Kocam benden boşanmak istediğini söylüyor :'(

Kocam gerçekten boşanmak istiyor mu?

  • evet

    OY: 80 79,2%
  • hayır

    OY: 1 1,0%
  • Blöf yapıyor

    OY: 20 19,8%

  • Ankete Katılan
    101
Sabırla tüm yorumları okudum
Cok merak ediyorum yorum sahiplerinin hepsi evli mi yada boşanmış mı?

Adamin yaptiklari elbette doğru degil!
Birde şunu ogrenebilir miyim neden önce o dava açsın diye israriniz? Fark mi var?
Medeni Kanunumuzun 6.maddesi ispat yükümlülüğünü iddia eden tarafa yükler. Yani bir dava açtığınızda iddia ettiğinizi ispat yükümlülüğü size düşer. Boşanma davalarında davacı olmak demek, mahkeme huzuruna iddia ettiklerinizi kanıtlarla beraber ilk olarak sunabilmenize imkan tanır. Böylece dava süreci kısalır. Yani karşı tarafın dava açmasını ve dava dilekçesinde belirttiği iddiaları savunmaya alıp daha sonra kendiniz yeni olguları iddia edip ispatlamaya uğraşmazsınız bu birincisi.
İkincisi özellikle şiddetin vuku bulduğu davalarda, (bu şiddet insanların içinde olduysa daha kolay olur.) medeni kanunumuzda boşanma sebeplerinden biri olan pek kötü ve onur kırıcı davranışa maruz kalmaya dayanarak boşanma davası açabilmek için, 6 ay içinde dava açmalısınız. Yoksa yapılan davranışı kabul etmiş, affetmiş sayılırsınız. Aldatılsanız bile durum böyledir, aldatma olayını öğrendiğiniz Zaman'dan başlayarak 6 ay içinde dava açmazsanız affetmiş sayılırsınız. Hukuk düzeni bu hukuk kuralıyla aldatıldığınızı sürekli olarak kullanıp aile birliğini sürekli tehlikeye düşürmeye mahal vermemeniz için koymuştur. 6 aylık süreden sonra da dava açabilirsiniz ancak 160. Maddeye (zinaya) değil 166. Maddedeki evlilik birliğinin Temel'inden sarsılması be evliliği sürdürmenin kendisinden beklenemeyecek hal almasına dayanarak dava açarsınız. Böylece dava süreci uzar. Kusurlu olmadığınızı kanıtlamak zorunda kalırsınız. Uzun dava süreci tahmin ettiğinizden daha yorucu ve yıpratıcıdır.
Kusurlu olup olmamanın önemi, maddi ve manevi tazminat istemlerinde önem taşır.

Ben 1.5 yıllık evliyim. 2,5 aylık bir oğlum var. Hukuk fakültesi son sınıf öğrencisiyim. Ayrıca Boğaziçi üniversitesi siyaset bilimi mezunuyum
 
Dün hiç yazamadım arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ederim...Pazar sabahı uyandım eşim uyuyordu kalktım diğer odadan valizi aldım ve bütün dolabımı boşalttım.Takılarımı alıyorken uyandı eşim, ne yapıyorsun dedi istediğin şeyi yapıyorum sen haklıydın bu evlilik yürümeyecek ben boşuna dil döktüm haklı olan sensin dedim...Nereye gidiyorsun diye sordu ben de arkadaşımın yanına yerleşeceğimi söyledim durdu bir düşündü...Arabayı alıyorum mahkeme sonuçlanana kadar ben de kalsın dedim...Bu arada ben yarın dava açacağım dedim avukat arkadaşımla görüşmüştüm cumartesi günü onu söyledim...Hee korkma maddi olarak hiç birşey talep etmeyeceğim yeteki bu işkence bir an önce bitsin dedim...Mobilyaları da kendi evime çıktığımda alacağımı söyledim şimdilik burda kalsın dedim evi boşaltacak olursan haberim olsun ben de ev işini hızlandırırım dedim...Çok kararlıydım kendime şaşırdım...Evin anahtarı ben de kalsın unuttuğum birşey olursa sen yokken gelir alırım dedim...Ve tam kapıdan çıkarken eşim kolumdan tuttu...Dur gitme kendi evine çıkana kadar burda kalabilirsin dedi bu mümkün değil artık ben de seni görmek istemiyorum dedim....Ve ilk kez eşimi ağlarken gördüm...Son kez bir kahve içelim söyleyeceklerim var dedi..Oturduk ve söylediklerinin sinir harbiyle söylediği şeyler olduğunu bunlar için çok üzgün olduğunu söyledi...Ve detaylı bir sürü konuşma ve özür.... artık aileme de gidecek söz verdi ben de onun ailesi hakkında en ufacık birşey söylemeyeceğime dair söz verdim...Ama özellikle de ablasıyla hayatım boyunca görüşmeyeceğimi söyledim ....Yaptığım blöftü tabi ama geri dön demezse geri dönememeyi düşünerek yaptığım birşeydi....Çünkü evden çıkarsam bir daha dönmeyeceğimi bildiğim için herşeye rağmen o evde kaldım bugüne kadar....Vee sonrasında bütün eşyalarımı dolaba o yerleştirdi :)) Sonra akşamüstü berbere diye gitti elinde kocaman bir buket çiçekle geri döndü...Affettim mi görünür de evet ama içimde asla....Yüzüğü bir daha asla takmayacağımı da söyledim çok ağladı...Ben kendime bir süreç tanıdım onu bitirmek için içimde ki giderse bu acıyı bir daha yaşamayayım diye....Dilerim tüm sözleri gerçektir arkadaşlar...Çok zor bir haftasonuydu:KK43:(
Aferin arkadaşım sana çok sevindim
 
Dün hiç yazamadım arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ederim...Pazar sabahı uyandım eşim uyuyordu kalktım diğer odadan valizi aldım ve bütün dolabımı boşalttım.Takılarımı alıyorken uyandı eşim, ne yapıyorsun dedi istediğin şeyi yapıyorum sen haklıydın bu evlilik yürümeyecek ben boşuna dil döktüm haklı olan sensin dedim...Nereye gidiyorsun diye sordu ben de arkadaşımın yanına yerleşeceğimi söyledim durdu bir düşündü...Arabayı alıyorum mahkeme sonuçlanana kadar ben de kalsın dedim...Bu arada ben yarın dava açacağım dedim avukat arkadaşımla görüşmüştüm cumartesi günü onu söyledim...Hee korkma maddi olarak hiç birşey talep etmeyeceğim yeteki bu işkence bir an önce bitsin dedim...Mobilyaları da kendi evime çıktığımda alacağımı söyledim şimdilik burda kalsın dedim evi boşaltacak olursan haberim olsun ben de ev işini hızlandırırım dedim...Çok kararlıydım kendime şaşırdım...Evin anahtarı ben de kalsın unuttuğum birşey olursa sen yokken gelir alırım dedim...Ve tam kapıdan çıkarken eşim kolumdan tuttu...Dur gitme kendi evine çıkana kadar burda kalabilirsin dedi bu mümkün değil artık ben de seni görmek istemiyorum dedim....Ve ilk kez eşimi ağlarken gördüm...Son kez bir kahve içelim söyleyeceklerim var dedi..Oturduk ve söylediklerinin sinir harbiyle söylediği şeyler olduğunu bunlar için çok üzgün olduğunu söyledi...Ve detaylı bir sürü konuşma ve özür.... artık aileme de gidecek söz verdi ben de onun ailesi hakkında en ufacık birşey söylemeyeceğime dair söz verdim...Ama özellikle de ablasıyla hayatım boyunca görüşmeyeceğimi söyledim ....Yaptığım blöftü tabi ama geri dön demezse geri dönememeyi düşünerek yaptığım birşeydi....Çünkü evden çıkarsam bir daha dönmeyeceğimi bildiğim için herşeye rağmen o evde kaldım bugüne kadar....Vee sonrasında bütün eşyalarımı dolaba o yerleştirdi :)) Sonra akşamüstü berbere diye gitti elinde kocaman bir buket çiçekle geri döndü...Affettim mi görünür de evet ama içimde asla....Yüzüğü bir daha asla takmayacağımı da söyledim çok ağladı...Ben kendime bir süreç tanıdım onu bitirmek için içimde ki giderse bu acıyı bir daha yaşamayayım diye....Dilerim tüm sözleri gerçektir arkadaşlar...Çok zor bir haftasonuydu:KK43:(

İnşallah gercekten pişmandır ve son kötü gününüz olur.
 
Medeni Kanunumuzun 6.maddesi ispat yükümlülüğünü iddia eden tarafa yükler. Yani bir dava açtığınızda iddia ettiğinizi ispat yükümlülüğü size düşer. Boşanma davalarında davacı olmak demek, mahkeme huzuruna iddia ettiklerinizi kanıtlarla beraber ilk olarak sunabilmenize imkan tanır. Böylece dava süreci kısalır. Yani karşı tarafın dava açmasını ve dava dilekçesinde belirttiği iddiaları savunmaya alıp daha sonra kendiniz yeni olguları iddia edip ispatlamaya uğraşmazsınız bu birincisi.
İkincisi özellikle şiddetin vuku bulduğu davalarda, (bu şiddet insanların içinde olduysa daha kolay olur.) medeni kanunumuzda boşanma sebeplerinden biri olan pek kötü ve onur kırıcı davranışa maruz kalmaya dayanarak boşanma davası açabilmek için, 6 ay içinde dava açmalısınız. Yoksa yapılan davranışı kabul etmiş, affetmiş sayılırsınız. Aldatılsanız bile durum böyledir, aldatma olayını öğrendiğiniz Zaman'dan başlayarak 6 ay içinde dava açmazsanız affetmiş sayılırsınız. Hukuk düzeni bu hukuk kuralıyla aldatıldığınızı sürekli olarak kullanıp aile birliğini sürekli tehlikeye düşürmeye mahal vermemeniz için koymuştur. 6 aylık süreden sonra da dava açabilirsiniz ancak 160. Maddeye (zinaya) değil 166. Maddedeki evlilik birliğinin Temel'inden sarsılması be evliliği sürdürmenin kendisinden beklenemeyecek hal almasına dayanarak dava açarsınız. Böylece dava süreci uzar. Kusurlu olmadığınızı kanıtlamak zorunda kalırsınız. Uzun dava süreci tahmin ettiğinizden daha yorucu ve yıpratıcıdır.
Kusurlu olup olmamanın önemi, maddi ve manevi tazminat istemlerinde önem taşır.

Ben 1.5 yıllık evliyim. 2,5 aylık bir oğlum var. Hukuk fakültesi son sınıf öğrencisiyim. Ayrıca Boğaziçi üniversitesi siyaset bilimi mezunuyum

Ayrıntılı bilgi için teşekkür ederim :)
 
Dün hiç yazamadım arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ederim...Pazar sabahı uyandım eşim uyuyordu kalktım diğer odadan valizi aldım ve bütün dolabımı boşalttım.Takılarımı alıyorken uyandı eşim, ne yapıyorsun dedi istediğin şeyi yapıyorum sen haklıydın bu evlilik yürümeyecek ben boşuna dil döktüm haklı olan sensin dedim...Nereye gidiyorsun diye sordu ben de arkadaşımın yanına yerleşeceğimi söyledim durdu bir düşündü...Arabayı alıyorum mahkeme sonuçlanana kadar ben de kalsın dedim...Bu arada ben yarın dava açacağım dedim avukat arkadaşımla görüşmüştüm cumartesi günü onu söyledim...Hee korkma maddi olarak hiç birşey talep etmeyeceğim yeteki bu işkence bir an önce bitsin dedim...Mobilyaları da kendi evime çıktığımda alacağımı söyledim şimdilik burda kalsın dedim evi boşaltacak olursan haberim olsun ben de ev işini hızlandırırım dedim...Çok kararlıydım kendime şaşırdım...Evin anahtarı ben de kalsın unuttuğum birşey olursa sen yokken gelir alırım dedim...Ve tam kapıdan çıkarken eşim kolumdan tuttu...Dur gitme kendi evine çıkana kadar burda kalabilirsin dedi bu mümkün değil artık ben de seni görmek istemiyorum dedim....Ve ilk kez eşimi ağlarken gördüm...Son kez bir kahve içelim söyleyeceklerim var dedi..Oturduk ve söylediklerinin sinir harbiyle söylediği şeyler olduğunu bunlar için çok üzgün olduğunu söyledi...Ve detaylı bir sürü konuşma ve özür.... artık aileme de gidecek söz verdi ben de onun ailesi hakkında en ufacık birşey söylemeyeceğime dair söz verdim...Ama özellikle de ablasıyla hayatım boyunca görüşmeyeceğimi söyledim ....Yaptığım blöftü tabi ama geri dön demezse geri dönememeyi düşünerek yaptığım birşeydi....Çünkü evden çıkarsam bir daha dönmeyeceğimi bildiğim için herşeye rağmen o evde kaldım bugüne kadar....Vee sonrasında bütün eşyalarımı dolaba o yerleştirdi :)) Sonra akşamüstü berbere diye gitti elinde kocaman bir buket çiçekle geri döndü...Affettim mi görünür de evet ama içimde asla....Yüzüğü bir daha asla takmayacağımı da söyledim çok ağladı...Ben kendime bir süreç tanıdım onu bitirmek için içimde ki giderse bu acıyı bir daha yaşamayayım diye....Dilerim tüm sözleri gerçektir arkadaşlar...Çok zor bir haftasonuydu:KK43:(
Kaç gündür takip ediyorum yazamadım . Çok sevindim lütfen kendi değerinizi bilin. Bende esimin ablasıyla sorunlar yasadım hep sustum 15 yıl sonra fena patladım simdi hiç görüşmüyorum kafam rahat. Sakin hemen çocuk yapmayın ve bundan sonra dimdik durun sizin onun kadar insan olduğunuzu onurunuz gururunuz olduğunu dil yarasının kolay geçmeyeceğini anlasın. Bir kere esime (annemle telefonla konuşurken) konuşmak istermisin diye sordum, oda bana selam söyle dedi iki gün sonra o kendi annesiyle konuşurken bana sordu bende selam söyle dedim düşündü kaldı. Daha sonra ona izah ettim beni aynan gibi gör Nasıl davranmamı istiyorsan öyle davran ben çabuk öğrenirim diye o gün bugündür anladı. Dilerim esinizde anlamıştır Sevgiler
 
Dün hiç yazamadım arkadaşlar öncelikle hepinize teşekkür ederim...Pazar sabahı uyandım eşim uyuyordu kalktım diğer odadan valizi aldım ve bütün dolabımı boşalttım.Takılarımı alıyorken uyandı eşim, ne yapıyorsun dedi istediğin şeyi yapıyorum sen haklıydın bu evlilik yürümeyecek ben boşuna dil döktüm haklı olan sensin dedim...Nereye gidiyorsun diye sordu ben de arkadaşımın yanına yerleşeceğimi söyledim durdu bir düşündü...Arabayı alıyorum mahkeme sonuçlanana kadar ben de kalsın dedim...Bu arada ben yarın dava açacağım dedim avukat arkadaşımla görüşmüştüm cumartesi günü onu söyledim...Hee korkma maddi olarak hiç birşey talep etmeyeceğim yeteki bu işkence bir an önce bitsin dedim...Mobilyaları da kendi evime çıktığımda alacağımı söyledim şimdilik burda kalsın dedim evi boşaltacak olursan haberim olsun ben de ev işini hızlandırırım dedim...Çok kararlıydım kendime şaşırdım...Evin anahtarı ben de kalsın unuttuğum birşey olursa sen yokken gelir alırım dedim...Ve tam kapıdan çıkarken eşim kolumdan tuttu...Dur gitme kendi evine çıkana kadar burda kalabilirsin dedi bu mümkün değil artık ben de seni görmek istemiyorum dedim....Ve ilk kez eşimi ağlarken gördüm...Son kez bir kahve içelim söyleyeceklerim var dedi..Oturduk ve söylediklerinin sinir harbiyle söylediği şeyler olduğunu bunlar için çok üzgün olduğunu söyledi...Ve detaylı bir sürü konuşma ve özür.... artık aileme de gidecek söz verdi ben de onun ailesi hakkında en ufacık birşey söylemeyeceğime dair söz verdim...Ama özellikle de ablasıyla hayatım boyunca görüşmeyeceğimi söyledim ....Yaptığım blöftü tabi ama geri dön demezse geri dönememeyi düşünerek yaptığım birşeydi....Çünkü evden çıkarsam bir daha dönmeyeceğimi bildiğim için herşeye rağmen o evde kaldım bugüne kadar....Vee sonrasında bütün eşyalarımı dolaba o yerleştirdi :)) Sonra akşamüstü berbere diye gitti elinde kocaman bir buket çiçekle geri döndü...Affettim mi görünür de evet ama içimde asla....Yüzüğü bir daha asla takmayacağımı da söyledim çok ağladı...Ben kendime bir süreç tanıdım onu bitirmek için içimde ki giderse bu acıyı bir daha yaşamayayım diye....Dilerim tüm sözleri gerçektir arkadaşlar...Çok zor bir haftasonuydu:KK43:(
inşallah eşin hatasını tekrar etmez, eskisinden çok çok mutlu olursunuz.
ama yine de yelkenleri hemen suya indirme, eşini ölç tart mutlaka. senelerin adamı kolay değişmez. beklemede kal.
 
İnşallah üzüntüleriniz bu noktada biter ve bundan sonra çok mutlu olursunuz.
 
evet hem de çok sevdim herşeyi görmezden geldim :KK43: Ama o hiç bir zaman benim onu sevdiğim kadar sevdiğini hissettirmedi ,söz de öyle ama icraat yok :KK43:
Her sey bagira bagira gelir ama biz gozmek istemez; hep uzerini orteriz..
Yazdiklarini okurken yasadiklarim canlandi gozumde, oyle benzer ki; aileci bi herif, fitne anne abla, burnumdan getirilen cicim(!) aylari.. Ve gercekten yeniden gerildim o anlari dusundukce.. Allah'a sukurler olsun ki kurtuldum o insan kiliklilardan..
En guzel olmasi beklenen zamanlarda su haldeyse, bundan sonrasindan pek bi sey bekleme kardesim, ne aci ki oyle.. Git gide daha kotu oluyor bu tip insanlarla her sey..
Sakin yalvarip aglayip suclu gibi davranma.. Şuna emin ol, bosanmak isteyen adam sen kendini yirtsan da bosanir.. O yuzden dik dur.. Cemkir, kavga et, seviyeyi dusur demiyorum asla.. Ama hakliyken sen bosanmayi dusunmuyosun, adamdaki kustahliga bak.. Tiksiniyorum ne demek? Sinirle yaptim diyerek siyrilamaz.. Gercek yüzümüz o anlarda cikiyor ortaya..
Asaletinle, seviyeni bozmadan cek restini, ya onu yolla evden ya da kendin git ailenin yanina.. Ve seninle bi iletisime asla gecemesin.. Agzinin payini vereyim diyerek nefsine kapilip asla muhatap olma.. Ondan sonra da ac davani, gor nasil tutusacak.. Ha sen o tutussun diye yapma elbet bunlari.. Gercekten bosanmak icin yapacaksin yapacaksan..
İlla ki vaatleri, yalvarmalari olacaktir.. Ne olursun inanma, duygularina kapilma..
Velev ki dönüş yapmadi, o zaman da sakin kendini suclama, alttan alsaydim vs diye.. Dedim ya, gercekten isteyen adama ne yapsan bos zaten.. Ne yaparsan yap o iş biter..
Allah hakkinda en hayirli karari almani nasip etsin..
 
X