Belki kötü bir özellik diyeceksiniz ama ben bana yapılan iyi şeyleri unutabilsem bile kötüleri asla unutmuyorum.bu konu bu yüzden burada zaten
Evet şiddet kötüdür ama ortak yaşam sorumluluklarını yerine getirmemek, eleştiri kabul etmemek ve hakarette kötüdür. Bu olayda kadın erkek yer değiştirmiş olsaydı, kadın ben çalıştığım halde eşim ev sorumluluklarına katkıda bulunmak istemiyor, cinsel yönden bana yaklaşmıyor, ben bunları dile getirdiğimde küsüyor, barışmaya çalıştığımda beni yataktan kovup hakaretler etti, bende sinirlenip ona saldırdım pişmanım deseydi gelen tepkiler şiddet odaklı olmazdı. Erkeğin evde sorumluluk almamasının annesinden kaynaklandığından, trip atan erkeğin ne kadar itici olduğundan, ettiği hakaretlerin ne kadar gurur kırıcı olduğundan söz edilir, boşan diye tavsiye verilirdi arada belki birkaç kişi canım sende haklıyken haksız konuma düşmüşsün derdi.
Bence eşiniz çok korkunç bir adam değil. Sorunları olduğunda iletişim kurmaya çalışıyor, ev hayatında müşterek katkı sağlamaya çalışıyor, tartıştığınızda alttan almaya, barışmaya çalışıyor. Geliştirilmesi gereken yanı öfke kontrolü. Sizinde geliştirmeniz gereken yanlarınız var. Bir aile terapisine gidip - ama gerçek bir tanesine, aile psikolojisi üzerine yüksek lisans yapmış olmalı - destek alırsanız daha iyi iletişim kuracağınıza, ortada çözemeyeceğiniz bir sorun olmadığınına inanıyorum ben.
Bu bölümü yıllardır takip ediyorum.sıra bana bugün gelecekmiş demek ki..
O kadar kötüyüm ki nasıl anlatacam bilmiyorum.
Eşimle 9 aydır evliyiz.evliliğin ilk zamanlarda uyum süreci ile ilgili şiddetli tartışmalarımız olsa da hiç bu boyuta gelmemişti.birbirimize kötü sözler kullandığımız oldu benim de hatalarım vardı.alttan almayı susulması gereken yerde susmayı bilemedim hiç.tartışsak da kavga da etsek eşim hep gelip özür diler gölümü alır hiçbir zaman tartışmaları ertesi güne taşımaz.birkaç aydır düzene girmiştik,uyum sağlamıştık birbirimize.nişanlılık dönemi dahil toplam 3 yıldır tanıyorum onu.fevri yanları olsa da merhametli bir insandı hep.ev işlerine yardım eder hatta neredeyse herşeyde yarı yarıyadır sorumluluklar.
Dün gece süregelen bir problemle ilgili tartışmaya başladık.konu benim kadınlık yapmamla ilgili eksikliklere geldi.geçen hafta da evde yeterince yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum diye tartışmıştık.(eşimin iş yeri şu aralar çok rahat ben de akşam 6 gibi geldiğim için ben gelene kadar yemek ve temizliği yapmış olurdu son 3-4 aydır).dün akşam da onunla sık beraberlik yaşamamamla ilgili tartışmamız başladı.(çalışıyorum oruç nedeniyle çok yorgundum ve sanırım doğum kontrol hapları nedeniyle isteksizim).hiçbir zaman benim kendisine yanaşmadığımdan hep bahane bulduğumdan hiç benim başlatmamamdan şikayet etti durdu.benim de teller koptu bir anda.hep benden şikayetçi olması kanıma dokundu.öfkeyle içeri gittim yatmaya.özür dilemeye geldi.dedim ki bu akşam gelme git salonda yat.benden sürekli şikayet etmenden bıktım.gelme dedim.biraz gönlümü almaya çalıştı ben oralı olmayınca ''ben de sana meraklı değilim'' dedi gitti.o kadar kırıldım ki.öfkeyle yanına gidip ''bi daha bana cinsellikle ilgili hiçbişe deme istemiyorum artık hiçbişe sen ne yaparsan yap istediğin şekilde kendini tatmin edebilirsin'' dedim.hatalıyım biliyorum.sonra yatmaya gittim.2-3 saat sonra yanıma geldi.öptü özür diledi uzatmayalım dedi.ben de haftalardır dolu olduğundan ''sana gelme demiştim gurursuz musun niye geldin'' diye üstelemeye başladım.sarılmaya çalıştı itekledim.arkasını döndü cevap vermeden.''git yanımdan senle uyumak istemiyorum'' diye üstelemeye başladım.''sus yoksa kötü olacak''dedi.ben üstelemeye devam ettim.sonra kalktı bir anda boğazımı sıktı ve tokat attıyataktan yere attı.başımı 1-2 kez yere vurdu o kadar kötü oldum ki.gitmeye çalıştım bitti bu iş boşanıyoruz dedim bırakmadı.defol git dedim gitmedi.ağladı özür diledi kendimi kaybettim dedi.2. bir şans istedi.yalnız kalmak istiyorum dedim.sahurdan sonra giderim dedi.kendimi odaya kapattım ilk kez ayrı uyumuştuk.sabah uyandığımda gitmemişti.akşama gelme dedim.sen geleceksen ben gelmeyeceğim çünkü.yapma etme dedi.çıktım evden..
O gelecekse eve ben gitmek istemiyorum.annem babam burada onlara mı gitsem diye düşünüyorum ama babam birkaç ay önce kalp krizi geçirdi.birşey olur diye korkuyorum.
Şuan iş yerindeyim.onun yüzünde tırnak izlerim var benim ise heryerim ağrıyor.vücudumda bir morluk olmadı ama kalbim paramparça..böyle bir olay ilk kez oldu ve ben şuanda ne yapacağımı bilmiyorum.eve mi gitsem ? anneme mi gitsem ? boşanma davası mı açsam ? ne yapacağım ben ?
Daha evliliğiniz ilk yılları olur böyle şeyler kocan ne derse o diyim ben barievliliğin ilk bikaç yılı olur böyle şeyler evlilik bilmem kaç senede oturur diyecek üye aranıyor
Haklısınız.belki de bir psikiyatristi şart koşup kabul ederse tedaviden sonra barışmalıyım.çünkü tekrarlanmasından korkuyorum.
eşin dayak konusunda hatalı ama ben okurken sinirlendim insan cinnet geçirir ya gurursuz falan ne bilim cok abartmıssın yani bu ne..Bu bölümü yıllardır takip ediyorum.sıra bana bugün gelecekmiş demek ki..
O kadar kötüyüm ki nasıl anlatacam bilmiyorum.
Eşimle 9 aydır evliyiz.evliliğin ilk zamanlarda uyum süreci ile ilgili şiddetli tartışmalarımız olsa da hiç bu boyuta gelmemişti.birbirimize kötü sözler kullandığımız oldu benim de hatalarım vardı.alttan almayı susulması gereken yerde susmayı bilemedim hiç.tartışsak da kavga da etsek eşim hep gelip özür diler gölümü alır hiçbir zaman tartışmaları ertesi güne taşımaz.birkaç aydır düzene girmiştik,uyum sağlamıştık birbirimize.nişanlılık dönemi dahil toplam 3 yıldır tanıyorum onu.fevri yanları olsa da merhametli bir insandı hep.ev işlerine yardım eder hatta neredeyse herşeyde yarı yarıyadır sorumluluklar.
Dün gece süregelen bir problemle ilgili tartışmaya başladık.konu benim kadınlık yapmamla ilgili eksikliklere geldi.geçen hafta da evde yeterince yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum diye tartışmıştık.(eşimin iş yeri şu aralar çok rahat ben de akşam 6 gibi geldiğim için ben gelene kadar yemek ve temizliği yapmış olurdu son 3-4 aydır).dün akşam da onunla sık beraberlik yaşamamamla ilgili tartışmamız başladı.(çalışıyorum oruç nedeniyle çok yorgundum ve sanırım doğum kontrol hapları nedeniyle isteksizim).hiçbir zaman benim kendisine yanaşmadığımdan hep bahane bulduğumdan hiç benim başlatmamamdan şikayet etti durdu.benim de teller koptu bir anda.hep benden şikayetçi olması kanıma dokundu.öfkeyle içeri gittim yatmaya.özür dilemeye geldi.dedim ki bu akşam gelme git salonda yat.benden sürekli şikayet etmenden bıktım.gelme dedim.biraz gönlümü almaya çalıştı ben oralı olmayınca ''ben de sana meraklı değilim'' dedi gitti.o kadar kırıldım ki.öfkeyle yanına gidip ''bi daha bana cinsellikle ilgili hiçbişe deme istemiyorum artık hiçbişe sen ne yaparsan yap istediğin şekilde kendini tatmin edebilirsin'' dedim.hatalıyım biliyorum.sonra yatmaya gittim.2-3 saat sonra yanıma geldi.öptü özür diledi uzatmayalım dedi.ben de haftalardır dolu olduğundan ''sana gelme demiştim gurursuz musun niye geldin'' diye üstelemeye başladım.sarılmaya çalıştı itekledim.arkasını döndü cevap vermeden.''git yanımdan senle uyumak istemiyorum'' diye üstelemeye başladım.''sus yoksa kötü olacak''dedi.ben üstelemeye devam ettim.sonra kalktı bir anda boğazımı sıktı ve tokat attıyataktan yere attı.başımı 1-2 kez yere vurdu o kadar kötü oldum ki.gitmeye çalıştım bitti bu iş boşanıyoruz dedim bırakmadı.defol git dedim gitmedi.ağladı özür diledi kendimi kaybettim dedi.2. bir şans istedi.yalnız kalmak istiyorum dedim.sahurdan sonra giderim dedi.kendimi odaya kapattım ilk kez ayrı uyumuştuk.sabah uyandığımda gitmemişti.akşama gelme dedim.sen geleceksen ben gelmeyeceğim çünkü.yapma etme dedi.çıktım evden..
O gelecekse eve ben gitmek istemiyorum.annem babam burada onlara mı gitsem diye düşünüyorum ama babam birkaç ay önce kalp krizi geçirdi.birşey olur diye korkuyorum.
Şuan iş yerindeyim.onun yüzünde tırnak izlerim var benim ise heryerim ağrıyor.vücudumda bir morluk olmadı ama kalbim paramparça..böyle bir olay ilk kez oldu ve ben şuanda ne yapacağımı bilmiyorum.eve mi gitsem ? anneme mi gitsem ? boşanma davası mı açsam ? ne yapacağım ben ?
Evet şiddet kötüdür ama ortak yaşam sorumluluklarını yerine getirmemek, eleştiri kabul etmemek ve hakarette kötüdür. Bu olayda kadın erkek yer değiştirmiş olsaydı, kadın ben çalıştığım halde eşim ev sorumluluklarına katkıda bulunmak istemiyor, cinsel yönden bana yaklaşmıyor, ben bunları dile getirdiğimde küsüyor, barışmaya çalıştığımda beni yataktan kovup hakaretler etti, bende sinirlenip ona saldırdım pişmanım deseydi gelen tepkiler şiddet odaklı olmazdı. Erkeğin evde sorumluluk almamasının annesinden kaynaklandığından, trip atan erkeğin ne kadar itici olduğundan, ettiği hakaretlerin ne kadar gurur kırıcı olduğundan söz edilir, boşan diye tavsiye verilirdi arada belki birkaç kişi canım sende haklıyken haksız konuma düşmüşsün derdi.
Bence eşiniz çok korkunç bir adam değil. Sorunları olduğunda iletişim kurmaya çalışıyor, ev hayatında müşterek katkı sağlamaya çalışıyor, tartıştığınızda alttan almaya, barışmaya çalışıyor. Geliştirilmesi gereken yanı öfke kontrolü. Sizinde geliştirmeniz gereken yanlarınız var. Bir aile terapisine gidip - ama gerçek bir tanesine, aile psikolojisi üzerine yüksek lisans yapmış olmalı - destek alırsanız daha iyi iletişim kuracağınıza, ortada çözemeyeceğiniz bir sorun olmadığınına inanıyorum ben.
Hayir oyle degil, mesela bir konuda esinizin guzel bir huyundan bahsedeceksiniz belki, bir baskasi gelecek ve diyecek ki "hiii, tabi o yuzden seni dovdu, kafani yere vurdu, evet cidden iyiymis" diye.
yani gorduk boyle seyleri. O yuzden diyorum..
Daha evliliğiniz ilk yılları olur böyle şeyler kocan ne derse o diyim ben bari
Haklısınız.belki de bir psikiyatristi şart koşup kabul ederse tedaviden sonra barışmalıyım.çünkü tekrarlanmasından korkuyorum.
Her zaman yetiş cadı bacı de uçar gelirimBen derim valla, haksız mı olurum
lafımı ortada bırakmadın gadanı alırım
başlığa bakınca hata kocanda sandım ama kusura bakma da hatanın çoğu sende.adamı kışkırtıp üzerine saldırtmışsın resmen.o kadar lafa bide adam özür dilemiş.tekrar kusura bakma ama yarın öbür gün bırakırsa suç sende.temizlik yemek yatak vs için değil aşağıladığın içinBu bölümü yıllardır takip ediyorum.sıra bana bugün gelecekmiş demek ki..
O kadar kötüyüm ki nasıl anlatacam bilmiyorum.
Eşimle 9 aydır evliyiz.evliliğin ilk zamanlarda uyum süreci ile ilgili şiddetli tartışmalarımız olsa da hiç bu boyuta gelmemişti.birbirimize kötü sözler kullandığımız oldu benim de hatalarım vardı.alttan almayı susulması gereken yerde susmayı bilemedim hiç.tartışsak da kavga da etsek eşim hep gelip özür diler gölümü alır hiçbir zaman tartışmaları ertesi güne taşımaz.birkaç aydır düzene girmiştik,uyum sağlamıştık birbirimize.nişanlılık dönemi dahil toplam 3 yıldır tanıyorum onu.fevri yanları olsa da merhametli bir insandı hep.ev işlerine yardım eder hatta neredeyse herşeyde yarı yarıyadır sorumluluklar.
Dün gece süregelen bir problemle ilgili tartışmaya başladık.konu benim kadınlık yapmamla ilgili eksikliklere geldi.geçen hafta da evde yeterince yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum diye tartışmıştık.(eşimin iş yeri şu aralar çok rahat ben de akşam 6 gibi geldiğim için ben gelene kadar yemek ve temizliği yapmış olurdu son 3-4 aydır).dün akşam da onunla sık beraberlik yaşamamamla ilgili tartışmamız başladı.(çalışıyorum oruç nedeniyle çok yorgundum ve sanırım doğum kontrol hapları nedeniyle isteksizim).hiçbir zaman benim kendisine yanaşmadığımdan hep bahane bulduğumdan hiç benim başlatmamamdan şikayet etti durdu.benim de teller koptu bir anda.hep benden şikayetçi olması kanıma dokundu.öfkeyle içeri gittim yatmaya.özür dilemeye geldi.dedim ki bu akşam gelme git salonda yat.benden sürekli şikayet etmenden bıktım.gelme dedim.biraz gönlümü almaya çalıştı ben oralı olmayınca ''ben de sana meraklı değilim'' dedi gitti.o kadar kırıldım ki.öfkeyle yanına gidip ''bi daha bana cinsellikle ilgili hiçbişe deme istemiyorum artık hiçbişe sen ne yaparsan yap istediğin şekilde kendini tatmin edebilirsin'' dedim.hatalıyım biliyorum.sonra yatmaya gittim.2-3 saat sonra yanıma geldi.öptü özür diledi uzatmayalım dedi.ben de haftalardır dolu olduğundan ''sana gelme demiştim gurursuz musun niye geldin'' diye üstelemeye başladım.sarılmaya çalıştı itekledim.arkasını döndü cevap vermeden.''git yanımdan senle uyumak istemiyorum'' diye üstelemeye başladım.''sus yoksa kötü olacak''dedi.ben üstelemeye devam ettim.sonra kalktı bir anda boğazımı sıktı ve tokat attıyataktan yere attı.başımı 1-2 kez yere vurdu o kadar kötü oldum ki.gitmeye çalıştım bitti bu iş boşanıyoruz dedim bırakmadı.defol git dedim gitmedi.ağladı özür diledi kendimi kaybettim dedi.2. bir şans istedi.yalnız kalmak istiyorum dedim.sahurdan sonra giderim dedi.kendimi odaya kapattım ilk kez ayrı uyumuştuk.sabah uyandığımda gitmemişti.akşama gelme dedim.sen geleceksen ben gelmeyeceğim çünkü.yapma etme dedi.çıktım evden..
O gelecekse eve ben gitmek istemiyorum.annem babam burada onlara mı gitsem diye düşünüyorum ama babam birkaç ay önce kalp krizi geçirdi.birşey olur diye korkuyorum.
Şuan iş yerindeyim.onun yüzünde tırnak izlerim var benim ise heryerim ağrıyor.vücudumda bir morluk olmadı ama kalbim paramparça..böyle bir olay ilk kez oldu ve ben şuanda ne yapacağımı bilmiyorum.eve mi gitsem ? anneme mi gitsem ? boşanma davası mı açsam ? ne yapacağım ben ?
aynen katılıyorum
öte yandan hem ilk mesajdan hem de konu sahibinin sonraki yorumlarından konu sahibinin "burnundan kıl aldırmayan" bir yapısı olduğu izlenimi oluştu bende...konu sahibi bunu farketmeden terapi ile aşılır mı bilemiyorum...
Cunku kendini boyle kabul etmis konu sahibi.hatta bir uye de yazmis ya kocan seni alirken bu huylarini bilmiyor muydu diye...arkadaşım hala tek yanlı düşünüyorsun
tek tedavi olması gereken eşin değil
kendine de şart koşmalısın!
Bi de ailem benim sivri dilimi bilir onu da çok severlerdi.
Evet çok fevri davrandım.geçen hafta evle daha ilgili olmam ne bileyim bazen bir tatlı bir kahve onun için ekstra bişeler yapmam vs gibi bir konuşma olmuştu.(bekarlığımda hiçbir şey yapmamaya alıştığım için evliliğe de zorla alışmaya başladım ) düzgünce konuşmuştuk ama ben yetersizim diye çok kırılmıştım içimde yer etmiş demek ki.diğer konu da eklenince çok yetersiz hissettim kendimi benden memnun değilmiş gibi ve öfkemi kontrol edemedim
Çok doğru yazmişinizEvet şiddet kötüdür ama ortak yaşam sorumluluklarını yerine getirmemek, eleştiri kabul etmemek ve hakarette kötüdür. Bu olayda kadın erkek yer değiştirmiş olsaydı, kadın ben çalıştığım halde eşim ev sorumluluklarına katkıda bulunmak istemiyor, cinsel yönden bana yaklaşmıyor, ben bunları dile getirdiğimde küsüyor, barışmaya çalıştığımda beni yataktan kovup hakaretler etti, bende sinirlenip ona saldırdım pişmanım deseydi gelen tepkiler şiddet odaklı olmazdı. Erkeğin evde sorumluluk almamasının annesinden kaynaklandığından, trip atan erkeğin ne kadar itici olduğundan, ettiği hakaretlerin ne kadar gurur kırıcı olduğundan söz edilir, boşan diye tavsiye verilirdi arada belki birkaç kişi canım sende haklıyken haksız konuma düşmüşsün derdi.
Bence eşiniz çok korkunç bir adam değil. Sorunları olduğunda iletişim kurmaya çalışıyor, ev hayatında müşterek katkı sağlamaya çalışıyor, tartıştığınızda alttan almaya, barışmaya çalışıyor. Geliştirilmesi gereken yanı öfke kontrolü. Sizinde geliştirmeniz gereken yanlarınız var. Bir aile terapisine gidip - ama gerçek bir tanesine, aile psikolojisi üzerine yüksek lisans yapmış olmalı - destek alırsanız daha iyi iletişim kuracağınıza, ortada çözemeyeceğiniz bir sorun olmadığınına inanıyorum ben.
Cunku kendini boyle kabul etmis konu sahibi.hatta bir uye de yazmis ya kocan seni alirken bu huylarini bilmiyor muydu diye...
Konuyu acan da bu mantikta ise bu evlilik zor.
Aynen oyle.buradaki bazi yorumlardan sonra daha da abartacak konu sahibi.yani hata tek tarafli degil ancak burada ki tek sorun siddet.evet işte
"hep çuvaldız başkasına" olmuyor...