Ne kadar bilinir bir duygu olsa da bütün yalnızlıklar ayrı bir yara açar yürekte. Doğrudur bazen insan kendine bile yabancı kalıyor kendini bile tanıyamaz hale geliyor.
Çoğu insanın içi boş olduğu "lise" döneminin son yılındayım nasıl bir mücadeledir anlatamam. İnşallah bazı şeyleri yoluna koymak adına üniversiteye gideceğim. Unutmak mümkün olmayacak ama hafifletmek ve benim de paylaşacağım anılarım olaylarım olsun istiyorum. Üniversite sosyallik açısından kaçırılmayacak fırsat benim için tek bildiğim ve bana söylenen tek şey bu.
Yorumun için teşekkür ederim.
canım yeni gördüm ve çok üzüldüm yazdıklarına. seni tanımasam da yazdıkların beni çok etkiledi. zor bi durumdasın ne yazsak fayda etmeyecek belki. öncelikle başın sağolsun. inşallah mekanları cennet olsun. ama allah a hep dua et gerçekten ona sığın. sonuçta hepimizin gideceği yer aynı ama ayrılık zor ve senin yazdıkların zor geliyor insana. bence kendine yeni bir sayfa açmaya çalış. bundan sonraki hayatını bir nebze güzelleştirmeye çalış. içine kapanma canım kendine arkadaşlar edinmeye çalış. ne kadar zor olsa da başarabilirsin. hayatı bu şekilde güzel yaşamaya çalışabilirsin. umarım hayatta seni mutlu edecek şeylerle karşılaşırsın. güzel bir eşin ve güzel güzel çocukların seni hayata bağlasın içindeki mutsuzluğu alsın yaralarını zamanla sarsın inşallah. dualarım seninle.
canım üniversite hayatı gerçekten insana çok şey katıyor. arkadaşlarını doğru seçtiğin zaman gerçekten çok mutlu günler geçirirsin. hele ki aynı evi paylaştığın insan iyiyse kardeş gibi olursunuz ve üzüntülerin az da olsa hafifleyebilir.
Allah herkesi farklı şekilde imtihan ediyor.. Senin imtihanın ağır evet..Üzülme vs demeyeceğim sana.Tanımadığın bi insanım.söylemek çok kolay çünkü.. sana sadece şunu söyleyebilirim ki hiçbir zaman yalnız değilsin. Başını yastığa koyduğunda seni dinleyen bir Rabbin var. benim de son zamanlarda farklı sıkıntılarım var.arkadşın olmadığını söylemişsin. benim var çok.. ama son zamanlarda ne farkettm biliyor musun. hiçkimse tam anlamıyla yanımda değil. geliyorlar , çoğu da meraktan.. dinliyorlar, iki teselli sözü.. sonra bye.. ve onların gittikleri yerde oturup bnm sıkıntılarımı düşündükleri yok. sadece sen üzülürsn, ne kdr arkadaşın olsa da senn içini acıttığı kdr kimsenn içini acıtmaz.bu onların gerçek arkadaşın olmadığı anlamına gelmez ama hayat böyle.kimse kimsenn yerine ağlamaz.. bu yüzden artık çoğu kişye anlatmıyorum. bazı kişilere anlatıyorum o da yakın olduğumzdan. çünkü çare oluyorlar mı ? hayır..
Bir tane Çare var.. O da O'na (c.c.) anlatmak..ben yaklaşık 1 yıldır çok yoğun sıkıntılı bir dönemden geçiyorum.ve sana tüm samimyetimle söylüyorum ki ; buraya bi konu açmak zerre kadar aklımdan geçmedi. çünkü ne zaman bir gece ellerimi açıp gözyaşları içinde dua etsem, ne zaman yardımı gerçek sahibinden istesem; tamam artık kördüğüm oldu daha çözülemez dediğim yerde ertesi gün, iki gün sonra ALLah önüme öyle birşey çıkarıyor ki şükürden söyleyecek söz bulamıyorum.ve bunları önüme ALLah'ın çıkardığından zerre kadar şüphem yok.Dünyanın herhangi bir yerinde herhangi bir şehrinin herhangi bir mahallesinde herhangi bir ağactan yere düşen yaprağın düşeceği yeri santim santimine tayin eden ALLah senin sıkıntı içinde oldğnu görmez mi hiç? son olarak da bişey daha söyleyip bitiricem ;
Mevlana birgün eve gelir.Bir bakar ki oğlu üzgün oturuyor.sebebni sorar . söylemez.. kapının önündeki ayı postunu alır ve oğluna ayı taklidi yapar. oğlu gülmeye başlar.
- işte oğlum der.. normalde ayı korkutucu br hayvandır.ama sen arkasında babanın olduğunu bildiğinden korkmadın,hatta güldün. dünya dertleri de böyledir , arkasında ALLah olduğunu bilirsen korkmazsn..
anlattığın kadarıyla durumun iyi, anneannen deden yanında. maddi sıkıntın yok. gerçekten çok kötü durumda olanlar var.ki sen de zaten şükretmişsin.. Rabbim sabır versin. Sabredenler ahirette karşılacakları mükafatları bir bilseler.. dünyada rahat yşayanlar onlara imrenecek ve keşke biz de sıkıntı yaşasaydık,sürünseydik de sabredip burda bunları görseydk diyecekler..ne kdr güzel sen isyan etmiyorsun..
[video=youtube;KQ98jSTWUN4]http://www.youtube.com/watch?v=KQ98jSTWUN4&feature=related[/video]
bütün yalnızlara.. sevgilerle
....
Dün gece yine yalnızdım, sokağa çıktım.
Hınca hınç insan doluydu sokaklar.
Her biri bir başka yere koşuşturan, birbiriyle konuşmayan.
Hatta selamlaşmayan insan doluydu sokaklar.
Koskoca bir kalabalıkta kendini unutan.
Küçük bir fark vardı, o insanlarla aramızda kalan.
Sadece bendim, o gece kendine bir çiçek alan.
Sonra, son vapur da kalktı iskeleden, ben de kalktım.
Korktum, niye ve neyi beklediğini bilmeyen,
Bir adam gibi görünmekten.
Deli midir nedir denilmekten.
Dün gece yine yalnızdım.
Rahat ağladım,
Yokluğundan gizlemedim gözyaşlarımı.
Işıkları hiç kapatmadım.
Dün gece her gece gibi yalnızdım.
Sokağa çıktım ve kendime bir çiçek aldım
Sen sandım
Koklamadım ! ...
Yine bir gecenin başlangıcındayım. Gözlerim kıpkırmızı, hayır ağlamıyorum. Uykusuzum sadece. Bilmem kaç gecedir vücuduma kafein takviyesi yapmaktan beyin hücrelerim yorgun düşmüş, gözlerim ise kızarmış vaziyette. Sayıya pek bakmam ama bi 5 bin soru çözmüşümdür kafadan : )
Malum sınav yaklaşıyor ve vazifemi yapıyorum. Duruma göre sınava girmeyebilirim, psikolojik durumum ne gösterirse onu yapacağım. Buna karar verdim. Puanlarıma gelince Hacettepe Tıp Fakültesi olur mu bilmem ama herhangi bir tıp fakültesi tutuyor. Hacettepe zor ama imkansız değil, puanlarımla arasında pek uçurum yok.
Son günlerde kitap okumayı bir kenara bıraktım. Haliyle Kız Kardeşim İçin kitabına başlayamadım ama biliyorum ki başlarsam bitiririm : ) öyle de bir durum var. : )
Neyse bu aralar yalnızlık çekmiyorum desem yalan olur mu bilmiyorum. Ama son günlerde test çözmekle kafayı yediğimden pek etkisi olmuyor diyebilirim. Tek etkisi sabah beş-beş buçuk civarı gaz lambamı kapatırken aklıma geliyor ve biraz gözlerim yaşarıyor. Sonra toparlıyorum. Malum üniversite... Beklenti... Sınavdan sonra ziyaret etmem gereken mezarlarım var... Ayrıca inşallah üniversiteye kayıt olduktan sonra tekrar ziyaret edeceğim. Bakalım şimdilik bir aksilik yok. Bir de mezuniyet töreni falan yapılacakmış okulda. Okulun takdirle gösterdiği biri olarak ben bu mezuniyete gitmeyeceğim. Sebepler çok... Eğlence bana göre değil hem herkesin annesi babası gelecekken ben dayanamam o tür bir ortama. Hep gerek yok böyle bir şeye. Bütün bir gecede bir kitap bitiririm ben :)
Böyle işte. İnsan öyle ya da böyle yaşamaya devam ediyor.
gelecekle ilgili her konuda bu üniversite olsun, diğer şeyler olsun, umarım hakkında en hayırlısı olur.
gaz lambası mı?
daktiloda olduğu gibi şaşırttın beni.
bu arada daktilonun markası ne?
selam rast nasilsinnn umarim iyisindir sevgiler...
Bilmem. Son günlerde iyiden ziyade iyi olmaya çalışır bir görüntüm var. 10 gün sonra sınavım var. 3 gün kala çalışmayı bıraksam son 7 gün. Her şeyi yüksek tutmaya çalışıyorum. Elimde diplomayla sınav sonucuyla ziyarete gitmek istediğim yerler var. Belki de sırf bunun için iyi olmalıyım. Öyle işte. Bir koşuşturmadır gidiyor hayatımız. Ağaçta sararıp sallanan bir yaprak gibi tebeşir üstündeyiz. Her an ayağımız kayabilir bir rüzgara kapılabiliriz.
canim INSALLAH kazanirsin sinavini,moralini yuksek tut sen akilli bir kizsin eminim basacaracaksin
İnşallah, teşekkür ederim. Göreceğiz bakalım ne yapacağız :) heyecan mı var ne :)
Etkili anlatmışsın greenjade..Öss'ye gireceğim gün, etrafımdaki herkes de bir heyecan, bir heyecan...
Öğrencilerde ayrı, velilerde ayrı, hatta görevli öğretmenlerde bile sanki biraz heyecan vardı.
Yalnız ben de hiç yoktu. Bir gram bile heyecanlanmadım!
Sınavda, en ön sırada oturduğum için devamlı önümden geçen ve topuk sesi yüzünden sözel deryasında yüzen,
uzun paragraf sorularında kafası iyice uyuşan beni sinir eden görevliye duyduğum kızgınlık dışında hissettiğim hiçbir duygu yoktu,
ta ki sınav kağıdını teslim edene kadar.
Kağıdı teslim ederken heyecandan resmen elim titriyordu.
Yani sonunda da olsa herkes gibi ben de heyecanlanmıştım işte! :))
Sonuçlar açıklandığında ve İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazeteciliği kazandığımı öğrendiğimde yaşadığım heyecan ise zaten tarif edilemez.
Hayatımda açılan yepyeni bir sayfanın yaşattığı heyecanla karışık mutluluk...
Etkili anlatmışsın greenjade..
Maşallah sana..
Kontrollü olmalısın ki odaklanma sorunu yaşamamışsın..Dikkatini toparlayabilmişsin..
Sana da selâmlar Rast..Seni tatmin edecek bir yerleri kazanacaksındır dilerim..
Hayırlısı.
Öss'ye gireceğim gün, etrafımdaki herkes de bir heyecan, bir heyecan...
Öğrencilerde ayrı, velilerde ayrı, hatta görevli öğretmenlerde bile sanki biraz heyecan vardı.
Yalnız ben de hiç yoktu. Bir gram bile heyecanlanmadım!
Sınavda, en ön sırada oturduğum için devamlı önümden geçen ve topuk sesi yüzünden sözel deryasında yüzen,
uzun paragraf sorularında kafası iyice uyuşan beni sinir eden görevliye duyduğum kızgınlık dışında hissettiğim hiçbir duygu yoktu,
ta ki sınav kağıdını teslim edene kadar.
Kağıdı teslim ederken heyecandan resmen elim titriyordu.
Yani sonunda da olsa herkes gibi ben de heyecanlanmıştım işte! :))
Sonuçlar açıklandığında ve İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazeteciliği kazandığımı öğrendiğimde yaşadığım heyecan ise zaten tarif edilemez.
Hayatımda açılan yepyeni bir sayfanın yaşattığı heyecanla karışık mutluluk...
Etkili anlatmışsın greenjade..
Maşallah sana..
Kontrollü olmalısın ki odaklanma sorunu yaşamamışsın..Dikkatini toparlayabilmişsin..
Sana da selâmlar Rast..Seni tatmin edecek bir yerleri kazanacaksındır dilerim..
Hayırlısı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?