Bu bölümü yıllardır takip ediyorum.sıra bana bugün gelecekmiş demek ki..
O kadar kötüyüm ki nasıl anlatacam bilmiyorum.
Eşimle 9 aydır evliyiz.evliliğin ilk zamanlarda uyum süreci ile ilgili şiddetli tartışmalarımız olsa da hiç bu boyuta gelmemişti.birbirimize kötü sözler kullandığımız oldu benim de hatalarım vardı.alttan almayı susulması gereken yerde susmayı bilemedim hiç.tartışsak da kavga da etsek eşim hep gelip özür diler gölümü alır hiçbir zaman tartışmaları ertesi güne taşımaz.birkaç aydır düzene girmiştik,uyum sağlamıştık birbirimize.nişanlılık dönemi dahil toplam 3 yıldır tanıyorum onu.fevri yanları olsa da merhametli bir insandı hep.ev işlerine yardım eder hatta neredeyse herşeyde yarı yarıyadır sorumluluklar.
Dün gece süregelen bir problemle ilgili tartışmaya başladık.konu benim kadınlık yapmamla ilgili eksikliklere geldi.geçen hafta da evde yeterince yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum diye tartışmıştık.(eşimin iş yeri şu aralar çok rahat ben de akşam 6 gibi geldiğim için ben gelene kadar yemek ve temizliği yapmış olurdu son 3-4 aydır).dün akşam da onunla sık beraberlik yaşamamamla ilgili tartışmamız başladı.(çalışıyorum oruç nedeniyle çok yorgundum ve sanırım doğum kontrol hapları nedeniyle isteksizim).hiçbir zaman benim kendisine yanaşmadığımdan hep bahane bulduğumdan hiç benim başlatmamamdan şikayet etti durdu.benim de teller koptu bir anda.hep benden şikayetçi olması kanıma dokundu.öfkeyle içeri gittim yatmaya.özür dilemeye geldi.dedim ki bu akşam gelme git salonda yat.benden sürekli şikayet etmenden bıktım.gelme dedim.biraz gönlümü almaya çalıştı ben oralı olmayınca ''ben de sana meraklı değilim'' dedi gitti.o kadar kırıldım ki.öfkeyle yanına gidip ''bi daha bana cinsellikle ilgili hiçbişe deme istemiyorum artık hiçbişe sen ne yaparsan yap istediğin şekilde kendini tatmin edebilirsin'' dedim.hatalıyım biliyorum.sonra yatmaya gittim.2-3 saat sonra yanıma geldi.öptü özür diledi uzatmayalım dedi.ben de haftalardır dolu olduğundan ''sana gelme demiştim gurursuz musun niye geldin'' diye üstelemeye başladım.sarılmaya çalıştı itekledim.arkasını döndü cevap vermeden.''git yanımdan senle uyumak istemiyorum'' diye üstelemeye başladım.''sus yoksa kötü olacak''dedi.ben üstelemeye devam ettim.sonra kalktı bir anda boğazımı sıktı ve tokat attıyataktan yere attı.başımı 1-2 kez yere vurdu o kadar kötü oldum ki.gitmeye çalıştım bitti bu iş boşanıyoruz dedim bırakmadı.defol git dedim gitmedi.ağladı özür diledi kendimi kaybettim dedi.2. bir şans istedi.yalnız kalmak istiyorum dedim.sahurdan sonra giderim dedi.kendimi odaya kapattım ilk kez ayrı uyumuştuk.sabah uyandığımda gitmemişti.akşama gelme dedim.sen geleceksen ben gelmeyeceğim çünkü.yapma etme dedi.çıktım evden..
O gelecekse eve ben gitmek istemiyorum.annem babam burada onlara mı gitsem diye düşünüyorum ama babam birkaç ay önce kalp krizi geçirdi.birşey olur diye korkuyorum.
Şuan iş yerindeyim.onun yüzünde tırnak izlerim var benim ise heryerim ağrıyor.vücudumda bir morluk olmadı ama kalbim paramparça..böyle bir olay ilk kez oldu ve ben şuanda ne yapacağımı bilmiyorum.eve mi gitsem ? anneme mi gitsem ? boşanma davası mı açsam ? ne yapacağım ben ?
hımm gitsen direkt seni suçlayacaklar yaniBi de ailem benim sivri dilimi bilir onu da çok severlerdi.
Evet çok fevri davrandım.geçen hafta evle daha ilgili olmam ne bileyim bazen bir tatlı bir kahve onun için ekstra bişeler yapmam vs gibi bir konuşma olmuştu.(bekarlığımda hiçbir şey yapmamaya alıştığım için evliliğe de zorla alışmaya başladım ) düzgünce konuşmuştuk ama ben yetersizim diye çok kırılmıştım içimde yer etmiş demek ki.diğer konu da eklenince çok yetersiz hissettim kendimi benden memnun değilmiş gibi ve öfkemi kontrol edemedim
Amin canım.zaten şu mübarek günlerde bu olayın olmasına da ayrı üzüldüm.sizin tecrübeleriniz çok kıymetli benim içinkadının hem çalışıp hem ev işlerini idare etmesi gerçekten yorucu psikolojik ve fiziksel olarak, sizi çok iyi anlıyorum aynı şeyleri iki üç kere bende yaşadım evliliğimin ilk iki yılında uyum sürecinde, şimdi çok şükür yoluna koyduk evliliğimizi, eşimde sizin eşinize çok benziyor sinirli anımda çok gönlümü almaya gelmiştir çok yanlış zamanlama tabiki, keşke sizinde siniriniz geçtikten sonra gelseymiş yanınıza, inşallah sıkıntılarınız biter aranızda, fevri davranmamaya çalışın bu tür kavgalarda kontrol etmeye çalışın bu öfke anının geçici olduğunu kavganın biteceğini, evliliğinizi düşünüp asla boşanmayı düşünmeyin, evet ben düşündüm çok hatalar yaptım ama pişmanım, keşke evliliğimizi hep iyi geçirseydik, ama olan oldu herşey geride kalmıştır inşallah. eşiniz sizi seviyor anladığım kadarıyla birçok kez yanınıza gelip özür dilemesinden, eğer sizde onu seviyorsanız evinizi terketmeyin bu daha da yaralar evliliğinizi, geçer inşallah bu kavganız, Allah aranıza muhabbet versin inşallah.
kocanızın da giedcek yeri yoksa ailesine gidecekse o da gitmesin..aileler henüz girmesin devreye yani...Öyle biri yok sabahtan beri düşünüyorumbu şehirde arkadaşlarım var ama samimi değiliz öyle.gerçi eve hiç gitmeyip otele gidersem evden gitmeye ikna olur gibi geliyor bana.sabahtan beri defalarca aradı özürler diliyor ama ben affedersem tekrarlanmasından korkuyorum.
Eşin hatalı olabilir ama sen daha fazla hatalısın daha 9 aylık evlisin...Bu kadar da kapris yapılmazki eşinizin barışma isteklerine verdiğiniz tepkilerden valla ben sıkıldım adam iyi çekiyor sizi bence boşanın adam sizden kurtulsun..9 aylık evlilikte cinsel olarak nasıl tatmin edersen et kendini demek nedir ya sonrada aldatılıyormuyum diye yeni konucukların olurdu boşanmazsan tabi....ayrı uyumak falan konuşarak halledilecek şeyleri büyütmüşsünüzde büyütmüşsünüz...Adam mutfakta yardımcı oluyor temizliği yapıyor...dahada neyine yorgun oluyorsunuz eve gelince... özür dileyen erkeğe bu kadar eziyet pess...Biz buna rahat batması diyoruz....
Belki suçlarlar ama kıyamazlar da.bugüne kadar bana her kararımda saygı duydular.aslında biraz uzaklaşmak istiyorum ama anneme gidersem geri dönmek bana gurursuzluk gibi gelecek.yine de gidebilirim kapıları bana açıktır.gitmeli miyim sizce ?hımm gitsen direkt seni suçlayacaklar yanibence evine dön konuşmazsan konuşma tavrını koy ama ne biliyim öyle dışarlarda kalma derim
Ben de sizin gibi düşünüyorum.bu olayın 2.sini tahayyül edemiyorum bile kan çıkar sanırım.evet o da annesine gider ve annesi çok iyi sessiz kimseye kötü düşünmeye birisi,ağlar üzülür o da bana hak verir.kocanızın da giedcek yeri yoksa ailesine gidecekse o da gitmesin..aileler henüz girmesin devreye yani...
ben "kalkan el bir daha inmez "sözüne inanıyorum..diğer arkadaşların aksine 1 tokat da evlilik bitirir diyorum..
ama siz bunu düşünmelisiniz..henüz yeni evlisiniz,bu kararı almak için bir süre düşünün derim ben sadece..
kesin ayrılacağım diyorsn öyle git annenin evine ayrıca o biraz uzaklaşma aslında hepten gitmeye hazırlıktır bence dön evine aşabilirsiniz diye düşünüyorum ama tabiki eşin iyice pişman olmalı yaptığı çok yanlış sen de pek haklı sayılmazsın malesef tatlım doğruya doğruBelki suçlarlar ama kıyamazlar da.bugüne kadar bana her kararımda saygı duydular.aslında biraz uzaklaşmak istiyorum ama anneme gidersem geri dönmek bana gurursuzluk gibi gelecek.yine de gidebilirim kapıları bana açıktır.gitmeli miyim sizce ?
ya her iki taraf hatalarını bulup düzeltirlerse hiç mi geri dönüşü yok bu kavganın, konu sahibinin eşini tanımıyoruz, eğer eşi normalde de şiddete yatkın birisiyse haklı olabilirsiniz, evlilik öyle birşeydirki uzun bir yolculuktur, eşi de umarım bu yanlışını tekrarlamaz, bi yuva kolay kurulmuyor kolayda yıkılmaması lazım.kocanızın da giedcek yeri yoksa ailesine gidecekse o da gitmesin..aileler henüz girmesin devreye yani...
ben "kalkan el bir daha inmez "sözüne inanıyorum..diğer arkadaşların aksine 1 tokat da evlilik bitirir diyorum..
ama siz bunu düşünmelisiniz..henüz yeni evlisiniz,bu kararı almak için bir süre düşünün derim ben sadece..
bravo harikasınız her işe yetişen mükemmel anne,mükemmel eş mükemmel ev kadınısınız..sonuna kadar katılıyorum size şans işte benim koca su içtiği baradağı kaldırmaz bende çalışıyorum ve çocugumda var.annem bakıyor oğluma ev iş çocuk ama hiçbirini aksatmıyorum...
Aslında eşin gayet medeni konuşmaya çalışmış seninle senden yana bu sıkıntılarım var demiş.Madem sen hatalı görmüyorsun kendini medeni bir şekilde savunacaktın.bağırıp çağırıp küsüp gitmekte ne oluyo siz evlisiniz artık. Şimdi dönsen tükürdüğünü yalayacaksın ki yarın bir gün burnunu sürtecek bi durumda işe yaramıcak artık dönmesen evliliğin bitecek.Bu bölümü yıllardır takip ediyorum.sıra bana bugün gelecekmiş demek ki..
O kadar kötüyüm ki nasıl anlatacam bilmiyorum.
Eşimle 9 aydır evliyiz.evliliğin ilk zamanlarda uyum süreci ile ilgili şiddetli tartışmalarımız olsa da hiç bu boyuta gelmemişti.birbirimize kötü sözler kullandığımız oldu benim de hatalarım vardı.alttan almayı susulması gereken yerde susmayı bilemedim hiç.tartışsak da kavga da etsek eşim hep gelip özür diler gölümü alır hiçbir zaman tartışmaları ertesi güne taşımaz.birkaç aydır düzene girmiştik,uyum sağlamıştık birbirimize.nişanlılık dönemi dahil toplam 3 yıldır tanıyorum onu.fevri yanları olsa da merhametli bir insandı hep.ev işlerine yardım eder hatta neredeyse herşeyde yarı yarıyadır sorumluluklar.
Dün gece süregelen bir problemle ilgili tartışmaya başladık.konu benim kadınlık yapmamla ilgili eksikliklere geldi.geçen hafta da evde yeterince yemek yapmıyorum temizlik yapmıyorum diye tartışmıştık.(eşimin iş yeri şu aralar çok rahat ben de akşam 6 gibi geldiğim için ben gelene kadar yemek ve temizliği yapmış olurdu son 3-4 aydır).dün akşam da onunla sık beraberlik yaşamamamla ilgili tartışmamız başladı.(çalışıyorum oruç nedeniyle çok yorgundum ve sanırım doğum kontrol hapları nedeniyle isteksizim).hiçbir zaman benim kendisine yanaşmadığımdan hep bahane bulduğumdan hiç benim başlatmamamdan şikayet etti durdu.benim de teller koptu bir anda.hep benden şikayetçi olması kanıma dokundu.öfkeyle içeri gittim yatmaya.özür dilemeye geldi.dedim ki bu akşam gelme git salonda yat.benden sürekli şikayet etmenden bıktım.gelme dedim.biraz gönlümü almaya çalıştı ben oralı olmayınca ''ben de sana meraklı değilim'' dedi gitti.o kadar kırıldım ki.öfkeyle yanına gidip ''bi daha bana cinsellikle ilgili hiçbişe deme istemiyorum artık hiçbişe sen ne yaparsan yap istediğin şekilde kendini tatmin edebilirsin'' dedim.hatalıyım biliyorum.sonra yatmaya gittim.2-3 saat sonra yanıma geldi.öptü özür diledi uzatmayalım dedi.ben de haftalardır dolu olduğundan ''sana gelme demiştim gurursuz musun niye geldin'' diye üstelemeye başladım.sarılmaya çalıştı itekledim.arkasını döndü cevap vermeden.''git yanımdan senle uyumak istemiyorum'' diye üstelemeye başladım.''sus yoksa kötü olacak''dedi.ben üstelemeye devam ettim.sonra kalktı bir anda boğazımı sıktı ve tokat attıyataktan yere attı.başımı 1-2 kez yere vurdu o kadar kötü oldum ki.gitmeye çalıştım bitti bu iş boşanıyoruz dedim bırakmadı.defol git dedim gitmedi.ağladı özür diledi kendimi kaybettim dedi.2. bir şans istedi.yalnız kalmak istiyorum dedim.sahurdan sonra giderim dedi.kendimi odaya kapattım ilk kez ayrı uyumuştuk.sabah uyandığımda gitmemişti.akşama gelme dedim.sen geleceksen ben gelmeyeceğim çünkü.yapma etme dedi.çıktım evden..
O gelecekse eve ben gitmek istemiyorum.annem babam burada onlara mı gitsem diye düşünüyorum ama babam birkaç ay önce kalp krizi geçirdi.birşey olur diye korkuyorum.
Şuan iş yerindeyim.onun yüzünde tırnak izlerim var benim ise heryerim ağrıyor.vücudumda bir morluk olmadı ama kalbim paramparça..böyle bir olay ilk kez oldu ve ben şuanda ne yapacağımı bilmiyorum.eve mi gitsem ? anneme mi gitsem ? boşanma davası mı açsam ? ne yapacağım ben ?
o zaman gitsin annesine bırakın..ben ilerde sorun olmasın diye aileler henüz girmesin demiştim..annesi ilerde sorun olmazsa ,gitsin....net ve kararlı bir şekilde yalnız kalmak istediğinşzi,bu ısrarının da tam tersi etki yaptığını söyleyin..Ben de sizin gibi düşünüyorum.bu olayın 2.sini tahayyül edemiyorum bile kan çıkar sanırım.evet o da annesine gider ve annesi çok iyi sessiz kimseye kötü düşünmeye birisi,ağlar üzülür o da bana hak verir.
Yanına kalsın istemiyorum ama
bravo harikasınız her işe yetişen mükemmel anne,mükemmel eş mükemmel ev kadınısınız..
üstelik h,çbir işe el sürmeyen kocaya rağmen..
ayy en sevdiğim süperwoman sizlersiniz..
keşke biz aciz kadınlar da sizlerden ders alabilsek..
bana göre aldatılmanın bile affı olabilir ama şiddetin olamaz..kolay yıkılmadığını çk iyi biliyorum..ama bu konuda çizgim çok net..bana tokat atıp kafamı yere vuran adamla aynı yatağa girip,aşkım canım diyemem..aynı yoldan da gidemem..ya her iki taraf hatalarını bulup düzeltirlerse hiç mi geri dönüşü yok bu kavganın, konu sahibinin eşini tanımıyoruz, eğer eşi normalde de şiddete yatkın birisiyse haklı olabilirsiniz, evlilik öyle birşeydirki uzun bir yolculuktur, eşi de umarım bu yanlışını tekrarlamaz, bi yuva kolay kurulmuyor kolayda yıkılmaması lazım.
Çiçek yollamış iş yerine.hala arıyor.açmıyorum.kızlar ne yapmalıyım bu kadar kolay affetmeli miyim yoksa yine uzatıyor muyum ? doğru düşünemiyorum ben siz söyleyin ne yapayım ?