• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

KK'da ve Hayatta Yalnızlık

canım,
hayat hiçkimse için tozpembe değil.
dümdüz pürüzsüz bir yol değil.

senin başına gelenler çok çok kötü çok acı.
ama inan ki yalnız değilsin.
etrafına bak. tv. haberlerine bak.
dünyaya bak.
dünyanın geçmişine bak.
ne acılar, ne belalar, ne korkular, ne çaresizlikler...
neler yaşandı, yaşanıyor ve yaşanmaya da devam edecek.

hayat böyle bişey işte.
mayın tarlası gibi. hiçbirine değmeden geçmek mümkün değil.

özlediğin aile ortamını inşallah kuracaksın.
kendi çocukların eşin olacak.
sen anne olacaksın.

yani canım, yaşayacaksın.
şunu da bil ki,
herkes yalnız. ortak noktamız yalnız olmak, bu yüzden de aslında yalnız değiliz.

Hayat zaten kimse için tozpembe değil ki kaldı ki hayatı tozpembe görenler bir gün yanıldıklarını görecekler. Bir şeye katılmıyorum, o da yalnız değilsin' tarafına. Hayır yalnızım, acılarımla yalnızım. Evet kabul ediyorum her insan yatağına vardığında yalnızdır. Ama acıları kadar yalnızdır. Burası önemli ve ayrıntıdır. Yanlış mıyım? Benim acılarım neyse o derecede o mevkide yalnızım. Bir başkası eşinden boşanmıştır gece eşinin yalnızlığını hisseder. Bir başkası tecavüze uğramıştır kendi korumasızlığından dolayı yalnızlığını hisseder. Bir başkası, bir başkası diye uzayıp gider bu hikaye. Acılarımız kadar yalnızız aslında. Dolayısı ile televizyon çevremizdeki insanlar dünya hepsi maskeyle dolaşan yaratıklar. Ta ki gece oluncaya kadar hepsi rol yapıyor. Gece olunca yalnızlıklarına bürünüp kimisi gözyaşıyla kimsi de ilaçlarla uyuyor. Ben sadece rol yapmıyorum hepsi bu.
 
Profilinde lise öğrencisi olduğun yazıyor ,eğer doğruysa seni tebrik etmek isterim.

Hayatta yaşanabilecek en büyük acıları küçücük yaşında yaşamışsın.Belki o zaman acıydı sadece,zamanla bu acı özleme dönüştü,ihtiyaca ve hatta belki kıskançlığa.
Hep bir tarafını eksik hissettin muhtemelen,belki biri hayatta kalsaydı diye isyan ettin..Ama bu acılar güçlendirdi seni,başka şekillerdede yaşayabilirdin hislerini.Acının arkasına sığınıp kendini dağıtadabilirdin.Ama sen ayakta durmayı tercih ettin.Bu yüzden lütfen öncelikle kendine acımayı bırak.

Hiçkimsem yok demişsin,daha ne yaşadın ki?Henüz sadece hayatın acı tarafını yaşamışsın,daha görülmeye değer çok şey var.Aşık olucaksın,üniversite okuyacaksın ve birgün hayatın en güzel duygusunu tadıcaksın ,anne olduğunda zaten hiçkimseye ihtiyaç duymayacaksın.Bebeğin için yaşayacak,mutlu olacaksın.

Öncelikle yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Lise öğrencisi olduğum doğrumudur bilemeyeceğim. İnşallah Allahın izniyle bu sene üniversite öğrencisi olacağım. Lise yeni bitti diyebiliriz.
Yazdıklarınız doğrudur, hep bir tarafımı eksik hissettim ve açıkçası hala da eksik hissediyorum. Hayatta olduğum müddetçe de eksik hissedeceğim. Kendimi bir ara dağıtmadım değil, ama toparlanmayı bildim. Aileme verdiğim sözüm vardı işin doğrusu bu söz için yaşadım diyebilirim.
Aslında pencereden görünen sadece bazı acılar çektiğimdir. Bu acılar ister istemez hayatın ne kadar çekilmez ve acı dolu olduğunu öğretir insana. Misal arkadaşlıkların çıkar ilişkisine dayalı olduğu gibi ve yine misal akrabalarının gözlerinin mirasta olduğu gibi...
Hayatın acı tarafını yaşadığınızda güçsüz hissediyorsunuz kendinizi, tıpkı yeni boşanan bir çift gibi düşünün. Omzunuz düşüyor. Bir derece daha eğik duruyor kafanız. Sanki yaşamış olduğunuz acılar bir yük gibi. Daima yanınız da taşıdığınız yük. Sonra bu yükle pek de umutlu olamıyorsunuz. Kulağa hoş gelmiyor değil, sadece o gücü kendinizde bulamıyorsunuz.
 
Bazen de insan bakıyor ki sürekli bi mutsuzluk,acı yaşıyor üst üste,artık bunları kendime nasıl karlı hale getirebilirim dişe dşünüp acılardan zevk almaya başlıyor. nasıl derler,arabesk kültürü,yani acılı hayat yaşayanların hayatının anlamlı ve daha bi dolu gösterilmesinden geliyor. ama bu sonra çok kötü sonuçlanıyor. artık acı çekmekten de zevk alamadığın aşamaya geldiğinde inanılmaz mutsuz oluyorsun. çünkü ne mutlu olabiliyorsun,ne de acılarından zevk alabiliyorsun. açıkta kalıyorsun anlıcağın.
 
gerçekten üzüldüm ne diyeceğimi bilemedim okuyunca. ama sizi bi konuda tebrik etmek istiyorum. çünkü genelde sizin gibi maalesef ailesiyle büyüyememiş arkadaşlarıma bakıyorum da onlar ailem yok ben çok kötü şeyler yaşadım düşüncesiyle çok yanlış yollara sapıp bile bile hata yapan insanlardı. sizin gayet aklınız başında ne yaptığınızı bilen konuşmalarınız olduğunu görüyorum.

hayata daha küçük yaştayken kötü şeylerle başlamanız size olgunluk kazandırmış fazlasıyla. tabiki de hiçbirşey ailenin yerini tutmaz ama en azından ailenizin yerine koyabilceğiniz annenizin babanızın kanından insanlar var etrafınızda. ananeniz babaanneniz dedeniz. onlar da sizin aileniz .

hala ne diyeceğimi bilemiyorum sanırım ama tebrik ederim tekrardan. herşeyin farkına varmış ve bunu kendinize kötü şeyler olarak çevirmemişsiniz sizi tanımıyorum ama konuşmalarınıza bakılırsa bu karara vardım.
 
Öncelikle yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Lise öğrencisi olduğum doğrumudur bilemeyeceğim. İnşallah Allahın izniyle bu sene üniversite öğrencisi olacağım. Lise yeni bitti diyebiliriz.
Yazdıklarınız doğrudur, hep bir tarafımı eksik hissettim ve açıkçası hala da eksik hissediyorum. Hayatta olduğum müddetçe de eksik hissedeceğim. Kendimi bir ara dağıtmadım değil, ama toparlanmayı bildim. Aileme verdiğim sözüm vardı işin doğrusu bu söz için yaşadım diyebilirim.
Aslında pencereden görünen sadece bazı acılar çektiğimdir. Bu acılar ister istemez hayatın ne kadar çekilmez ve acı dolu olduğunu öğretir insana. Misal arkadaşlıkların çıkar ilişkisine dayalı olduğu gibi ve yine misal akrabalarının gözlerinin mirasta olduğu gibi...
Hayatın acı tarafını yaşadığınızda güçsüz hissediyorsunuz kendinizi, tıpkı yeni boşanan bir çift gibi düşünün. Omzunuz düşüyor. Bir derece daha eğik duruyor kafanız. Sanki yaşamış olduğunuz acılar bir yük gibi. Daima yanınız da taşıdığınız yük. Sonra bu yükle pek de umutlu olamıyorsunuz. Kulağa hoş gelmiyor değil, sadece o gücü kendinizde bulamıyorsunuz.

Allah sana sabır versin canım.Ailene verdiğin söz için yaşama,onlar için mutlu yaşa lütfen.Emin ol anneciğinin tek dileği senin mutlu olmandır.Hayatın boyunca karşılacaksın çıkarcı,riyakar insanlarla o yüzden hiçkimseye gerektiğinden fazla değer verme.Kendini çok güzel yetiştirmişsin,inşallah hep doğru kararlar alır ve mutlu olursun.
 
Bazen de insan bakıyor ki sürekli bi mutsuzluk,acı yaşıyor üst üste,artık bunları kendime nasıl karlı hale getirebilirim dişe dşünüp acılardan zevk almaya başlıyor. nasıl derler,arabesk kültürü,yani acılı hayat yaşayanların hayatının anlamlı ve daha bi dolu gösterilmesinden geliyor. ama bu sonra çok kötü sonuçlanıyor. artık acı çekmekten de zevk alamadığın aşamaya geldiğinde inanılmaz mutsuz oluyorsun. çünkü ne mutlu olabiliyorsun,ne de acılarından zevk alabiliyorsun. açıkta kalıyorsun anlıcağın.

Bu yüzden boşlukta kalıyorum/z.
 
gerçekten üzüldüm ne diyeceğimi bilemedim okuyunca. ama sizi bi konuda tebrik etmek istiyorum. çünkü genelde sizin gibi maalesef ailesiyle büyüyememiş arkadaşlarıma bakıyorum da onlar ailem yok ben çok kötü şeyler yaşadım düşüncesiyle çok yanlış yollara sapıp bile bile hata yapan insanlardı. sizin gayet aklınız başında ne yaptığınızı bilen konuşmalarınız olduğunu görüyorum.

hayata daha küçük yaştayken kötü şeylerle başlamanız size olgunluk kazandırmış fazlasıyla. tabiki de hiçbirşey ailenin yerini tutmaz ama en azından ailenizin yerine koyabilceğiniz annenizin babanızın kanından insanlar var etrafınızda. ananeniz babaanneniz dedeniz. onlar da sizin aileniz .

hala ne diyeceğimi bilemiyorum sanırım ama tebrik ederim tekrardan. herşeyin farkına varmış ve bunu kendinize kötü şeyler olarak çevirmemişsiniz sizi tanımıyorum ama konuşmalarınıza bakılırsa bu karara vardım.

Yorumunuz için teşekkür ederim. Başlangıçta ben de çok hata yaptım, yapmadım diyemem. Belki de o arkadaşların henüz kendine gelememiştir. Henüz o olgunluğa erişememiştir.
 
Allah sana sabır versin canım.Ailene verdiğin söz için yaşama,onlar için mutlu yaşa lütfen.Emin ol anneciğinin tek dileği senin mutlu olmandır.Hayatın boyunca karşılacaksın çıkarcı,riyakar insanlarla o yüzden hiçkimseye gerektiğinden fazla değer verme.Kendini çok güzel yetiştirmişsin,inşallah hep doğru kararlar alır ve mutlu olursun.

Amin.
Sanırım bu sene aileme verdiğim söz bitiyor. O sözü gerçekleştirmiş oluyorum. Başka bir söz vermeliyim şimdi. Nitekim hayatta kalmak adına başka bir yol göremiyorum.
Kendimi yetiştirmek kolay olmadığını belirtmek isterim. Nice aylar romanların içinde yaşadım. Onların içindeki karakterleri analiz edip onların psikolojisini anlamaya çalıştım. Başarılı oldum da.
...
Umarım daha da şekillenir hayatım/ız
Gelecek dediğimiz şey umarım bir gün gelir.
 
Çok büyük acılar yaşamışsın, ama bu durumda sana destek olan, yetiştiren sevdiklerin seni yalnız bırakmamış..

Karşımda çok olgun aklı başında biri olduğunu anlayabiliyorum, kendini çok güzel yetiştirebilmişsin..Umarım ünv. hayatında da herşey istediğin gibi olur.. Ama lütfen kendini bu kadar kapama mutlu olmak için kendine şans ver..
 
allah senın yardımcın gelecegının ısıgı olsun ınsallah aglama hep gul daha gorecegın cok sey var hepıızın
umarım senı gercekten seven bır yuvan esın olurda alamadıgın sevgıyı cocuklarına verırsın o ıste unuturur herseyı evlat gıbısı yok
yanızlıgın son buldugu yer yavrunun senı sarması senınde onu sarman
 
Amin.
Sanırım bu sene aileme verdiğim söz bitiyor. O sözü gerçekleştirmiş oluyorum. Başka bir söz vermeliyim şimdi. Nitekim hayatta kalmak adına başka bir yol göremiyorum.
Kendimi yetiştirmek kolay olmadığını belirtmek isterim. Nice aylar romanların içinde yaşadım. Onların içindeki karakterleri analiz edip onların psikolojisini anlamaya çalıştım. Başarılı oldum da.
...
Umarım daha da şekillenir hayatım/ız
Gelecek dediğimiz şey umarım bir gün gelir.

Sınavın nasıl geçti?

Hangi mesleği seçersen seç akademik kariyer yapmanı tavsiye ederim.Tam sana göre
 
Öncelikle merhabalar,
Nereden başlayacağım konusunda bir fikrim yok. Konuyu açmadan önce günlerdir de düşünmekteyim. Genelde konuların kimileri tarafından çok sert eleştirildiği kimileri tarafından da çok sıcak kanlı bakıldığı bir sitedeyim. Açtığım konu hakkında ne düşünürsünüz bilmem ama amacım sadece biraz rahatlamak ve biraz kendi içimde yalnızlığımı yenmek. Bunun için o değerli vaktinizi bana ayıranlar için hatta dahası yorum yapanlar için minnettarım.

Şükür ki bir kaç cümleyle giriş bölümünü bitirmiş bulunmaktayım. Biraz geçmişimden bahsedip sonlandırmak istiyorum konuyu;
Henüz 5-6 yaşlarımdayken bir trafik kazası sonucu ailemde ölmeyi başaramayanlardan biriyim. Belki de kader dediğimiz şey bu olmalı ki ailemi o günlerde bağlılığın tam olarak ne olduğunu bilmediğim ailemi kaybettim. İlk ciddi gözyaşlarım da o zamanlarda akmaya başladı ve ilk ciddi yalnızlığımın çatısı o zamanlarda örüldü. Hatırladığım o kadar az şey var ki o günlere dair geçmişim kapkara bir geceden ibaret. Anneannemlerde kalışım, günlerce büyük kalabalıklar, telaşlar...
İnsan çok sonraları alışıyor derler ama öyle bir şey yok. Alışmıyor insan, sadece farkına varıyor geçmişin.
Yalnızlığa çok küçük yaşlarda alıştım, hayatın şu evrelerinde bir yetişkinin sahip olabileceği her şeye sahibim ama bir aile sıcaklığının bir aileyle yenilebilecek akşam yemeğinin ya da bir aileyle toplanıp muhabbet edilebilecek bir ortamın yoksunluğuyla dolu içim.
Her şeye rağmen hayatta sırtımı dayayabileceğim bir anneanne bir babaanne bir dedeye sahibim. Ama sahip olamadığım şeylere bakılırsa devede kulak kalıyor bunlar benim için. Yanlış anlaşılmak istemem elbette ki çok şükür. Hiçbirine ters tepkim yok. Bir zamanlar ciddi bir sorgulamaya düştükten sonra varlığını kabul ettim Yüce Yaradanın. O'nunla hiçbir problemim yok şükürler olsun ki.
Gel zaman git zaman özlem duydum her şeye. Yazın ailesiyle gidilen pikniklere, akşam olunca ailesiyle içilen çaya, anne kız arasında olan muhabbetlere... Aklınıza gelebilecek her şeye.
Ve yalnız kaldım bilmem kaç milyon dünyada. Çıkarcı arkadaşlarımı tanımam en fazla aylarımı aldı, pek de arkadaş çevrem olmadı, psikolojik olarak uzun yıllar herkese şüpheyle baktım. Ve insan çocukluğunu yaşayamayınca da pek bir arkadaş çevresi kurmakta zorlanıyor, içine kapanık oluyor. Ben de bunlardan biriyim. Hiçkimseyle konuşamaz arkadaşlık kuramaz oldum, anlatacak bir şeylerim olmadı hiç. Yalnızlığımı son zamanlarda internetle yenmeye çalıştım fakat o bile şuan etkisiz kaldı diyebilirim. Kadınlar kulübü'ne üye olmadan önce izlediğim kadarıyla hoş bir yer olarak aklımda kaldı, üye oldum, geçen zamana bakıyorum da gözümde hala hoş bir site olarak kalmış. Fakat bunun yanında koskoca da bir yalnızlık var.
Buradaki hemcinslerimin açtığı konular gerek hamilelik olsun gerek evlilik olsun gerek zayıflama olsun gerek ilişkiler olsun hep ben kendi çevremden baktım. Ve yalnızlığımı bir kez daha burada da kabullenmiş oldum. Bir kaç arkadaşlık kurmak dert ortağı olmak iyi gelirdi ama yapamadım, yazışmaya çalıştım ama gece yatağıma yattığım zaman hep aynı şeyi hissettim; yalnızlık. Bir ailemin olmayışı. Burada hazırlanan çeyizlere baktığımda hep benim için çeyizleri hazırlayacak bir annemin olmayışından yakındım. Buradaki hamilelik haberlerine baktığımda hep benim hamilelik zamanımda yanımda bana destek çıkacak ailemin olmayışından yakındım, evleneceğim zaman okuldaki mezuniyet töreninde... hayatın her yerinde...
Hep içimde hissettim yalnızlığı ve yazma ihtiyacı duydum... En azından ben de buradayım demek, bir ortama girmek, içimdekileri paylaşabilmek istedim.
Biliyorum uzun konular herkesi bir hayli sıkar ve sanırım okurken yarıda kesilir okuma. Bu yüzden kısa yazmak istedim lakin olmadı bunu da beceremedim. Neyse. Ben sadece içimdekileri paylaşmak istemiştim.

Canım benim öncelikle ALLAH RAHMET ETSİN sanada sabırlar versin. Biz senle kader ortağıyız o kadar anlıyorumki seni. başını koyupta ağlayacağın bir omuz istersen belki sanal ama senin manevi annen manevi ablan, bir dostun bir yakının olmak istiyorum Kabul edermisin????

Detaylarını anlatım seni birde ben üzmek istemiyorum Trafik canavarı 4 kişiyi aldı gitti hayatımızdan şaka gibi peşpeşe hani Türk filmlerinde izleriz yok artık deriz ya. Ablam Babam yeğenim görümcem ve hepsi ayrı kazalar biliyormusun.

İnsanoğlu elimize diken batsa of deriz, ama kayadanda sertmişiz dayandık dayanmak zorundaydık. İlaçlarla gözyaşları değil gözlerden akan kanla dayandık.Dayanmak zorundaydık geride kalanlar için.Yeğenlerimminik miniklerdi. Asla kimseye ezdirmedik sahipsiz bırakmadık, teyze anne yarısı derler ben kendi çocuklarımın bile önüne geçirdim, yeri geldi babasıyla çarpıştım, yeri geldi üvey anneyle hiç desteğimizi sevgimizi eksik etmedik. Büyüdüler kendi yuvalarını kurdular minik minik bebekleri oldu.

İsyanlarımız oldu haykırışlarımız bitkisel hayat yaşadık psikolojik destek aldık Hayat herşeye rağmen devam ediyor, bu boşluk asla kapanmıyor kapatılamıyor yara asla iyileşmiyor. Ama insan bununla yaşamayı öğreniyor. Ve bu şekilde olan ne tek sizsiniz ne tek biziz ama ateş düştüğü yeri yakıyor. Anneler gününden babalar gününden bayramlardan arifelerden nefret ediyoruz biliyormusun. Off of anlatacak o kadar çok şey varki........ Neolur kendinizi kapatmayın dünyaya ailenizin yakınlarıyla yakın olmaya çalışın, eviniz müsaitse kedi köpek bir şey alın eve, bizlerle dertleşin bana özel mesajda atabilirsiniz. Ne biliyim işte şu anda daha yazacak psikolojide değilim ama neolur kendinizi yalnız hissetmeyin.(((((
 
Çok büyük acılar yaşamışsın, ama bu durumda sana destek olan, yetiştiren sevdiklerin seni yalnız bırakmamış..

Karşımda çok olgun aklı başında biri olduğunu anlayabiliyorum, kendini çok güzel yetiştirebilmişsin..Umarım ünv. hayatında da herşey istediğin gibi olur.. Ama lütfen kendini bu kadar kapama mutlu olmak için kendine şans ver..

Teşekkür ederim.
İstediğim gibi olmasına gerek yok aslında, hayırlısı olsun yeterli...
 
allah senın yardımcın gelecegının ısıgı olsun ınsallah aglama hep gul daha gorecegın cok sey var hepıızın
umarım senı gercekten seven bır yuvan esın olurda alamadıgın sevgıyı cocuklarına verırsın o ıste unuturur herseyı evlat gıbısı yok
yanızlıgın son buldugu yer yavrunun senı sarması senınde onu sarman

Amin, teşekkür ederim.
O günlere daha çok var. Ki o günleri görebileceğimiz bile garanti değil. Umarım düşündüğünüz gibi olur, bir yerden sonra çorap söküğü gibi gelir inşallah.
 
Sınavın nasıl geçti?

Hangi mesleği seçersen seç akademik kariyer yapmanı tavsiye ederim.Tam sana göre

Sınavım gayet iyi geçti, ilk sınavım biraz kötü geçmişti. Ama ikincisine çok çalıştım, öyle gözle görülür hatalar yapmadım. Aksilik olmazsa yolum açık gibi görünüyor. Tıp beni bekliyor. ;)
Kariyer pek bana göre değil gibi geliyor. Tıp da kariyer yapmak, ... bilmem. Düşünmedim.
 
Canım benim öncelikle ALLAH RAHMET ETSİN sanada sabırlar versin. Biz senle kader ortağıyız o kadar anlıyorumki seni. başını koyupta ağlayacağın bir omuz istersen belki sanal ama senin manevi annen manevi ablan, bir dostun bir yakının olmak istiyorum Kabul edermisin????

Detaylarını anlatım seni birde ben üzmek istemiyorum Trafik canavarı 4 kişiyi aldı gitti hayatımızdan şaka gibi peşpeşe hani Türk filmlerinde izleriz yok artık deriz ya. Ablam Babam yeğenim görümcem ve hepsi ayrı kazalar biliyormusun.

İnsanoğlu elimize diken batsa of deriz, ama kayadanda sertmişiz dayandık dayanmak zorundaydık. İlaçlarla gözyaşları değil gözlerden akan kanla dayandık.Dayanmak zorundaydık geride kalanlar için.Yeğenlerimminik miniklerdi. Asla kimseye ezdirmedik sahipsiz bırakmadık, teyze anne yarısı derler ben kendi çocuklarımın bile önüne geçirdim, yeri geldi babasıyla çarpıştım, yeri geldi üvey anneyle hiç desteğimizi sevgimizi eksik etmedik. Büyüdüler kendi yuvalarını kurdular minik minik bebekleri oldu.

İsyanlarımız oldu haykırışlarımız bitkisel hayat yaşadık psikolojik destek aldık Hayat herşeye rağmen devam ediyor, bu boşluk asla kapanmıyor kapatılamıyor yara asla iyileşmiyor. Ama insan bununla yaşamayı öğreniyor. Ve bu şekilde olan ne tek sizsiniz ne tek biziz ama ateş düştüğü yeri yakıyor. Anneler gününden babalar gününden bayramlardan arifelerden nefret ediyoruz biliyormusun. Off of anlatacak o kadar çok şey varki........ Neolur kendinizi kapatmayın dünyaya ailenizin yakınlarıyla yakın olmaya çalışın, eviniz müsaitse kedi köpek bir şey alın eve, bizlerle dertleşin bana özel mesajda atabilirsiniz. Ne biliyim işte şu anda daha yazacak psikolojide değilim ama neolur kendinizi yalnız hissetmeyin.(((((

Okuma zahmetinde bulunduğunuz için, bu zahmeti arttırıp yorum yaptığınız için minnettarım.
İlk cümlen için içten bir amin diyorum.
Teşekkür ederim, yardım etme isteğinizi anlıyorum. İnsanların kader ortakları başka bir gözle bakar karşısındaki insana.
Ne mutlu ki size üstesinden gelmişsiniz ve yeğenlerinize de takdire şayan bir şekilde bakmışsınız.
Bu boşluk asla kapanmıyor dediğiniz gibi... Kapatılamıyor. Anlatacak o kadar çok şey var ki demişsiniz, gerçekten öyle. Siz de bilmelisiniz ki -yaşınızın kaç olduğunu bilmiyorum ya da hayatın hangi evresinde olduğunuzu bilmiyorum- kendini yalnız hissetmemek bu durumda çok zor. Belki kelimeleriniz yüreğinizden çıkıyor fakat bunları yapmanın ne kadar zor olduğunu benden iyi bilmelisiniz. İnsan alışıyor gibi ama alışmak acının artmasına sebep oluyor. Yanılmıyorum, bir şeye alıştığınızda onu kabulleniyorsunuz. "ben alıştım" derken bile neye alıştığınız apaçık ortada. Bir isyan gibi algılayın bunu, bir etkiye tepki gibi. Alıştığınız şey size daha ağır geliyor.
...
Uzar da uzar anlatmak istediğim. Bilmem anlatabildim mi. Dediniz ya anlatacak o kadar çok şey var ki. Bütün bu şeyler hep hayatımızda. Hep yalnızlığımızda.
Sevgi ile kalın. Tekrar teşekkürler.
 
Sınavım gayet iyi geçti, ilk sınavım biraz kötü geçmişti. Ama ikincisine çok çalıştım, öyle gözle görülür hatalar yapmadım. Aksilik olmazsa yolum açık gibi görünüyor. Tıp beni bekliyor. ;)
Kariyer pek bana göre değil gibi geliyor. Tıp da kariyer yapmak, ... bilmem. Düşünmedim.

umarım iyi bir tıp fakültesine girer,güzel bir doktor olursun.
 
canım senı ne kadar anlamısımdır bılmıyorum ama suna ınanmanı ıstıyorum senın bır aılen olucak ılerde ve sen ozlemını duydugun seylerı onlarla yasıyacaksın cok zor bılıyorum benımde babam 4 yasımdayken oldu ama sımdı evlendım ve esım benım herseyım sevgılım dostum babam .......... korkak yaklasma ınsanlara tabıykı kotu ınsanlar cıkcak hayatta cıkcak kı bızde ıyı ınsanların kıymetını bılelım onları hayatımızda tutalım sevelım dıye kotu ınsanlara bıle tesekkr etmelı:))))
 
Back