- 16 Şubat 2016
- 1.604
- 749
-
- Konu Sahibi Goookceeeee
- #41
Evet çok uzakmisiz maalesef
Evet çok uzakmisiz maalesefÇok uzağız yakın olsak yine beraber giderdik atolyelere vs ama ahh beebi de çocuk olunca insan gerçekten bunalıyor yaşıtı birileriyle görüşmek istiyoe
Benim eşim çoğu zaman haftasonu da çalışıyor haftaiçi de yorgun olduğu için çıkmıyoruz yani ayda 1 2 kere anca dışarı çıkabiliyoruz sizin durumunuz nispeten daha iyiymiş bana göre. Çocuğu parka çıkarmak için o enerjiyi bulamıyorum resmen kendimde. Çok iyi anlıyorum valla sizi çok zor bi durumEvet çok uzakmisiz maalesefBunalmak ne demek çıldırmak üzere oluyorsun . Esim aslında haftasinu hiç boş bırakmaz haftaici evde olduğum ocin haftasonu disari çıkartır. Ama başka birileriyle oturup konuşmak ayrı birsey . Ama değişik bir insan görmemek çok kötü birsey gercekten . Ve dedikleri gibi cocugun okul arkadaşlarının anneleri ile arkadaş oluyoruz ama yüzeysel ileriye gitmiyor. Yani gitse bile devamı gelmiyor . Çok denedim. Bir basiretsizlik var bende anlamadım. Vallahi bazen ağlıyorum sıkıntıdan.
Evlat olunca gerçekten çalışsan da çalışmasan da vicdan azabı çekiyor insan. Evdeyken insan hem kendi bunalıyor hem çocuk. Çalışsan bu sefer çocuğa kim bakacak, beni unutacak mı, anne sevgisinden mahrum kalır mı, ilerde bu yaşlarını göremediğim için pişman olur muyum falan filan bissürü düşünce o yüzden çocuktan önce çalışmayı düşünürdüm ama şuan hiç düşünmüyorum çünkü çok hızlı büyüyor evdeyken bile sanki onun bu güzel hallerine yetişemiyormulum gibi geliyorBende öyleyim beş yıldır. Okula gidince ise girer çalışırım diyordum . İki yıldır okula gidiyor bir türlü çalışamadım. Ya o düzeni sağlayamadım ya da çocuk bırakmadı sabahları işe giderken . Çok zor oldu ayrıldım. Simdi yine ia bakıyorum hatta görüşmelere gidiyorum ama çok umutsuzum. Kimseden destek beklemeden ayakta durmak çok zor. Anneler destek olsa da fazla içli dışlı olmak bir süre sonra karı koca hayatını bitiryor . Velhasıl zor dönemler.
Valla ben en iyisi hangisi ona karar veremedim. Dediğin gibi hep bir vicdan azabı. Evdeyken de yetmediğini hissediyorsun okulda daha sosyal olur en azından birseyler öğrenir diyorsun . Çalıştığında rahatlıyorsun aslinda birszda olsa . Sosyallesiyorsun yeri geliyor gülüyorsun egleniyorsun işte. Ama iste o düzeni ayarlamak çok zor . İşte anneler yakın olsa onlar gidip alsa ve bıraksa çalışmak okul zamanında çok guzel . Ama o düzen maalesef bizde de yok. Anneler zaten normalde sıkıntı. Bu sefer fazla iç içe olunca o konuda gerilmeler başlıyor. E istediğin saatlerde iş bulmak çok zor. Valla iste böyle gidiyor yaşlanıyoruz o da büyüyorEvlat olunca gerçekten çalışsan da çalışmasan da vicdan azabı çekiyor insan. Evdeyken insan hem kendi bunalıyor hem çocuk. Çalışsan bu sefer çocuğa kim bakacak, beni unutacak mı, anne sevgisinden mahrum kalır mı, ilerde bu yaşlarını göremediğim için pişman olur muyum falan filan bissürü düşünce o yüzden çocuktan önce çalışmayı düşünürdüm ama şuan hiç düşünmüyorum çünkü çok hızlı büyüyor evdeyken bile sanki onun bu güzel hallerine yetişemiyormulum gibi geliyor
İzinli olduğu zamanlar en azından yürüyüşe cikmayi teklif et . Sikintindan bahsettiğinde ne diyor peki . Parklarda arkadaş edinebilirsiniz aslında ama onlarda yüzeysel oluyor baştan söyleyeyim:) cunku konu hep çocuk üzerine oluyor . Hep cocuktan bahsediliyor. İnsan bazen kendinden bahsetmek istiyor . Ama park anneleri sadece çocuk üzerinde yoğunlaşıyor nedense :)Benim eşim çoğu zaman haftasonu da çalışıyor haftaiçi de yorgun olduğu için çıkmıyoruz yani ayda 1 2 kere anca dışarı çıkabiliyoruz sizin durumunuz nispeten daha iyiymiş bana göre. Çocuğu parka çıkarmak için o enerjiyi bulamıyorum resmen kendimde. Çok iyi anlıyorum valla sizi çok zor bi durum
Kendisinin 1 tane arkadaşı var o da aynı kendi gibi öyle gelip gitmez şimdiye kadar ailesiyle hep kenetlenmiş bi şekilde büyümüş birbirlerinden başka kimseye gitmiyorlar o yüzden o eksikliğini hiçbir zaman hissetmiyor sosyalleşmeyi. Dolayısıyla benim çektiğim bu sıkıntıyı da anlayamıyor. Bi kaç arkadaş denemesi yaşadık buluşma konusu açılınca bile ben gitmem ben etmem gibi konuştu. Beraber dışarı çıkmak istediğimde de genelde yorgun olduğunu söylüyor çıkınca da işte zaten mutlaka bi tartışıp geri döneriz gidecek doğru düzgün yerler bulamıyoruzİzinli olduğu zamanlar en azından yürüyüşe cikmayi teklif et . Sikintindan bahsettiğinde ne diyor peki . Parklarda arkadaş edinebilirsiniz aslında ama onlarda yüzeysel oluyor baştan söyleyeyim:) cunku konu hep çocuk üzerine oluyor . Hep cocuktan bahsediliyor. İnsan bazen kendinden bahsetmek istiyor . Ama park anneleri sadece çocuk üzerinde yoğunlaşıyor nedense :)
Gorumcen falan varsa iyi anlasiyorsaniz onunla gidip gelebilirsiniz. Eğer kalabalık bir aile varsa ve arada kusluk yoksa aile bile yeter insana. Anadolu yakasında çok güzel yerler var cocuk için. Çocuk köyleri var . Hayvanat bahçesi var orda gitmeden önce internetten araştır. İllaki çok yer bulacaksın. Niye kavga ediyorsunuz ki ?Kendisinin 1 tane arkadaşı var o da aynı kendi gibi öyle gelip gitmez şimdiye kadar ailesiyle hep kenetlenmiş bi şekilde büyümüş birbirlerinden başka kimseye gitmiyorlar o yüzden o eksikliğini hiçbir zaman hissetmiyor sosyalleşmeyi. Dolayısıyla benim çektiğim bu sıkıntıyı da anlayamıyor. Bi kaç arkadaş denemesi yaşadık buluşma konusu açılınca bile ben gitmem ben etmem gibi konuştu. Beraber dışarı çıkmak istediğimde de genelde yorgun olduğunu söylüyor çıkınca da işte zaten mutlaka bi tartışıp geri döneriz gidecek doğru düzgün yerler bulamıyoruz
çocuk varken gezmekte zor olur o zamanCocuk olunca çalışamayan kesim ne yapsın yani biz :)
Yani yüzeysel bir çevre oluyor tabiki :)çocuk varken gezmekte zor olur o zamanşaka bir yana çocuklar okula başlayınca okula yazdırma, okula bırakma, veli buluşmaları vs derken çevre olur diye düşünüyorum.
Üsküdar'a yakın canm , Kadıköy'ede yakinÜsküdar tarafında mıydı orası hiç bilmiyorum valla daha çözemedim istanbulu
Hiçbiriyle öyle bi sıkıntım yok ama gelip gidecek kadar da sevmem yakın da değilim bilirsin böyle durumlarda insan ne kadar yakın olursa o kadar yüz göz de oluyor mesafe herzaman iyidir. Bilmem siz kavga etmiyor musunuz rutin olarak yani bunun normali bu değil midir ben öyle sanıyordumGorumcen falan varsa iyi anlasiyorsaniz onunla gidip gelebilirsiniz. Eğer kalabalık bir aile varsa ve arada kusluk yoksa aile bile yeter insana. Anadolu yakasında çok güzel yerler var cocuk için. Çocuk köyleri var . Hayvanat bahçesi var orda gitmeden önce internetten araştır. İllaki çok yer bulacaksın. Niye kavga ediyorsunuz ki ?
Oğlum daha 1 yaşında yani o okula başlayana kadar da ben kendime çevre bulamamış olursam valla yazıklar olsun banaçocuk varken gezmekte zor olur o zamanşaka bir yana çocuklar okula başlayınca okula yazdırma, okula bırakma, veli buluşmaları vs derken çevre olur diye düşünüyorum.
Evet instagramdan Kurtköy annelerine, belediye etkinlikleri için de Pendik belediyesi sayfasına bakabilirsinizZaten şuan 1 yaşına girdi ama çok ağır ilaçlar kullandığı için midir bilmem ama çabuk hasta oluyor ve alerjik bi bebek. Dediklerinizi araştırıcam çok teşekkür ederim. İnternet üzerinden başburabileceğim siteleri var mı buraların
Bende belli bir mesafedeyim. Hayir belki sadece ben öyleyimdir insanlar mesafeli değildir diye düşündüm. Neticede sıkı fıkı olanlarda var:)Normali bencr mesafe en iyisi. Sonra surekli aratıp evin içinde ne olup bitiyor onu anlamaya çalışıyorlar bunu da denedim yani :))))Hiçbiriyle öyle bi sıkıntım yok ama gelip gidecek kadar da sevmem yakın da değilim bilirsin böyle durumlarda insan ne kadar yakın olursa o kadar yüz göz de oluyor mesafe herzaman iyidir. Bilmem siz kavga etmiyor musunuz rutin olarak yani bunun normali bu değil midir ben öyle sanıyordum
Evet biraz yakın olunca hemen evin içine karışmaya çalışıyorlar bi de ben şuan 24 yaşındayım 22de evlendim hamileyken bile arkamdan konulurlardı Gökçe daha küçük acaba çocuğa bakabilecek mi diye aynı şekilde eşim de bakmayacağım düşünüyordu annesinin gelip gitmesi gerektiğini düşünüyordu. O dönem eltimle yakındım iyi anlaştığımızı düşünüyordum hep konuşurduk ama meğerse beni sürekli dolduruyormuş bende hep eşimle kavga ediyordum kaynanamgile inanılmaz kinlenmiştim sürekli ağlıyordum. Zaten zor bi hamilelik geçirdim üstüne bi de bunlareklenince ağlamadığım bi gün yoktu. Şimdi eltimle de sadece yüz yüze gelince sohbet ederim telefonlarını açmıyorumBende belli bir mesafedeyim. Hayir belki sadece ben öyleyimdir insanlar mesafeli değildir diye düşündüm. Neticede sıkı fıkı olanlarda var:)Normali bencr mesafe en iyisi. Sonra surekli aratıp evin içinde ne olup bitiyor onu anlamaya çalışıyorlar bunu da denedim yani :))))
Soyle düşün daha çok gençsin ve kime nasil davranman gerektiğini erken yaşta öğrendin. Ben 37 yaşındayım anca ogrenebildim her defasında inandım:) cocuk bakmak baktıkça öğrenebilecek birsey kimse anasının karnından bilerek doğmadı. Bende aynı şeyleri yasadim o yüzden şimdi kafam rahat ama yalnızlık işte bazen zorluyor bu da cilvesi heralde :)Evet biraz yakın olunca hemen evin içine karışmaya çalışıyorlar bi de ben şuan 24 yaşındayım 22de evlendim hamileyken bile arkamdan konulurlardı Gökçe daha küçük acaba çocuğa bakabilecek mi diye aynı şekilde eşim de bakmayacağım düşünüyordu annesinin gelip gitmesi gerektiğini düşünüyordu. O dönem eltimle yakındım iyi anlaştığımızı düşünüyordum hep konuşurduk ama meğerse beni sürekli dolduruyormuş bende hep eşimle kavga ediyordum kaynanamgile inanılmaz kinlenmiştim sürekli ağlıyordum. Zaten zor bi hamilelik geçirdim üstüne bi de bunlareklenince ağlamadığım bi gün yoktu. Şimdi eltimle de sadece yüz yüze gelince sohbet ederim telefonlarını açmıyorum
Kalabalıklar içinde yalnızlık çağımızın genel sorunu maalesef. Eskisi gibi gün toplaşmaları neredeyse hiç kalmadı. Ne güzeldi halbuki çocukluğumdaki annemle ev gezmeleri, birbirinden güzel lezzetler ve güzel sohbetler. Kadınların iş hayatına girmesinin yaygınlaşması sebep oldu bence buna. Neredeyse her kadın çalışıyor artık İstanbul'da çünkü geçim çok zor. Bazılarının hafta sonu bile olmuyor, özel sektörde çoğu kişinin haftada bir izni oluyor bazılarının hafta içi oluyor. Eski gelenekleri çok özlüyorum.Oğlum daha 1 yaşında yani o okula başlayana kadar da ben kendime çevre bulamamış olursam valla yazıklar olsun bana