir süre sonra bu konu üzerinden bile bana demediğini bırakmadı(sen anne olmayı bile haketmiyorsun vs dedi)
Ailenin ve çevrenin ne dediği ne düşündüğünden önce sen ne istiyorsun ona karar ver. Elalem iki gün konuşur üçüncü gün unutulur gider ama sen bu mutsuzlukla yaşarken her geçen günün zarar.Yaşında çok genç en güzel yılların seni hak etmeyen biri için ziyan etmeye değer mi? Adam açık açık söylemiş ben buyum değişmeye niyetim yok ister kabul et ister etme demiş.Etmek istemiyorum fakat ailemin ve çevremdekilerin vereceği tepki beni durduruyor. Belki hiçbir şey düşündüğüm gibi olmayacak ama belki.
İlişki danışmanına gitmek istedim. Gelmeyecekmiş benim ihtiyacım yok. Hasta olan sendin sen git diyor.Kendileri gutsunler evlatlarını tabi ailenin yanına gideceksin. Git ailenin yanına amiyane tabirle ya herro ya merro.aile danışmanı mi ayarlar kendini nasıl düzeltir çabalar görün çabası yoksa yallah!
Kesinlikle toplum baskısı biz kadınları yiyip bitiren bir husus. Benim kendime ait ekonomik gelirim olsa idi çoktan boşanırdım. Sizin bir işiniz var ve çok kötü muamele görüyorsunuz. Sürekli aşağılanmak, anlaşılmamak, ilgi alaka görmemek bunlar psikolojik şiddetin versiyonlarıdır. Yaşınız genç hayatınıza daha iyi insanlar girebilir. evet evliliği bozmak kolay değil maddi manevi bir emek harcanmış. Benim tavsiyem biraz daha sınırlarınızı net bir şekilde ortaya koymanız. Sizi bu kadar görmezden gelmenin elbet onun nezdinde bir açıklaması olmalı öncelikle bunu bulmak gerekiyor (hala evliliğe devam etmek istiyorsanız, bitirecek iseniz buna bile gerek yok)Söylediklerinize katılıyorum. Her zaman cesaretli biri olmuşumdur. Fakat evlendikten sonra bir şey oldu ve ben o cesaretimi kaybettim. Boşanınca sanki kusurlu biri muamelesi görmekten korkuyorum toplumuzda çünkü erkek boşandığı zaman sıkıntı yok kadın boşanınca dedikodular dedikodular.
Eşiniz düşük yaptığınızda bile sizi suçlamış.Kendimi sevmedim zayıfladıkça zayıfladım 42 kiloya düştüm. İçime attıkça sinirimden öfkemden eridim bittim. Kurtulmak istiyorum sadece ufak bi kıvılcıma ihtiyacım var fakat o kıvılcım hiç gelmiyor gibi.
Evet her zaman ne olursa olsun döneceğimi biliyor. Ve hiçbir zaman gururundan ödün vermiyor. Gurur aşkı ziyan eder diyorum. Dinlemiyor.Yahu eşin diyor ki değişmeyeceğim,anası diyor ki babası da böyle sus, çocuğunu düşürmüşsün bunun bile lafını etmiş. Tam olarak ne bekliyorsun ? 60 yaşında kocandan dayak yiyip gece gelmeyen bir adamı beklemek mi ? Çocuğun yok işin iyi neyin derdindesin ? Gerçekten bu adama bir ders vermek istiyorsan git boşanma davası aç. Çünkü bir kere gitmiş geri dönmüşsün o adam geri döneceğine güveniyor.
Ne aşkı, hangi aşk?Evet her zaman ne olursa olsun döneceğimi biliyor. Ve hiçbir zaman gururundan ödün vermiyor. Gurur aşkı ziyan eder diyorum. Dinlemiyor.
İnsanın sevdiğiyle imtihan edilmesinin en üst seviyesini yaşıyorum ben aptalım. Tam bir aptal.Ailenin ve çevrenin ne dediği ne düşündüğünden önce sen ne istiyorsun ona karar ver. Elalem iki gün konuşur üçüncü gün unutulur gider ama sen bu mutsuzlukla yaşarken her geçen günün zarar.Yaşında çok genç en güzel yılların seni hak etmeyen biri için ziyan etmeye değer mi? Adam açık açık söylemiş ben buyum değişmeye niyetim yok ister kabul et ister etme demiş.
Bu adamı çekmek zorunda değilsiniz. Ayrıca sizi bu derece aşağılayan evlilik kurumuna saygısı olmayan birini sevmeye devam etmek kendinize yapacağınız en büyük haksizliklardan biri. Aman diyim sakın hamile falan kalmayın yoksa kucaginizda çocuk kocanizin yolunu gozlersiniz. Siz asosyalligin dibine vururken adam gününü gün ediyor.Herkese merhaba,
İşin içinden çıkamadığım zamanlarda bu konuyla ilgili bir sorunu olan var mı acaba diye gezinip bakındığım bu siteye bir gün içimi dökeceğimi hiç düşünmemiştim. Sanırım o gün bugün.
Çok uzatmamaya çalışarak içimdeki bu sıkıntıyı artık dökmek istiyorum. Ben 4 yıllık evliyim kocamla sevgililik dönemimizde her şey her ilişkide olduğu gibi gayet normaldi.(üniversiteden sevgiliydik). Nişanlılık zamanlarında da her evlilik arefesinde olanların yaşadığı gibi tartışmalarımız olmuştu. Tabi ki sorun bu da değil ne olduysa evlendikten sonra oldu. Sevgilim dediğim adam artık kocam olmuştu ama eskisinden çok farklı biri vardı sanki karşımda. İlk aylarımızda abisi ve ailesinin sorunları nedeniyle sürekli kavga ettik.(Sevgiliyken ailesiyle oturmayan adam evlendikten sonra tam bir aile meraklısı oldu.) En başta kavgalarımız basit sıradan sözlü atışmalardan ibaretti. Zamn geçti pandemi oldu derken home ofis çalışmaya başladı. Ben evde o evde gayet güzel vakit geçiriyorduk. Lakin evde kalma süresi uzadı sürekli dip dibe olup üstüne bir de belirli aralıklarla ailesinin sorunları girince biz yine birbirimize girmeye başladık. Bu sefer tartışmalar boyutunu arttırdı artık kocam karısına küfür eden, ağzına ne gelirse söyleyen bunları söylerken hiç çekinmeyen bir tipe dönüştü. İnsanız elbette hatalarımız olabilir fakat ben her zaman konuşarak bazı şeyleri sözebileceğimizi düşünüyorum. O ise bu çabamı tersine çevirip ben haklıyken beni haksız düşürür. Üstelik her küstüğümüzde salonda yatar( bu benim çok zoruma gidiyor), ben acı çekerken sanki o hiçbir şey yaşamamış gibi yer içer hayatına devam eder. Ben de salak gibi kendimi yer dururum. Sonra bu şekilde devam etmemesi gerektiğini düşünüp bi şekilde ilk adımı atan ben olurum. He şimdi diyeceksiniz niye bunu sen yapıyorsun? Kayınvalidem tartıştığımızı her anladığında benim alttan almam gerektiğini, babasının da böyle olduğunu ben toplamazsam evliliğin yürümeyeceğini aşılayıp durdu. Başta buna karşı çıksam da bi şekilde bastırılıp bu duruma geldim. Güzel günler tez geçiyor kötü günler geçmek bilmiyordu sanki. Derken 4.yıla girdik fakat bilin bakalım ne değişmedi. Ara ara olan tartışmalar. Yine geçen gece tartıştık.sebebi ise kocam işe gidiyor, işten çıktıktan sonra bana haber vermeden erkek arkadaşlarının yanına geçiyor. Ben aramasam nerde olduğundan haberim bile yok. Haftada 3-4 kez bunu yapıyor. Arkadaşlarıyla görüşmesi problem değil fakat bi erkek, erkek arkadaşlarıyla sürekli ne yapabilir? Onlarla görüştüğü zaman eve bazen 1-2 de bazen de sabahın köründe geliyor.(aldattığını düşünmüyorum çünkü gerçekten o salak arkadaşlarıyla görüştüğüne eminim.) Bu durumun beni rahatsız ettiğini evli bir erkeğin bu saate kadar dışarda durmasının yanlış bir şey olduğunu defalarca anlattım. Tattlı dille anlattım olmadı, ağladım beni kötü hissettiğini açıkladım anlamadı. Söz verdi haftada 1 defa görüşürüm dedi. Tutmadı. Haber vericem dedi vermedi. Ve birbirimize girdik bu sefer açtım ağzımı yumdum gözümü fakat o yine zeytinyağ gibi üste çıkıp bana kaldıramayacağım hakaretler etti. Oldukça ağır konuştu. Sonuç bu gece yine arkadaşlarıyla beraber. Boşanmak istiyormuyum bilmiyorum, seviyorum fakat yaşadıklarımı artık kaldıramıyorum. Bu arada iyi bi firmada homeofis çalışıyorum. Hem işimden hem yaşadıklarımdan kaynaklı sosyal hayatım 0. Bu şehire evlendikten sonra geldiğim için eşimden başka arkadaşım yok ailem uzakta. Kimseye bir şey söyleyemiyorum. Toplum ne der baskısı, acaba hayata yeniden başlayabilir miyim korkusu yüzünden oldugum yerde sıkıştım kaldım. Biliyorum çok uzattım. Bana destek olur musunuz?
Boşan geç yaa giden ömürden oluyor. Evlilik arefesinde de her çift tartıdmaz. Biz hiç tartısmadık şahsen. E siz bu adamdan çocuk da yapamazsınız daha beter olur herşey. Boşuna zaman harcamayın değmez .Herkese merhaba,
İşin içinden çıkamadığım zamanlarda bu konuyla ilgili bir sorunu olan var mı acaba diye gezinip bakındığım bu siteye bir gün içimi dökeceğimi hiç düşünmemiştim. Sanırım o gün bugün.
Çok uzatmamaya çalışarak içimdeki bu sıkıntıyı artık dökmek istiyorum. Ben 4 yıllık evliyim kocamla sevgililik dönemimizde her şey her ilişkide olduğu gibi gayet normaldi.(üniversiteden sevgiliydik). Nişanlılık zamanlarında da her evlilik arefesinde olanların yaşadığı gibi tartışmalarımız olmuştu. Tabi ki sorun bu da değil ne olduysa evlendikten sonra oldu. Sevgilim dediğim adam artık kocam olmuştu ama eskisinden çok farklı biri vardı sanki karşımda. İlk aylarımızda abisi ve ailesinin sorunları nedeniyle sürekli kavga ettik.(Sevgiliyken ailesiyle oturmayan adam evlendikten sonra tam bir aile meraklısı oldu.) En başta kavgalarımız basit sıradan sözlü atışmalardan ibaretti. Zamn geçti pandemi oldu derken home ofis çalışmaya başladı. Ben evde o evde gayet güzel vakit geçiriyorduk. Lakin evde kalma süresi uzadı sürekli dip dibe olup üstüne bir de belirli aralıklarla ailesinin sorunları girince biz yine birbirimize girmeye başladık. Bu sefer tartışmalar boyutunu arttırdı artık kocam karısına küfür eden, ağzına ne gelirse söyleyen bunları söylerken hiç çekinmeyen bir tipe dönüştü. İnsanız elbette hatalarımız olabilir fakat ben her zaman konuşarak bazı şeyleri sözebileceğimizi düşünüyorum. O ise bu çabamı tersine çevirip ben haklıyken beni haksız düşürür. Üstelik her küstüğümüzde salonda yatar( bu benim çok zoruma gidiyor), ben acı çekerken sanki o hiçbir şey yaşamamış gibi yer içer hayatına devam eder. Ben de salak gibi kendimi yer dururum. Sonra bu şekilde devam etmemesi gerektiğini düşünüp bi şekilde ilk adımı atan ben olurum. He şimdi diyeceksiniz niye bunu sen yapıyorsun? Kayınvalidem tartıştığımızı her anladığında benim alttan almam gerektiğini, babasının da böyle olduğunu ben toplamazsam evliliğin yürümeyeceğini aşılayıp durdu. Başta buna karşı çıksam da bi şekilde bastırılıp bu duruma geldim. Güzel günler tez geçiyor kötü günler geçmek bilmiyordu sanki. Derken 4.yıla girdik fakat bilin bakalım ne değişmedi. Ara ara olan tartışmalar. Yine geçen gece tartıştık.sebebi ise kocam işe gidiyor, işten çıktıktan sonra bana haber vermeden erkek arkadaşlarının yanına geçiyor. Ben aramasam nerde olduğundan haberim bile yok. Haftada 3-4 kez bunu yapıyor. Arkadaşlarıyla görüşmesi problem değil fakat bi erkek, erkek arkadaşlarıyla sürekli ne yapabilir? Onlarla görüştüğü zaman eve bazen 1-2 de bazen de sabahın köründe geliyor.(aldattığını düşünmüyorum çünkü gerçekten o salak arkadaşlarıyla görüştüğüne eminim.) Bu durumun beni rahatsız ettiğini evli bir erkeğin bu saate kadar dışarda durmasının yanlış bir şey olduğunu defalarca anlattım. Tattlı dille anlattım olmadı, ağladım beni kötü hissettiğini açıkladım anlamadı. Söz verdi haftada 1 defa görüşürüm dedi. Tutmadı. Haber vericem dedi vermedi. Ve birbirimize girdik bu sefer açtım ağzımı yumdum gözümü fakat o yine zeytinyağ gibi üste çıkıp bana kaldıramayacağım hakaretler etti. Oldukça ağır konuştu. Sonuç bu gece yine arkadaşlarıyla beraber. Boşanmak istiyormuyum bilmiyorum, seviyorum fakat yaşadıklarımı artık kaldıramıyorum. Bu arada iyi bi firmada homeofis çalışıyorum. Hem işimden hem yaşadıklarımdan kaynaklı sosyal hayatım 0. Bu şehire evlendikten sonra geldiğim için eşimden başka arkadaşım yok ailem uzakta. Kimseye bir şey söyleyemiyorum. Toplum ne der baskısı, acaba hayata yeniden başlayabilir miyim korkusu yüzünden oldugum yerde sıkıştım kaldım. Biliyorum çok uzattım. Bana destek olur musunuz?
Ne yapsam bilemiyorum. Tavır alsam olmuyor, surat assam olmuyor. Ben hep şu düşünceyle evlendim. “Boşanmak için evlenmiyorum.” Sanki boşanınca ailemin gözünden nir anda yere çakılacağım benim çok mutlu bir evlilik yaşadığımı düşünüyorlar.Kesinlikle toplum baskısı biz kadınları yiyip bitiren bir husus. Benim kendime ait ekonomik gelirim olsa idi çoktan boşanırdım. Sizin bir işiniz var ve çok kötü muamele görüyorsunuz. Sürekli aşağılanmak, anlaşılmamak, ilgi alaka görmemek bunlar psikolojik şiddetin versiyonlarıdır. Yaşınız genç hayatınıza daha iyi insanlar girebilir. evet evliliği bozmak kolay değil maddi manevi bir emek harcanmış. Benim tavsiyem biraz daha sınırlarınızı net bir şekilde ortaya koymanız. Sizi bu kadar görmezden gelmenin elbet onun nezdinde bir açıklaması olmalı öncelikle bunu bulmak gerekiyor (hala evliliğe devam etmek istiyorsanız, bitirecek iseniz buna bile gerek yok)
Yok artık gözünüze perde mi indi? Böyle bir acıdan vurmuş sizi neden ayrılmak istemiyorsunuzHayır çocuğumuz yok 2 sene önce düşük yaptım. Bundan bir süre sonra bu konu üzerinden bile bana demediğini bırakmadı(sen anne olmayı bile haketmiyorsun vs dedi)
Olabilir bunu nasıl yapmalıyım? Ne gibi yani?boşanın demek kolay ama ayrı kalmayı deneyebilirsiniz. bu öneriyi sunun. biraz ayrı kalalım demek ki biz birbirimize iyi gelmiyoruz deyin. eğer ayrıyken mutluysanız boşanırsınız. bence mantıklı sizi bilemem..
Oo tam bi narsist k.pek cümlesi. Hayatını bu herife harcama zamanla psikolojin iyice çökecek zaten kilo vermissin sindirilmissin. Bence psjkolojik yardim al ve bu adamdan kurtulmak icin cesaret topla.İlişki danışmanına gitmek istedim. Gelmeyecekmiş benim ihtiyacım yok. Hasta olan sendin sen git diyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?